Łokieć tenisisty
Zapalenie nadkłykcia bocznego k. ramiennej spodowane jest najczęściej przez przeciążenie mm. prostowników nadgarstka i palców lub sumujące się mikrourazy przyczepów mięśniowych do nadkłykcia. Chorobę można zaliczyć do grupy entezopatii. Choroba dotyczy najczęściej mężczyzn i objawia się bólem w okolicy nadkłykcia bocznego k. ramiennej przy próbie zginania w stawie nadgarstkowym.
Choroby dające podobne dolegliwości bólowe: zapalenie kaletki okolicy st.ramienno promieniowego, pourazowe zapalenie błony maziowej st. łokciowego, złogi wapniowe w obrębie rozcięgna mm. prostowników nadgarstka i palców, neuropatia n. pośrodkowego, n. międzykostnego przedniego lub tylnego.
Badanie :
- wywiad podmiotowy ( w tym rodzaj wykonywanej pracy lub uprawianego sportu)
- badanie palpacyjne okolicy nadkłykcia bocznego
- badanie oporowe nawracania i odwracania przedramienia
- badanie siły chwytu
- badanie ruchomości sąsiednich stawów
- RTG
- badanie neurologiczne (neuropatie)
Leczenie farmakologiczne:
- maści, żele przeciwbólowe i przeciwzapalne
- NLPZ
Leczenie fizykoterapeutyczne:
- TENS
- prądy interferencyjne
- prądy Traberta
- jonoforeza
- ultradźwięki + fonoforaza
- leczenie falą uderzeniową
- laseroterapia
- krioterapia
- impulsowe pole magnetyczne małej częstotliwości
Inne formy leczenia:
- kinesiotaping
- balneologia
- specjalne ortezy
Leczenie kinezyterapeutyczne:
- ćwiczenia oporowe nadgarstka i przedramienia
- ćwiczenia rotacji nadgarstka z drążkiem dołokciowo i dopromieniowo
- ćwiczenia oporowe nadgarstka przy pomocy elastycznej taśmy np. TheraBand
- przyciskanie rąk do ściany
- ćwiczenia ściskania piłeczki
- ćwiczenia manualne na specjalnym stole z urządzeniami do ćwiczeń manualnych
- skręcanie ręcznika w wałek
Testy funkcjonalne
Do oceny bólu i jego przyczyny służą testy wymyślone kiedyś przez mądrych ludzi. Testy są proste w wykonaniu i można je wykonać w każdym miejscu niekoniecznie w poradni. Mają one też tę zaletę że nic nie kosztują i nie wymagają specjalnych urządzeń do ich przeprowadzenia. Badanie oczywiście rozpoczyna się od oglądania ciała pacjenta.
Testy piersiowo-lędzwiowe :
- nachlasstest – test różnicujący między bólami lędźwiowymi i krzyżowo-lędzwiowymi
- test opukiwania wyrostków kolczystych – lokalizacja podrażnień w segmentach kręgosłupa
- test mięśnia lędźwiowego – ocena bólów lędźwiowych
- test upuszczania Laseque`a – różnicowanie bólów lędźwiowych
- test sprężynowania – wykrycie zaburzeń funkcjonalnych odcinka lędźwiowego
- test podpieranego zgięcia do przodu – test różnicujący między bólami lędźwiowymi i krzyżowo-biodrowymi
- test Hoovera – test dla symulantów
Testy stawu krzyżowo-biodrowego :
- testy więzadłowe (biodrowo-lędzwiowe, krzyżowo-kolcowe i krzyżowo-guzowe) – oceniają patologiczne skrócenie więzadeł
- test sprężynowania stawu krzyżowo-biodrowego – ocena ruchomości lub nadruchomości tego stawu
- test Patricka
- test przeprostu – różnicowanie pochodzenia bólów
- test kolców – ocena stwu krzyżowo-biodrowego ( czy nie jest zablokowany)
- test wyprzedzania kolców – to samo, sprwadza się czy staw krzyżowo-biodrowy nie jest zablokowany
- test Gaenslena – test oceniający zaburzenia funkcji stawu krzyżowo-biodrowego
- objaw Mennela
- test uciskowy kości biodrowej
- test Yeomana – ocena bólów
- test rozciągania stwów krzyżowo biodrowych – ocena zablokowania lub skrócenia więzadeł
Testy zespołów korzeniowych :
- test Laseque`a i jego modyfikacje – wskazuje na podrażnienie korzenia nerwowego. Jest to podstawowy test i jeden z ważniejszych przy badaniu.
- objaw Bonneta – podczas testu wychodzą nieprawidłowości mięśnia gruszkowatego (zespół mięśnia gruszkowatego)
- objaw Kuchenne`a – ocena uszkodzeń korzeni nerwowych
- test Kernie`a
- chodzenie na palcach lub piętach
Testy są dość skuteczną oceną dolegliwości bólowych ale co muszę podkreślić nigdy na podstawie samych testów nie można stwierdzać oceny uszkodzenia.
Funkcjonalne powstawanie dolegliwości kręgosłupa
W wyniku przeciążeń, upadków, uderzeń lub niewłaściwego obciążania jedna z kości biodrowych może zmienić swoje położenie względem kości krzyżowej. W następstwie cała miednica ulega stopniowej dystrofii z pozornym skróceniem jednej z kończyn. Mimo, że osoba stoi na równym podłożu i obie nogi są równomierne obciążone, to jedna głowa kości udowej może znajdować się niżej. Początkowo nie odczuwa się żadnych dolegliwości. Dopiero, gdy tworzą się wtórne zmiany kompensacyjne mogą rozpocząć się (często lekceważone) pierwsze symptomy bólowe.
Jeżeli jakieś zaburzenie nie będzie leczone, wówczas kręgosłup będzie reagował dalej, gdzie odcinek lędźwiowy dopasowuje się do skrzywionej miednicy poprzez skoliozę, na ogół zwróconą wypukłością w stronę "dłuższej nogi". Po tej stronie napinają się torebki stawowe, pojawiają się napięcia mięśni i więzadeł, dochodzi do" wypychania się" krążka międzykręgowego, Tam gdzie wypukłość jest największa, powstają zaburzenia wewnątrz i wokół kanału kręgowego.
Pojawiające się w następstwie bóle kręgosłupa występują w około 80% wypadków po stronie "dłuższej nogi". W dotkniętym przemieszczeniami segmencie ruchowym stopniowo pojawiają się uwarunkowane wegetatywnie zmiany, takie jak zaburzenia krążenia i zaburzenia tkankowe. Wtedy wystarczy tylko małe podrażnienie, by został przekroczony próg bólu, a ukryta blokada dała o sobie znać.
Nieprawidłowe położenie poszczególnych części szkieletu względem siebie może prowadzić do stanów patologicznych. Prawidłowa pozycja miednicy jest warunkiem niezakłóconego przebiegu funkcji biologicznych w ciele człowieka. Ponieważ ukośnie ustawiona miednica powoduje wadliwe ułożenie całego kręgosłupa, aż do podstawy czaszki. Możemy stwierdzić, iż leczenie odcinka szyjnego kręgosłupa niejednokrotnie dopiero wtedy przynosi spodziewane efekty, gdy najpierw przywróci się prawidłową pozycje miedn
1
zoska33