Poczet królów i książat polskich
LUDWIK WĘGIERSKI - (1370 - 82)
(1326-1382), syn Karola Roberta, króla Węgier i Elzbiety Łokietkówny, od 1342 król Węgier, a od 1370 także król Polski. Jako władca Węgier przyczynił się do rozkwitu tego kraju, za co otrzymał tam przydomek Wielki. Tron Polski uzyskał na mocy układu zawartego w Wyszehradzie (1339 r.) między Kazimierzem Wielkim a Karolem Robertem. W Polsce przebywał mało, rządy w jego imieniu sprawowała matka, a później książę Władysław Opolczyk i Zawisza z Kurozwęk. Kontynuował politykę swych poprzedników i utrwalił dokonane przez nich zjednoczenie ziem polskich. Szczególną opieką otaczał w Polsce miasta, ich gospodarkę i handel. Dzięki licznym przywilejom nadawanym miastom i zapewnieniu bezpieczeństwa na drogach handel polski przeżywał wtedy okres rozkwitu. Za przywileje przyznane szlachcie polskiej w Koszycach w 1374 r. Ludwik uzyskał zgodę Polaków, aby po śmierci króla tron krakowski objęła jedna z jego córek.
leopardg