12.10.10
1. ISTOTA POTENCJAŁU PRACY I JEGO SPECYFICZNE CECHY:
a) Istota – zasoby ludzkie (personel, kadra, czynnik ludzki, potencjał ludzki, potencjał społeczny, potencjał pracy, kapitał ludzki) – ludzie wraz z ich wiedzą, umiejętnościami, zdolnościami, predyspozycjami związanymi z przedsiębiorstwem, wykonywaniem na jego rzecz pracy.
b) Cechy specyficzne:
- ludzie są jedynym kreatywnym, innowacyjnym (zdolnym do wykorzystania, ale i kreowania innowacji) zasobem przedsiębiorstwa,
- człowiek (zespół ludzi) jest jednym z kluczowych czynników sukcesu przedsiębiorstwa, instrumentem realizacji jego celów,
- ze względu na to, że ludzie stanowią najbardziej wartościowy z zasobów przedsiębiorstwa należy traktować ich w sposób szczególny:
· Ludzie posiadają swoją podmiotowość, którą trzeba dostrzegać i szanować,
· W ludzi opłaca się i trzeba inwestować.
Ale również:
- ludzie kierują się nie tylko rozumem, ale i emocjami,
- zachowania i reakcje ludzi nie zawsze są racjonalne,
- ludzie są czynnikiem produkcji najtrudniej poddającym się kształtowaniu,
- ludzie są najbardziej zawodnym i nieprzewidywalnym czynnikiem produkcji.
2. KRYTERIA KLASYFIKACJI ZASOBÓW PRACY:
· Kwalifikacje (wyrazem posiadanych kwalifikacji są wykonywane przez pracowników zawody i specjalności. Miarą posiadanych kwalifikacji jest wykształcenie i stać pracy).
· Charakter stosunku prawnego łączącego przedsiębiorstwo z osobą wykonującą pracę na jej rzecz:
- zatrudnieni na podstawie stosunku pracy (na czas określony i nieokreślony),
- zatrudnieni na podstawie umów cywilnoprawnych z osobą fizyczną (umowa zlecenia, umowa o dzieło, kontrakt) lub zawartych przez przedsiębiorstwo z inną firmą (umowa o wykonanie robót i usług, umowa leasingu pracowniczego).
· Wymiar czasu pracy (zatrudnieni w pełnym wymiarze czasy pracy – osiem godzin dziennie przez pięć dni w tygodniu; lub w niepełnym wymiarze czasu pracy).
3. ZARZĄDZANIE KADRAMI – zbiór działań związanych z ludźmi, ukierunkowanych na osiąganie celów organizacji i zaspokojenie potrzeb pracowników (T. Listwan).
Proces celowego grupowania oraz spożytkowania posiadanych zasobów i potencjału kadrowego organizacji.
Regulacyjny aspekt funkcji personalnej (f. personalna – całokształt spraw związanych z funkcjonowaniem ludzi w organizacji); A. Pocztowski.
4. MODELE ZARZĄDZANIA KADRAMI:
OKREŚLENIE MODELU
PODSTAWOWE PROBLEMY
Model tradycyjny (koniec XIX
i początek XX w.)
Podział pracy, produktywność, kontrola, bodźce finansowe, dyscyplina.
Model stosunków współdziałania (lata 30. i 40.)
Potrzeba przynależności, uznania, dialog, zadowolenie z pracy.
Model zasobów ludzkich (lata 50.)
Kreatywność, odpowiedzialność, samokontrola, rozwój organizacji i personelu.
5. TRENDY ROZWOJOWE FUNKCJI PERSONALNEJ:
OKREŚLENIE TRENDU
Biurokratyzacja (lata 50. i 60.)
Administrowanie dokumentacją personalną.
Instytucjonalizacja (lata 60.)
Centralizacja i specjalizacja w zakresie spraw personalnych.
Humanizacja (lata 70.
Poprawa warunków pracy i stosunków społecznych.
Ekonomizacja (lata 80.)
Racjonalizacja i uelastycznianie zatrudnienia. Odbiurokratyzowanie funkcji personalnej.
Przedsiębiorczość wewnętrzna
i zewnętrzna (lata 80./90.)
Postawy przedsiębiorcze, współdecydowanie, współdziałanie, współodpowiedzialność, orientacja na klienta, jakość procesów pracy,
Tworzenie wartości
Kapitał ludzki, zarządzanie wiedzą, outsourcing, telepraca, równowaga między pracą a życiem.
6. CECHY ZARZĄDZANIA ZASOBAMI PRACY:
· Traktowanie ludzi jako najważniejszego czynnika sukcesu,
· Strategiczna orientacja,
· Strategiczne dopasowanie (integracja) – integracja strategii ZZP,
· Spójność,
· Akcentowanie potrzeby partycypacji decyzyjnej,
· Nacisk na rozwój pracowników,
· Decentralizacja funkcji personalnej poprzez przekazywanie uprawnień menedżerom liniowym,
· Kultura korporacyjna – silna kultura oparta na definiowaniu misji, filozofii, wizji.
Zarządzanie zasobami pracy – współczesne podejście do realizacji funkcji personalnej.
7. CZYNNIKI DETERMINUJĄCE NOWE PODEJŚCIE DO ZARZĄDZANIA LUDŹMI:
· Czynniki zewnętrzne:
- rozwój gospodarki opartej na wysokiej technice,
- ekspansja gospodarki opartej na wiedzy,
- rosnący poziom wykształcenia, wyższe aspiracje społeczne,
- zmiany w systemie wartości, chęć współuczestnictwa i współdecydowania,
- coraz trudniejsze warunki konkurowania,
- postępujące procesy globalizacyjne (umiędzynarodowienie).
· Działania adaptacyjne (w sferze zasobów pracy):
- konieczność poszukiwania nowych przewag konkurencyjnych (czynników sukcesu organizacji),
- poszukiwanie dróg redukcji względnych kosztów pracy (kosztów związanych z zatrudnieniem),
- poszukiwanie sposób maksymalnego wykorzystania drogiego (praca) czynnika pracy.
19.10.10
1. MODEL ZARZĄDZANIA KADRAMI, JEGO OBSZARY I UWARUNKOWANIA.
OBSZARY ZZL – ICH ORGANIZACJA, METODY I TECHNIKI
CZYNNIKI WEWNĘTRZNE
CZYNNIKI ZEWNĘTRZNE (MAKROOTOCZENIE)
TWORZENIE WARTOŚCI
STRATEGIA PERSONALNA
STRATEGIA
CELE
MISJA
struktura kultura
organizacji organizacji
zatrudnienie technologia
planowanie kadr pozyskiwanie kadr zarządzanie efektami rozwój
administrowanie zasobami stosunki pracy zarządzanie motywacją, w tym
pracy i wynagrodzeniami
PODMIOTY ZZL INTERESARIUSZE
2. CELE ZARZĄDZANIA KADRAMI.
CELE SYSTEMOWE
REALIZACJA CELÓW ZASPOKOJENIE POTRZEB
PRZEDSIĘBIORSTWA PRACOWNIKÓW
CELE BEZPOŚREDNIE
UKSZTAŁTOWANIE SPRAWNEJ KADRY URUCHOMIENIE POTENCJAŁU KADROWEGO
- pozyskanie i utrzymanie - stymulowanie efektów pracy, postaw
wykwalifikowanych i zaangażowanych i zachowań służących realizacji celów
pracowników przedsiębiorstwa poprzez ich nagradzanie
- zintegrowanie pracowników z firmą - budowanie właściwych relacji międzyludzkich
- dostosowanie ludzi, ich kwalifikacji, - tworzenie warunków pracy zespołowej
predyspozycji, uzdolnień do rodzaju
stanowiska pracy...
gosicka