Błękitnokrwiści 3- Objawienie.pdf

Melissa de la Cruz

Objawienie

BITWA O CORCOVADO

Podniosła wzrok i zobaczyła Lawrence'a zwartego w

zażartej walce z wrogiem. Jego miecz

upadł na ziemię. Wyżej wznosiła się biała, lśniąca

istota. Bijąca od niej jasność oślepiała,

zupełnie jakby patrzyło się w słońce. To był Niosący

Światło. Gwiazda Poranna.

Miała wrażenie. Że krew zamarza w jej żyłach.

— Schuyler - usłyszała schrypnięty głos Olivera. - Zabij

to !

Schuyler ujęła miecz swojej matki. Długie, śmiertelnie

niebezpieczne ostrze zalśniło blado w

blasku księżyca. Uniosła je, odwracając się do wroga.

Podbiegła i z całej sity wymierzyła cios

w jego serce.

I chybiła.

JEDEN

Wczesnym i przenikliwie zimnym, pźno marcowym

rankiem Schuyler Van Alen minęła

szklane drzwi liceum Duchesne. Poczuła ulgę,

przechodząc pod wysokim, beczułkowatym

sklepieniem holu, w ktrym krlował imponujący

portret założycielek szkoły, pędzla Johna

Singera Sargenta.

Czarne włosy dziewczyny nadal krył obszyty futrem

kaptur. Nie zdejmowała go, gdyż wolała

anonimowość od grzecznościowych powitań

wymienianych przez uczniw.

Dziwnie było myśleć o szkole jako o przystani,

schronieniu, miejscu, w ktrym chciała się

jak najszybciej znaleźć. Przez długi czas Duchesne z

błyszczącymi marmurowymi

posadzkami i malowniczym widokiem na Central Park

zdawało się Schuyler salą tortur. Nie

znosiła wchodzić po ogromnych schodach, czuła się

nieszczęśliwa w niedogrzanych salach,

nie cierpiała nawet pięknych terakotowych kafelkw w

jadalni.

W szkole Schuyler często czuła się niedostrzegana,

uważała się za brzydulę, chociaż

przeczyły temu głęboko osadzone, błękitne oczy i

delikatne rysy, nadające jej wygląd

drezdeńskiej porcelanowej lalki. Odkąd sięgała

pamięcią, lepiej sytuowani koledzy i

koleżanki traktowali ją jak dziwadło, wyrzutka – osobę

niepotrzebną i niepożądaną.

Nieważne, że jej rodzina należała do najstarszych i

najbardziej zasłużonych w mieście. Czasy

się zmieniły. Rd Van Alenw, niegdyś dumny i

potężny, stracił na znaczeniu z upływem

wiekw i obecnie niemal wymarł. Schuyler była jedną z

ostatnich jego potomkiń.

Przez krtki czas Schuyler miała nadzieję, że sytuacja

się zmieni po powrocie z wygnania jej

dziadka – liczyła, że obecność Lawrence’a w jej życiu

sprawi, że nie będzie już sama. Ale

nadzieje legły w gruzach, kiedy Charles Force zabrał ją

z podupadłej rezydencji przy

Riverside Drive, jedynego domu, jaki kiedykolwiek

miała.

– Ruszysz się wreszcie, czy mam ci pomc?

Schuyler podskoczyła. Nie zauważyła, że zatrzymała się

zamyślona przed drzwiczkami

szkolnej szafki, blokując dostęp do szafki powyżej.

Dzwonek sygnalizujący początek

szkolnego dnia dzwonił wściekle. A za plecami

Schuyler stała Mimi Force, mieszkająca z nią

obecnie pod jednym dachem. Niezależnie od tego, jak

bardzo nie na miejscu Schuyler czuła

się w szkole, było to niczym w porwnaniu z

arktycznym chłodem, jakiego codziennie

doświadczała w ogromnej rezydencji Force’w,

położonej naprzeciwko Metropolitan

Museum. W Duchesne przynajmniej nie słyszała Mimi

utyskującej na nią bezustannie. Tu

zdarzało się to najwyżej raz na kilka godzin. Nic

dziwnego, że Duchesne wydawało jej się

ostatnio takie gościnne.

Mimo że Lawrence Van Alen pełnił teraz funkcję

Regisa, zwierzchnika błękitnokrwistych,

nie miał władzy, by zatrzymać postępowanie adopcyjne.

Kodeks Wampirw wymagał

ścisłego przestrzegania ludzkich praw, co miało

uchronić błękitnokrwistych przed

niepożądanym dochodzeniem. W swoim testamencie

babka Schuyler ogłosiła ją wprawdzie

usamodzielnionym nieletnim, ale przebiegli prawnicy

Charlesa Force’a podważyli zapis

przed sądem czerwonokrwistych, ktry rozpatrzył

sprawę na ich korzyść. Charles został

wyznaczony na głwnego spadkobiercę, otrzymując w

pakiecie Schuyler.

– No? – Mimi wciąż czekała.

– A, przepraszam – powiedziała Schuyler, biorąc

podręcznik i odsuwając się.

– I masz za co. – Mimi zmrużyła szmaragdowe oczy,

mierzącją pogardliwym spojrzeniem.

Takim samym obdarzyła Schuyler zeszłego wieczoru,

przy obiedzie, i dziś rano, kiedy

wpadły na siebie w holu. Spojrzenie mwiło: Co ty tu

robisz? Nie masz prawa istnieć.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: