Słuchawki do realizacji dźwięku.pdf

Słuchawki dla realizatora dźwięku

Czy słuchawki za 130 zł mogą brzmieć tak samo jak słuchawki za 900 zł? Mogą, ale poza

podobieństwem brzmienia w konkretnym gatunku muzycznym nic z tego nie wynika. Dobre

słuchawki to słuchawki uniwersalne, a te zazwyczaj kosztują więcej.

W tym porównaniu skupimy się na czterech, chyba

najpopularniejszych markach słuchawek dynamicznych

stosowanych przez realizatorów: AKG, Beyerdynamic,

Fostex i Sennheiser. Ich ceny mieszczą się w przedziale

500-1000 zł, czyli takim, który większość z nas jest w

stanie zaakceptować.

Na samym początku wyjaśnijmy sobie kilka spraw:

• Po pierwsze - słuchawki nigdy nie zastąpią dobrego

odsłuchu głośnikowego, ale są jego niezbędnym

uzupełnieniem.

• Po drugie - nie ma słuchawek idealnych, spełniających

wszystkie wymagania użytkownika; można jednak

wskazać takie, które zaspokoją większość z nich w

stopniu co najmniej wystarczającym.

• Po trzecie - w przeważającej liczbie wypadków wysoka jakość słuchawek ma swoje odbicie w ich

cenie.

• Po czwarte wreszcie - słuchawki często koloryzują dźwięk bardziej niż monitory głośnikowe,

dlatego miksowanie "pod słuchawki", bez jakiegokolwiek innego punktu odniesienia (nawet w

postaci innego modelu słuchawek), może okazać się bardzo trudne. Nie spodziewajcie się też, że z

pomocą słuchawek ustawicie poprawną stereofonię (szczególnie jeśli w grę wchodzą subtelne

zależności fazowe) czy prawidłowe proporcje efektów.

Otwarte czy zamknięte? Z uwagi na swą strukturę akustyczną słuchawki dzielimy na zamknięte i

otwarte.

Słuchawki zamknięte to takie, które tworzą zamknięty akustycznie obszar wokół ucha dla

zapewnienia jak najlepszego przenoszenia szczegółów oraz izolacji względem otoczenia w obie

strony - dźwięki ze słuchawek w nieznacznym stopniu przenikają na zewnątrz, a dźwięki z

zewnątrz w stopniu daleko mniejszym niż sygnał ze słuchawek docierają do słuchacza.

Zastosowania są oczywiste: muzycy i wokaliści nagrywający w studiu (jak najmniejsze przesłuchy

ze słuchawek do mikrofonu i dobra izolacja od innych instrumentów) oraz realizatorzy live i

prezenterzy dyskotekowi (odsłuch konkretnego źródła sygnału w warunkach bardzo głośnego

otoczenia).

Słuchawki otwarte nie izolują układu akustycznego przetwornik-ucho od otoczenia, pozwalając na

przenikanie sygnału w obie strony (z i do otoczenia). Są wygodniejsze w przypadku długotrwałego

słuchania (wentylacja!) i często potrafią wykreować bardziej wiarygodny obraz planu

dźwiękowego, lepiej symulując odsłuch głośnikowy niż słuchawki zamknięte.

Słuchawki zamknięte mają najczęściej większą efektywność niż słuchawki otwarte, ale bardziej niż

te ostatnie potrafią koloryzować dźwięk. Nie zawsze jest to cecha negatywna, szczególnie wtedy

gdy zależy nam na wyeksponowaniu konkretnego zakresu częstotliwości odpowiedzialnego np. za

czytelność wokalu czy wyrazistość basu. Generalnie jednak można przyjąć następującą zasadę: do

rejestracji i odsłuchu pojedynczych ścieżek używamy słuchawek zamkniętych, a do miksowania i

odsłuchu całości słuchawek otwartych.

Trochę teorii. Na sposób, w jaki słyszymy dźwięk dobiegający z otoczenia, olbrzymi wpływ ma

kształt naszej głowy i małżowin usznych. Modyfikują one charakterystykę częstotliwościową i

fazową dźwięku jeszcze zanim dotrze on do bębenków słuchowych. Słuchawki dostarczają

naszemu organowi słuchu dźwięk bez żadnej modyfikacji, z tego względu ich charakterystyka musi

być odpowiednio ukształtowana. Rozróżniamy dwa rodzaje owej wstępnej korekcji: free-field

(bezechowa) i diffuse-field (rozproszona). Pierwsza zakłada, że słuchacz znajduje się na wprost

źródła dźwięku w środowisku odsłuchowym pozbawionym odbić. Druga odnosi się do sytuacji,

gdy słuchacz znajduje się w pomieszczeniu ze ścianami w nieznaczny sposób odbijającymi fale

akustyczne. Ten kształt korekcji bazuje na znormalizowanym wzorcu zakładającym uśrednione

parametry odsłuchowe. Ponieważ każdy z nas ma indywidualny, niepowtarzalny kształt głowy i

narządu słuchu, charakterystyka przyjęta jako wzorzec dla słuchawek niekoniecznie musi nam

odpowiadać. Stąd prosty wniosek, że każdy z nas może mieć inne wrażenia z odsłuchu tego

samego modelu słuchawek. Nie zapominajmy też, że odbiór dźwięków za pomocą słuchawek jest

dla nas czymś nienaturalnym, wyłączającym nas z rzeczywistego środowiska dźwiękowego i

pozbawiającym wrażeń towarzyszących klasycznej percepcji sygnałów akustycznych. Różnica

między odsłuchem za pomocą dobrych głośników, a odsłuchem za pomocą słuchawek będzie

mniej więcej taka, jak między oglądaniem zdarzenia na żywo, a oglądaniem go w kinie.

Korzystanie ze słuchawek ma też swoje dobre strony, a ich znaczenie jest bardzo istotne dla

realizatorów. Używając słuchawek całkowicie eliminujemy wpływ pomieszczenia na odsłuch i

możemy zapomnieć o odbiciach i ugięciach fal, falach stojących i rezonansach. Dobierając

odpowiednie słuchawki i ucząc się ich brzmienia niemal na pamięć, możemy znacznie szybciej

znaleźć przyczynę nieprawidłowości w naszym miksie niż polegając wyłącznie na monitorach -

szczególnie w zakresie niskich częstotliwości.

AKG K240 Studio

Najnowszy model klasycznych słuchawek, przez wielu traktowanych jak słuchawkowy

odpowiednik NS10M. Bardzo wygodne, same dopasowują się do kształtu głowy słuchacza, lekkie i

dobrze przylegające. Osoby o dużych uszach mogą mieć problemy z ich użytkowaniem.

Całkowicie wymienny kabel wyprowadzony standardowo - ze strony lewego przetwornika. Mimo

niewielkiej efektywności ich niska impedancja sprawia, że na takim samym wzmacniaczu grają

nieco głośniej niż konkurenci.

Dzięki półotwartej konstrukcji emisja dźwięku na zewnątrz jest znacznie mniejsza niż w przypadku

słuchawek otwartych, zatem w niektórych sytuacjach można je stosować także podczas

nagrywania, bez obawy o nadmierne przesłuchy.

Oferują dźwięk bardzo zrównoważony, nie absorbujący, z dobrą czytelnością szczegółów, bez

wyraźnych przebarwień. Doskonale zdają egzamin w przypadku ostrzejszych gatunków

muzycznych, ale przy graniu akustycznym gubią niektóre detale - delikatne dźwięki zapadają się w

tło. Znakomite do długiej pracy. Nie męczą słuchu, ale skajowe nauszniki przy dłuższych sesjach

mogą powodować pocenie się skóry.

AKG K401

Duże, wygodne czasze słuchawek. Leżą równie wygodnie jak K240, choć nie dają tego

przyjemnego wrażenia "otulenia" głowy. Kabel mocowany na stałe, wyprowadzony od strony

lewego przetwornika.

Ponieważ są to słuchawki całkowicie otwarte, w porównaniu do K240 dają wrażenie większej

przestrzeni i szerokości dźwięku, pozwalając lepiej zlokalizować instrumenty. Nieznacznie

preferują wyższy środek, ale pozwalają na dobrą kontrolę szczegółów. Mają tendencję do

oddalania miksu, a ich charakter brzmieniowy określić można mianem konsumenckiego -

przyjemne w słuchaniu, ale nieco trudniejsze w pracy. Najlepiej wypadają w przypadku muzyki

pop, dając dobrą kontrolę basu, efektów i przestrzeni stereo.

AKG K501

Słuchawki, których praktycznie nie czuć na głowie. Wygodniejsze, choć nieco cięższe od K401.

Kabel zamocowany na stałe, wyprowadzony od strony lewego przetwornika.

Oferują znacznie potężniejszy i bliższy dźwięk niż K401. Precyzyjniej odtwarzają bas, bębny i

wokale. Natychmiast obnażają każdą wadę dźwięku - jazgotliwość, przydźwięki i szumy. Jeśli w

miksie słuchanym na K501 coś nam przeszkadza, to sygnał, że trzeba coś w nim zmienić. Nie

preferują żadnego określonego gatunku muzyki - z równym powodzeniem można je stosować w

przypadku ciężkiego rocka, nowoczesnej elektroniki jak i klasyki. Zachowują w miarę wyrównane

brzmienie w każdym zakresie głośności.

Beyerdynamic DT150

Zamknięte, wzorowane na klasycznych już DT100, przeznaczone dla wykonawców w studiu,

realizatorów live i didżejów. Wyjątkowo solidne wykonanie - są w stanie przetrwać atak furii

rzucającego nimi wokalisty. Wszystkie newralgiczne elementy są wymienne - prowadnice czasz,

górna osłona pałąka, nauszniki, przetworniki i oczywiście kabel. Najcięższe spośród

porównywanych tu modeli, mogą spaść w przypadku gwałtownych ruchów głowy. Kabel

wyprowadzony wyjątkowo od strony prawego przetwornika, zakończony wtykiem 1/4" (w

zestawie nie ma reduktora do 1/8"). Producent oferuje dwa rodzaje opcjonalnych kabli, w tym

kabel skręcany. Tłumienie sygnałów zewnętrznych przenikających do uszu na poziomie 20dB.

DT150 są bardzo głośne, skuteczne, świetnie przetwarzają niskie tony, nieznacznie preferując niski

środek. Dobre bębny, bas, gitary i wokal. Blachy nieco cofnięte i matowe, ale wszelkie akcenty są

doskonale słyszalne. Ich brzmienie można określić mianem potężnego i dostojnego. Jako typowe

słuchawki profesjonalne przeznaczone są głównie do sprawowania funkcji kontrolnych i

odsłuchowych.

Beyerdynamic DT831

Bardzo wygodne i praktyczne w użyciu słuchawki zamknięte. Przewody wychodzą z obu

przetworników i przechodzą w kręcony kabel; bez rozbierania słuchawek nie ma możliwości jego

wymiany. Łatwo dopasowują się do kształtu głowy.

Bardzo jasne, silnie eksponują wysoki środek, za którym niestety nie nadąża bas, choć słychać, że

pod tym względem DT831 mają naprawdę duże możliwości. Wokal przebija się wyjątkowo

skutecznie. Blachy czytelne, ale momentami zbyt wyraziste i przykrywające resztę aranżacji.

Pojedyncze instrumenty brzmią doskonale, gorzej z kompletnymi miksami. Lepiej sprawdzą się w

samym studiu niż w reżyserce.

Beyerdynamic DT990 Pro

Wygodne, świetnie przylegają i nie powodują pocenia się skóry. Wymagają ustawienia czasz

względem pałąka; w przypadku użytkowników o dużych głowach zakres regulacji może okazać się

za mały. Niemal pancerna, solidna konstrukcja. Możliwość wymiany poduszek i wykładziny

pałąka. Spiralny przewód zamocowany na stałe, wychodzący od strony lewego przetwornika.

Najbardziej konturowe brzmienie ze wszystkich opisywanych tu modeli słuchawek. Cofnięte gitary

i wokal, silnie wyeksponowany bas, nieco odchudzone brzmieniowo blachy. Bardzo przyjemne w

odsłuchu, przypominające charakterystyką brzmieniową podrasowane konsumenckie zestawy

głośnikowe. W porównaniu z pozostałymi testowanymi modelami DT990 Pro dają najlepszą

kontrolę niskich tonów. Jeśli nie ufacie basom przetwarzanym przez monitory, to zalecamy

odsłuch za pomocą tych właśnie słuchawek. Częstotliwości powyżej 200Hz brzmią bardzo

konsumencko (tzw. uśmiech dyskoteki), co dla jednych może być zaletą, a dla innych wadą. W

każdym razie kombinacja DT990 Pro i monitorów bliskiego pola, potrafiących równomiernie

przetwarzać środek i górę, sprawdza się nadspodziewanie dobrze.

Fostex T50RP

Dla realizatorów i muzyków obdarzonych nieco bardziej odstającymi uszami mogą okazać się za

płytkie, co nie zmienia faktu, że są bardzo wygodne. Wyjątkowo solidna budowa i duże

możliwości regulacji. Bardzo dobrze trzymają się na głowie. Szczególnie będą z nich zadowoleni

realizatorzy live, didżeje oraz koncertujący i nagrywający w studiu muzycy. Wymienny, odłączany

kabel wyprowadzony jest klasycznie - po stronie lewego przetwornika.

Preferują ciepły środek, delikatnie eksponując bas i maskując wszystkie krzykliwe częstotliwości.

Dobre w roli niezbyt natarczywych brzmieniowo monitorów, świetnie sprawdzają się jako

słuchawki do pracy w trudnych warunkach, dobrze izolując od otoczenia. Bardzo efektywne pod

względem głośności.

Sennheiser HD600

Pełen komfort. Zakładając je na uszy mamy poczucie obcowania z wyrobem najwyższej klasy.

Jedynym problemem są przewody, które wychodzą z obu czasz. Kabel i poduszki podlegają

wymianie. Wystarczająca możliwość regulacji przesunięcia czasz względem pałąka. HD600 to

słuchawki referencyjne, w których zadbano nawet o takie szczegóły, jak wyczuwalne palcem

wypukłości po stronie lewego przetwornika, czy wysokiej jakości kabel.

Pozwalają usłyszeć wszystko, a nawet jeszcze więcej. Szerokie brzmienie od dołu i od góry pasma,

selektywne i klarowne. Najlepiej ze wszystkich oddają brzmienie monitorów odsłuchowych.

Dobrze brzmi na nich zestaw perkusyjny, ze szczególnym wskazaniem na stopę i werbel.

Pozwalają na dość swobodne zmiksowanie nagrania. W czasie testów często łapaliśmy się na tym,

że miks z pomocą HD600 przebiegał sprawniej niż z wykorzystaniem monitorów bliskiego pola.

Natychmiast wyłapują wady materiału dźwiękowego; pozwalają usłyszeć każdy niuans dźwięku

włącznie z charakterystyką zastosowanej kompresji. Czy mają wady? Tak. Nie tolerują głośnego

słuchania i wymagają dobrego wzmacniacza słuchawkowego. W tym towarzystwie klasa sama dla

siebie.

Nasz ranking. Testowane przez nas słuchawki można podzielić na dwie grupy: słuchawki

referencyjne - do miksowania i kontroli jakości dźwięku oraz słuchawki typowo robocze -

wykorzystywane głównie w charakterze odsłuchu kontrolnego.

Nie ulega wątpliwości, że w pierwszej grupie na czoło wybijają się świetne Sennheiser HD600.

Jeśli w przypadku słuchawek można mówić o wierności przetwarzania, to one są jej wzorem. Są

komfortowe, doskonale wykonane - prawdziwie ekskluzywne. Pod względem spójności dźwięku i

swobody z jakim go przetwarzają, HD600 bardzo przypominają monitory firmy Genelec. Aby w

pełni wykorzystać możliwości tych słuchawek należy zaopatrzyć się w dobry wzmacniacz.

Podłączanie ich do przypadkowych źródeł sygnału, takich jak wyjścia słuchawkowe kart

dźwiękowych czy konsumenckich wzmacniaczy mocy może przynieść rozczarowanie. Przy tej

klasie słuchawek natychmiast słychać różnicę.

Numer dwa na naszej liście wzorcowych słuchawek zajmują AKG K501. W porównaniu do

HD600 mają nieznacznie cofnięte najwyższe tony. Jeśli ktoś jest szczególnie wyczulony na

częstotliwości powyżej 8kHz albo pracuje z ostrą muzyką rockową, to K501 mogą mu się bardziej

spodobać niż HD600.

Tam, gdzie trzeba się przysłuchać basom lub sprawdzić, jak nasz miks zagra na komercyjnej

aparaturze z potężnym dołem i przesyconą górą, najlepiej sprawdzą się Beyerdynamic DT990. Jeśli

na nich nie pojawią się poważniejsze problemy, to ze spokojnym sumieniem możemy wręczyć

zmiksowane nagranie didżejom klubowym i radiowym - nie będą go w stanie zepsuć wszystkimi

upiększaczami tego świata.

Najbardziej uniwersalnym produktem są AKG K240, które zdadzą egzamin w każdej sytuacji. Ten

model słuchawek AKG charakteryzuje się wyjątkową wygodą użytkowania oraz komfortowym

brzmieniem. Delikatnie przytłumiona góra pozwala bez kłopotów słuchać pojedynczych ścieżek

jak i kompletnych zgrań; środek i dół brzmią wiarygodnie i porównywalnie z dobrymi monitorami

bliskiego pola. Absolutny klasyk, którego pozycję w naszej branży można porównać do pozycji

NS10M, SM57 czy stratocastera. Bez względu na preferencje brzmieniowe i rodzaj muzyki zakup

K240 jest rzeczą, której się nigdy nie żałuje.

Wśród słuchawek zamkniętych najlepiej wypadły Beyerdynamic DT150, które z uwagi na

masywne brzmienie szczególnie przypadną do gustu perkusistom i basistom. Na tych słuchawkach

Wasz instrument zabrzmi tak jak powinien. DT150 znajdą też miejsce w reżyserce, szczególnie

jeśli pracuje się tam nad cięższymi gatunkami muzycznymi, nowoczesną elektroniką czy hip-

hopem.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: