PS45.TXT

(1 KB) Pobierz
45,01 Kierownikowi chóru. Na melodie: Lilie... Synów Koracha. Piesn pouczajaca. Piesn milosna.
45,02 Z mego serca tryska piekne slowo: utwór mój glosze dla króla; mój jezyk jest jak rylec bieglego pisarza.
45,03 Tys najpiekniejszy z synów ludzkich, wdziek rozlal sie na twoich wargach: przeto poblogoslawil tobie Bóg na wieki.
45,04 Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz, swa chlube i ozdobe!
45,05 Szczesliwie wstap na rydwan w obronie wiary, pokory i sprawiedliwosci, a prawica twoja niech ci wskaze wielkie czyny!
45,06 Strzaly twoje sa ostre - ludy poddaja sie tobie - trafiaja w serce wrogów króla.
45,07 Tron Twój, o Boze, trwa wiecznie, berlo Twego królestwa - berlo sprawiedliwe.
45,08 Milujesz sprawiedliwosc, wstretna ci nieprawosc, dlatego Bóg, twój Bóg, namascil ciebie olejkiem radosci hojniej niz równych ci losem;
45,09 wszystkie twoje szaty pachna mirra, aloesem; plynacy z palaców z kosci sloniowej dzwiek lutni raduje ciebie.
45,10 Córki królewskie wychodza ci na spotkanie, królowa w zlocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
45,11 Posluchaj, córko, spójrz i naklon ucha, zapomnij o twym narodzie, o domu twego ojca!
45,12 Król pragnie twojej pieknosci: on jest twym panem; oddaj mu poklon!
45,13 I córa Tyru nadchodzi z darami; mozni narodów szukaja twych wzgledów.
45,14 Cala pelna chwaly wchodzi córa królewska; zlotoglów jej odzieniem.
45,15 W szacie wzorzystej wioda ja do króla; za nia dziewice, jej druhny, wprowadzaja do ciebie.
45,16 Przywodza je z radoscia i z uniesieniem, przyprowadzaja do palacu króla.
45,17 Niech twoi synowie zajma miejsce twych ojców; ustanów ich ksiazetami po calej ziemi!
45,18 Przez wszystkie pokolenia upamietnie twe imie; dlatego po wiek wieków slawic cie beda narody.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin