30.
Indiańskie znaki
31.
Kto zacząt ten ruch?
32.
MATERIAŁY: niepotrzebne
CEL: koncentracja, zabawa, rozwój ekspresji niewerbalnej
PRZEBIEG: uczestnicy siadają w kole. Każdy wybiera sobie indiańskie imię i niewerbalny znak, który go wyraża (np. „Padający Deszcz" - palce drgające w powietrzu; „Śpiące Dziecko" - zamyka oczy i kołysze się jak dziecko). Dalszy ciąg odbywa się bez słów. Ktoś zaczyna: pokazuje swój znak i znak innego uczestnika. Ten, którego znak został pokazany, musi natychmiast odpowiedzieć, pokazując swój znak oraz znak następnej osoby. Jeśli ktoś nie odpowie od razu - wypada z gry. Gra musi toczyć się bardzo szybko. Kiedy zostaną tylko dwie osoby, starają się nawzajem wykluczyć z tej gry
WARIANTY: można krzyknąć głośno imię w trakcie pokazywania znaku. Można też rzucić coś w kierunku osoby, której znak się pokazuje albo pokazywać tylko znak innej osoby, pomijając własny
CEL: budowanie zaufania w grupie, koncentracja
PRZEBIEG: uczestnicy stają w kole. Jedna z osób (A) opuszcza na chwilę pokój. Pozostali wybierają osobę B, która zaczyna się poruszać w jakiś określony sposób (np. klaszcząc, tupiąc, machając ręką itp.) Pozostali naśladują ją, ale zmieniają ten ruch w pewien sposób i udają, że na nią nie patrzą. Osoba A ma zgadnąć, kim jest osoba B
WARIANTY: uczestnicy zamykają oczy i zamiast ruchem posługują się dźwiękiem; naśladują w sposób zmieniony dźwięk, który wydaje osoba B
Plątanina
CEL: rozwój grupy, kształtowanie zaufania, rozgrzewka
PRZEBIEG: cała grupa trzyma się za ręce, tworząc łańcuch. Pierwsza osoba prowadzi ten łańcuch, przechodząc pomiędzy nogami, pod ramionami itp. Należy uważać, żeby nie rozerwać łańcucha, poruszać się powoli -robić to delikatnie. Kiedy grupa jest tak zaplątana, że nie może się ruszyć, jedna osoba stara się ją rozplatać, dając słowne polecenia, bez dotykania łańcucha
106
107
gabikola