ADAPTACJA DZIECKA W PRZEDSZKOLU.doc

(56 KB) Pobierz
ADAPTACJA DZIECKA W PRZEDSZKOLU (utrudnienia)

ADAPTACJA DZIECKA W PRZEDSZKOLU (utrudnienia)

1.       Centralny układ nerwowy

§         Bardzo delikatny i słaby

§         Dominują procesy pobudzania nad procesami hamowania

§         Nie jest w stanie odbierać wielu silnych bodźców na raz

§         Źle znosi jednostajny i długi wysiłek, i ograniczanie zaspokajania potrzeb

 

2.       Rozwój fizjologiczno – biologiczny

§         Intensywny rozwój więc organizm jest osłabiony

§         Mało odporny na zmęczenie, hałas; niezaradność

 

3.       Rozwój poznawczy

1.       Rozwój dialogiczny, żadna funkcja poznawcza nie jest dobrze rozwinięta – kłopoty z pamięcią, z wypowiedziami

2.       Dziecko pamięta czynności cykliczne

3.       Słaba percepcja czasu – nasila się wobec przestrzeni przedszkola

 

4.       Emocjonalno – społeczne

§         Napięcia emocjonalne są bardzo duże a angażowanie go w zabawy jeszcze je podwyższa.

§         Zależność emocjonalna od matki

 

 

o        Nie ma związku między przystosowaniem się dziecka a wiekiem

o        Dziewczęta łatwiej się przystosowują do przedszkola niż chłopcy, bo wystarczy im obecność osoby dorosłej a chłopcy potrzebują ścisłego kontaktu

o        Stwierdzono związek między przystosowaniem się dziecka a dalszym przebiegiem jego rozwoju

o        Nie ma związku między rozwojem umysłowym (poziomem) a przystosowaniem

o        Status społeczny, warunki bytowe nie przesądzają o przystosowaniu się do przedszkola

o        Nie ma związku między przystosowaniem a formalną sytuacją rodziny

o        Najsilniejszy związek istnieje między systemem wychowania a adaptacją dziecka do przedszkola

 

 

METODY WYCHOWANIA W PRZEDSZKOLU:

1.       CZYNNE (od najbardziej ingerujących w dziecko)

o        Zadań stawianych (zbuduj wieżę z 4 czerwonych klocków)

o        Ćwiczeń (zbuduj wieże)

o        Kierowanie własną działalnością dziecka (pobaw się klockami)

o        Samodzielnych doświadczeń (daje dziecku klocki)

 

2.       SŁOWNE

o        Żywego słowa (ekspresja – odpowiednie akcentowanie)

o        Rozmowy

o        Sposoby społecznego porozumiewania się (sposób podejścia do innego człowieka)

o        Objaśnienia i instrukcje (obj. są mało precyzyjne, a instrukcje jak wykonać zadanie)

 

3.       OGLĄDOWA

o        Przykładu

o        Obserwacja, pokaz

o        Wystawienie sztuki

 

 

ZABAWY SPOŁECZNE

o        Aktywność niespołeczna – 3 lata - podczas niej dziecko obserwuje zabawę innych, lub bawi się samotnie.

o        Zabawa równoległa – 3,4lata – dziecko bawi się w pobliżu innych dzieci podobnymi przedmiotami, lecz nie próbuje wpływać na zachowanie innych

o        Zabawa wspólna – 4lata – podejmują działania według odrębnych zainteresowań, chociaż rozmawiają ze sobą, wymieniają sę zabawkami, nie próbują połączyć działań dla osiągnięcia celu

o        Zabawa społeczna – 5,6lat – podczas niej dzieci bawią się razem, ich działania są ukierunkowane na osiąganie celu.

 

ZABAWY TRADYCYJNEsą częścią kultury ludowej, opozycja do instrumentalnych i organizowanych, pozwalają na korzystanie ze swych różnych zdolności. (rolnik sam w dolinie, ojciec Wergiliusz)

o        F. integracji – podporządkowanie się regułom społecznym, zacieśnienie więzi między pokoleniami, zrozumienie kultury

o        Dyferencji – wydzielenie podgrup, indywidualizacja, personalizacja, lider

 

ZABAWY BADAWCZE – dziecko wnika w obserwowane zjawiska, poznaje wszystko co go otacza, rozwiązuje problemy które sam sobie stawia. (czy piasek rozpuszcza się w wodzie – wsypuje piasek do wody)

 

ZABAWY PALUSZKOWI – organizowane – 3,6lat – kontaktowe – zabawy w których proste wierszyki ilustruje się ruchami rąk, dłoni bądź palców.

o        Paluszkowi

o        Naśladowcze

o        Kontaktowo-dotykowe

 

ZABAWY Z KLOCKÓW – dowolne ale szybko się zniechęcają i raczej jako organizowane.

 

ZABAWY DYDAKTYCZNE – wspomagająca myślenie przyczynowo – skutkowe – dziecko bada stabilność zmiany, np.: zabawy tematyczne o charakterze inscenizacji – symulacja lotów, naśladowanie rzeczywistości

o        Z elementami przestrzeni – dziecko poznaje świat z własnego punktu widzenia, odnosi wszystko do siebie, świadomość części ciała, budowa ciała (po której stronie stoi miś…)

 

ZABAWY RYTMICZNE – koniki stukają kopytkami, układania klocków w określonym rytmie (kolejności – asdfasdfasdf)

 

ZABAWY ROZBUDZAJĄCE WYOBRAŹNIĘ – pobudzające do swobodnego myślenia – opowiadania o wyobrażeniach i przeżyciach za pomocą ruchu, koloru, przez niekonwencjonalne przedmioty (dzidy)

 

ZABAWY TROPIĄCE – dowolna i może być organizowana – podchody – tory przeszkód, orientacja w terenie, odczytywanie symboli i znaków, współdziałanie w grupie, dyscyplina, ćwiczy uwagę i spostrzegawczość, pamięć i myślenie

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin