ochrona osób i mienia.docx

Wyższa Szkoła Prawa i Administracji 
Przemyśl-Rzeszów

Procedura koncesyjna dla działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia.

Agnieszka Janik

                             Bezpieczeństwo Wewnętrzne

                                                       Studia stacjonarne: rok I

                                                                                                    NR. ALB. 39716

                                                   agnieszkajanik91@wp.pl

Koncesja - jest to akt administracyjny wydawany przez organ koncesyjny. Akt ten upoważnia koncesjonariusza do prowadzenia ściśle określonej działalności gospodarczej. Koncesjonowanie wprowadza się w przypadku działalności, które mają szczególne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli albo inny ważny interes publiczny. Wydawana jest tylko na wniosek zainteresowanego podmiotu przez organ administracyjny. Wyraża ona akt zgody władz publicznych na podjęcie i prowadzenie działalności przez określonego przedsiębiorcę. Zawiera w sobie cechy pozwolenia, a zarazem różni się od niego tym że jest udzielana w pewnym tylko zakresie działalności gospodarczej.

              Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia wymaga uzyskania koncesji. Zasady wykonywania działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia oraz kontroli tej działalności określa ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221, z późniejszymi zmianami) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Mianem ochrony osób określa się działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia, zdrowia i nietykalności osobistej. Ochrona mienia to natomiast wszelkie działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom przeciwko mieniu, działania przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikającej z tych zdarzeń oraz niedopuszczające do wstępu osób nieuprawnionych na teren chroniony.

Ochrona osób i mienia realizowana jest w formie

·        bezpośredniej ochrony fizycznej lub

·        zabezpieczenia technicznego.

Bezpośrednia ochrona fizyczna może być stała lub doraźna. Może polegać na:

·        stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych,

·        konwojowaniu wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych.

Zabezpieczenie techniczne to:

·        montażu elektronicznych urządzeń i systemów alarmowych, sygnalizujących zagrożenie chronionych osób i mienia oraz eksploatacji, konserwacji i naprawach w miejscach ich zainstalowania,

·        montażu urządzeń i środków mechanicznego zabezpieczenia oraz ich eksploatacji, konserwacji, naprawach i awaryjnym otwieraniu w miejscach zainstalowania.

Koncesję wydaje się na wniosek: 

·        przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, jeżeli posiada licencję pracownika ochrony fizycznej lub pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia,

·        przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna, jeśli  licencję posiada co najmniej jedna osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej, jawnej lub komandytowej, członkiem zarządu, prokurentem lub pełnomocnikiem ustanowionym przez przedsiębiorcę do kierowania działalnością określoną w koncesji.

  Oprócz tego że należy posiadać licencję to należy również wypełnić szereg innych czynności które są niezbędne i wymagane ustawą z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie rodzajów dokumentów wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia oraz innymi aktami prawnymi w tym;  ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz  ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej.

W myśl przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie koncesji lub ograniczenie jej zakresu w stosunku do wniosku następuje w drodze decyzji administracyjnej. Koncesji udziela się na czas oznaczony nie krótszy niż pięć lat i nie dłuższy niż 50 lat, chyba że przedsiębiorca wnioskuje o udzielenie koncesji na czas krótszy. 
Koncesja zawiera: 

·        firmę przedsiębiorcy, oznaczenie adresu jego siedziby lub miejsca zamieszkania,

·        numer w rejestrze przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),

·        imiona i nazwiska wspólników lub członków zarządu, prokurentów oraz pełnomocników w razie ich ustanowienia, ze wskazaniem osób posiadających licencję drugiego stopnia,

·        określenie zakresu działalności gospodarczej i formy usług,

·        wskazanie miejsca wykonywania działalności gospodarczej,

·        określenie czasu jej ważności,

·        określenie obszaru wykonywania działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia oraz datę jej rozpoczęcia.

Zgodnie z przepisami wynikającymi z koncesji podmiot obowiązany jest:

·        powiadomić organ koncesyjny o podjęciu działalności gospodarczej,

·        prowadzić i przechowywać dokumentację dotyczącą zatrudnionych pracowników ochrony oraz zawieranych i realizowanych umów,

·        zachowywać formę pisemną umów w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej,

·        przedstawiać dokumentację na żądanie organu upoważnionego do kontroli, 

·        spełniać w sposób nieprzerwany warunek posiadania odpowiedniej licencji drugiego stopnia przez osoby związane z przedsiębiorstwem.

·        oznaczyć pracowników ochrony w sposób jednolity i zapewnić im odpowiedni ubiór umożliwiający ich identyfikację oraz identyfikację podmiotu zatrudniającego.

·        powiadamiać organ koncesyjny o wszelkich zmianach danych personalnych i adresowych, danych dotyczących firmy, a także realizacji wyznaczonych w koncesji szczególnych warunków wykonywania działalności gospodarczej.

Przedsiębiorca nie zatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od  30 dni do 24 miesięcy. Okres zawieszenia może być liczony w dniach, miesiącach albo miesiącach i dniach. Zawieszenie działalności na czas nieoznaczony nie jest możliwe i może być uznane za trwałe zaprzestanie wykonywania działalności, co skutkuje cofnięciem koncesji. Okres zawieszania wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, nie wcześniej niż w dniu złożenia wniosku, i trwa do dnia złożenia wniosku o wpis o wznowieniu wykonywania działalności lub do dnia wskazanego we wniosku, który nie może być wcześniejszy niż dzień złożenia wniosku.

Organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji lub ograniczyć jej zakres: 

·        gdy przedsiębiorca nie spełnia określonych w ustawie warunków wykonywania działalności objętej koncesją,

·        ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli,

·        przedsiębiorcy, któremu w ciągu ostatnich trzech lat cofnięto koncesję na działalność określoną ustawą z powodu m.in.:

o       wydania prawomocnego orzeczenia zakazującego mu wykonywania działalności objętej koncesją,

o       nieusunięcia w wyznaczonym terminie stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z warunkami określonymi w koncesji lub z przepisami regulującymi działalność objętą koncesją,

o       rażącego naruszenia warunków określonych w koncesji lub innych warunków wykonywania koncesjonowanej działalności określonych przepisami prawa,

·        gdy przedsiębiorcę reprezentuje osoba, która była osobą uprawnioną do reprezentowania innego przedsiębiorcy lub była jej pełnomocnikiem ustanowionym do kierowania działalnością określoną w koncesji, a jej działalność spowodowała wydanie decyzji cofającej koncesję temu przedsiębiorcy,

·        przedsiębiorcy, którego w ciągu ostatnich trzech lat wykreślono z rejestru działalności regulowanej z powodu złożenia oświadczenia niezgodnego ze stanem faktycznym,

·        gdy w stosunku do przedsiębiorcy otwarto likwidację albo ogłoszono upadłość.

Organ koncesyjny cofa koncesję, w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli: 

·        wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją,

·        przedsiębiorca nie podjął w wyznaczonym terminie działalności objętej koncesją mimo wezwania organu koncesyjnego lub trwale zaprzestał wykonywania koncesyjnej działalności gospodarczej,

·        istnieje zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa obywateli,

·        ogłoszono upadłość przedsiębiorcy.

·        w wyznaczonym terminie nie usunął stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z warunkami określonymi w koncesji lub z przepisami regulującymi działalność gospodarczą objętą koncesją,

·        rażąco narusza warunki określone w koncesji lub inne warunki wykonywania koncesjonowanej działalności gospodarczej określone przepisami prawa.

              Przedsiębiorca, któremu cofnięto koncesję, może wystąpić z wnioskiem o ponowne jej udzielenie jednak nie wcześniej niż po trzech latach od dnia wydania decyzji o cofnięciu koncesji.Przedsiębiorca, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia bez wymaganej koncesji, podlega grzywnie oraz karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat dwóch.

Minister może upoważnić komendanta głównego policji do przeprowadzenia czynności kontrolnych, a ten z kolei może powierzyć przeprowadzenie kontroli komendantom wojewódzkim policji. Osoba upoważniona przez organ koncesyjny do dokonania kontroli ma prawo wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest wykonywana działalność gospodarcza objęta koncesją, w dniach i w godzinach, w których ta działalność jest wykonywana lub powinna być wykonywana oraz żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli.

Podstawa prawna:
1) Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740, z późn. zm.)
2) Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.)
3) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie rodzajów dokumentów wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia (Dz. U. Nr 69, poz. 457)
4) Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635, z późn. zm.)