Zabawy graficzne M. Pietniun.pdf

UWAGI WSTĘPNE

Jednym z elementów dojrzałości szkolnej jest prawidłowy poziom rozwoju motorycznego dziecka a

głównie sprawność manualna i dobra koordynacja wzrokowo-ruchowa, która będzie podstawą opanowania

przez dziecko umiejętności pisania.

Czynność pisania, najczęściej wykonywana prawą ręką w kierunku od strony lewej ku prawej, sprawia

wielu dzieciom problemy już w klasie "O" i pierwszej, szczególnie w okresie przejścia do pisania w

liniaturze. Umiejętne postępowanie pozwoli uchronić dziecko przed niepowodzeniami na starcie szkolnym.

Od najwcześniejszych lat należy dziecko uczyć właściwego posługiwania się przyborami do rysowania i

pisania. Prawidłowy sposób trzymania ołówka zaczyna kształtować się od momentu, gdy dziecko kreśli

ołówkiem pierwsze linie.

W związku z tym od pierwszych prób wykonywania przez dziecko czynności graficznych zwracamy

uwagę na następujące elementy:

1. Prawidłowy sposób trzymania ołówka-pióra.

Dziecko powinno trzymać ołówek w trzech palcach, pomiędzy kciukiem i lekko zgiętym palcem

wskazującym, opierając go na palcu środkowym (dzieci leworęczne trzymają ołówek i pióro

podobnie). Nieprawidłowe jest trzymanie ołówka w "garści" lub w taki sposób, że środkowy palec

jest na ołówku.

Palce trzymające ołówek powinny znajdować się w odległości około dwóch centymetrów od

powierzchni papieru.

Dłoń i palce trzymające ołówek powinny znajdować się poniżej liniatury zeszytu;

Brzeg dłoni, nadgarstek i ramię muszą opierać się cały czas o stół i zeszyt i przesuwać podczas

pisania bez odrywania od kartki;

Ołówek należy trzymać między palcami bez nadmiernego nacisku i napięcia ręki;

Naukę pisania i ćwiczenia graficzne należy rozpocząć ołówkiem. Bardzo wysokiej jakości pióro

włączamy do ćwiczeń wtedy, kiedy dziecko osiągnie dużą sprawność manualną;

2. Prawidłowa postawa ciała dziecka.

Dziecko siedząc przy stole powinno mieć obie stopy oparte o podłogę a przedramiona o stolik,

natomiast plecy wyprostowane tak, aby centralna oś ciała (linia kręgosłupa) była pionowa. Głowa i

górna część tułowia nie powinny odchylać się od tej osi; Tułów nie powinien opierać się o stolik,

lecz znajdować się w pewnej odległości od niego, zapewniając swobodę ruchów ręki;

Światło powinno padać na zeszyt ze strony lewej bądż ze środkowego punktu, u dzieci lewo-

ręcznych z prawej strony;

Dzieci leworęczne muszą siedzieć tak aby ręka którą piszą znajdowała się po "zewnętrznej"

stronie stolika;

3. Właściwe ułożenie zeszytu.

Zeszyt powinien znajdować się w pewnej odległości od ciała osoby piszącej i od dolnego brzegu

stolika aby umożliwić dziecku oparcie całego przedramienia ręki piszącej (prawej lub lewej);

Zeszyt powinien być ułożony na stoliku ukośnie, nachylony w lewą stronę dla dzieci praworęcznych

a w prawą stronę dla dzieci leworęcznych;

Zeszyt powinien znajdować się nieco na prawo od osi ciała dziecka praworęcznego i nieco na

lewo od osi ciała dziecka leworęcznego;

Większość dzieci sześcio - ośmioletnich układa zeszyt równolegle do brzegu ławki, wprost przed sobą.

Dopiero w późniejszym okresie spontanicznie nadają mu położenie ukośne. Dopiero takie położenie

zeszytu pozwala na płynne i ciągłe przesuwanie ręki, stwarza możliwości kontroli wzrokiem i pozwala

zachować dziecku prawidłową postawę ciała. W przeciwnym wypadku mamy prosto ułożony zeszyt, lecz

niestety skrzywiony kręgosłup dziecka. Nie zmuszajmy dziecka do układania zeszytu wprost przed sobą,

pozwólmy na indywidualny, ukośny układ.

* * * * * * *

Przygotowując dzieci do wstępnej nauki pisania należy ćwiczyć z nimi określone typy ruchów:

płynnego, ciągłego przesuwania ręki od lewej do prawej krawędzi zeszytu (tzw. progresja

duża);

pozostawiania podczas pisania dłoni i przedramienia w kontakcie z zeszytem a unoszenia

ołówka przy zapisie drobnych elementów (kropek, kresek itp.);

zapisywania określonych znaków graficznych zgodnie z obowiązującym wzorcem, który

uwzględnia kolejność i kierunek !uchów:

a. linie poziome - od lewej do prawej,

b. linie pionowe - z góry w dół,

c. koła - w przeciwną stronę wskazówek zegara.

"Zabawy graficzne" to zeszyt do indywidualnych ćwiczeń grafomotorycznych przygotowujących do

pisania w wieku przedszkolnym i podnoszących poziom pisania dla dzieci w młodszym wieku szkolnym.

Jako ćwiczenia rozwijające i stymulujące winny być wykorzystywane przez Rodziców i Nauczycieli z

dziećmi o prawidłowym rozwoju psychomotorycznym. Jako ćwiczenia wspomagające i korygujące mogą

być stosowane w pracy terapeutycznej z dziećmi o niskiej sprawności manualnej, obniżonej koordynacji

wzrokowo-ruchowej, opóźnionej orientacji przestrzennej, ponadto w pracy z dziećmi leworęcznymi. Zeszyt

może służyć również w pracy z dziećmi wymagającymi specjalnych metod nauczania.

Celem ćwiczeń jest tworzenie trwałych skojarzeń między doznaniami kinestetycznymi a graficznymi

śladami własnego ruchu dłoni, usprawnienie kontroli nad ruchami mięśni dłoni i drobnych mięśni palców,

melodii kinetycznej, płynnego przechodzenia od jednego do drugiego elementu graficznego i

przygotowanie do stałej kontroli wzrokiem uzyskiwanych efektów graficznych. W trakcie ćwiczeń

proponujemy powiązać rysunki z krótkimi opowiadaniami, w trakcie których dziecko powinno kreślić

określone linie w makro i mikroprzestrzeni:

ręką w powietrzu,

kredą, pędzlem, węglem na tablicy, na dużych arkuszach;

kredą na blacie stolika;

mazakiem na kartkach formatu A-4

palcem w zeszycie ćwiczeń;

ołówkiem w zeszycie ćwiczeń zgodnie z kierunkiem wskazanym przez strzałki.

Stopniowo po uzyskaniu przez dziecko płynności i precyzji ruchów należy proponować trudniejsze

zabawy graficzne polegające na pogrubieniu konturów, obwodzeniu po śladach kopiowania i zamalo-

wywaniu rysunków farbami.

"Zabawy graficzne" to nauka przez zabawę, która pozwoli na uzyskanie przez dziecko takiej

sprawności manualnej, by mogło sobie dobrze radzić w dalszych próbach pisania.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: