rehabilitacja_artykul_2007_02_8665.pdf

(596 KB) Pobierz
str_28_30.indd
KINEZYTERAPIA
Rehabilitacja
i sprzęt rehabilitacyjny
w neurologii
Rehabilitacja w neurologii stanowi bardzo szerokie zagadnienie, w wielu obszarach interdyscyplinarne. Najczęściej
obejmuje złożone dysfunkcje dotyczące pionizacji, zaburzeń chodu i równowagi, niedowłady kończyn dolnych i górnych
oraz spastyczność. Różnorodność sprzętu rehabilitacyjnego pozwala na szybkie i kompleksowe usprawnianie pacjen-
ta. Nawet najdoskonalszy sprzęt rehabilitacyjny nie gwarantuje sukcesu bez kompetentnego rehabilitanta oraz zmoty-
wowanego pacjenta.
w neurologii, dochodzi się do wniosku, że jest to olbrzymie
wyzwanie. Chcąc rzetelnie opisać proces usprawniania oraz za-
opatrzenie sprzętowe w rehabilitacji każdej dysfunkcji o podło-
żu neurologicznym, należałoby poświęcić temu zagadnieniu stałą,
oddzielną rubrykę naszego czasopisma. Nie mając takiej możli-
wości, musimy zrezygnować ze szczegółowego opisywania de-
ficytów mających charakter interdyscyplinarny (np. uszkodzeń
nerwów czaszkowych, które często oprócz neurologów są polem
zainteresowania laryngologów, okulistów, foniatrów i logopedów;
dysfunkcji nerwów obwodowych, którymi często zajmują się za-
równo neurolodzy, jak i ortopedzi, chirurdzy, oraz zaburzeń czyn-
ności dolnych dróg moczowych – „zwieraczy” – często leżących
w zakresie kompetencji urologów i chirurgów).
Jak widać wiele z deficytów neurologicznych leży na pogra-
niczu zainteresowania różnych gałęzi medycyny. Chcąc uniknąć
chaotycznego i niesystematycznego przedstawiania materiału,
a z drugiej strony nie wchodząc w kompetencje innych specjal-
ności, postanowiliśmy skupić się na rehabilitacji i zaopatrzeniu
uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego, dotyczących głów-
nie uszkodzeń neuronu ruchowego.
W niniejszym opracowaniu nie omówiono też etiologii danego
uszkodzenia, gdyż to również wybiega poza ramy artykułu.
Pionizacja i zaburzenia chodu
Wielu pacjentów neurologicznych spędza, zwłaszcza począt-
kową fazę choroby, w pozycji leżącej. Część z nich nigdy nie
odzyskuje możliwości samodzielnej lokomocji, a wielu będzie
wymagać ponownego przystosowywania do pozycji pionowej:
czy to częściowej w siadzie, czy też z myślą o ponownej nauce
chodu.
Sprzęt do pionizacji możemy podzielić, w oparciu o jego funk-
cję, na statyczny i dynamiczny. W rehabilitacji neurologicznej na
poszczególnych etapach usprawniania wykorzystywane są obie
funkcje. Często w początkowej fazie usprawniania stosowana jest
jedynie bierna pionizacja pacjenta i utrzymanie tej postawy. Ko-
rzystamy wtedy z pionizatorów statycznych (takich jak łóżka pio-
nizacyjne, parapiony i parapodia statyczne).
Gdy pacjent jest zaadaptowany do pozycji pionowej i jest w sta-
nie ją samodzielnie utrzymać, możemy skupić się na przemiesz-
czaniu się (nauce chodu), tutaj zastosowanie mają pionizatory
dynamiczne.
Pionizatory statyczne
Stoły pionizacyjne
Stosowane są u chorych z najbardziej nasilonymi dysfunkcja-
mi, zazwyczaj na początku procesu pionizacji. Pionizacja od-
bywa się bez czynnego udziału pacjenta. Stoły charakteryzują
się „lekką” lub bardzo stabilną konstrukcją krzyżakową (duża,
stabilna konstrukcja prostokątna). Regulacja wysokości może
być: ręczna, elektryczna (sterowanie z pilota ręcznego) lub hy-
drauliczna. Zakres regulacji wysokości wynosi przeważnie od
50 cm do 200 cm. Zwykle są przystosowane do obciążeń rzę-
du do 150 kilogramów. Zakres kąta pionizacji wynosi od 30 do
90 stopni. Większość wyposażona jest w możliwość szybkiego
opuszczania leżyska.
28 REHABILITACJA W PRAKTYCE 2/2007
P odejmując się próby opracowania problematyki rehabilitacji
619810219.045.png 619810219.056.png 619810219.066.png 619810219.073.png 619810219.001.png 619810219.002.png 619810219.003.png 619810219.004.png
KINEZYTERAPIA
Pionizatory statyczne typu parapion
Umożliwiają pionizację osób z niedowładami kończyn dol-
nych oraz tułowia, zamiast leżyska wyposażone są w sta-
bilizatory stóp i kolan oraz peloty biodrową i piersiową.
W wyposażeniu standardowym znajduje się: stolik z regulacją wy-
sokości, 4 skrętne koła, każde z kół posiada hamulec oraz tylne
uchwyty ułatwiające manewrowanie. Może być używany zarów-
no w usprawnianiu pacjenta w domu, jak i na oddziałach szpital-
nych czy w domach opieki społecznej.
związanych z niemożnością pionizacji i poruszania się. Stanowi
urządzenie rehabilitacyjne oraz użytkowe, szczególnie niezbęd-
ne w paraplegiach, przepuklinach oponowo-rdzeniowych i w mó-
zgowym porażeniu dziecięcym.
Parapodium siadające
Jest to również urządzenie z pogranicza aparatu i ortezy, napędza-
ne siłą wynikającą z przemieszczania środka ciężkości pacjenta.
Specjalny system umożliwia płynne przechodzenie z pozycji sto-
jącej do siedzącej i z pozycji siedzącej do stojącej (siłowniki ga-
zowe). Przeznaczone jest dla wszystkich pacjentów w zaawanso-
wanym procesie pionizacji, zwłaszcza dla chorych z paraplegią.
Nie nadaje się do stosowania w mózgowym porażeniu dziecię-
cym oraz przy utrwalonych przykurczach.
Alternatywę dla pionizatorów dynamicznych stanowi w pew-
nym stopniu system poręczy rehabilitacyjnych do nauki chodu,
który może być dodatkowo wyposażony w uprząż do podwiesze-
nia oraz drewniany tor przeszkód (konstrukcja stalowa, wykła-
dzina aluminiowa antypoślizgowa, poręcze drewniane z regula-
cją wysokości i szerokości). Ważnym elementem rehabilitacji jest
autokorekta postawy przez pacjenta, w tym celu dobrze jest, aby
Pionizator statyczno-dynamiczny typu paramobil
Łączy w sobie funkcje pionizatora statycznego oraz dyna-
micznego.
Pionizatory dynamiczne
Pionizatory dynamiczne cechuje przewaga funkcji nauki chodu
nad pionizacją, stanowią one doskonałą pomoc dla osób wcześniej
pionizowanych przy pomocy pionizatorów statycznych. Umożli-
wiają pionizację chorych z niedowładami kończyn dolnych oraz
tułowia, pomagają w rehabilitacji, umożliwiając przyjęcie pozycji
stojącej i samodzielne chodzenie. Charakteryzują się dość stabilną
konstrukcją, posiadają: podwieszaną uprząż miedniczną, zabez-
pieczającą pacjenta przed upadkiem, separator kończyn dolnych
(używany w przypadku krzyżowania stóp pacjenta), składaną kon-
strukcję nośną z kołami jezdnymi wyposażonymi w hamulce oraz
obejmę piersiową i biodrową.
cover many interdisciplinary areas. Mostly, it includes
compound dysfunctions concerning erection positioning,
impaired balance, walking disorder, paraparesis and spas-
ticity. Variety of the rehabilitation equipment allows getting
faster and more complete rehabilitation of a patient. Howev-
er, even most perfect equipment cannot guarantee success,
if there is an incompetence physiotherapist and an unmoti-
vated patient.
Key words: rehabilitation in neurology, tilting, impaired bal-
ance, walking disorder, rehabilitation equipment.
Parapodium dynamiczne
Jest to urządzenie medyczne z pogranicza aparatu i ortezy na-
pędzane siłą wynikającą z przemieszczania środka ciężkości.
Wyposażone jest w mechanizm, który dzięki przemieszczeniom
osi i ciężaru ciała pozwala poruszać się temu urządzeniu wraz
z użytkownikiem. Ma zastosowanie we wszelkich zaburzeniach
R ehabilitation in neurology is a very wide issue, which may
619810219.005.png 619810219.006.png 619810219.007.png 619810219.008.png
 
 
619810219.009.png 619810219.010.png 619810219.011.png 619810219.012.png 619810219.013.png
 
619810219.014.png 619810219.015.png 619810219.016.png 619810219.017.png 619810219.018.png 619810219.019.png 619810219.020.png 619810219.021.png 619810219.022.png 619810219.023.png 619810219.024.png 619810219.025.png 619810219.026.png 619810219.027.png 619810219.028.png 619810219.029.png 619810219.030.png 619810219.031.png 619810219.032.png 619810219.033.png 619810219.034.png 619810219.035.png 619810219.036.png 619810219.037.png 619810219.038.png 619810219.039.png 619810219.040.png 619810219.041.png 619810219.042.png
 
619810219.043.png
 
619810219.044.png
 
619810219.046.png 619810219.047.png 619810219.048.png 619810219.049.png 619810219.050.png 619810219.051.png 619810219.052.png 619810219.053.png 619810219.054.png 619810219.055.png 619810219.057.png 619810219.058.png 619810219.059.png 619810219.060.png 619810219.061.png 619810219.062.png
 
KINEZYTERAPIA
nauce chodu towarzyszyła możliwość oglądania się podczas tej
czynności w ustawionych na końcu toru lustrach.
Wszystkie wyżej wymienione sprzęty wiążą się z pionizacją
lub poruszaniem się po podłożu płaskim, nie należy natomiast
zapominać, że ważnym elementem nauki chodu jest możliwość
pokonywania schodów. Tak więc w zaopatrzeniu oddziału reha-
bilitacji neurologicznej nie powinniśmy pomijać schodów do na-
uki chodu. Optymalnym rozwiązaniem byłyby dwa ciągi scho-
dów o zróżnicowanej wysokości stopni, o trwałej konstrukcji (np.
stalowej z wykładziną aluminiową antypoślizgową). Dobrze, by
dodatkowym wyposażeniem były poręcze drewniane z regula-
cją wysokości oraz możliwością ustawienia pod kątem 90 stop-
ni lub w linii prostej.
W zależności od możliwości finansowych rośnie zakres oferty
sprzętowej, możemy się pokusić o zakup sprzętów wielofunkcyj-
nych lub o bardzo wyrafinowanych możliwościach. Przykładami
będą tu: stół do pionizacji z dynamicznym systemem stymulacji
ruchu kroczenia, różnego rodzaju bieżnie do nauki chodu z sys-
temami detekcji i oprogramowaniem pozwalającym na ocenę
parametrów chodu, a także z bezprzewodowymi pasami do po-
miaru tętna.
Sprzęt dla dzieci
Większość omawianego sprzętu proponowana jest również w roz-
miarach dla dzieci. Ponadto dla dzieci młodszych (głównie z mó-
zgowym porażeniem dziecięcym) producenci zaproponowali
pionizatory o estetyce zachęcającej do zabawy i rehabilitacji, przy-
pominające zwierzątka (konik, kotek), o barwnej kolorystyce.
Zaburzenia równowagi
Nieodłącznym elementem pozycji pionowej czy chodu jest utrzy-
mywanie równowagi. W schorzeniach neurologicznych zaburze-
nia równowagi występują dość często. Utrzymanie zarówno po-
zycji pionowej, jak i równowagi jest rezultatem niezakłóconej
współpracy wielu składowych OUN (móżdżku, czucia głębokie-
go, układu przedsionkowego). Dlatego też z zaburzeniami równo-
wagi spotykamy się w wielu schorzeniach neurologicznych. Rzad-
ko się jednak zdarza, by zaburzenia równowagi były deficytem
izolowanym. Z tego powodu musimy ją ćwiczyć w trakcie pioni-
zacji i nauki chodu. Wiele z wymienionych wcześniej sprzętów
może nam służyć do tego celu.
W przypadku zaburzeń równowagi istnieje wiele możliwo-
ści ćwiczeń równoważnych i koordynacyjnych, a wykorzysta-
nie sprzętu zależy jedynie od wyobraźni i pomysłowości tera-
peuty.
Niemniej w uzupełnieniu potencjalnego zaopatrzenia, które
możemy wykorzystać, aby zakres naszych ćwiczeń był bardziej
różnorodny, podamy kilka przykładów.
Obecnie na rynku rehabilitacyjnym jest wiele przyborów
i urządzeń do ćwiczeń równoważnych, część z nich można uży-
wać również w wodzie, wiele urządzeń wykorzystuje niestabilne
powierzchnie (różnego rodzaju talerze, poduszki, dyski, piłki).
Są też urządzenia, np. platformy stabilometryczne (do ćwi-
czeń równowagi i propriocepcji), które mają możliwość korekty
oraz oceny równowagi ciała w aspekcie statycznym i dynamicz-
nym (a także symetrię obciążania podłoża z informacją zwrotną
– biofeedback dla pacjenta). Pamiętajmy jednak, że tak napraw-
dę żaden sprzęt nie zastąpi doświadczonego i zaangażowanego
rehabilitanta oraz dobrze zmotywowanego pacjenta.
W kolejnej części artykułu w „RwP” 3/07 omówimy zaopatrze-
nie w niedowładach kończyn górnych i dolnych oraz rehabilita-
cję w przypadku spastyczności.
L EK . MED . M ARTA G IERASIMIUK , DR MED . J ACEK Z ABORSKI
Oddział Neurologii z Pododdziałem Rehabilitacji Neurologicznej
Międzyleski Szpital Specjalistyczny w Warszawie
Ordynator oddziału: dr med. Jacek Zaborski
30 REHABILITACJA W PRAKTYCE 2/2007
619810219.063.png 619810219.064.png 619810219.065.png 619810219.067.png 619810219.068.png 619810219.069.png 619810219.070.png 619810219.071.png 619810219.072.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin