18,01 W tym czasie uczniowie przystapili do Jezusa z zapytaniem: Kto wlasciwie jest najwiekszy w krolestwie niebieskim? 18,02 On przywolal dziecko, postawil je przed nimi i rzekl: 18,03 Zaprawde, powiadam wam: Jesli sie nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do krolestwa niebieskiego. 18,04 Kto sie wiec unizy jak to dziecko, ten jest najwiekszy w krolestwie niebieskim. 18,05 I kto by przyjal jedno takie dziecko w imie moje, Mnie przyjmuje. 18,06 Lecz kto by sie stal powodem grzechu dla jednego z tych malych, ktorzy wierza we Mnie, temu byloby lepiej kamien mlynski zawiesic u szyi i utopic go w glebi morza. 18,07 Biada swiatu z powodu zgorszen! Musza wprawdzie przyjsc zgorszenia, lecz biada czlowiekowi, przez ktorego dokonuje sie zgorszenie. 18,08 Otoz jesli twoja reka lub noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ja i odrzuc od siebie! Lepiej jest dla ciebie wejsc do zycia ulomnym lub chromym, niz z dwiema rekami lub dwiema nogami byc wrzuconym w ogien wieczny. 18,09 I jesli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wylup je i odrzuc od siebie! Lepiej jest dla ciebie jednookim wejsc do zycia, niz z dwojgiem oczu byc wrzuconym do piekla ognistego. 18,10 Strzezcie sie, zebyscie nie gardzili zadnym z tych malych; albowiem powiadam wam: Aniolowie ich w niebie wpatruja sie zawsze w oblicze Ojca mojego, ktory jest w niebie. 18,11 <Albowiem Syn Czlowieczy przyszedl ocalic to, co zginelo>. 18,12 Jak wam sie zdaje? Jesli kto posiada sto owiec i zablaka sie jedna z nich: czy nie zostawi dziewiecdziesieciu dziewieciu na gorach i nie pojdzie szukac tej, ktora sie zablakala? 18,13 A jesli mu sie uda ja odnalezc, zaprawde, powiadam wam: cieszy sie nia bardziej niz dziewiecdziesieciu dziewieciu tymi, ktore sie nie zablakaly. 18,14 Tak tez nie jest wola Ojca waszego, ktory jest w niebie, zeby zginelo jedno z tych malych. 18,15 Gdy brat twoj zgrzeszy <przeciw tobie>, idz i upomnij go w cztery oczy. Jesli cie uslucha, pozyskasz swego brata. 18,16 Jesli zas nie uslucha, wez z soba jeszcze jednego albo dwoch, zeby na slowie dwoch albo trzech swiadkow oparla sie cala sprawa. 18,17 Jesli i tych nie uslucha, donies Kosciolowi! A jesli nawet Kosciola nie uslucha, niech ci bedzie jak poganin i celnik! 18,18 Zaprawde, powiadam wam: Wszystko, co zwiazecie na ziemi, bedzie zwiazane w niebie, a co rozwiazecie na ziemi, bedzie rozwiazane w niebie. 18,19 Dalej, zaprawde, powiadam wam: Jesli dwaj z was na ziemi zgodnie o cos prosic beda, to wszystkiego uzyczy im moj Ojciec, ktory jest w niebie. 18,20 Bo gdzie sa dwaj albo trzej zebrani w imie moje, tam jestem posrod nich. 18,21 Wtedy Piotr zblizyl sie do Niego i zapytal: Panie, ile razy mam przebaczyc, jesli moj brat wykroczy przeciwko mnie? Czy az siedem razy? 18,22 Jezus mu odrzekl: Nie mowie ci, ze az siedem razy, lecz az siedemdziesiat siedem razy. 18,23 Dlatego podobne jest krolestwo niebieskie do krola, ktory chcial rozliczyc sie ze swymi slugami. 18,24 Gdy zaczal sie rozliczac, przyprowadzono mu jednego, ktory mu byl winien dziesiec tysiecy talentow. 18,25 Poniewaz nie mial z czego ich oddac, pan kazal sprzedac go razem z zona, dziecmi i calym jego mieniem, aby tak dlug odzyskac. 18,26 Wtedy sluga upadl przed nim i prosil go: Panie, miej cierpliwosc nade mna, a wszystko ci oddam. 18,27 Pan ulitowal sie nad tym sluga, uwolnil go i dlug mu darowal. 18,28 Lecz gdy sluga ow wyszedl, spotkal jednego ze wspolslug, ktory mu byl winien sto denarow. Chwycil go i zaczal dusic, mowiac: Oddaj, cos winien! 18,29 Jego wspolsluga upadl przed nim i prosil go: Miej cierpliwosc nade mna, a oddam tobie. 18,30 On jednak nie chcial, lecz poszedl i wtracil go do wiezienia, dopoki nie odda dlugu. 18,31 Wspolsludzy jego widzac, co sie dzialo, bardzo sie zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszlo. 18,32 Wtedy pan jego wezwal go przed siebie i rzekl mu: Slugo niegodziwy! Darowalem ci caly ten dlug, poniewaz mnie prosiles. 18,33 Czyz wiec i ty nie powinienes byl ulitowac sie nad swoim wspolsluga, jak ja ulitowalem sie nad toba? 18,34 I uniesiony gniewem pan jego kazal wydac go katom, dopoki mu calego dlugu nie odda. 18,35 Podobnie uczyni wam Ojciec moj niebieski, jezeli kazdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu.
malgorzataweronika