WPROWADZENIE
Najlepszym sposobem opanowania sztuki iluzji jest jej praktykowanie. Stwierdzenie to może zaskoczyć tych, którzy sądzą, że iluzjoniści mogą pokazywać swoje sztuczki dopiero po wielu latach intensywnej nauki i nieprzerwanej praktyki. Głównym celem sztuki magicznej jest zadziwienie publiczności, nie zaś popisanie się własnymi umiejętnościami i zręcznością. Zazwyczaj szybkie ruchy iluzjonisty budzą podejrzenia widzów, natomiast sztuczka wykonana swobodnie, a jednak dająca zaskakujące rezultaty, wprawia ich w wielkie osłupienie.
Niektóre proste sztuczki zaliczają się do najlepszych sztuk magicznych. Jest to bardzo ważne szczególnie dla początkującego iluzjonisty. Nowicjusz może skoncentrować się całkowicie na zewnętrznej stronie pokazu, zamiast martwić się o wykonanie trudnego ruchu lub o momenty, w których używa fortelu i które dostrzeże uważny obserwator jeśli wszystko nie zostanie wykonane doskonale. Im bardziej publiczność przygląda się skomplikowanym sztuczkom, tym łatwiej da się wprowadzić w pole bardzo prostym podstępem.
Wszystko to przemawia na korzyść początkującego iluzjonisty i zachęca go do wykonywania niektórych sztuczek zaraz po ich poznaniu. Niewątpliwym jest fakt, że praktyka jest ważna, lecz równie istotny jest odzew publiczności, dlatego zasada „ucz się magii, wykonując sztuczki magiczne” jest jak najbardziej prawdziwa. Innym powodem rozpoczęcia nauki od prostych sztuczek jest to, że nowicjusz wypróbowuje pierwsze triki w gronie rodziny lub przyjaciół. Nie ma więc większego znaczenia, czy zostanie czasem „przyłapany”. Nie należy jednak pokazywać tej samej sztuczki dwa razy dziennie tej samej publiczności bez narażenia się na niebezpieczeństwo, że ktoś odkryje sekret. Krytyka od bliskiej osoby w znacznym stopniu pozwoli ci udoskonalić metodę przed zaprezentowaniem sztuczki komuś innemu.
W ostatnich latach w magii dokonały się tak wielkie zmiany, że co roku pojawiają się setki nowych sztuczek. Dawniej sekrety nawet najprostszych sztuczek były pilnie strzeżone, między innymi wielu opisanych w tym poradniku. Jednak ta epoka dawno już minęła. Współcześni iluzjoniści trzymają się na czele stawki, wymyślając nowe sztuczki lub zmieniając stare. Jest to czynione tak szybko że publiczność nie jest w stanie podążyć za tymi zmianami.
Ponad pięćdziesiąt sztuczek magicznych, łatwych jak i bardziej skomplikowanych jest szczegółowo opisanych w dalszej części tego poradnika. Zapraszam więc do lektury i życzę owocnych owoców nauki.
JAK PRZYGOTOWAĆ WŁASNY POKAZ ILUZJONISTYCZNY ?
Główna, ustalona dawno temu zasada dotycząca przygotowania pokazu iluzjonistycznego jest następująca: osoba stawiająca pierwsze kroki w świecie magii zdobędzie doświadczenie tylko poprzez wykonywanie sztuk magicznych. Nie wolno jednak zdawać się na przypadek. Należy opracować program, w którym każda kolejna sztuczka prowadzi do następnych. Dlatego pierwsza sztuczka jest najważniejszym elementem każdego programu i należy jej poświęcić szczególną uwagę. Jej celem jest natychmiastowe zainteresowanie publiczności. Powinien to być trik, który iluzjonista potrafi wykonać szybko i bez potknięć, tak aby nie mógł popełnić błędu. Ponieważ wiele sztuczek spełnia to wymaganie, wybierz tę która najbardziej lubisz i największa łatwością możesz ja wykonać. Wszelkie wahania lub błędy popełnione na początku pokazu mogą spowodować tempo całego występu.
Nie przejmuj się jeśli pierwsza sztuczka może się wydać zbyt prosta- jednak prostota nie wpłynie na tempo pokazu. Po pierwszej sztuczce od razu przystąp do następnej nieco trudniejszej od poprzedniej dzięki czemu w czasie pokazu iluzjonistycznego napięcie będzie stopniowo narastało. Jednak przy wyborze pierwszej sztuczki nie należy pomijać elementu zaskoczenia. Szybka sztuczka z nieoczekiwanym zaskoczeniem- zabarwiona nawet odcieniem komizmu- zawsze sprawi, że widzowie będą chcieli zobaczyć więcej. Jest to ważne na początku twojego występu. Od samego początku należy także pamiętać innych równie ważnych zasadach: program powinien być na tyle długi, aby zadowolić widzów, i jednocześnie pozostawiać w nich zawsze uczucie niedosytu. Oznacza to, że główna część pokazu iluzjonistycznego powinna składać się z różnorodnych sztuczek. Powinieneś sprawić, by publiczność oczekiwała w napięciu dalszego ciągu. Można także po jednej sztuczce wykonać następna podobną pod warunkiem, że ta druga w jakiś szczególny sposób uzupełnia poprzedni. Ludzie często domagają się aby iluzjonista jeszcze raz powtórzył daną sztuczkę. Należy się tego wystrzegać gdyż przy drugim podejściu pewne elementy mogą zostać co po niektórych rozszyfrowane. Inną ważną radą jaka należy udzielić początkującym iluzjonista jest to, aby zawsze mieli przygotowaną w rezerwie jedna albo dwie sztuczki na wypadek spadku zainteresowania widzów, lub nieszczęśliwego ukończenia poprzedniego triku. Zazwyczaj początkujący iluzjoniści wykonują rutynowy zestaw sztuczek, który doskonale się sprawdza gdy wszystko idzie jak należy. Jeżeli jednak widzowie dają oznaki znużenia lub obojętności, warto zrezygnować z jednej lub dwóch podobnych trików na korzyść jednego trzymanego w rezerwie. Zadbaj o to, aby zawsze mieć pod ręką parę tych trików.
Podobne sztuczki należy także zachować na koniec pokazu. Wykonuj wtedy tę, którą lubisz najbardziej i którą masz opanowaną najlepiej. Pamiętaj o dostosowaniu trików do wymagań widzów. Należy wykonać kilka pokazów, aby stwierdzić która sztuczka powinna zostać na koniec. Czasami warto zmienić program i przenieść na koniec pokazu te sztuczkę, która robi największe wrażenie na publiczności. Należy pamiętać o tym, że gusta widzów są bardzo zróżnicowane, dlatego sztuczka robiąca wrażenie na jednej grupie widzów nie musi jej robić na drugiej.
SZTUCZKA KARCIANA
Odlicz 21 kart z talii i daj je komuś z publiczności do potasowania. Następnie układaj karty w trzech rzędach po 7 kart: pierwszą z lewej, drugą pośrodku, a trzecią z prawej, czwarta lekko zachodzącą na pierwszą itd. Poproś kogoś aby wybrał jedną z kart i żeby zapamiętał, w którym leży rzędzie. Karty w rzędach zsuń w pliki,a plik, w którym leży wybrana karta umieść pomiędzy dwoma pozostałymi plikami. Następnie układaj karty j.w. i znów poproś o wskazanieodpowiedniego rzędu. Następnie znów składasz karty w plikia wybrany wkładasz w środek. I wreszcie po raz trzeci powtarza się kroki,ale tym razem wskazujemy odpowiednią kartę. Będzie nią zawsze czwartakarta we wskazanej kolumnie.
WYKONANIE: Pokazujesz publiczności 2 karty z góry talii, potem chowasz je do środka. Następnie chwytasz talię od góry i od dołu i wykonujesz taki ruch, żeby wszystkie karty a wyjątkiem górnej i dolnej wypadły. Publiczności będzie się wydawać, że to są te 2 karty, które zapamiętali.Cały trik polega na tym, aby odpowiednio ułożyć karty przed występem.Powinno to wyglądać mniej więcej tak: od góry talii ÓSEMKA KARO, DZIEWIĄTKA KIER, ÓSEMKA KIER, RESZTA TALII, DZIEWIĄTKA KAROPubliczność widzi bardo podobne karty do tych, które widziała na początku. UWAGA!!! Nie należy wykonywać tej sztuczki wielokrotnie, ponieważ może się zdarzyć, że na sali znajdzie się ktoś bystry i odgadnie nasz sekret :)
Do wykonania tej sztuczki będziesz potrzebował: chusteczkę, mały przedmiot (np. kostkę) i gumkę. Ukrywając jedną rękę - na jej środkowym i wskazującym palcu napinasz gumkę. Drugą ręką wyciągasz z kieszeni chusteczkę, którą rozkładasz na ręce z gumką. Na środku chusteczki kładziesz kostkę. Wykonują...
McFizol