PRAWO POZYTYWNE 1
1. pozytywizm prawniczy 1
Konsekwencje negatywne: 1
Zasługi: 1
2. czysta teoria prawa 1
Zasługi: 2
3. psychologiczna teoria prawa 2
Dychotomiczna klasyfikacja norm prawnych: 2
SCHEMAT WEDŁUG PETRAŻYCKIEGO 2
PRAWO NATURALNE 3
Norma prawna: 3
Sankcja 3
Akt normatywny 4
Jednostki systematyczne aktu normatywnego: 4
Technika legislacyjna 4
Źródła prawa 5
Sposób przedstawiania prawa : 5
PRAWO STANOWIONE 5
Zasada promulgacji (ogłoszenia) 6
Etapy wchodzenia w życie aktu normatywnego: 6
Zmiany aktu normatywnego: 6
Utrata mocy przez obowiązującą ustawę: 6
Najważniejsze akty prawne RP: 6
I. Konstytucja 6
II. Ustawa 7
Działanie Trybunału Konstytucyjnego: 7
Kto i kiedy może wnieść skargę do Trybunału Konstytucyjnego: 7
Jak powstaje ustawa? 8
Istnieją trzy szkoły definiowania PRAWA POZYTYWNEGO:
(Karl Bergbohm) à ogół norm ustanawiany jest przez państwo. Państwo jest zaś wyrazem woli suwerena (króla lub parlamentu). Wola suwerena nie może być przez nikogo kwestionowana.
Û państwo niezależne od moralności;
Û prawo niezależne od norm społecznych (nieprzestrzeganie prawa przez społeczeństwo świadczy o złym wychowaniu społeczeństwa, a nie o błędnym prawie);
Û prawa nie podlega ocenie (błędna może być interpretacja prawa, ale nie ono samo w sobie);
Û Udoskonalenie formuł prawnych i metod ich interpretacji;
Û Powstanie wielkich kodeksów prawnych;
Û Czytelność i zrozumiałość tekstów prawnych;
(Kelsen) à podłoże filozoficzne u Kanta. Prawo znajduje się w sferze powinności (Kant wymyślił dwie sfery: bytu i powinności). Prawo wynika z prawa. Wszystkie normy wynikają z normy podstawowej, która jest jednak tak abstrakcyjna, że nie da się jej opisać. Potem następuje norma zasadnicza i z niej wywodzi się reszta norm , które mają charakter hierarchiczny.
Û Udoskonalenie metod rozumowania prawniczego (wyprowadzanie norm jednych z drugich);
(Petrażycki) à prawo jest zjawiskiem psychologicznym. Rodzi się w każdym z nas pod wpływem emocji. Państwo może odkrywać lub wspomagać prawo, jednak go nie tworzy.
Û normy pomocnicze (reguły odbioru rzeczywistości) à reguły zmieniają się w czasie, ustalają się w odrębnych środowiskach, określane są przez filozofów estetyki;
Û normy zasadnicze (reguły zachowań) à dzielimy je na grupy:
v charakterze bezroszczeniowym – odczuwamy tylko powinność (wykładnikiem są normy moralne i etyka);
v charakterze roszczeniowym - powinność może być wymuszona przez osobę lub instytucję; wyróżniamy tu podział według potrzeb:
m autonomiczne – potrzeby wynikają z własnego sumienia (prawo naturalne)
m autorytatywne – potrzeby są poparte autorytetem:
m nieoficjalne – autorytet wewnętrzny (środowisko uczniowskie, spółdzielnia mieszkaniowa, itp.);
m oficjalne – autorytet zewnętrzny (państwo, Unia Europejska, społeczność międzynarodowa);
§ Powinność;
§ Podwójna abstrakcyjność normy prawnej;
§ Powtarzalność zachowań;
§ Rozciągłość w czasie;
§ Wzajemne powiązania norm;
§ Poznawalność;
§ Powiązanie z autorytetem;
§ Podatność na ocenę.
§ Naturalność – wynika z natury człowieka niezależnie od ustawodawcy;
§ Odkrywamy sumieniem jego istnienie;
§ Powszechność;
§ Trwałe (niezmienne);
§ Prawo naturalne może stanowić odwołanie lub interpretację prawa pozytywnego;
Ø dyspozycja (rdzeń)à określa zachowania i powinność
Ø hipoteza normy prawnej (poprzednik) à uściślenie dyspozycji
Ø sankcja normy prawnej à konsekwencje niespełnienia hipotezy
Sankcje stosowane są niezwykle rzadko, więc norma prawna składa się głównie z dyspozycji i hipotezy. Wtedy jest to norma sankcjonowana, czyli hipotetyczna. W wyjątkowych sytuacjach, kiedy norma prawna ma postać: dyspozycja + sankcja, będzie to norma sankcjonująca, czyli kategoryczna.
Sankcja – wyróżniamy 3 rodzaje:
Ø sankcje restytucyjne à dążące do stanu przywrócenia własności. Jednym z podgatunków jest sankcja egzekucyjna, która może jeszcze bardziej wpłynąć na odzyskanie straconego dobra;
Ø sankcje represyjne à według zasady „oko za oko”
Ø sankcja nieważności
Ø sankcja pozasystemowa (nieprawna) à jest to sankcja moralna lub religijna (prezydenci składający przysięgę w II Rzeczpospolitej)
Starożytni wyróżniali kilka rodzajów prawa, w których stosowano różnego rodzaju sankcje:
§ Prawo więcej niż doskonałe (Ius plus quam perfectum) à sankcja represyjna i restytucyjna
§ Prawo doskonałe (Ius perfectum) à sankcja restytucyjna
§ Prawo mniej niż doskonałe (Ius minus quam perfectum) à sankcja represyjna
§ Prawo niedoskonałe (Ius imperfectum)à pozbawione sankcji (według pozytywistów prawniczych prawo zaczyna się tam, gdzie jest sankcja, więc prawo niedoskonałe dla nich nie istnieje).
Akt władzy publicznej wydany w celu uchylenia, wydania lub zmiany normy prawnej, przepisu prawnego, itp.
Księga pierwsza
Tytuł I
Dział I
Rozdziały – rozdz.1
Oddziały – oddział 1
Ustęp – ust.1
Paragraf - § (w kodeksach)
Punkty wyliczenia – pkt. 1)
Podpunkty – lit. a)
Przepis prawny – część aktu normatywnego. Zawiera on:
- całą normę i część innych norm;
- część normy;
- jedną normę;
- kilka norm;
- część innych norm;
Istnieje kilka specyficznych przepisów prawnych:
- przepis blankietowy à zapowiedź stworzenia normy prawnej;
- przepis odsyłający à wskazówka dla interpretatora, gdzie poszukiwać odpowiedzi lub podpowiedzi do danej normy prawnej (odniesienie do innego kodeksu);
- definicja legalna à fragment tekstu opisujący tekst prawny (definicja jakiegoś pojęcia - ...dotyczy NBP (NBP – Narodowy Bank Polski).
Redagowanie norm prawnych. Musi się składać z odpowiednich elementów:
- pisanie jasno i przejrzyście;
- używanie pojęć jednakowo w całym tekście (lokata – to wszędzie lokata, a nie zastępczo, np. depozyt);
- unikanie zwrotów obcych.
Są 4 podstawowe źródła prawa:
Ten, kto prawo nadaje – organ wydający (monarcha, parlament);
Miejsce, w którym możemy się dowiedzieć oficjalnie o prawie;
Okoliczności, przyczyniające się do ustalenia pewnych norm prawnych (wypadki samochodowe spowodowały ustalenie ograniczenia prędkości);
dorota1706