Julia Navarro - Bractwo Świetego Całunu.pdf - książki - homik567

JULIA NAWARRO

BRACTWO ŚWIĘTEGO

CAŁUNU

Tytuł oryginału: LA HERMANDAD DE LA SABANA SANTA

tłum. Agnieszka Mazuś

Dla Fermina i Aleksa - bo czasem sny stają się rzeczywistością.

PODZIĘKOWANIA

Dla Fernanda Escribano, który odkrył przede mną tajemnice turyńskich tuneli i zawsze jest

„na dyżurze”, gdy potrzebują go przyjaciele.

Ogromny dług wdzięczności zaciągnęłam u Giana Marii Nicastro, który był moim

przewodnikiem po sekretach swojego miasta, pozwalając patrzeć na Turyn swoimi oczami, i

na każde zawołanie błyskawicznie wyszukiwał wszystkie potrzebne mi informacje.

Carmen Fernandez de Blas i David Trias trzymali kciuki za tę książkę - dziękuję.

I jeszcze wielkie podziękowania dla Olgi, życzliwego głosu Random House Mondadori.

Są inne światy, ale na tym świecie

H. G. Wells

Król Agar [Abgar Ukkama (panował 4 r. p.n.e. - 7 r. n.e. oraz 13 - 50 n.e.); Euzebiusz

z Cezarei przypisywał mu wymianę listów z Jezusem; w rzeczywistości dopiero Abgar IX (179

- 216 r.) przyjął chrześcijaństwo], syn Euchariasza, pozdrawia Jezusa dobrego Zbawcę, który

pojawił się w Jerozolimie. Słyszałem o Tobie, że uzdrawiasz ludzi bez lekarstw i ziół, że

słowem swoim przywracasz wzrok ślepym, chromym każesz chodzić, trędowatych oczyszczasz,

a zmarłych wskrzeszasz.

Usłyszawszy to wszystko o Tobie, uznałem po rozwadze, że jedno z dwojga to być

może: albo jesteś Bogiem, który zstąpił z nieba, aby czynić cuda, albo też jesteś Synem

Bożym, który takie cuda czynić może. Dlatego też w tym liście pragnę Cię błagać, abyś raczył

przybyć do mnie i uleczyć mnie z choroby, na którą cierpię już od dawna.

Dowiedziałem się bowiem także, iż Żydzi szemrzą przeciw Tobie i nastają na Twe

życie. Przybądź więc do mnie, bo moje miasto małe, lecz zacne, wystarczy dla nas obydwu.

[apokryficzna Korespondencja Jezusa i Abgara]

Król pozwolił odpocząć ręce i posłał strapione spojrzenie mężczyźnie młodemu jak on

sam, który czekał bez ruchu, aż monarcha zakończy pracę, z należnym szacunkiem

zachowując dzielącą ich odległość.

- Jesteś pewny, Josarze? - zapytał król.

- Wierz mi, panie...

Mężczyzna zrobił kilka szybkich kroków w stronę stołu, przy którym pisał Abgar, i

zatrzymał się tuż przed nim.

- Wierzę ci, Josarze, wierzę - uspokoił go król. - Od dzieciństwa jesteś moim

najwierniejszym przyjacielem, nigdy mnie nie zawiodłeś. Chociaż cuda, o jakich opowiadasz,

czynione rzekomo przez tego Żyda, wydają się niezliczone, obawiam się, że twe pragnienie,

by mi pomóc, sprawiło, iż je wyolbrzymiłeś...

- Panie, uwierz mi, tylko ci, którzy wierzą w Żyda zostaną zbawieni. Królu mój,

widziałem, jak Jezus, ledwie dotknąwszy wyblakłych oczu ślepca, przywrócił mu wzrok,

widziałem, jak ubogi paralityk musnął krawędź szaty Jezusa, a ten rozkazał mu wstać i iść.

Ku zdziwieniu wszystkich, tamten wstał i nogi poniosły go jak - nie przymierzając - twoje,

panie. Widziałem, królu mój, jak kobieta zarażona trądem przyglądała się Nazarejczykowi,

ukryta w zaułku ulicy, kiedy wszyscy uciekali od niej z przestrachem. Jezus zaś, podchodząc

do niej, rzekł: „Jesteś uzdrowiona”, a ta, nie wierząc własnemu szczęściu, zaczęła krzyczeć:

„Uleczył mnie! Uleczył!”. Jej twarz odzyskała ludzkie rysy, dłonie zaś, dotąd skrywane pod

suknią, stały się idealnie gładkie...

Ja sam byłem świadkiem największego cudu, kiedy podążałem za Jezusem i jego

uczniami i napotkaliśmy rodzinę opłakującą śmierć krewnego. Jezus wszedł do ich domu i

nakazał zmarłemu, by wstał. Sam Bóg musiał przemawiać jego głosem, bo klnę się na

wszystko, mój królu, że człowiek ów otworzył oczy, usiadł i sam nie mógł się nadziwić, że

powraca do życia...

- Masz rację, Josarze, żeby wyzdrowieć, muszę wierzyć, chcę wierzyć w tego Jezusa z

Nazaretu. Musi on być synem Boga, skoro potrafi wskrzeszać zmarłych. Ale czy zechce

uleczyć króla, który dał się ponieść żądzy?

- Abgarze, Jezus leczy nie tylko ciała, uzdrawia też dusze. Widzisz, głosi on, iż żal za

złe uczynki i chęć, by wieść godne życie, wyrzekając się grzechu, wystarczą, by zyskać

przebaczenie u Boga. Grzesznicy znajdują pociechę w Nazarejczyku...

- Obyś miał rację... Ja sam nie potrafię sobie wybaczyć wszeteczeństwa, jakiego

dopuściłem się z Anią. Ta niewiasta skaziła moje ciało i duszę...

- Skąd miałeś wiedzieć, panie, że jest trędowata, że dar od króla Tyru to nikczemny

podstęp? Jak mógłbyś podejrzewać, że ma w sobie nasienie choroby i je na ciebie przeniesie?

Ania była najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek widzieliśmy, każdy mężczyzna straciłby

dla niej głowę...

- Jestem królem, Josarze, i nie powinienem dać się omamić nawet najpiękniejszej

tancerce... Teraz ona pokutuje za swe piękno, bo choroba trawi jej białe lico, mnie zaś,

Josarze, zalewają poty, wzrok zachodzi mgłą, i lękam się, że wkrótce moja skóra zacznie

gnić...

Szmer czyichś ostrożnych kroków wzbudził czujność mężczyzn. Do komnaty,

uśmiechając się łagodnie, weszła drobna kobieta o śniadej cerze i czarnych włosach.

Julia Navarro - Bractwo Świetego Całunu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: