zagadnienia.doc

(69 KB) Pobierz
1

Zagadnienia na test z prawa administracyjnego – podane 5 grudnia dla grupy B2.

 

1.       Co to jest prawo administracyjne?

Prawo administracyjne reguluje stosunki prawne, jakie powstają pomiędzy rożnymi podmiotami a organami administracji państwowej i samorządu terytorialnego, obejmuje ono również normy prawne określające zasady organizacji działania tych organów oraz wykonywane przez nie czynności. Normy prawa administracyjnego, określające strukturę organów administracji, ich zadania, a także prawa i obowiązki podmiotów stosunku administracyjno prawnego /stosunku administracyjnego/ stanowią część prawa administracyjnego — prawo administracyjne materialne.

2.       Co to jest zgromadzenie ?

Zgromadzenie jest to zgrupowanie co najmniej 15 osób, zwołane w celu wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażenia stanowiska.

3.       Co to jest zgromadzenie publiczne?(j.w.)

4.       Zawiadamianie organu gminy o zgromadzeniu publicznym ( podać okres czasu)

Organizator zgromadzenia publicznego zawiadamia organ gminy w taki sposób, aby wiadomość o zgromadzeniu dotarła nie później niż na 3 dni, a najwcześniej 30 dni przed datą zgromadzenia.

5.       Decyzja o zakazie zgrom. publicznego

Organ gminy zakazuje zgromadzenia publicznego, jeżeli:

·         jego cel lub odbycie sprzeciwiają się niniejszej ustawie lub naruszają przepisy ustaw karnych,

·         odbycie zgromadzenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach

6.       Forma rozwiązania zgromadzenia przez przedstawiciela organu gminy.

Zgromadzenie może być rozwiązane przez przedstawiciela organu gminy, jeżeli jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach lub gdy narusza przepisy ustawy albo przepisy ustaw karnych, a przewodniczący, uprzedzony o konieczności rozwiązania zgromadzenia,  wzbrania się to uczynić.

7.       Co to jest stowarzyszenie ?

Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

8.       Komu przysługuje prawo tworzenia stowarzyszeń?

Prawo tworzenia stowarzyszeń przysługuje obywatelom polskim mającym pełną zdolność do czynności prawnych i nie pozbawionym praw publicznych.

9.       Małoletni a stowarzyszenia.

·         Małoletni w wieku od 16 do 18 lat, którzy mają ograniczoną zdolność do czynności prawnych, mogą należeć do stowarzyszeń i korzystać z czynnego i biernego prawa wyborczego, z tym że w składzie zarządu stowarzyszenia większość muszą stanowić osoby o pełnej zdolności do czynności prawnych.

·         Małoletni poniżej 16 roku życia mogą, za zgodą przedstawicieli ustawowych, należeć do stowarzyszeń według zasad określonych w ich statutach, bez prawa udziału w głosowaniu na walnych zebraniach członków oraz bez korzystania z czynnego i biernego prawa wyborczego do władz stowarzyszenia. Jeżeli jednak jednostka organizacyjna stowarzyszenia zrzesza wyłącznie małoletnich, mogą oni wybierać i być wybierani do władz tej jednostki.

10.   Obowiązek wpisu stowarzyszenia (KRS)

11.   Tworzenie stowarzyszeń.

Osoby w liczbie co najmniej 15, pragnące założyć stowarzyszenie, uchwalają statut stowarzyszenia i wybierają komitet założycielski.

Statut stowarzyszenia określa w szczególności:

  1)   nazwę stowarzyszenia, odróżniającą je od innych stowarzyszeń, organizacji i instytucji,

  2)   teren działania i siedzibę stowarzyszenia,

  3)   cele i sposoby ich realizacji,

  4)   sposób nabywania i utraty członkostwa, przyczyny utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków,

  5)   władze stowarzyszenia, tryb dokonywania ich wyboru, uzupełniania składu oraz ich kompetencje,

  6)   sposób reprezentowania stowarzyszenia oraz zaciągania zobowiązań majątkowych, a także warunki ważności jego uchwał,

  7)   sposób uzyskiwania środków finansowych oraz ustanawiania składek członkowskich,

  8)   zasady dokonywania zmian statutu,

  9)   sposób rozwiązania się stowarzyszenia.

 

12.   Władze stowarzyszenia.

Najwyższą władzą stowarzyszenia jest walne zebranie członków.

 

13.   Kto składa wniosek do sądu rejestrowego?

Komitet założycielski składa do sądu rejestrowego wniosek o rejestrację,

14.   Majątek stowarzyszenia.

Majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej.

15.   Stowarzyszenie a działalność gospodarcza.

Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

16.   Likwidacja stowarzyszeń.

W razie rozwiązania się stowarzyszenia na podstawie własnej uchwały, likwidatorami stowarzyszenia są członkowie jego zarządu, jeżeli statut lub, w razie braku odpowiednich postanowień statutu, uchwała ostatniego walnego zebrania członków (zebrania delegatów) tego stowarzyszenia stanowi inaczej.

W razie rozwiązania stowarzyszenia przez sąd, zarządza on jego likwidację, wyznaczając likwidatora.

17.   Majątek zlikwidowanego stowarzyszenia.

Majątek zlikwidowanego stowarzyszenia przeznacza się na cel określony w statucie lub w uchwale walnego zebrania członków o likwidacji stowarzyszenia. W razie braku postanowienia statutu lub uchwały w tej sprawie, sąd orzeka o przeznaczeniu majątku na określony cel społeczny.

18.   Zmiana imienia, nazwiska w rozumieniu ustawy.

W rozumieniu ustawy:

·         zmiana imienia oznacza zmianę na inne imię lub zmianę pisowni imienia

·         zmiana nazwiska oznacza zmianę na inne nazwisko, zmianę pisowni nazwiska lub zmianę nazwiska ze względu na formę właściwą dla rodzaju żeńskiego lub męskiego

Zmiany imienia lub nazwiska można dokonać wyłącznie z ważnych powodów, w szczególności, gdy dotyczą zmiany:

·         imienia lub nazwiska ośmieszającego albo nielicującego z godnością człowieka

·         na imię lub nazwisko używane

·         na imię lub nazwisko, które zostało bezprawnie zmienione

·         na imię lub nazwisko noszone zgodnie z przepisami prawa państwa, którego obywatelstwo również się posiada

19.   Wniosek o zmianę imienia i nazwiska.

Wniosek o zmianę imienia lub nazwiska zawiera:

1)dane osoby, której zmiana dotyczy:

a)imię (imiona), nazwisko oraz nazwisko rodowe,

b)adres miejsca zameldowania na pobyt stały lub ostatni pobyt stały,

c)w przypadku braku miejsca zameldowania na pobyt, o którym mowa w lit. b, adres pobytu czasowego trwającego ponad 3 miesiące,

d)numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności, zwany dalej "numerem PESEL";

2)imię i nazwisko, na jakie ma nastąpić zmiana;

3)uzasadnienie.

20.   Gdzie się składa taki wniosek i kto wydaje o tym decyzję.

Decyzję o wyrażeniu zgody na zmianę imienia lub nazwiska bądź o odmowie wyrażenia zgody na zmianę imienia lub nazwiska wydaje kierownik urzędu stanu cywilnego właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego wnioskodawcy albo jego zastępca, a w przypadku braku takiego miejsca - kierownik urzędu stanu cywilnego właściwy ze względu na ostatnie miejsce pobytu stałego wnioskodawcy albo jego zastępca.

21.   Kto to jest osoba prawna i zdolność do czynności prawnych.

Osoby prawne to jednostki, którym przepisy ustaw przyznają osobowość prawną.

Są to Skarb Państwa i inne jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają taki przymiot. Skarb Państwa jako jedyny uzyskał przymiot osobowości prawnej na podstawie przepisów kodeksu cywilnego.

Pozostałe jednostki uzyskują ją dopiero w chwili dokonania wpisu do właściwego rejestru. Do jednostek, które są osobami prawnymi na podstawie innych niż kodeks cywilny ustaw należą m.in.:

banki, spółdzielnie, spółki akcyjne, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, stowarzyszenia, czy fundacje.

Osoba prawna posiada zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. Zdolność prawna oznacza zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków, natomiast zdolność do czynności prawnych oznacza możliwość nabywania praw i zaciągania zobowiązań za pomocą dokonywanych przez siebie czynności prawnych.

22.   Informacja publiczna w myśl ustawy.

Każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie.

23.   Prawo do informacji publicznej.

Każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej.

24.   Ograniczenie prawa do informacji publicznej.

Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych.

 Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa.

25.   Udostępnianie informacji publicznej.

Udostępnianie informacji publicznych następuje w drodze:

1)   ogłaszania informacji publicznych, w tym dokumentów urzędowych, w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w art. 8,

 2)   udostępniania, o którym mowa w art. 10 i 11,

 3)   wstępu na posiedzenia organów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, i udostępniania materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych, dokumentujących te posiedzenia.

26.   Biuletyn informacji publicznej.

Tworzy się urzędowy publikator teleinformatyczny - Biuletyn Informacji Publicznej - w celu powszechnego udostępniania informacji publicznej, w postaci ujednoliconego systemu stron w sieci teleinformatycznej, zwany dalej "Biuletynem Informacji Publicznej".

2.Informacje publiczne są udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej przez podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2.

3.Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, obowiązane są do udostępniania w Biuletynie Informacji Publicznej informacji publicznych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3, pkt 4 lit. a) tiret drugie, lit. c) i d) i pkt 5. Podmioty, o których mowa w zdaniu pierwszym, mogą udostępniać w Biuletynie Informacji Publicznej również inne informacje publiczne.

4.Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, są obowiązane do udostępniania w Biuletynie Informacji Publicznej informacji dotyczących sposobu dostępu do informacji publicznych będących w ich posiadaniu i ni udostępnionych w Biuletynie Informacji Publicznej.

5.W przypadku wyłączenia jawności informacji publicznej, w Biuletynie Informacji Publicznej podaje się zakres wyłączenia, podstawę prawną wyłączenia jawności oraz wskazuje się organ lub osobę, które dokonały wyłączenia, a w przypadku, o którym mowa w art. 5 ust. 2, podmiot, w interesie którego dokonano wyłączenia jawności.

6.Podmioty udostępniające informacje publiczne w Biuletynie Informacji Publicznej są obowiązane do:

  1)oznaczenia informacji danymi określającymi podmiot udostępniający informację,

  2)podania w informacji danych określających tożsamość osoby, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji,

  3)dołączenia do informacji danych określających tożsamość osoby, która wprowadziła informację do Biuletynu Informacji Publicznej,

  4)oznaczenia czasu wytworzenia informacji i czasu jej udostępnienia,

  5)zabezpieczenia możliwości identyfikacji czasu rzeczywistego udostępnienia informacji.

27.   Formy udostępniania informacji publicznej.

Informacja publiczna może być udostępniana:

* w drodze wyłożenia lub wywieszenia w miejscach ogólnie dostępnych,

* przez zainstalowane w miejscach, o których mowa w pkt 1, urządzenia umożliwiające zapoznanie się z tą informacją.

28.   Obywatelstwo – ustawa.

Obywatelami polskimi są osoby, które posiadają obywatelstwo polskie na podstawie dotychczasowych przepisów.

Obywatelstwo – więź prawna łącząca jednostkę (osobę fizyczną) z państwem, na mocy której jednostka ma określone prawa i obowiązki wobec państwa, a państwo – analogicznie – ma obowiązki i prawa wobec jednostki.

29.   Nabycie obywatelstwa przez cudzoziemca.

 Cudzoziemcowi można na jego wniosek nadać obywatelstwo polskie, jeżeli zamieszkuje w Polsce na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, co najmniej pięć lat.

30.   Utrata obywatelstwa polskiego.

1.Obywatel polski traci obywatelstwo polskie na swój wniosek po uzyskaniu zgody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.

2.Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa udzielona rodzicom rozciąga się na dzieci pozostające pod ich władzą rodzicielską.

3.Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego udzielona jednemu z rodziców rozciąga się na dzieci pozostające pod jego władzą rodzicielską, gdy drugiemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska lub nie jest on obywatelem polskim albo gdy jest obywatelem polskim i wyrazi przed właściwym organem zgodę na utratę obywatelstwa polskiego przez dzieci.

4.W przypadku gdy drugie z rodziców jest obywatelem polskim i sprzeciwia się rozciągnięciu na dzieci zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego udzielonej pierwszemu z rodziców lub gdy porozumienie napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, każde z rodziców może zwrócić się o rozstrzygnięcie do sądu.

5. Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa rozciąga się na dzieci, które ukończyły szesnaście lat, jedynie za ich zgodą.

31.   Właściwość organów.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadaje obywatelstwo polskie i wyraża zgodę na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.

Wnioski o nadanie obywatelstwa polskiego i o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego osoby zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wnoszą za pośrednictwem właściwego wojewody, a osoby zamieszkałe za granicą – za pośrednictwem konsula.

32.   Rejestry (art. 18 C)

Wojewoda i konsul Rzeczypospolitej Polskiej prowadzą rejestry:

1) wniosków o nabycie obywatelstwa polskiego oraz osób, które nabyły obywatelstwo polskie,

2)wniosków o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego oraz osób, które utraciły obywatelstwo polskie,

3) oświadczeń o wyborze dla dziecka obywatelstwa państwa obcego.

33.   Co to jest droga publiczna?

Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

34.   Podział dróg publicznych ze względu na ich funkcje.

Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

* drogi krajowe;

* drogi wojewódzkie;

* drogi powiatowe;

* drogi gminne.

Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi.

35.   Do kogo należą drogi publiczne? (ze względu na ich funkcje)

Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa. Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.

36.   Podział dróg publicznych ze względu na ich dostępność.

Drogi publiczne ze względu na ich dostępność dzielą się na:
1) drogi ogólnodostępne;
2) drogi o ograniczonej dostępności, w tym autostrady i drogi ekspresowe.

37.   Organ właściwy do pozbawienia drogi dotychczasowej kategorii.

Organem właściwym do pozbawienia drogi dotychczasowej kategorii jest organ właściwy do zaliczenia jej do odpowiedniej kategorii- minister właściwy do spraw transportu [?]

38.   Administracja drogowa.

39.   Co to jest pas drogowy?

Odległość granicy pasa drogowego od zewnętrznej krawędzi wykopu, nasypu, rowu lub od innych urządzeń wymienionych w art. 4 pkt 1 i 2 powinna wynosić co najmniej 0,75 m, a dla autostrad i dróg ekspresowych - co najmniej 2 m.

40.   Planowanie przestrzenne w gminie.

1.W celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium".

2.Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza studium zawierające część tekstową i graficzną, uwzględniając zasady określone w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, ustalenia strategii rozwoju i planu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz strategii rozwoju gminy, o ile gmina dysponuje takim opracowaniem.

3.Studium sporządza się dla obszaru w granicach administracyjnych gminy.

4.Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

5.Studium nie jest aktem prawa miejscowego.

41.   Co to jest studium? (chyba chodzi o Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego)

42.   Co to jest promesa?

Promesa - przyrzeczenie, obietnica dokonania jakiejś czynności lub spełnienia danego świadczenia a także zobowiązanie organu państwowego do wydania decyzji po dopełnieniu przez zainteresowanego odpowiednich formalności. Jest to jednocześnie nazwa dokumentu zawierającego dane przyrzeczenie.

43.   Co to jest nieruchomość?

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków.

44.   Rodzaje nieruchomości w polskim systemie prawnym (art. 46, ustęp 1 KC)

Nieruchomości: gruntowe, budynkowe, mieszkaniowe.

45.   Nabywanie nieruchomości i zezwoleń.

46.   Nabywanie nieruchomości w rozumieniu ustawy.

·         umowa kupna sprzedaży

·...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin