002. Timothy Zahn - Posłuszeństwo.pdf - 003.Era Rebelii - tomcioro

Timothy Zahn

Posłuszeństwo

Przekład Andrzej Syrzycki

Pamięci Katie

oraz jej sióstr Allie i Emily

za ich miłość, odwagę i siłę

Bohaterowie powieści

Barshnis Choard - gubernator sektora Shelshy (mężczyzna)

Caaldra - najemnik (mężczyzna)

Carlist Rieekan - generał Sojuszu Rebeliantów (mężczyzna)

Cav’Saran - szef fałszywych policjantów z Janusara na planecie Ranklinge

(mężczyzna)

Chewbacca - drugi pilot „Sokoła Millenium (Wookie)

Daric LaRone - szturmowiec

Darth Vader - Czarny Lord Sithów

Han Solo - kapitan „Sokoła Millenium” (mężczyzna)

Joak Quiller - pilot, szturmowiec

Kendal Ozzel - komandor imperialnego niszczyciela „Odwet” (mężczyzna)

Korlo Brightwater - zwiadowca, szturmowiec

Leia Organa - księżniczka i Rebeliantka (kobieta)

Luke Skywalker - Jedi i Rebeliant (mężczyzna)

Mara Jade - Ręka Imperatora (kobieta)

Mon Mothma - przywódczyni Sojuszu Rebeliantów (kobieta)

Palpatine - Imperator Galaktycznego Imperium (mężczyzna)

Saberan Marcross - szturmowiec kapitan pirackiego statku „Kawalkada”

(mężczyzna)

Shakko Tannis - pilot pirackiego statku „Kawalkada” (mężczyzna)

Taxtro Grave - strzelec wyborowy, szturmowiec

Thillis Slanni - dyrektor planowania Świetlistej Nadziei (Ishi Tib)

Vac Somoril - starszy oficer Imperialnego Biura Bezpieczeństwa (mężczyzna)

Vilim Disra - główny administrator sektora Shelshy (mężczyzna)

Ydor Vokkoli - przywódca Freedonny Kaisu (Mungra)

Yeeru Chivkyrie - przywódca Powrotu Republiki (Adarianin)

Rozdział 1

Z mroków przestworzy wychynął bezszelestnie imperialny niszczyciel

gwiezdny „Odwet”. Załoga okrętu była gotowa do akcji przeciwko Rebeliantom,

których siły zbrojne zagrażały porządkowi w galaktyce.

Na pomoście dowodzenia stał komandor Kendal Ozzel. Pogrążony w zadumie,

złączył dłonie za plecami i wpatrywał się w widoczną przed dziobem tarczę planety

Teardrop. Był w ponurym nastroju, chociaż cieszyła go spodziewana akcja.

Uważał, że cała planeta jest siedliskiem szumowin – rozmaitych przemytników i

trzeciorzędnych piratów. Gdyby to on dowodził Gwiazdą Śmierci, a nie ten idiota

Tarkin, za miejsce pierwszej poważnej próby polowej nowej broni obrałby planetę

podobną do Teardrop, nie zaś Alderaana.

Jednak to nie on był dowódcą, wskutek czego Tarkin zginął, a Gwiazda Śmierci

przestała istnieć, rozerwana na miliony kawałków w przestworzach nad Yavinem

Cztery. W mgnieniu oka Sojusz Rebeliantów przerodził się z dokuczliwej zadry w

nieprzejednanego przeciwnika.

Imperialne Centrum nie kazało długo czekać na reakcję. Trzy dni wcześniej

nadeszła wiadomość, żeby nie okazywać łaski Rebeliantom, ani ich zwolennikom.

Nie, żeby dowódca „Odwetu” zamierzał okazywać komukolwiek łaskę.

Eliminowanie Rebeliantów i ich sympatyków stało się najlepszą i najszybszą drogą

do sukcesu w Imperialnej Flocie. Może nawet prowadzącą do naszywek admirała.

– Stan? – zagadnął Ozzel jednego z podwładnych, nie odwracając głowy.

– Do osiągnięcia orbity pozostało czterdzieści siedem standardowych minut,

panie komandorze – zameldował oficer nawigacyjny z dołu, ze stanowiska dla

załogi.

Imperialny oficer pokiwał głową.

– Miejcie oczy szeroko otwarte – rozkazał. – Nikt nie może odlecieć z tej

planety. – Obrzucił gniewnym spojrzeniem majaczącą niewyraźnie tarczę przed

dziobem okrętu. – Nikt – powtórzył cicho.

– Hej, Luke! – zawołał Han Solo ze sterowni „Sokoła Millenium”. – Pospiesz

się, chłopcze. Przestań się guzdrać. Nie mamy ani chwili do stracenia!

– Są na pokładzie! – odkrzyknął Skywalker. – Rampa podniesiona i

uszczelniona!

Han wiedział to dobrze z odczytów na kontrolnym pulpicie. Pomyślał, że jeżeli

dzieciak chce mu towarzyszyć, będzie musiał się odzwyczaić od niepotrzebnej

paplaniny.

– W porządku, Chewie – powiedział. – Możesz odpalać!

Siedzący obok niego Chewbacca entuzjastycznie zaryczał i „Sokół” wzbił się

łagodnie w powietrze z twardego gruntu planety Teardrop.

Widocznie jednak nie dość łagodnie. Zza pleców Hana dobiegły pełne

oburzenia, chociaż stłumione okrzyki.

– Ojej! – zawołał ktoś.

Han przewrócił oczami i przesłał energię do jednostek napędu podświetlnego.

– Absolutnie ostatni raz bierzemy na pokład pasażerów – oznajmił stanowczo

swojemu partnerowi.

W rzeczowej odpowiedzi Chewiego usłyszał odrobinę lekceważenia.

– Nie, mówiłem poważnie – odparł Han. – Od tej pory obowiązuje zasada, że

jeżeli nie zapłacą nie polecą.

Z tyłu doleciał odgłos kroków. Han obejrzał się i zobaczył, że na fotelu za

plecami Wookiego siada Luke.

– Wszyscy się już usadowili – zameldował.

– Wspaniale – mruknął sarkastycznie Solo. – Kiedy wskoczymy do

nadprzestrzeni, zacznę przyjmować zamówienia na trunki.

– Och, daj spokój – skarcił go Luke. – Jeżeli uważasz, że to banda

sztywniaków, powinieneś był zobaczyć tych, którzy odlecieli wcześniejszymi

transportami. Nasi pasażerowie to tylko technicy, którym powierzono zadanie

zapakowania kilku ostatnich skrzyń ze sprzętem.

Han się skrzywił. Wypełniające ładownie „Sokoła” skrzynie nie pozostawiały

miejsca na ładunek przewożony za opłatą, nawet gdyby Han znalazł taki po drodze

na miejsce spotkania. Tym razem miała to być wyprawa w stu procentach

charytatywna, jak zresztą wszystko, co on i Chewbacca robili dla Luke’a i jego

nowych przyjaciół z Sojuszu Rebeliantów.

– Tak, no cóż... Widywałem w przeszłości bezużytecznych techników –

mruknął Solo.

Kiedy czekał, aż Luke powie coś na obronę specjalistów, na rufowych

deflektorach frachtowca rozprysnęła się wiązka laserowego ognia.

– Co, u... – warknął, błyskawicznie wprowadzając „Sokoła” w lot nurkowy.

Instynktownie wykonany manewr prawdopodobnie ocalił wszystkim życie, bo

kolejna smuga laserowego światła przecięła przestworza w miejscu, które dopiero

co opuścili, chociaż nadleciała z innej strony. Mając nadzieję, że pasażerowie są

wciąż przypięci pasami, Han skręcił raptownie i zadarł dziób statku. Potem

poświęcił sekundę, żeby zerknąć na ekran rufowego monitora.

002. Timothy Zahn - Posłuszeństwo.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: