Morawska A., Proceder handlu dziećmi.PDF

(1102 KB) Pobierz
235979971 UNPDF
A gnieszkA M orAwskA • Proceder handlu dziećmi...
A gnieszkA M orAwskA
Fundacja Dzieci Niczyje
Proceder handlu dziećmi
– perspektywa doświadczeń europejskich
Zjawisko handlu dziećmi zwróciło uwagę społeczności międzynarodowej na początku lat 90.,
głównie pod wpływem niepokojących informacji o masowym sprzedawaniu dzieci do pracy w seks-
biznesie w regionie Azji Południowo-Wschodniej. Tymczasem analiza powstających w ostatnich
latach raportów organizacji zajmujących się ochroną praw dzieci skłania do konstatacji, iż ma-
łoletnie oiary handlu są identyikowane nie tylko w egzotycznej Tajlandii, Indiach czy Nepalu,
ale w samym sercu Europy – Wielkiej Brytanii, Francji, Włoszech, Grecji, a dominującą grupę
wśród oiar stanowią dzieci – obywatele krajów Europy Wschodniej i Południowo-Wschodniej.
Poniższy artykuł jest próbą przedstawienia procederu handlu dziećmi w kontekście obserwowa-
nego w ostatnich latach napływu małoletnich cudzoziemców do Europy Zachodniej i wykazania
potencjalnego związku pomiędzy tymi dwoma zjawiskami. Istotną jego część autorka poświęciła
trudnościom, jakie napotykają europejscy profesjonaliści w identyikacji i świadczeniu pomocy
małoletnim oiarom handlu.
Terminologia
owszechnie obowiązująca deinicja
procederu handlu dziećmi jest za-
warta w dokumentach prawa mię-
dzynarodowego powstałych w ramach
Organizacji Narodów Zjednoczonych 1 . Pro-
tokół o zapobieganiu, zwalczaniu i karaniu
handlu ludźmi, w szczególności kobieta-
mi i dziećmi, uzupełniający Konwencję
Narodów Zjednoczonych przeciwko Prze-
stępczości Zorganizowanej przyjęty przez
Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjedno-
czonych 15 listopada 200 r. (znany po-
tocznie jako Protokół z Palermo) w art. 3
deiniuje handel dziećmi jako werbowanie,
transport, przekazywanie, przechowywanie lub
przyjmowanie dziecka w celów wykorzystania.
Wykorzystanie obejmuje wykorzystanie do pro-
stytucji lub inne formy wykorzystania seksu-
alnego, pracę lub usługi o charakterze przy-
musowym, niewolnictwo lub praktyki podobne
do niewolnictwa, zniewolenie, albo usunięcie
organów .
1 Wszystkie z poniższych dokumentów deiniują dziecko jako osobę, która nie ukończyła osiemnastego roku
życia.
1
235979971.010.png 235979971.011.png 235979971.012.png
A gnieszkA M orAwskA • Proceder handlu dziećmi...
W Protokole stwierdza się również, że
z procederem handlu dziećmi mamy do
czynienia również w sytuacji, gdy działa-
nia podjęte wobec dziecka zostały poczy-
nione za jego zgodą czy przyzwoleniem
i nie użyto przy tym w stosunku do niego
żadnej formy przymusu, groźby czy siły
(art. 3 § 3).
Najnowszy dokument Narodów Zjed-
noczonych poruszający kwestię zwalcza-
nia procederu – Protokół Dodatkowy do
Konwencji o Prawach Dziecka w sprawie
handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji
i dziecięcej pornograii z 25 maja 2000
r. zawiera deinicję „sprzedaży dzieci”,
konkretyzującą przepisy zawarte w Proto-
kole z Palermo, kładącą nacisk na element
transakcyjnego charakteru przestępstwa,
równocześnie lokującą je poza kontekstem
międzynarodowej przestępczości zorganizo-
wanej (Zielińska 2005). W rozumieniu Pro-
tokołu Dodatkowego sprzedaż dzieci oznacza
działanie lub transakcję, w drodze której dziecko
przekazywane jest przez osobę lub grupę osób
innej osobie lub grupie osób za wynagrodzeniem
lub inną rekompensatą .
Wśród dokumentów prawa mię-
dzynarodowego są również takie, które
odnoszą się do procederu, nie deiniując
go jednocześnie. Tak jest w przypadku
Konwencji o Prawach Dziecka, która w
art. 35 wzywa państwa-strony do podjęcia
wszelkich stosownych środków na poziomie
narodowym, bilateralnym i multilateral-
nym w celu zapobiegania nadużyciom lub
handlowi dziećmi dla jakichkolwiek celów
i w jakiejkolwiek formie. Konwencja Mię-
dzynarodowej Organizacji Pracy nr 182
w art. 3(a) uznaje handel dziećmi za jedną
z najgorszych form pracy dziecka.
Formy procederu
Upadek systemu komunistycznego
w krajach Europy Wschodniej, powodu-
jący m.in. gwałtowną pauperyzację społe-
czeństw w tym regionie, liberalna polityka
migracyjna państw Europy Zachodniej
oraz konlikty zbrojne na Bałkanach, w
Czeczenii i Afganistanie doprowadziły do
poważnych zmian w charakterze ruchów
migracyjnych w Europie i masowego
napływu obywateli krajów byłego bloku
komunistycznego i Azji do Europy Za-
chodniej. W społeczności imigrantów coraz
liczniejszą grupę stanowią małoletni, któ-
rzy podróżują w poszukiwaniu lepszych
perspektyw bytowych samotnie lub razem
ze swoimi rodzinami. W grupie tej znajdują
się również małoletnie oiary handlu przy-
wożone do bogatych krajów Europy Za-
chodniej, kreujących popyt na tanią pracę
dzieci czy dziecięce seksusługi.
W ten sposób kształtuje się swoisty eu-
ropejski rynek podaży i popytu na „usługi”
świadczone przez dzieci, w ramach którego
poszczególne państwa odgrywają funkcje:
1) krajów dostarczających „towar”, tzw.
kraje pochodzenia ( countries of origin ) (re-
publiki postsowieckie, kraje Europy Połu-
dniowo-Wschodniej);
2) krajów tranzytu ( transit countries ),
przez które prowadzą główne szlaki prze-
rzutu oiar (przede wszystkim kraje Euro-
py Środkowo-Wschodniej: Czechy, Polska,
Węgry);
3) krajów docelowych ( destination coun-
tries ), które są głównymi odbiorcami dzieci
(kraje Europy Zachodniej) .
Obserwuje się również tworzenie subre-
gionalnych „rynków”, tak jak w przypadku
republik nadbałtyckich (Litwy, Łotwy, Es-
tonii), z których dzieci są wysyłane przede
wszystkim do krajów skandynawskich. (Gu-
rvich, Rusakova 2002). Z kolei np. w Wiel-
kiej Brytanii obserwuje się napływ mało-
letnich oiar przede wszystkim z regionu
Afryki Zachodniej (UNICEF UK 2003).
Według stereotypowych wyobrażeń
Europejczyków małoletnie oiary handlu
to przede wszystkim nastoletnie rosyjsko-
2
235979971.013.png 235979971.001.png 235979971.002.png
A gnieszkA M orAwskA • Proceder handlu dziećmi...
języczne dziewczęta sprzedawane do do-
mów publicznych w Europie Zachodniej,
które często świadomie godzą się na taki
charakter zarobkowania. Tymczasem zja-
wisko handlu dziećmi przybiera współcze-
śnie niewątpliwie bardziej złożone formy.
Obserwując trendy europejskie, można do-
strzec następujące prawidłowości w wykorzy-
stywaniu małoletnich ze względu na ich wiek.
Nastolatkowie powyżej 15. roku życia,
obojga płci, wykorzystywani są do pracy
w seksprzemyśle (przede wszystkim dziew-
częta) i pracy izycznej przybierającej formy
praktyk niewolniczych. Są to najczęściej oby-
watele krajów bloku postradzieckiego i Azji
Wschodniej. Dążą oni do poprawienia swojej
sytuacji materialnej i dlatego podejmują sa-
modzielnie lub za namową, a nawet presją
rodziny decyzje o migracji z własnego kraju.
Najczęściej są werbowani już w miejscu za-
mieszkania poprzez nieuczciwe ogłoszenia
o pracy lub poprzez swoich znajomych.
zatrzymana przez policję niemiecką w trakcie
rewizji w klubie i deportowana na Ukrainę z po-
wodu nieważnej wizy. Olena nie ujawniła nie-
mieckim ani ukraińskim organom ścigania faktu
eksploatacji gdyż bała się zemsty ze strony han-
dlarzy.
(O’Briain i inni 2004)
Małoletni w różnym wieku sprzedawani
są do żebractwa, kradzieży, pracy w charak-
terze pomocy domowej. Często są „wypoży-
czani” do pracy bezpośrednio przez swoich
rodziców biologicznych, którzy w ten sposób
chcą poprawić sytuację materialną rodziny.
W tej grupie dominują dzieci – obywatele
Rumunii i Mołdawii.
Przypadek Natalii
Natalia, 12-letnia obywatelka Mołdawii, zos-
tała sprowadzona do Polski przez grupę prze-
stępczą nadzorowaną przez Romów, która zaj-
mowała się czerpaniem zysków z żebractwa. Ze
względu na swoją niepełnosprawność izyczną
i upośledzenie psychiczne Natalia była szcze-
gólnie atrakcyjnym „towarem” dla handlarzy.
Dziewczynka została zatrzymana przez policję
na ulicy jednego z miast Polski, gdzie żebrała,
a następnie została przewieziona do miejskiego
pogotowia opiekuńczego. Ze względu na upo-
śledzenie psychiczne dziewczynki oraz barierę
językową ustalenie jej prawdziwej tożsamości
zajęło pracownikom placówki 10 miesięcy (!).
Dzięki zaangażowaniu mołdawskich i polskich
organizacji pozarządowych udało się odnaleźć
rodzinę Natalii. Okazało się, że pod nieobec-
ność ojca dziewczynki została „oddana” przez
swoją macochę grupie Romów, którzy obiecali,
że zarobi za granicą dużo pieniędzy dla swojej
rodziny.
Przypadek Oleny
16-letnia Olena pochodząca z Ukrainy odpo-
wiedziała na ogłoszenie w prasie lokalnej dotyczące
pracy w charakterze kelnerki w Wielkiej Brytanii.
Olena chciała zarobić pieniądze na wakacje i jed-
nocześnie podszkolić język angielski, którego uczy-
ła się od kilku lat. Za namową córki rodzice wydali
oicjalną zgodę na piśmie na jej wyjazd za granicę.
Dopiero w autokarze dziewczyna zorientowała się,
że bilet i wiza, załatwione uprzednio przez ukra-
ińskiego organizatora podróży, są ważna tylko do
Niemiec. Na terenie niemieckiego landu Bawaria
Olena została odebrana przez pośrednika, który
poinformował ją, że przez najbliższe tygodnie
będzie pracowała w niemieckim, nie brytyjskim
barze, gdyż tu praca jest lepiej płatna. Dziew-
czyna niechętnie, ale zgodziła się na te warunki.
Na prośbę przewoźnika przestrzegającego przed
kradzieżami zdeponowała na czas pobytu w Niem-
czech u niego swój paszport. Olena została
przewieziona do baru, który okazał się klubem
go-go, w którym kręcono również ilmy porno-
graiczne. Dziewczyna była zmuszana do pro-
stytucji; grożono jej, że jej rodzina dowie się,
jak w rzeczywistości wygląda jej praca. Została
Przypadek zarejestrowany
przez polską organizację pozarządową
La Stradę
Dzieci poniżej 5. roku życia sprzedawa-
ne są przede wszystkim do adopcji. Proce-
der ten jest najczęściej kierowany przez tzw.
agentów adopcyjnych, którzy przyjmują od
klientów – przyszłych rodziców zamówienie
3
235979971.003.png 235979971.004.png
A gnieszkA M orAwskA • Proceder handlu dziećmi...
na konkretny typ dziecka (o określonym wie-
ku, płci, kolorze oczu i włosów). Agent po po-
braniu zaliczki zaczyna poszukiwania dziec-
ka poprzez sieć swoich współpracowników
– pracowników domów samotnych matek,
szpitali położniczych i domów dziecka. Naj-
częściej również korzysta z usług prawników
gotowych wystawiać fałszywe dokumenty
pozwalające ominąć standardową procedurę
adopcyjną (Dottridge 2005).
Należy pamiętać, że istotą procederu
handlu dziećmi jest swoista elastyczność,
zmienność i podatność „rynku podaży dzie-
ci” na aktualne zapotrzebowanie ze strony
klientów , co zdecydowanie potwierdzają
najnowsze europejskie przekazy medialne
mówiące o rejestrowaniu nowych, często
bardzo brutalnych, form wykorzystywania
dzieci, takich jak handel organami dzieci,
a nawet używanie organów dzieci do prak-
tyk satanistycznych i rytuałów voodoo.
tami adopcyjnymi kontrakty; rodzą „na
zamówienie”, często już w kraju, gdzie na
dziecko czekają nowi rodzice (np. „New-
sweek” 2002; „The Observer” 2004; „The
Telegraph” 2004; „US News” 2005; „Gazeta
Wyborcza” 2005) .
Przypadek Aljony
23-letnia Aljona, obywatelka Albanii, będąc
w zaawansowanej ciąży i samotnie wychowu-
jąca troje dzieci, za sugestią znajomej zdecy-
dowała się na oddanie w zamian za wynagro-
dzenie swojego kolejnego dziecka obywatelom
greckim. W umówionym terminie stawiła się
w wyznaczonym miejscu, z którego została
przetransportowana samochodem przez grani-
cę albańsko-grecką, posługując się fałszywym
paszportem. Po przekroczeniu granicy kobieta
została odebrana przez pośrednika, który od-
wiózł ją do prywatnego domu, w którym została
zbadana przez lekarza. Lekarz ten stwierdził
nieprawidłowy rozwój płodu i skierował Aljonę
do pobliskiego szpitala w celu przeprowadzenia
cesarskiego cięcia. Po obudzeniu z narkozy
Aljonę poinformowano, że jej dziecko zmarło
i w związku z tym nie otrzyma uzgodnionej
wcześniej stawki. Aljona podejrzewała, że celo-
wo okłamano ją, a jej dziecko zostało przekazane
„zamawiającej” parze, ale obawiając się konse-
kwencji swojej decyzji o sprzedaży dziecka oraz
posługiwania się fałszywym paszportem nie
zgłosiła się na policję.
Przypadek Adama
W 2001 r. brytyjską opinią publiczną wstrzą-
snęła sprawa odnalezienia w Tamizie brutalnie
okaleczonych zwłok czarnoskórego dziecka.
Intensywne śledztwo wykazało, że odnalezione
ciało to zwłoki chłopca w wieku 7 lat obywatel-
stwa nigeryjskiego, który został przywieziony do
Londynu przez dalekiego członka rodziny skaza-
nego wcześniej za handel ludźmi w Niemczech.
Dziecko zostało odsprzedane grupie Nigeryjczy-
ków mieszkających w Londynie i zajmujących się
„czarną magią”, a następnie zamordowane w ra-
mach rytualnych obrzędów voodoo. W trakcie
śledztwa postawiono zarzuty 21 osobom na te-
renie Wielkiej Brytanii i Niemczech. Współpraca
z policją niemiecką zaowocowała wykryciem
podobnych przypadków wykorzystywania i uś-
miercania dzieci na terenie Niemiec. „Sprawa
Adama” zainicjowała w Wielkiej Brytanii szereg
programów mających na celu identyikację poten-
cjalnych małoletnich oiar handlu.
(„Guardian Unlimited” 2003)
(O’Briain i inni 2004)
Przypadek dziecka
sprzedanego w Internecie
W maju 2005 r. prasa belgijska ujawniła spra-
wę tzw. matki-nosicielki, która podjęła się urodzić
dziecko dla bezdzietnej pary belgijskiej w zamian
za 10 tys. euro zadośćuczynienia i zwrotu kosz-
tów medycznych. Krótko przed porodem kobieta
zmieniła zdane i postanowiła zarobić więcej, wy-
stawiając noszony przez siebie płód na licytację
internetową. „Aukcję” wygrała para holenderska,
która zapłaciła kobiecie 15 tys. euro. Prokuratura
belgijska postawiła matce-nosicielce zarzut handlu
ludźmi.
W mediach pojawiają się również sy-
gnały o handlu nienarodzonymi dziećmi
i noworodkami. Matki zawierają z agen-
(„Gazeta Wyborcza” 2005)
4
235979971.005.png 235979971.006.png 235979971.007.png
A gnieszkA M orAwskA • Proceder handlu dziećmi...
Proil oiary
Małoletnie oiary handlu to dzieci, któ-
re podróżują i przekraczają granice pań-
stwowe, także w sposób legalny. Zostały
sprzedane w swoim kraju ojczystym i są
transportowane do państwa docelowego;
czasem przemieszczają się z innych powo-
dów i stają się oiarami handlu w trakcie
swojej podróży . Zazwyczaj są werbowane
w momencie, gdy znajdują się przez długi
czas bez opieki osób najbliższych – skrajnie
zaniedbywane lub wręcz porzucone przez
swoich rodziców, w trakcie pobytu w pla-
cówce czy samotnie przekraczając granice
państwowe. W przypadku gdy zostały
„wypożyczone” od swoich rodziców przez
handlarzy, najczęściej podających się za
pracodawców, a sprawcy pokrywają koszty
ich podróży, mają poczucie, że nie mogą za-
wieść i muszą za wszelką cenę „odpracować
dług”, co w znacznym stopniu utrudnia im
wyrwanie się z kręgu przemocy. Należy
również podkreślić, że dzieci, które stają
się oiarami procederu handlu, często są
wykorzystywane dla różnych celów i padają
oiarą wielu form wiktymizacji, np. dziecko
pierwotnie „zakupione” w celu wykorzy-
stania do żebractwa, może paść oiarą wy-
korzystywania seksualnego, a w następnej
kolejności być wykorzystane do produkcji
materiałów pornograicznych.
Dzieci–oiary handlu są najczęściej oby-
watelami krajów, w których mamy do czy-
nienia z:
– występowaniem poważnych patologii
społecznych prowadzących do głębokiego
kryzysu instytucji rodziny, a powstałych
jako rezultat poważnego kryzysu ekono-
miczno-politycznego państwa;
– brakiem prawnych regulacji chroniących
dziecko, czego efektem jest nieprzestrzeganie
praw dzieci, także przez rodziców i przed-
stawicieli służb odpowiedzialnych za szero-
ko rozumianą ochronę małoletnich;
– kulturowo zakorzenioną akceptacją dla
wczesnego angażowania dziecka w aktyw-
ności zarobkowe;
– konliktem zbrojnym lub klęską ży-
wiołową, w wyniku których niepełnoletni
obywatele nie mają zagwarantowanej peł-
nej ochrony swoich praw (na skutek np.
śmierci rodziców, utraty dotychczasowego
domu, braku dostępu do edukacji).
Występowanie powyższej grupy czynni-
ków można z łatwością zaobserwować na
przykładzie Europy Wschodniej i Południo-
wo-Wschodniej, uważanej obecnie za jeden
z dynamicznie rozwijających się rynków
„podaży” dzieci (UNICEF UK 2003).
Upadek komunizmu i załamanie się do-
tychczasowego systemu ekonomicznego przy-
czyniły się do wzrostu bezrobocia, rozwoju
patologii takich jak alkoholizm czy narko-
mania, a w rezultacie do głębokiego kryzysu
instytucji rodziny. Na skutek wystąpienia tych
trendów gwałtownie wzrosła liczba dzieci
skrajnie zaniedbanych, bądź też porzuconych
przez swoich rodziców, mieszkających w pla-
cówkach państwowych lub wręcz na ulicy.
Prostytucja często pozostaje dla nich jedynym
źródłem dochodu i gwarantem przetrwania,
a wyjazd za granicę jest traktowany jako jedy-
na szansa na lepsze życie.
Powszechny jest również w tym regionie
Europy brak kultury przestrzegania praw
dziecka, który przejawia się zarówno w obo-
jętnych postawach społeczeństwa wobec
problemu „dzieci ulicy”, jak i w postawach
przedstawicieli organów ścigania, często
przymykających oczy na proceder wykorzy-
stywania tej grupy dzieci (IPEC 2003).
Oiary najczęściej pochodzą z rodzin
patologicznych, niepełnych, w trudnej sy-
tuacji materialnej. Często w przeszłości do-
świadczały przemocy izycznej, seksualnej
lub emocjonalnej.
Głównym rysem psychologicznym
dziecka – oiary handlu jest uczucie nie-
ufności w stosunku do osób dorosłych,
mające swoje źródło w doświadczeniu
w przeszłości opuszczenia, zdrady i wy-
korzystania ze strony swojej rodziny lub
przyjaciół, a następnie sprawców.
5
235979971.008.png 235979971.009.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin