Ceremoniał pasowania na ucznia klasy pierwszej(1).doc

Ceremoniał pasowania na ucznia klasy pierwszej
z programem artystycznym
 

Przebieg uroczystości.
Prowadząca:

- Spotykamy się dzisiaj na uroczystym apelu z okazji ślubowania uczniów klas pierwszych.

- Proszę wszystkich o powstanie.

- Do Hymnu Państwowego!

- Po hymnie.

- Serdecznie witamy zaproszonych gości: rodziców, dziadków, dyrekcję szkoły, nauczycieli, a przede wszystkim bohaterów dnia dzisiejszego – Was pierwszoklasiści. Już za chwilę zostaniecie uczniami naszej szkoły. Pamiętajcie, że być uczniem, to wypełniać uczniowskie obowiązki: uczyć się, szanować innych, pomagać słabszym. Przed wami trudne chwile, ale i wiele radości. Pamiętajcie – My starsi uczniowie, wasze koleżanki i wasi koledzy, jesteśmy przy was.

- Zanim uczniowie klas pierwszych przystąpią do uroczystego ślubowania, zaprezentują nam wiadomości i umiejętności, które dotychczas zdobyli w szkole.

Program artystyczny w wykonaniu klas I.

(uczniowie mówią ten fragment wiersza razem)

Wiersz „ Idą pierwszaki”Idą pierwszaki, dawne maluchy

Jeden w drugiego, to same zuchy,

Buzie umyte i ręce czyste,

Każdy na plecach dźwiga tornister.

Z bijącym sercem stoją przed szkołą,

Jak im tu będzie? Chyba wesoło!

Wiersz „Jestem uczniem”

Kim ja jestem? Wie każdy z was!

Do pierwszej klasy idę pierwszy raz.

Idę do szkoły, a ze mną przyjaciele.

Jestem wesoły, bo przygód czeka wiele.

Niosę tornister, a w nim książki i zeszyty.

W nowym piórniku mam kredki , długopisy.

Niosę plecak na plecach, bo plecy to lubią.

Są proste, nie bolą i służyć będą nam długo.

Piosenka pt. „Idę do szkoły, a ze mną przyjaciele”

I

A nasza Pani Dyrektor

Uśmiecha się miło...

Strach gdzieś znikł od razu,
Lżej się nam zrobiło.

II

I pani do nas,

Dziś puszcza oko...

Nie ma się co martwić!

W szkole będzie „spoko”!

III

Znamy już nasze szkolne korytarze.

Wiemy, że po tablicy

W klasie się nie maże.

IV

Chociaż jestem taka mała,

Wiem, że szkoła jest wspaniała!

W szkole są klasy i dużo dzieci,

A czas nauki tak miło leci!

V

Piękne literki piszę w zeszycie.

Proszę pokażę , jak nie wierzycie!

VI

Ja się głoskować już nauczyłem

Na lekcji grzeczny, cały czas byłem.

VII

Na lekcjach często zgłaszać się trzeba.

Wtedy problemów z nauką nie ma.

Wiersz „Cudowna klasa”

Nasza klasa – to jest klasa!

Nie znajdziecie tu brudasa.

Wszystko czyste,

Wszystko świeże.

Czyste ręce i kołnierze.

A popatrzcie na zeszyty!

Każdy zeszyt znakomity!

I nalepka i okładka,

Czyściuteńka , świeża, gładka.

A jak cicho w naszej klasie!

Mowy nie ma o hałasie!

Nikt nie gada. Nie chichocze.

Nikt nie ciągnie za warkocze.

Nikt nie ściąga cudzych zadań.
Każdy świetnie odpowiada.

Wiersz „Dyżurny”

Czy w dzień słoneczny, czy w dzień pochmurny,

Zawsze przyjemnie jest być dyżurnym.

Reszta mej klasy na przerwie gania,

A mnie czekają trudne zadania

Ścieram tablicę, bardzo się staram,

By była czarna, nie jakaś szara.

Kwiatom w doniczkach sprawdzam podłoże.

Jakże się macie? Podlać was może?

Gdy mi papierek wejdzie pod nogę,

To mu do kosza wskazuję drogę.

Także ode mnie tylko zależy,

Czy wpuszczę oknem wiaterek świeży.

Dzięki mnie w klasie panuje czystość.
Tak! Tak! Dyżurny to osobistość.

Piosenka „Roślinki w klasie”

Starsza uczennica:

-.A jak Wam się podoba w szkole?

Oj Ty szkoło, nudna szkoło!

Wcale tutaj nie wesoło.

Ja rozmyślam o zabawce

A Tu siedź kamieniem w ławce

I patrz w książkę z drobnym drukiem

Jednak brzydko być nieukiem.

Starsza uczennica:

- No, różnie to w szkole bywa. A czy zastanawialiście się: „ A co by było, gdyby do szkoły chodziły anioły?”

Gdyby do szkoły chodziły anioły,

Wyglądałoby to dość normalnie.

Tyle tylko, że anioł anioła

W czasie lekcji piórnikiem nie walnie.

Bo na anielskiej przerwie

Chodzono by parami

Dzień dobry!

Przepraszam!
Och! Ach!

Bo na anielskiej przerwie,

Tak mówiąc między nami, Nudno byłoby, że aż strach.

Do naszej szkoły nie chodzą anioly

Powiedzieć by można, że nawet odwrotnie,

Czasami słychać tu wrzaski piekielne –

Podkreślano to wielokrotnie.

A jak cos fruwa po klasie, to gąbka,

Albo trampki rzucone w zapale,

Tyle tylko, ze przerwa

W naszej szkole wygląda wspaniale.

Piosenka „ Biegnie kreda po tablicy”

Wiersz „Klasa pierwsza się nie spóźnia”

Gdy godzina siódma bije,

Wstaje każdy pierwszak zuch.

Najpierw szybko się umyje,

Mydło szczotka idą w ruch.

(ten fragment uczniowie mówią razem)
Klasa pierwsza się nie spóźnia,

Chociaż jest najmłodszą z klas.

Klasa pierwsza się nie spóźnia,

Zawsze w szkole jest na czas.

Oczyszczone już ubranie,

But jak lustro każdy lśni.

Jeszcze tylko zjeść śniadanie,

I do szkoły raz, dwa, trzy.

(ten fragment uczniowie mówią razem)
Klasa pierwsza się nie spóźnia,

Chociaż jest najmłodszą z klas.

Klasa pierwsza się nie spóźnia,

Zawsze w szkole jest na czas.

Wiersz pt. „Rozmowa na szkolnym podwórku”
Starsza uczennica:

Kiedy przyszliście tu na jesieni,

Jacek bał się...

A Tomek czerwienił!

Kaśka ciągle uderzała w bek!

Ale minął jeden, drugi tydzień...

(ten fragment uczniowie mówią razem)

Już nam wszystko coraz lepiej idzie.

I czytanie

I pisanie

Dodawanie

Malowanie

(ten fragment uczniowie mówią razem)

I się jakoś przyzwyczaił człowiek!

Starsza uczennica:

Przyzwyczaił?

Powiem : nawet więcej!

Tomek zgubił wstydliwe rumieńce!

Kasia się uśmiecha, kiedy tylko stanie w drzwiach...

(ten fragment uczniowie mówią razem)

Polubiliśmy tu wszystko!

I ogródek!

I boisko!

Tomek widzi, że nie taki straszny strach!

Starsza uczennica:

No, bo jeśli ktoś tu przyjdzie do nas, żeby nie wiem jaki śmieszny,

mały bąk,

bardzo szybko, bardzo szybko

się przekona,

ile znajdzie tu pomocnych rąk!

Ile znajdzie serca i przyjaźni...

(ten fragment uczniowie mówią razem)

Bo jeżeli

Ktoś tu przyjdzie do nas,

Żeby nie wiem

Jaki śmieszny, mały bąk,

Bardzo szybko, bardzo szybko się przekona,

ile znajdzie tu pomocnych rąk!

Wiersz pt. „Moja siostra”

Moja siostra w piątej klasie,

w czwartej klasie jest mój brat,

a ja jestem w pierwszej klasie,

bo mam tylko siedem lat.

I tak sobie obiecuję,

Od początku równy krok.

Muszę zdać do drugiej klasy!

Mam przed sobą cały rok.

Wszyscy sobie obiecują

Od początku równy krok

Wszyscy myślą i pracują

Przez ten pierwszy cały rok

W naszej klasie, pierwszej klasie,

Wre nauka, praca wre.

Koleżanki i koledzy

W pracy prześcigają się.

Gdy przeminie lat dziesiątek,

A przeminie, że aż ha.

Naliczymy samych szóstek,

W naszej klasie milion, dwa.

(ten fragment uczniowie mówią razem)

Łatwo będzie zdać maturę

Choć to najtrudniejszy krok.

Bośmy sobie w pierwszej klasie,

Wzięli razem równy krok.

Piosenka „W Literkowie”

Prowadząca:

Teraz sprawdzimy co pierwszoklasiści wiedzą o swoim kraju.

( prowadząca pyta , dzieci odpowiadają)

Kto Ty jesteś? Polak mały!

Jaki znak Twój? Orzeł biały!

Gdzie Ty mieszkasz? Między swymi!

W jakim kraju? W polskiej ziemi!

Czym ta ziemia? Mą ojczyzną!

Czym zdobyta? Krwią i blizną!

Czy ja kochasz? Kocham szczerze!

A w co wierzysz? W Polskę wierzę!

Prowadząca:

Co to jest Polska?

Wiersz pt. „ Co to jest Polska?”

Co to jest Polska?

Spytał Jaś w przedszkolu.

Polska to – to wieś i las i zboże w polu,

I szosa, którą pędzi do miasta autobus,

I samolot, co leci wysoko nad tobą.

Polska – to miasto, strumień i rzeka,

I komin fabryczny, co dymi z daleka,

A nawet obłoki, gdy nad nami mkną,

Polska to jest także twój rodzinny dom.

Prowadząca:

Jakie s nasze barwy ojczyste?

Wiersz pt. „ Biel i czerwień”

Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie.

A na tej fladze jest biel i czerwień.

Czerwień to miłość, biel - serce czyste.

Piękne są nasze barwy ojczyste.

Prowadząca:

Co to jest ojczyzna?

Wiersz pt.” Ojczyzna”

Ojczyzna to wieś i miasto

I las, co szumi piosnkę o zmroku,

Obłok i słońce co świeci jasno,

Zboże, co w polu rośnie wysoko.

Ojczyzna nasza to dom i szkoła,

I szara wstęga drogi za domem,

I wszystko, wszystko, co jest dokoła,

Takie bliskie sercu, drogie, znajome.

To mowa, którą od dziecka znamy,

To ludzie, których nic nie pokona,

Gorącym sercem Ciebie kochamy,

Ojczyzno nasza, ziemio rodzinna.

Jej godłem jest Orzeł Biały,

W czerwonym tle błyszczy cały.

Flaga tez biało – czerwona,

Przez wieki krwią naznaczona.

Prowadząca:

- Wspaniale! Pięknie recytujecie, śpiewacie, dużo wiecie o Ojczyźnie!

- Uważam, ze jesteście gotowi zostać uczniami naszej szkoły.

- Proszę klasy pierwsze o przygotowanie się do ślubowania, a dyrektora szkoły o jego odebranie.

Dyrektor szkoły:

Widzę, że udowodniliście, iż możecie być uczniami naszej szkoły. Z ogromna przyjemnością pasuję was na uczniów i przyjmę w poczet naszej szkolnej rodziny.

Prowadząca:

- Całość baczność!

- Do ślubowania!

Prowadząca:

Czy ślubujecie

Być dobrymi uczniami?
Być przyjaciółmi zwierząt i roślin?

Szanować wszystkich, którzy pracują w szkole, aby nam było w niej dobrze?

Być dobrymi kolegami i koleżankami?

Swoja nauką i zachowaniem sprawiać radość rodzicom i nauczycielom?

Dzieci odpowiadają:

Ślubujemy!

Prowadząca:

Po ślubowaniu.

A teraz każda klasa wystąpi do pasowania. I a do pasowania wystąp...

Po ślubowaniu dyrektor szkoły pasuje pierwszoklasistów na uczniów przez symboliczne dotknięcie lewego ramienia dziecka dużym ołówkiem, mówiąc: „ Pasuję Ciebie na ucznia”

Każde dziecko po pasowaniu otrzymuje pamiątkowy dyplom.

Wszystkie dzieci:

Przyrzekamy naszej szkole, mamom, pani, że będziemy pracowitymi, pilnymi uczniami.

- Proszę wszystkich o powstanie!

- Do Hymnu Szkolnego!

- Po hymnie!

- Na tym kończymy nasza uroczystość, proszę o zabranie głosu Panią Dyrektor.