Yolen Jane - Piękna i Potwór.pdf - Yolen Jane - tusia2311

Yolen Jane

Piękna i Potwór

Jedna złota moneta z portretem Jerzego II, nieważne, kto to

był. Trzy miedziaki. I pogite blaszane co z odcinitym

fleur-de-lis. To wszystko. Pikna przyglądała si im. Kłopot

z prowadzeniem dużego domu w tak pustej okolicy, nawet z

pomocą magii, polegał na tym, że nigdy nie było prawdziwych

pienidzy. Oprócz tych, które można znale w starym,

teatralnym kufrze, w sekretnej szufladzie biurka czy na dnie

stawu, kiedy go osuszano na jesie. Trzy razy przeliczyła:

jedna złota moneta, trzy miedziane i jedna z jakiego nic

nie wartego metalu. A jutro Boże Narodzenie.

Nie pozostawało nic innego, jak tylko rzuci si na

wiktoriaską sof, t twardą z mahoniowymi oparciami i wy.

Co też zrobiła. Wyła tak, jak on to czasami robił, i

płakała, i mocno tłukła piciami w oparcia. Po chwili

poczuła si dużo lepiej. Tylko nieznonie bolały ją rce.

Ale takie już są te wiktoriaskie sofy.

Cały dom był podobnie wyposażony: styl empirowy, Art

Deco, Ludwik XV. Na każdym meblu tabliczka z nazwą i epoką,

z której pochodził. Słowa, które nic jej nie mówiły, a które

dom wywołał z przeszłoci, teraniejszoci i przyszłoci.

Żaden mebel nie był wygodny, chociaż najwyraniej wszystkie

- na to przynajmniej wskazywały tabliczki - musiały mie

znaczną warto. Tskniła za prostszym życiem, takim, które wiodła w

domu z Papą i siostrami, kiedy nawet w czasie

najbiedniejszego Bożego Narodzenia, po tym, jak drogi Papa

stracił cały majątek, spdzało si miłe popołudnia w kuchni,

piekąc smakołyki na prezenty dla sąsiadów.

Teraz, oczywicie, nie miała sąsiadów. A jej towarzysz

był przyzwyczajony do czego znacznie lepszego niż mogły

zapewni jej skromne kuchenne umiejtnoci. Nawet gdyby

magiczni pomocnicy wpucili ją do kuchni - czego oczywicie

oni, a może to było "to", nieważne - nigdy by nie zrobili.

Przestała zawodzi i przeszła długim korytarzem do

swojego pokoju. Znalazła puder i puszek, i szybko naprawiła

szkody, jakie atak rozpaczy poczynił w jej twarzy. Lubił,

żeby wyglądała wieżo i naturalnie, i żeby pachniała sobą, a

magiczne kosmetyki dawały wprost cudowne efekty, nawet przy

najbardziej niezdrowej cerze.

Potem spojrzała w magiczne lustro - w domu nie było okien

- i zobaczyła swojego starego szarego kota Miaou

maszerującego po szarym płocie na szarym podwórku. Znowu

zachciało jej si do domu, chociaż drogi Papa był teraz taki

biedny, a ona miała tylko jedną złotą monet, trzy miedziane

i jedną blaszaną na kupno prezentu gwiazdowego dla Potwora.

Mrugnła i wyraziła życzenie. Lustro stało si znowu

tylko lustrem, a ona mogła przyjrze si swemu odbiciu.

Namylała si dłuższą chwil, a potem rozpuciła rude włosy,

sigające prawie do kolan.

W wielkim zaczarowanym domu w pustej okolicy były dwie

rzeczy, z których ona i Potwór byli bardzo dumni. Pierwsza

to złoty zegarek Potwora. Stanowił on powiązanie z

prawdziwą, a nie magiczną przeszłocią. Zegarek należał do

jego ojca, a wczeniej do dziadka i był jedyną rzeczą, która

przetrwała, podczas gdy wszystko inne zostało wymazane

zaklciem. Drugi powód do dumy stanowiły włosy Piknej,

gdyż, mimo jej imienia, tylko to mogło u niej zachwyci.

Gdyby Rapunzel mieszkała naprzeciwko, a nie w sąsiednim

królestwie ze swoim przystojnym, cho wyjątkowo głupim mżem,

Pikna nosiłaby włosy rozpuszczone przy każdej okazji, byle

tylko obniży troch warto darów natury Jej Wysokoci.

Teraz włosy Piknej opadały na jej ramiona i dalej,

poniżej talii, prawie do kolan, falujące i lniące jak

czerwony wodospad. W pokoju rozległy si magiczne szepty, a

ona umiechnła si do siebie, troch z niemiałocią,

troch z dumą. Dom podziwiał jej włosy prawie tak samo jak

Potwór. Upiła je znowu, wzdychając, bo wiedziała, co musi

zrobi.

Przebranie. Potrzebowała przebrania. Musi i do miasta -

dwa dni marszu lub jeden dzie jazdy; ale z pomocą magii

tylko krótkie, cho wyboiste, dziesi minut - w przebraniu.

Otworzyła szaf i zażyczyła sobie z całych sił. Wypadła

stara, brązowa skórzana kurtka lotnicza. Skórzana czapka.

Szybko oderwała metki z cenami. Wcisnła jedwabną bluzk w

skórzane spodnie, spojrzała na stopy. Buty! Potrzebuje

butów. Jeszcze raz wyraziła życzenie. Sigające do ud

skórzane sztylpy wyglądały całkiem niele. Spojrzała w

lustro, ale zobaczyła tylko szarego kota.

- Kysz! - powiedziała do lustra. Miaou rozejrzał si

zdziwiony, nic nie zobaczył i poszedł sobie.

Z błyszczącymi oczami wybiegła z sypialni, pokonała

schody, szeroki trawnik i dopadła do bramy.

Tam zatrzymała si i obróciła dwa razy piercie. "Raz do

domu, dwa do miasta, trzy z powrotem" - tak nauczył ją

Potwór, kiedy pierwszy raz gociła u niego. Do diabła z

włosami. To piercie był najcenniejszą rzeczą, jaką

posiadała.

Dziesi wyboistych minut póniej wylądowała na głównej

ulicy miasta.

Ponieważ czerwone włosy schowała pod czapką, nikt jej nie

poznał. A jeli nawet, tylko si kłaniał. Nikt nie zawołał

jej po imieniu. To miasto przyzwyczajone było do przebranych

arystokratów. Kilka minut chodziła tam i z powrotem po

ulicy, zbierając si na odwag. Potem stanła przed szyldem

MADAME SUZANNE: WYRÓB PERUK.

Pikna wziła si w gar i wbiegła po stromych schodach.

Madame Suzanne siedziała na stołku za dużą drewnianą

ladą. Była to posągowa kobieta, okrągła i biała z sinawym

odcieniem jak szczególnie niebezpieczny grzyb.

- Kupisz moje włosy? - zapytała Pikna.

- Najpierw zdejmij t idiotyczną czapk. Skąd ją

wytrzasnła? - głos też był grzybowaty, przytłumiony i

olizgły.

- Z katalogu - odpowiedziała Pikna.

- Nie słyszałam o czym takim.

Czapka opadła. Spłynął czerwony wodospad.

- Nie, nie bior czerwonych. Kiepsko idą na rynku. Poza

tym, gdyby... On... si dowiedział. - Madame Suzanne zrobiła

si jeszcze bledsza i bardziej sina.

- Kiedy nie mam nic innego do sprzedania. - Oczy Piknej

napełniły siłzami.

- A ten piercie? - wskazała madame Suzanne.

- Nie mog.

- Możesz.

- Nie mog.

- Możesz.

- Ile?

- Piset dolarów - zaproponowała madame Suzanne,

odliczając od razu dodatek inflacyjny. I od

niebezpieczestwa.

Pikna niepomna na nic ciągnła piercie z palca.

Pamitała tylko, że chce kupi Mu jaki prezent.

- Szybko, zanim zmieni zdanie.

Zbiegła ze schodów, jednoczenie związując z powrotem włosy

i wpychając je pod czapk. Teraz, kiedy miała w rku

pieniądze, ulica wydawała si dużo dłuższa, zewsząd wabiły

ją sklepy. Miała prawdziwe pieniądze. Żadną tam złotą

monet, miedziaki i pogite blaszane co, co tylko

pobrzkuje w kieszeni.

Nastpne dwie godziny minły jak z bicza trzasnął.

Przetrząsała sklepy w poszukiwaniau prezentu dla Potwora,

Yolen Jane - Piękna i Potwór.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: