14,01 W Ikonium weszli tak samo do synagogi zydowskiej i przemawiali, tak ze wielka liczba Zydow i pogan uwierzyla. 14,02 Ale ci Zydzi, ktorzy nie uwierzyli, podburzali i zle usposobili pogan wobec braci. 14,03 Pozostali tam dosc dlugi czas i nauczali odwaznie, ufni w Pana, ktory potwierdzal slowo swej laski cudami i znakami, dokonywanymi przez ich rece. 14,04 I podzielili sie mieszkancy miasta: jedni byli z Zydami, a drudzy z apostolami. 14,05 Gdy jednak dowiedzieli sie, ze poganie i Zydzi wraz ze swymi wladzami zamierzaja ich zniewazyc i ukamienowac, 14,06 uciekli do miast Likaonii: do Listry i Derbe oraz w ich okolice, 14,07 i tam glosili Ewangelie. 14,08 W Listrze mieszkal pewien czlowiek o bezwladnych nogach, kaleka od urodzenia, ktory nigdy nie chodzil. 14,09 Sluchal on przemowienia Pawla; ten spojrzal na niego uwaznie i widzac, ze ma wiare potrzebna do uzdrowienia, 14,10 zawolal glosno: Stan prosto na nogach! A on zerwal sie i zaczal chodzic. 14,11 Na widok tego, co uczynil Pawel, tlumy zaczely wolac po likaonsku: Bogowie przybrali postac ludzi i zstapili do nas! 14,12 Barnabe nazywali Zeusem, a Pawla Hermesem, gdyz glownie on przemawial. 14,13 A kaplan Zeusa, ktory mial swiatynie przed miastem, przywiodl przed brame woly i przyniosl wience, i chcial razem z tlumem zlozyc ofiare. 14,14 Na wiesc o tym apostolowie, Barnaba i Pawel, rozdarli szaty i rzucili sie w tlum, krzyczac: 14,15 Ludzie, dlaczego to robicie! My takze jestesmy ludzmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyscie odwrocili sie od tych marnosci do Boga zywego, ktory stworzyl niebo i ziemie, i morze, i wszystko, co w nich sie znajduje. 14,16 Pozwolil On w dawnych czasach, ze kazdy narod chodzil wlasnymi drogami, 14,17 ale nie przestawal dawac o sobie swiadectwa czyniac dobrze. Zsylal wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmil was i radoscia napelnial wasze serca. 14,18 Tymi slowami ledwie powstrzymali tlumy od zlozenia im ofiary. 14,19 Tymczasem nadeszli Zydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tlum, ukamienowali Pawla i wywlekli go za miasto, sadzac, ze nie zyje. 14,20 Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniosl sie i wszedl do miasta, a nastepnego dnia udal sie razem z Barnaba do Derbe. 14,21 W tym miescie glosili Ewangelie i pozyskali wielu uczniow, po czym wrocili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, 14,22 Umacniajac dusze uczniow, zachecajac do wytrwania w wierze, bo przez wiele uciskow trzeba nam wejsc do krolestwa Bozego. 14,23 Kiedy w kazdym Kosciele wsrod modlitw i postow ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w ktorego uwierzyli. 14,24 Potem przeszli przez Pizydie i przybyli do Pamfilii. 14,25 Nauczali w Perge, zeszli do Attalii, 14,26 a stad odplyneli do Antiochii, gdzie za laska Boza zostali przeznaczeni do dziela, ktore wykonali. 14,27 Kiedy przybyli i zebrali [miejscowy] Kosciol, opowiedzieli, jak wiele Bog przez nich zdzialal i jak otworzyl poganom podwoje wiary. 14,28 I dosc dlugi czas spedzili wsrod uczniow.
malgorzataweronika