Rumianek pospolity
138a] Rumianek pospolity – Matricaria chamonilla
Skład chemiczny: olejek eteryczny [ zawiera substancje proazulenowe], flawonoidy,
kumaryny, seskwiterpeny, a także gorycze.
Działanie: przeciw zapaleniom, skurczom, przeciw wzdęciom, napotny, do kąpieli. do
pielęgnacji skóry.
Rumianek używa się pojedynczo, jednak dodaje się do różnych preparatów i mieszanek
ziołowych.
Napar: 1-2 łyżeczki na 2 szkl wrzątku, zostawić pod przykryciem na 15min. Pić 3 razy dziennie po
0,5 szkl.
Napar służy również zewnętrznie do płukania nosa, przy katarze siennym.
Do kąpieli używa się naparu ze 150g kwiatów rumianku na 0,5 wanny wody.
Rumianek stosowany jest na nerwicę żołądka, bóle miesiączkowe i inne problemy związane ze stresem.
Jest lekiem na bezsenność, nerwobóle, reumatyzm, bóle pleców.
Zewnętrznie jest używany jako płukanka do ust – przynosi ulgę w bólu zęba.
Jest skuteczny w leczeniu stanów zapalnych skóry i hemoroidów – okłady i przemywanie.
138b] Rumianek pospolity
Działanie: przeciwzapalne, przeciwalergiczne, rozkurczowe, słabo żółciopędne, zapobiega wzdęciom,
łagodnie uspokaja.
Stosuje się w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, chorobie wrzodowej, nadmiernej fermentacji, wzdęciach, bólach brzucha, braku łaknienia, w przewlekłych zapaleniach dróg żółciowych.
Zewnętrznie: przeciwzapalnie, w owrzodzeniach skóry, do płukania jamy ustnej.
Napar: 1-2 łyżki ziół zalać 2 szkl wrzątku, parzyć pod przykryciem 15min. Pić po 0,5 szkl 3 razy dziennie między posiłkami w stanach zapalnych przewodu pokarmowego jako środek rozkurczowy i wiatropędny.
138c] Rumianek pospolity
Inne nazwy: rumianek lekarski, rumianek drobny, rumianek polny, rumianek zwyczajny, maruna, marunka, kamelki.
W celach leczniczych używane są koszyczki kwiatowe.
Głównymi związkami o właściwościach leczniczych w rumianku są: olejek eteryczny który składa się z
azulenu, związku seskwiterpenowego i flawonoidy, ponadto goryczki, związki żywicowe, cholinę, kwasy organiczne, węglowodany i substancje śluzowe.
Działanie: przeciwzapalne, rozkurczowe, wiatropędne.
Rumianek posiada od dawna znany i ceniony wpływ związków czynnych zawartych w nim na działanie przewodu pokarmowego.
Właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne oraz przeciwuczuleniowe rumianku mogą być
wykorzystane w leczeniu nieżytów żołądka i jelit, w leczeniu zaburzeń po przyjmowaniu leków np
antybiotyków.
Ponadto rumianek jest pomocny w leczeniu zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego, a także w przypadku dolegliwości żołądkowych pierwszego okresu ciąży.
Rumianek może być stosowany przy baku łaknienia i w zaburzeniach trawienia, pobudza bowiem
wydzielanie żółci i zapobiega nadmiernej fermentacji w jelitach.
Flawonoidy i pochodne kumaryny mają działanie przeciwskurczowe i wiatropędne, co może być korzystne w przypadku wzdęć, kolek, a także bólów spowodowanych infekcjami dróg moczowych.
Rumianek stosowany na skórę i błony śluzowe może być pomocny w leczeniu stanów zapalnych, owrzodzeń, ran, oparzeń słonecznych i po naświetlaniach promieniami Roentgena.
Rumianek jest cenny w leczeniu jamy ustnej [zapaleniu] i gardła, angin, zapaleń zatok obocznych nosa oraz zapaleń błon śluzowych dróg rodnych.
W zapaleniach spojówek oczu, zapaleniach rogówki i tęczówki, w zapaleniach ropnych i alergicznych
korzystne jest stosowanie rumianku.
Stosowanie rumianku nie wywołuje skutków ubocznych i dlatego jest polecany w leczeniu niemowląt.
Podawać go należy wtedy, gdy niemowlę cierpi na kolki jelitowe, bóle brzucha, jak i wtedy, gdy wyrzynają mu się zęby, gdyż rumianek posiada również łagodne działanie uspokajające.
Preparaty z rumianku znalazły szerokie zastosowanie w kosmetyce.
Napar: 1-2 łyżeczek koszyczków rumianku na 1 szkl wrzątku, odstawić pod przykryciem na 15 min.
Pic w 2-3 porcjach w ciągu dnia.
Napar ten można również używać do płukania, irygacji, okładów lub kąpieli leczniczych bądź
kosmetycznych.
Wyciągi wodne z rumianku nie są trwałe, dla ich stabilizacji używać można alkoholu [100g rumianku na
0,5 litra spirytusu – odstawić na tydzień – jednorazowo stosować 20-40 kropli].
Rumianek można łączyć z ziołami o podobnym składzie i działaniu:
- dla wzmocnienia działania przeciwbakteryjnego – z szałwią, liśćmi babki, liśćmi orzecha włoskiego,
- liśćmi mięty;
- w mieszankach przeciwzapalnych i rozkurczowych – z kwiatami nagietka, krwawnikiem, kwiatami kasztanowca, zielem dziurawca.
Rumian rzymski różni się od rumianku pospolitego mniejszą ilością azulenu.
Ma mniejsze działanie przeciwzapalne, ale silniejsze przeciwskurczowe.
Koszyczki rumianku wchodzą w skład mieszanek: Cholegran, Nervosan, Herbagastrin oraz leków Aesculan, Chelifag, Uldenol, Ulventrol.
138d] Rumianek pospolity
Działanie: przeciwskurczowe, wiatropędne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, odkażające.
Oto tylko niektóre dolegliwości leczone przy użyciu rumianku: bezsenność, stany lękowe, depresja, okres przekwitania, utrata apetytu, niestrawność, biegunka, kolka, migrena, nerwobóle, bolesne ząbkowanie, zawroty głowy, choroba lokomocyjna, zapalenie spojówek, stany zapalne skóry oraz pokrzywka.
Rumianek jest prawdopodobnie najczęściej stosowanym we świecie zachodnim zielem uspokajającym.
Rozluźnia i wzmacnia układ nerwowy.
Jest szczególnie przydatny, kiedy niepokój i napięcie powodują objawy gastryczne w rodzaju gazów, kolki, bólów brzucha, a nawet wrzodów żołądka.
Napar z rumianku wypity późnym wieczorem zapewnia spokojny sen.
Rumianek jest zielem przeciwskurczowym, działa na nerwy obwodowe oraz mięśnie,
a tym samym rozluźnia całe ciało. Uspokaja umysł i serce.
Rumianek zapobiega lub łagodzi kurcze w mięśniach, w tym także kurcze nóg i
brzucha.
Jest bogaty w olejki eteryczne i działa na układ trawienny wspomagając jego prawidłowe funkcjonowanie: łagodzi podrażnienia ścian jelit, uśmierza kolki oraz wspiera usuwanie gazów.
Jest łagodnym środkiem przeciwbakteryjnym, pomaga organizmowi w niszczeniu drobnoustrojów chorobotwórczych.
Jako środek zwalczający nieżyty nosa ułatwia usuwanie nadmiaru śluzu zbierającego się w okolicach zatok.
Może być stosowany przy przeziębieniach oraz reakcjach alergicznych np przy katarze siennym.
138e] Rumianek pospolity
Surowcem są koszyczki kwiatowe.
O zawartości koszyczków decyduje zespół związków czynnych, a przede wszystkim olejek [ok. 15]
zawierający najważniejsze lecznicze substancje: chamazulen, bisabolol, spiroeter.
Poza olejkiem surowiec zawiera flawonoidy, śluzy, kumaryny, karotenoidy i sole mineralne.
Działanie rumianku jest wielostronne:
- posiada właściwości przeciwzapalne na błony śluzowe i na skórę;
- działa przeciwskurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i naczyń krwionośnych;
- pobudza wydzielanie soku żołądkowego, reguluje fermentację jelitową i posiada właściwości
bakteriobójcze,
Doustnie w postaci naparów stosowany jest w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, nieżycie żołądka i jelit, bólach żołądka na tle nerwowym, w bolesnym miesiączkowaniu, przy nudnościach w okresie ciąży, w zaburzeniach trawiennych i bolesnym skurczu jelit u osesków i małych dzieci, również do lewatyw dla małych dzieci.
Zewnętrznie rumianku używa się na owrzodzenia skóry, świądzie skóry, odleżynach i zaczerwienieniach
skóry u noworodków i alergicznym zapaleniu skóry ora żylaki odbytu i kończyn dolnych. Poza tym stosuje się w przypadkach oparzeń termicznych I i II stopnia, oparzeń słonecznych, promieniami nadfioletowymi i promieniami Roentgena.
Napary z rumianku zalecane są chorobach błon śluzowych jamy ustnej, dziąseł, gardła, bólu zębów - a
zwłaszcza po usunięciu zębów, w zapaleniu zatok obocznych nosa i higienie jamy ustnej oraz u kobiet przy upławach, zapaleniu szyjki macicy i pochwy, świądzie i zapaleniu sromu.
Napar: 1-2 łyżki kwiatów na 2 szkl wrzątku, zostawić pod przykryciem nad para na 15min. Pić 3 razy
dziennie po 0,5 szkl.
Niemowlętom daje się łyżeczkę naparu do butelki z mlekiem lub innym płynem.
Ten sam napar używa się do płukania jamy ustnej, okładów, nasiadówek i przemywań.
138f] Rumianek pospolity
Inne nazwy: rumianek lekarski, rumianek apteczny, rumianek pachnący, rumianek prawdziwy, rumianek polny, rumianek zwyczajny, kamelka, macierza, muruna,
rumen, rumień.
Kwiatostany rumianku zawierają olejek eteryczny o zabarwieniu niebieskim, a w nim główny składnik chamazulen, poza tym gorycze, śluzy, żywice, glikozydy kumarynowe i flawonowe, sole mineralne [potas, mangan], kwasy organiczne [walerianowy, salicylowy], cholinę, cukry i bardzo cenną dla zdrowia wit C.
Rumianek rozpowszechnił się w Europie jeszcze w czasach przedhistorycznych. Znany już był w
starożytności. W krajach Europy północnej był poświęcony bogu słońca – Badurowi.
Łączono z tą rośliną wiele wierzeń i przesądów.
Już w XV wieku otrzymano z niego olejek, który również uznano za cenny lek.
Do dziś w medycynie ludowej rumianek jest stosowany powszechnie – jako dobry lek przy migrenie,
bezsenności, malarii, krwotokach macicznych, przeziębieniach, a także bólach zębów tak w formie naparu jak i nalewki.
Rumianek posiada właściwości przeciwzapalne, rozkurczowe, przeciwbakteryjne, regulujące trawienie, wiatropędne, moczopędne, przeciwalergiczne, uspokajające, przeciwbólowe.
Stosowany bywa do wewnątrz w dolegliwościach żołądkowych, wątrobowych, kobiecych, alergicznych.
Zewnętrznie w postaci obmywań, okładów i kompresów – przy ropniach, czyrakach, trudno gojących się ranach, oparzeniach promieniami słonecznymi i Roentgena, a w postaci lewatywy na robaki u dzieci.
Jest wykorzystywany w produkcji leków ziołowych jak: Cholagoga, Normosan, Normogran, Pyrosan,
Vagosan, Azulan, Chamofix.
Często bywa stosowany w homeopatii.
W warunkach domowych rumianek ma szczególnie szerokie zastosowanie jako doskonały środek
dla małych dzieci – zwłaszcza u niemowląt i ludzi starszych.
Za pomocą naparu rumiankowego likwiduje się wzdęcia wywołane zaburzeniami trawiennymi.
Dobry jest również przy dolegliwościach dróg żółciowych i trawiennych na tle nerwowym.
Naparów takich używa się przy hemoroidach, świądzie sromu w postaci nasiadówek lub przymoczków,
irygacji przy upławach oraz do przemywania skóry i oczu.
Napary takie są stosowane do inhalacji w stanach zapalnych gardła, tchawicy.
Napar: 1 łyżka kwiatów na 1 szkl wrzątku, parzyć [najlepiej w termosie] przez 15 min. Potem przecedzić.
Pić 3 razy dziennie po 0,5 szkl lub używać do innych wyżej wymienionych celów leczniczych lub profilaktycznie.
Mieszanka przy dolegliwościach żołądkowych: kwiat rumianku, liście szałwii i mięty w równych ilościach, parzyć 1 łyżkę na 1 szkl wrzątku i pić co 2 godz po 0,5 szkl.
Moczenie nóg w naparze z rumianku z dodatkiem soli usuwa opuchliznę i zmęczenie nóg.
Napar z rumianku pospolitego, a szczególnie rzymskiego przywraca włosom naturalną barwę i zapobiega ich wypadaniu oraz przeciwdziała łupieżowi, nadaje włosom połysk
i elastyczność.
Stosuje się go głównie przy włosach łatwo przetłuszczających się.
W skórę głowy wciera się napar lub roztwór „Azulenu”.
Rumianek działa na człowieka korzystnie pod względem radiestezyjnym.
Jako dodatek do kąpieli wpływa dezynfekująco i łagodząco na stany zapalne skóry.
Do takich kąpieli używa się 150g kwiatów rumianku zalanych 5 litrów wody i doprowadzonych do wrzenia.
Po przecedzeniu napar wlewa się do wanny napełnionej do połowy wodą. Temperatura kąpieli 38 st, a czas trwania – do 20min.
Rumianek przyjmowany doustnie lub w postaci wlewek doodbytniczych bardzo pomaga w zapaleniu jelita grubego i zespole jelita drażliwego.
138g] Rumianek pospolity
Działanie: przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, rozkurczowe, pobudzające trawienie, wiatropędne, gojące.
Rumianek stosowany jest z dobrym skutkiem w wielu dolegliwościach takich jak bóle grypowe, lęki, kolka, zapalenie skóry, bezsenność, brak apetytu, depresje w okresie menopauzy, migrena, choroba lokomocyjna, nerwobóle, ząbkowania, pokrzywka i zawroty głowy.
Rumianek jest często używanym środkiem uspokajającym.
Działa rozluźniająco i wzmacniająco na układ nerwowy i jest szczególnie wskazany w stanach, w których lęk i wzmożone napięcie nerwowe powodują kolkowe bóle brzucha, wzdęcia, a nawet owrzodzenia żołądka, dwunastnicy.
Rumianek zawiera wiele olejków eterycznych, które sprzyjają prawidłowemu funkcjonowaniu układu trawiennego.
Szklanka naparu z rumianku skutecznie likwiduje niestrawność, łagodzi stany zapalne żołądka i zapobiega powstawaniu owrzodzeń.
Rumianek jest bezpieczny we wszystkich postaciach stresu i lęku, a wypity wieczorem zapewnia zdrowy sen, który przynosi odpoczynek.
Jako środek przeciwskurczowy działa na mięśnie i nerwy obwodowe, dlatego rozluźnia całe ciało.
Rumianek może zapobiegać bólom skurczowym mięśni nóg i brzucha.
Olejek eteryczny dodany do kąpieli odpręża całe ciało.
Ziele wykazuje również działanie przeciwzapalne na układ oddechowy oraz użyte
zewnętrznie na skórę.
Jako środek nieżytowy pomaga usunąć z zatok zalegającą treść śluzową.
Jest wskazany w katarze siennym [inhalacje w celu złagodzenia stanu zapalnego błon śluzowych zatok płuc].
Wykazuje łagodne działanie przeciwbakteryjne, wspomaga organizm w zwalczaniu opor...
sudij