EKG elektrokardiogram.doc

Pobudzenia przedwczesne

Powstają w różnych miejscach układu bodźco – przewodzącego

Przyczyny:

·         choroby serca

·         chwiejność

·         stresy, kawa, alkohol

Rodzaje:

·         nadkomorowe

·         komorowe

Nieprawidłowe przewodzenie bodźców

Noszą nazwę bloków serca i polegają na zwolnieniu przewodzenia (blok częściowy), lub przerwaniu przewodzenia (blok całkowity).

Rodzaje bloków:

I  blok zatokowo – przedsionkowy

Polega na wytwarzaniu okresowym bodźców o niskiej amplitudzie niezdolnych do wykonania skurczów komór.

Może wywołać nagłe zatrzymanie akcji serca.

II  blok przedsionkowo komorowy I ­­­o

Występuje najczęściej i polega na wydłużeniu refrakcji węzła przedsionkowo komorowego.

Czas przewodzenia przedsionkowo komorowego wydłużony jest > 0,2 s.

·         blok przedsionkowo komorowy częściowy I I 0

Niektóre pobudzenia z przedsionków nie docierają do komór i czynność serca jest niemiarowa.

·         blok przedsionkowo komorowy całkowity I I I o

to całkowite przerwanie przewodzenia między przedsionkami i komorami.

Komory kurczą się z częstością 25 – 30  / min,  a przedsionki kurczą się  normalnie

Przyczyny bloków;

Blok Io

·         stany zapalne mięśnia sercowego

·         gorączka reumatyczna

·         miażdżyca

blok II­o

·         choroba niedotlenienia serca

·         miażdżyca

blok IIIo

·         zawał serca

EKG –elektrokardiogram

Zapisuje aktywność elektryczna serca.

Wykazuje serie odchyleń od linii podstawowej (linii izoelektrycznej), nazywamy je załamkami

P, Q, R, S.

Odstęp między wychyleniami nazywamy odstępami lub odcinkami.

Jest to czas trwania odcinków i załamków.

Każdy załamek odpowiada depolaryzacji (rozładowaniu elektrycznemu).

Repolaryzacja (ponowne naładowanie) określonego obszaru serca.

                                                          Q      S

P           –  depolaryzacja przedsionków

Q  R  S –  depolaryzacja komór

T            –   repolaryzacja komór

Prędkość przesuwu papieru w EKG 25 mm / sek, lub 50 mm / sek

ZAŁAMKI – to wychylenia od linii izoelektrycznej

·         Dodatni ku górze

·         Ujemny ku dołowi

ODCINKI – czas trwania linii izoelektrycznej pomiędzy załamkami

ODSTĘPY – łączny czas trwania odcinków i sąsiadującego załamka.

Załamki

Załamek P

Powstaje w momencie depolaryzacji przedsionków szerzącej się z węzła zatokowo - przedsionkowego S.A.

·         Powinien być dodatni w odprowadzeniach I, II, aVL

·         Powinien być ujemny w odprowadzeniach aVR

Załamek Q

Odpowiada depolaryzacji przegrody między komorowej.

Załamek T

·         Odpowiada repolaryzacji komór (od nasierdzia do wsierdzia)

·         Zazwyczaj jest dodatni

·         Odwrócenie załamka na ujemny może być spowodowane:

o       Niedokrwieniem mięśnia sercowego

o       Blokiem odnogi pęczka HISA

Załamek Q R S

·         Odpowiada depolaryzacji komór

·         Czas trwania 0,10 s

·         Jego poszerzenie występuje w:

o       Blokach odnóg pęczka Hisa

o       Przeroście komór

Odcinki

Odcinek  P Q

·         Wyraża czas przewodzenia depolaryzacji przez węzeł przedsionkowo komorowy AV

Odcinek  S T

·         Okres depolaryzacji komór

·        Rejestr niezmieniającej się polaryzacji komór

·         Prawidłowy – znajduje się w linii izoelektrycznej, wychyla się ku górze

·         Nieprawidłowe - obniżenie odcinka poniżej 0,5 mm (niedokrwienie)

Uniesienie odcinka ST występuje przy:

·         Ostry zawał serca ( Stemia)

·         Zapalenie osierdzia

Odstępy

Odstęp   P Q, P R

·        

Odpowiada czasowi jaki musi przebyć bodziec elektryczny od węzła zatokowo - przedsionkowego do węzła przedsionkowo – komorowego (S.A.          AV)

·         czas trwania odstępu P Q zalezy od wieku i częstotliwości pracy serca i nie powinien przekraczać 0,20 s.

·         wydłużenie P Q spowodowane jest:

o       zaburzeniem przewodzenia przedsionkowo – komorowego

Odstęp  S T

Wyraża czas trwania wolnej i szybkiej repolaryzacji komór

Odstęp  Q T

Wyraża czas potencjału czynnościowego mięśnia komór (depolaryzacja + repolaryzacja)

Odprowadzenia

Standardowe odprowadzenie EKG – 12 odprowadzeń

·         3 biegunowe kończynowe ( I, II, III )- Einthovena

·         3 jedno biegunowe kończynowe wzmocnione – Goldberga -  aVR,  aVL,  aVF

·         6 jedno biegunowych przed sercowych – Wilsona - V­1,V 2, V3,V 4,V 5, V6

Odprowadzenie dwu biegunowe kończynowe – Einthovena

Czerwona - prawa ręka - R A

Żółta         - lewa reka   -  L A

Zielona      - lewa noga   -  L F

Czarna      - prawa noga  - uziemienie

3 pierwsze elektrody tworzą tzw. Trójkąt Einthovena.

Odprowadzenie I

Różnica pomiędzy elektrodami lewa ręka – prawa ręka ( L A - R A )

Odprowadzenie I I

Różnica potencjałów pomiędzy elektrodami lewa noga – prawa ręka ( L F – R A)

Odprowadzenie I I I

Różnica potencjału pomiędzy elektrodami lewa noga – lewa reka ( L F – L A )

Odprowadzenia kończynowe wzmocnione – Goldberga

Z powyższych 3 elektrod odczytujemy również wzmocnione sygnały:

·         odprowadzenie – aVR z elektrody prawa reka ( R A )

·         odprowadzenie – aVL z elektrody lewa ręka ( L A)

·         odprowadzenie – aVF z elektrody lewa goleń ( L F)

Odprowadzenie jednobiegunowe przed sercowe -  Wilsona

W standardowym 12 odprowadzeniowym EKG i wykorzystuje się 6 elektrod jedno biegunowych Wilsona.

Elektroda V1 – czerwona –  4 międzyżebrze po stronie prawej (2,5 cm od mostka)

Elektroda V2 – żółta           -   4 międzyżebrze po stronie lewej (2,5 cm od mostka)

Elektroda V3 – zielona      -  w połowie odległości między 2 a 4 elektrodą

Elektroda V4 – brązowa   -   lewe 5 międzyżebrze w linii środkowo – obojczykowej lewej

Elektroda V5 -  czarna      -   lewe 5 międzyżebrze w linii pachowej przedniej lewej

Elektroda V6 - fioletowa   -   lewe 5 międzyżebrze w linii pachowej środkowej lewej