Prawo karne wykład nr 6 z dn. 17.12.2011.docx

Prawo karne wykład nr 6 z dn. 17.12.2011r.

Strona podmiotowa przestępstw (określa stosunek psychiczny sprawcy do czynu):

a.       Umyślność

1. 1. Zamiar bezpośredni ‘dolus directus’ – chce  popełnić czyn zabroniony
   2. Zamiar ewentualny ‘ dolus eventualis’ -  przewiduje możliwość popełnienia i na to się godzi :
   3. 1. czy był pewny, że dojdzie do popełnienia czynu zabronionego, jeśli odpowiedź będzie przecząca to nie ma mowy o zamiarze ewentualnym
      2. Zasada obojętności
      3. Teoria prawdopodobieństwa: godzenie zachodzi wtedy, gdy sprawca ma świadomość wysokiego prawdopodobieństwa, że czyn zabroniony nastąpi i mając taką świadomość decyduje się na jego popełnienie.

b.       Nieumyślność (9 par. 2 – brak zamiaru, nie zachowanie reguł ostrożności wymaganych w danych okolicznościach, przewidywalność popełnienia czynu zabronionego bądź możliwość przewidywalności)

1. 1. Reguły ostrożności są konieczne przy obchodzeniu się z danym dobrem prawnym
   2. Świadoma nieumyślność (sprawca przewidywał możliwość popełnienia czynu zabronionego)
   3. Nieświadoma nieumyślność ( Sprawca nie przewidywał możliwości popełnienia czynu zabronionego, ale mógł przewidzieć)

Formy popełnienia czynu zabronionego:

a.       Formy stadialne:

1. 1. Zamiar
   2. Przygotowanie (art.16 zasadą jest bezkarność)
   3. Usiłowanie (13par.1): (ukończone, nieukończone) – karalne tak jak za dokonanie.
   4. 1. Sprawca ma zamiar popełnienia czynu zabronionego
      2. Swoim zachowaniem zmierza do jego popełnienia
      3. Brak dokonania

- usiłowanie udolne

- usiłowanie nieudolne (sprawca nie ma świadomości, że dokonanie jest niemożliwe; brak przedmiotu na którym można popełnić przestępstwo – przedmiot wykonawczy)

- usiłowanie kwalifikowane ( sprawca usiłuje dokonać czyn zabroniony i niejako po drodze popełnia jakiś inny)

4. 4. dokonanie

b.       Formy zjawiskowe

1 | Strona