Wacław II Czeski.rtf

(1 KB) Pobierz

 

 

Poczet królów i książat polskich

 

WACŁAW II CZESKI - (1291 - 1305)

 

(1271-1305), syn króla czeskiego Przemysława Ottokara z dynastii Przemyślidów; od 1283 król czeski, od 1300 r. król polski. Sięgając po ziemie polski wykorzystał skłócenie książąt dzielnicowych. Zyskał poparcie nie tylko mieszczaństwa, ale i znacznej części rycerstwa. W 1291 r. zajął Kraków, skąd wyparł Przemysława II, a po kilkuletnich walkach zmusił do opuszczenia kraju innego pretendenta do korony polskiej, księcia Władysława Łokietka. W 1300 r., po opanowaniu Wielkopolski I Pomorza Gdańskiego, koronował się w Gnieźnie na króla Polski, używając odtąd tytułu - król Czech i Polski. Dokonał reformy monetarnej, wprowadzając jednolity pieniądz, oraz utworzył system administracji państwowej ustanawiając urząd namiestników królewskich - starostów. Rządy Wacława II coraz bardziej przypominające brzemię obcego panowania, a zwłaszcza faworyzowanie mieszczaństwa niemieckiego, rychło zrodziły opozycję w społeczeństwie polskim. Ułatwiło to objęcie władzy Władysławowi Łokietkowi.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin