fakty_i_mity_2003_154_07.pdf

„Seks a celibat” – prof. Lew-Starowicz

Str. 9

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 7 (154) 14 – 20 II 2003 r. Cena 2,20 zł (w tym 7% VAT)

Str. 7

Jak nazwać człowieka, który podczas pogrzebu Cygana nazwał Romów narodem złodziei? Nie bawmy się w eufemi-

zmy: należy określić go mianem zwykłego, ordynarnego chama albo... pewnego księdza katolickiego.

Str. 11

Manipulacja niejedno ma imię

Cud mniemany

Manipulacja niejedno ma imię. Przy odrobi-

nie... niechęci – z wieszcza Mickiewicza można

zrobić wroga Narodu, a z programu: „Sprawa dla

reportera” – audycję demaskującą błędy w sztu-

ce lekarskiej. Ludzie przeczytali i obejrzeli. Tyle

że Mickiewicz wielkim poetą był, a prawdę o owych

„błędach” ujawniły „Fakty i Mity”. Ale poza

tym wszystko się zgadza.

Sensacja! Po 22 latach negowania, a na-

wet zwalczania objawień maryjnych w Medju-

gorie (Bośnia i Hercegowina) Kościół ma

uznać ten „nadprzyrodzony fakt”. Tak przy-

najmniej twierdzi nasz krasnoludek w Epi-

skopacie. Maryja zarabiająca do tej pory mi-

liony w Lourdes i Fatimie będzie miała nowe

pole do popisu na Bałkanach.

Raport, którego jeszcze nikt nie odważył się opublikować

Str. 4 i 14

Str. 10, 11

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 7 (154) 14 – 20 II 2003 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Rywinizacja

POLSKA Ofiarą afery Rywina został szef TVP, Robert Kwiat-

kowski, człowiek Kwaśniewskiego. Zasugerowano, że to Kwiat-

kowski posłał Rywina do Michnika. Wiadomo jednak, że tylko

premier lub prezydent mogliby dać hasło posłom z klubu SLD

do głosowania „za” lub „przeciw” ustawie o mediach.

Czy ofiara z Kwiatkowskiego uratuje Millera, jak niegdyś gło-

wa Siwca – Kwaśniewskiego?

Trwają ostre protesty rolników. Wszystko przez świnie (kogo-

kolwiek ta nazwa dotyczy). Za kilogram „żywca” wieprzowego

w skupie rolnik dostaje 2,40–2,80 zł (ostatnio uzyskano oficjalnie

3,20 zł), a cena sklepowa wieprzowiny wynosi od 6 zł wzwyż.

Rozpaczliwe blokady dróg są na ogół ignorowane przez media.

No bo cóż to za temat wobec nowego reality show w postaci ko-

misji sejmowej?!

Wiadomo już, kto ma zarobić na amerykańskich inwestycjach

związanych z zakupem przez Polskę samolotów F-16. Wraz z pre-

mierem Millerem pojechali do USA najbogatsi: Aleksander Gu-

dzowaty, Jan Kulczyk, Ryszard Krauze i Zbigniew Niemczycki.

Nasze rekiny gospodarki pokazali Amerykanom, jak się wydo-

bywa krzem z tej ich doliny...

Powstała Demokratyczna Partia Lewicy, kolejna konkurencja

dla SLD założona przez byłych członków Sojuszu. Wśród nich

jest były poseł Władysław Adamski. Nowa partia ma być bar-

dziej lewicowa, ma zapewnić osłony socjalne dla najuboższych,

rozliczyć afery gospodarcze i oddzielić Kościół od państwa.

...I to natychmiast, jak tylko wygra wybory.

GDAŃSK Mieczysław Meyer – działacz pomorskiej Samoobro-

ny skazany za zanieczyszczanie środowiska – został członkiem ra-

dy nadzorczej... Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska.

Już on teraz będzie wiedział, jak ochraniać środowisko... zatru-

waczy.

NATO W sojuszu doszło do najpoważniejszego kryzysu od cza-

su jego powstania. Francja, Niemcy i Belgia torpedują amery-

kańskie plany wojny z Irakiem. Polacy stoją twardo po stronie

Amerykanów, ale czy ci odwdzięczą się za naszą lojalność?

Każdy ze stanów USA mógłby postawić polską gospodarkę na

nogi. Sojusznika mogą mieć, tylko im się nie chce chcieć.

UE Wpływowe Międzynarodowe Stowarzyszenie Gejów i Les-

bijek (ILGA) domaga się od władz Unii odrzucenia polskiego

aneksu do umowy stowarzyszeniowej, domagającego się auto-

nomii polskiego prawa w „kwestiach moralnych”. Aneks został

sformułowany pod dyktando episkopatu. ILGA twierdzi, że za-

pis ten da rządowi pretekst do dalszego dyskryminowania mniej-

szości seksualnych w Polsce.

A to dobre! Cudzoziemcy bronią polskich gejów przed lewico-

wym rządem wybranym m.in. głosami mniejszości seksualnych!

WATYKAN Purpuraci są zaniepokojeni projektem szesnastu

pierwszych punktów europejskiej konstytucji podanych do pu-

blicznej wiadomości. Nie ma tam odwołania do katolickiego bo-

ga, a za to projekt, o zgrozo!, powołuje się na „wywrotowe”

wartości świeckie, takie jak: godność ludzka, wolność, demokra-

cja i poszanowanie prawa. Bezbożna konstytucja „to budowa-

nie domu bez fundamentów” – ostrzegają hierarchowie.

A jak wiadomo, jedynym fundamentem jest papież i teologia fun-

damentalna.

Kuria papieska wzięła sobie do serca zachętę „FiM” (nr 4/2003).

Papa przyjął ministra spraw zagranicznych Iraku Tarika Aziza,

katolika zresztą. Aziz wręczył mu zaproszenie od Husajna do

odwiedzenia Bagdadu... Z misją pokojową przebywał tam kar-

dynał Roger Etchegaray, szef Papieskiej Rady „Iustitia et Pax”.

Wojtyła, który podobno panicznie boi się islamskich terrorystów

w Watykanie, sam ani myśli umierać za Bagdad... w Bagdadzie.

WIELKA BRYTANIA Komisja Organizacji Charytatywnych usu-

nęła z jednego z londyńskich meczetów radykalnego duchow-

nego islamskiego Abu Hamzę al-Masri. Abu najpierw zakaza-

no nauczania Koranu, kiedy oświadczył, że katastrofa promu

Columbia była karą boską na Amerykanów i Żydów.

W Polsce też przydałaby się komisja broniąca kraju przed to-

ruńskim mułłą.

NIEMCY Przewodniczący Rady Kościoła Ewangelickiego

w Niemczech (27 mln wiernych) – Manfred Kock – nazwał

prezydenta Busha „budzącym lęk religijnym fundamentalistą”.

Bush chce sobie tylko poprawić notowania w sondażach, a oni

go od fundamentalistów...

W siedmiu największych miastach Niemiec pod kościołami kato-

lickimi odbyły się manifestacje przeciwko homofobicznej polity-

ce Krk. Hasła manifestacji: „miłość zasługuje na szacunek”. Pro-

testowano także przeciwko zwolnieniom z pracy w katolickich in-

stytucjach gejów i lesbijek, którzy zawarli w Niemczech związki.

A księża katoliccy, którzy żyją ze sobą na kocią łapę, dalej bę-

dą pracować?

UKRAINA Kilkunastu członków międzynarodowej grupy prze-

stępczej zajmującej się handlem młodymi kobietami głównie

do zachodnioeuropejskich domów publicznych – zatrzymano

w Sewastopolu. Jak podaje agencja ITAR-TASS, sprzedano oko-

ło... 400 tys. kobiet!

Każdy handluje tym, co ma.

SŁOWENIA W Lublanie trwa spór między miejscowym arcybi-

skupem Francem Rode a wspólnotą muzułmańską. Katolicki hie-

rarcha nie godzi się na budowę meczetu, twierdząc, że będzie

tam nie tylko centrum życia religijnego, lecz i politycznego.

Od kiedy to arcybiskupom przeszkadza uprawianie polityki

w kościołach?

PAKISTAN Amnesty International potępiła zamordowanie zna-

nego pisarza Fazala Wahaba, autora publikacji zakazanych przez

fundamentalistów islamskich. Intelektualista krytykował ostro mu-

zułmański kler, talibów i prawo szariatu. Dwa lata temu radykalni

mułłowie obłożyli go fatwą, czyli wydali na niego karę śmierci.

Fundamentaliści wszystkich krajów... nie łączcie się!!!

zuje, iż to Aleksander Kwaśniewski wysłał Rywina do

Michnika. Intryga uknuta przez tych trzech panów jest – mo-

im zdaniem – jedynym, logicznym wytłumaczeniem całej ry-

wingłówki, choć ani Lwa za grzywę, ani Michnika za taśmę

nie złapałem. Pomimo to, po trzech dniach od mojej publika-

cji, dostałem zaproszenie na „ważną rozmowę” do jednego

z najważniejszych w tym kraju gabinetów...

Póki jeszcze nie obcięto mi rąk i nie wyłupano oczu, po-

zwolę sobie zauważyć, jak wiele mieli skorzystać na całym

przedstawieniu panowie K., R. i M. Prezydent od pierwszych

chwil po publikacji w „Wyborczej” przyjął postawę obrońcy

wartości i z pozycji największego autorytetu łaja elity. Kwa-

śniewskiemu niezbędne do stworzenia potężnej, centrolewico-

wej formacji jest zajęcie obecnej pozycji (nie stanowiska) Mil-

lera, wraz z całym potencjałem SLD. Lew Rywin być może stra-

ci dobre imię, ale wiem z pewnego źródła, że już co najmniej

od roku szykuje się do przeprowadzki na Wschód. Po cóż mu

pod Uralem dobre imię zostawione w Polsce, kiedy i tu, i tam

ludzie posługują się bardziej wymiernymi „wartościami”? Mich-

nik ma być za kilka lat uroczo ją-

kającą się prawą ręką lidera par-

tii, Kwaśniewskiego, a może na-

wet sam zostanie tandemowym

prezydentem. Tymczasem chodzi

mu o zakup Polsatu do przyszłe-

go imperium. Idę o zakład, że Pol-

sat kupi. Wskazuje na to obecny,

poprawiony projekt ustawy o ra-

diofonii i telewizji, czekający na

rozpatrzenie przez Sejm. Ewentu-

alnie Agora przeleje fundusze „sto-

warzyszonej” firmie, która to zro-

bi za nią. Ujawnienie taśm przez

Michnika miało przy okazji potwier-

dzić jego kryształowy, nieskażony

wizerunek człowieka legendy, bo-

jownika o wolność, równość i braterstwo. Facet grzał pryczę

przez sześć lat, trzeba mu to oddać. Ale jego późniejsze ujmo-

wanie się za swoimi prześladowcami, opłakiwanie poniewier-

ki, jaką przeżywa generał Jaruzelski – zakrawa mi na budowa-

nie własnego pomnika za życia.

Michnik złamał prawo, przez pół roku nie informując pro-

kuratury o nagraniu, i jest to rysa, której nie przypudruje

w przyszłości nawet puder prezydencki. Wierzę człowiekowi,

gdy twierdzi, że przeszłość nauczyła go nieufności do proku-

ratorów i sędziów; w końcu w majestacie prawa był skazany

i więziony, będąc prawym człowiekiem. Chyba większość Po-

laków mu wierzy, bo większość nie ma za grosz zaufania do

rodzimego wymiaru sprawiedliwości. Michnik ma jednak nie-

chlubne tradycje, jeśli chodzi o przemilczanie istotnych fak-

tów, i to nie zawsze w imię tak wzniosłych celów jak pomyśl-

ne załatwienie w Kopenhadze sprawy polskiej integracji z Unią.

Jest rok 1999. Dwójce dziennikarzy „Gazety Wyborczej”

udaje się dotrzeć do tajnego raportu, z którego wynika, że

w przypadku wojny polska armia nie ma czym strzelać: bra-

kuje amunicji do wszelkiego rodzaju broni, nawet w celach

ćwiczebnych. Dla każdej gazety to bez wątpienia „bomba” na

pierwszą stronę. Szefostwo redakcji „GW” postanawia jednak

w ostatniej chwili wstrzymać druk gotowego już artykułu. Po-

wód podany autorom: „Po tym tekście minister obrony z Unii

Wolności, Janusz Onyszkiewicz, musiałby prawdopodobnie po-

dać się do dymisji. No, a przecież wicie, rozumicie... to nasz

człowiek, ten Onyszkiewicz”.

Kiedy Janina Paradowska robiła wywiad z Leszkiem Mil-

lerem, zapytała premiera o incydent z Rywinem. Michnik – któ-

ry w zeznaniach przed komisją sejmową robi z siebie niedoin-

formowanego fajtłapę – dowiedział się o tym pytaniu, zanim

wywiad znalazł się w druku. Zadzwonił do Paradowskiej, a ta

na jego prośbę usunęła całą Rywinową kwestię.

Adam Michnik szybko nauczył się odcinać kupony od de-

mokracji. Jego gazeta odniosła ogromny sukces, udziałowcy

„Wyborczej” należą dziś do najbogatszych ludzi w Polsce. Ale

jej naczelnego interesuje coś innego, on woli kreować rzeczy-

wistość, a nie spać na pieniądzach. Zrezygnował z udziałów

Agory o wartości 34 milionów dolarów. Przekazał je jednak

przebogatej „Gazecie”, a nie np. na biedne dzieci. A mógłby.

18 tysięcy sierot ze wszystkich domów dziecka w Polsce mia-

łoby wyprawki – po 8 tysięcy każda. Michnik zna wszystkich

i wszyscy go znają. To na ogół pomaga, ale czasem przeszka-

dza, kiedy trzeba opowiedzieć się jasno po którejś ze stron.

Tak naprawdę człowiek ten gra od dawna w drużynie Kwa-

śniewskiego. Wspólnie chcą zbudować oligarchię władzy, któ-

ra ma uchronić „swoich” przed „tamtymi”, odstającymi od sze-

regu. Druga Samoobrona, a tym bardziej taka Antyklerykalna

Partia Postępu RACJA ma już nigdy w Polsce nie zaistnieć. Po

wsze czasy mają rządzić nasi lub ci, których znamy, spraw-

dzeni, z którymi można się dogadać. Już teraz polska demo-

kracja parlamentarna to tylko kurtyna, zza której pociąga za

sznurki grupa najbardziej wpływowych tuzów, od biznesme-

nów – Kulczyka i Gudzowatego – po przywódców i księgo-

wych największych partii. Elity wiedzą wszystko lepiej, więc

porozumiewają się ponad głowami wyborców. Tak było

z ustaleniami Okrągłego Stołu, listą krajową w wyborach

1989 roku, Magdalenką, konkordatem, a ostatnio z ordynacją

wyborczą, według której do parlamentu wchodzą najwięksi.

Oligarchia podejmuje utajnione

przed wszystkimi decyzje w za-

ciszu gabinetów i polityczno-biz-

nesowych rautów. Jakie są te-

go konsekwencje? Społeczeństwo

utraciło zaufanie do wszelkiej wła-

dzy. Demokracja faktycznie prze-

staje funkcjonować, co nie zna-

czy, że rządzi mądrzejszy; rządzi

„swój”. Zawęża się grono boga-

czy, „swojaków”, a rozszerza ob-

szar biedy – bezimiennej masy

na dole, potrzebnej (i to coraz

mniej) w wyborach co parę lat.

Ale najgroźniejszym wytwo-

rem rządów oligarchii jest ko-

rupcja – rak drążący społeczeń-

stwa, spychający całe kraje do niższej ligi. Na fali afery Ry-

wina odnowiła się w mediach dyskusja – czy zagrożenie ko-

rupcją w Polsce jest niepokojące, czy może nie jest aż tak

źle? To tak, jakby dywagować – są dziury w polskich dro-

gach czy nie ma. Albo czy mamy w Polsce klerykalizm, czy

nie mamy. No bo: mieszanie się kleru do polityki, delegowa-

nie członków Opus Dei do różnych partii, wpływ biskupów

na ustawy sejmowe i integrację z Europą; skubanie budże-

tu, besztanie przez hierarchów Krk polskich mężów i żon

stanu, zawłaszczanie tysięcy hektarów naszej ziemi – to

może jest tylko opieka duszpasterska?!

Ustawa o wolności gospodarczej premiera Rakowskiego

i ministra Wilczka z 1988 roku miała zakończyć erę korup-

cji rodem z PRL. Na jej mocy ograniczono do jedenastu licz-

bę rodzajów działalności gospodarczej, które wymagają po-

zwoleń urzędników ministerialnych. Obecnie liczba ta wyno-

si 32 i rośnie. Ale setki nowych korupcjogennych przepisów

rodem z UE jeszcze przed nami! Połączenie biurokracji i ko-

rupcji z katolicką mentalnością Polaków – może naprawdę

pogrążyć ten kraj. Już teraz skutecznie odstrasza to zagra-

nicznych inwestorów.

Oligarchicznych rządów Kwaśniewskiego i spółki prawdo-

podobnie nie da się już powstrzymać. Ale walka z korupcją

powinna być pierwszym przykazaniem każdej władzy. Korzy-

stać należy przy tym ze sprawdzonych przez inne narody me-

tod. Oto one: proste, czytelne i szybko egzekwowane prawo;

ograniczenie biurokracji; kary konfiskaty majątków i wielolet-

niego więzienia dla wymuszających łapówki; prywatyzacja

i ograniczenie roli państwa w gospodarce; jasne reguły zamó-

wień publicznych (np. we Włoszech, po ujawnieniu i rozbiciu

związków korupcyjnych, koszt budowy 1 kilometra metra spadł

z 227 mln dolarów do 97 mln dolarów); przejrzyste finanso-

wanie partii politycznych; dobrze wynagradzana służba cywil-

na; osobista odpowiedzialność urzędnika za podjęte decyzje;

jawność dochodów i majątków polityków.

Największe zagrożenie dla pomyślnej przyszłości Polski pły-

nie z góry. Dziś najgroźniejsi przestępcy nie chodzą nocą z ło-

mami, ale podjeżdżają pod drzwi prokuratury srebrnym jagu-

arem...

JONASZ

W poprzednim komentarzu napisałem, że bardzo wiele wska-

Nr 7 (154) 14 – 20 II 2003 r.

POMAGAĆ, ALE JAK...

Rena Ruszowska: – Skąd po-

mysł angażowania się w pomoc

bezdomnym i ubogim. Czyżby

miała Pani jakieś wcześniejsze

doświadczenia?

Elżbieta Piłatowicz: – Nigdy

nie miałam do czynienia z totalną

biedą. Moje życie nie było usłane

różami, chociażby z powodu cho-

roby alkoholowej w rodzinie. Ale

dzień. Zapewniam panią, że nie ma

mowy o żadnym zarobku. Wręcz

przeciwnie. To, co zarobię na pół

etatu w innej instytucji, przekazuję

na rzecz Fundacji. Nie dziwi mnie,

że ludzie mi nie wierzą, ale to wła-

śnie wewnętrzna przemiana i wiara

w Jezusa, który jest wśród nas, da-

je mi wolę walki i chęć działania na

rzecz innych ludzi.

– Nie użyłabym aż tak ostrych

słów. Odczuwam brak współpracy

z chrześcijanami naszego miasta.

Nawet przepływ informacji między

organizacjami o zakresie świadczo-

nej pomocy jest praktycznie zniko-

my. Ideałem jest, aby placówki po-

mocowe umiały sobie pomagać, wy-

mieniać doświadczenia i wspierać

się. Oj, przepraszam, trochę się roz-

marzyłam!

– Do największych organi-

zacji należy Caritas. Księża wy-

dają 600 jednodaniowych obia-

dów dziennie przy siedmiu pa-

rafiach, do tego rozdają chleb

i od czasu do czasu inne produk-

ty spożywcze. A co Pani może

zaoferować potrzebującym?

– Pragnę zwrócić uwagę, że

Caritas to ogromna organiza-

cja wspierana przez niezliczo-

ną rzeszę sponsorów, po-

cząwszy od Urzędu Miasta,

poprzez sam Kościół,

a skończywszy na spon-

sorach z Polski i z za-

granicy. Nie możemy się

z nimi porównywać.

U nas 15-osobowa zało-

ga Fundacji, pracująca

społecznie, przygotowu-

je 350 dwudaniowych

obiadów codziennie

przez sześć dni w tygodniu.

Każdego dnia wydajemy średnio 120

chlebów, 250 bułek oraz słodkie pie-

czywo dla dzieci. Biorąc pod uwa-

gę nasze możliwości, to bardzo du-

żo, ale biorąc pod uwagę potrzeby

ludzi, to stanowczo za mało.

– Pani Fundacja pomaga lu-

dziom. Kim oni są?

– Fundacja dociera z pomocą

do osób z różnych środowisk,

w tym uzależnionych, chorych,

głodnych oraz dzieci z rodzin al-

koholików. Ubóstwo jest bardzo

często pochodną zaniedbania, ży-

ciowej niezaradno-

ści, alkoholi-

zmu, działań

przestępczych,

a w konsekwen-

cji kar więzienia,

jak również

innych

– Kościół katolicki otrzymu-

je wciąż nowe obiekty i dotacje.

Pani natomiast stanie niebawem

przed widmem utraty lokalu. Bu-

dynek należy do przedsiębior-

stwa Wełnopol, który jest w upa-

dłości. Obiekt z pewnością zo-

stanie sprzedany. Do kogo za-

mierza Pani udać się po pomoc?

– Wykorzystałam wszystkie

możliwe środki oraz argumenty

przemawiające za ludźmi, których

reprezentuję, aby pozyskać budy-

nek na działalność dla nich. Pu-

kałam do wszystkich znanych mi

drzwi i serc, aby uzyskać pomoc

w przejęciu budynku dla Fundacji.

Niestety, moje wysiłki i starania

nie przyniosły rezultatów. Pozosta-

je mi jedynie głośno wołać, może

ktoś nam pomoże. Jeśli nie otrzy-

mamy pomocy, to będziemy zmu-

szeni zlikwidować jedyną w mie-

ście stołówkę, która karmi bez-

płatnie dwudaniowymi obiada-

mi. Nie mamy takich pleców jak

Kościół, nie jesteśmy dotowani ze

środków państwowych ani samo-

rządowych.

– Co Panią cieszy?

– Cieszy mnie dzisiejszy dzień,

że pomimo grożącej nam eksmisji

mogliśmy nakarmić, ubrać i wydać

chleb 350 osobom, w tym około 150

dzieciom. Wiele satysfakcji daje

mi dostrzeganie pierwszych rumień-

ców na przezroczystych, dziecięcych

buziach. Napełnia mnie radością

każde uratowane życie ludzkie.

RENA RUSZOWSKA

Fot. Autorka

Niegodni?

Rozmowa z Elżbietą Piłatowicz – prezesem Fundacji

Chrześcijańskiej „Adullam” w Częstochowie.

prawdę mówiąc nie żyło mi się naj-

gorzej i może dlatego nie dostrze-

gałam ludzi, którzy mnie otaczali.

Potem spadł na mnie prawdziwy

kryzys i choć w przeszłości nie na-

leżałam do osób wierzących, to wła-

śnie Jezus pomógł mi wyjść z im-

pasu. Postanowiłam zmienić siebie

i swoje życie. Postanowiłam praco-

wać dla innych.

– Nie bardzo przekonuje

mnie zjawisko nawrócenia, zwa-

żywszy na Pani przeszłość, któ-

ra – jak sama Pani przyznała

– była dość bogata i w pojęciu

wielu ludzi grzeszna.

– Nie robię tego na pokaz. Nie-

którzy podejrzewają mnie o korzyści

finansowe. Otóż, każdy może przyjść

i zajrzeć w dokumenty, podpatrzeć

jak praca z ubogimi wygląda na co

– Fundacje – jak powszech-

nie wiadomo – finansowane są

przez sponsorów bądź wspoma-

gane przez urzędy gmin. Czy to,

że w tytule Pani Fundacji wy-

stępuje słowo „Chrześcijańska”

rozumieć należy, że otrzymuje-

cie pomoc ze strony organizacji

kościelnych?

– Niestety, z żalem muszę przy-

znać, że o pomocy ze strony Ko-

ścioła mogę tylko pomarzyć. Także

władze w Częstochowie wygłaska-

ły mi już plecy na znak poparcia,

ale nic więcej. Sama jeżdżę do rol-

ników po ziemniaki i inne płody

rolne. Sama chodzę do sponsorów

z prośbą o podstawowe środki dla

ubogich i jakikolwiek grosz.

– Czy czuje się Pani odrzuco-

na przez środowisko kościelne?

patologii. Docieramy więc jedno-

cześnie do przyczyn ubóstwa i po-

magamy w ich likwidowaniu.

W ramach Hostelu prowadzimy

resocjalizację mężczyzn wychodzą-

cych z alkoholizmu.

kim. A najlepiej zarabia się na

ludzkich uczuciach, łzach i współ-

czuciu. Lecz Wy, Czytelnicy „FiM”, widząc

bezdomnego, wspomóżcie go drobną kwo-

tą. To znacznie pożyteczniejsze (i tańsze)

niż wchodzenie na stronę www.bezdomni.pl.

Wzruszający film Piotra Trzaskalskiego

„Edi” wszedł na ekrany polskich kin w najwła-

ściwszym z możliwych czasów. Co krok naty-

kamy się przecież na owych „odrażających, brud-

nych i złych”, którzy wyciągają do nas rękę. Jest

ich coraz więcej, a nas, którzy w portmonetce

mamy jeszcze coś do dania – coraz mniej. Kie-

dyś MY możemy zostać ONYMI. Tym bardziej

więc Edim należy pomagać. W imię zwykłej

ludzkiej solidarności, w imię człowieczeństwa.

W tym kontekście szczególnie wstrętny jest

fakt, że na Edich całej Polski ten i ów cwaniak

chce cosik skubnąć. Nie wierzycie? No to po-

słuchajcie.

Po sukcesie filmu na-

grano reklamę, w któ-

rej odtwórca głównej

roli – zjawiskowy

Henryk Gołębiewski – mówi: „www.bezdom-

ni.pl to jedyny adres, jaki mamy”. Wzruszają-

ce, prawda? Oczywiście, że tak, przeto poru-

szeni weszliśmy na tę stronę bez trudu, i co?

I zobaczyliśmy poza reklamą filmu trzy zdjęcia

ludzi ciężko doświadczonych przez los oraz wiel-

ki napis „POMÓŻ BEZDOMNYM”. Bezpo-

średnio pod nim widnieje zdanie: „JEŚLI

CHCESZ POMÓC BEZDOMNYM, KLIK-

NIJ TUTAJ”. Kliknęliśmy ochoczo – bo chcie-

liśmy pomóc z całego serca, choć już na wstę-

W ZNALEZIENIU MIEJSCA PRACY. In-

nymi słowy – poprosiliśmy, aby pokazano nam

wszystko, co Caritas ma do zaoferowania bie-

dakom. Wszelki asortyment.

W odpowiedzi dostaliśmy... aż sześć i tylko

sześć adresów na całą Polskę! Adresów, gdzie

można spędzić noc i mieć dach nad głową.

I tak nieźle! Lecz co to? Obok trzech adresów

„instytucji kościelnych” (przy żadnej nie wid-

niała nazwa Caritas”, więc ten pewnie się pod

nie podszywa) odnaleźliśmy np. „Terenowy Ko-

z odcinkiem ZUS, oddaje siostrom rentę, ksiądz

dyrektor bierze na niego jeszcze raz tyle z do-

tacji, no i bezdomny mieszka!

Niestety, my nie mamy renty, więc prze-

szliśmy do następnego linku: „Zakład Pielęgna-

cyjno-Opiekuńczy w Jeleniej Górze”. Z kolei

w nim wymagają pełnego ubezpieczenia zdro-

wotnego. Już widzimy te tłumy bezdomnych

u wrót... Najbardziej zainteresował nas jednak

dom dla bezdomnych Caritasu Archidiecezji

Wrocławskiej. Tam to jest dopiero raj dla każ-

dego, kto do tej pory spał na ławce w parku.

Otóż wystarczy (wedle zapisu w Internecie) mieć

tylko „podanie potwierdzone przez miejscowe-

go proboszcza, zaświadczenie o wysokości ren-

ty lub emerytury (zaświadczenie później odda-

ją, ale pieniędzy już nie) i wyniki badań lekar-

skich” i już można mieć własny kąt.

Nie omieszkałem zatelefonować. Już po

dwóch dniach prób ktoś łaskaw był odebrać

telefon. Głos był szorstki, męski:

Ja: – Jestem bezdomny i głodny. Dowie-

działem się, że u was można chwilę pomiesz-

kać.

WWW.draństwo.pl

pie zmroziło nas inne zdanie na tej stronie:

„WSZYSTKIE PIENIĄDZE TRAFIĄ NA

KONTO ORGANIZACJI CARITAS POL-

SKA”. Obok lśniło dumne logo Caritasu.

Otwieranie kolejnej strony znów trwało nie-

długo i ujrzeliśmy oprócz linków: „O Carita-

sie”, „Informacje z diecezji” itp. bzdur wyszu-

kiwarkę pt. „WYSZUKIWANIE PLACÓWEK

POMAGAJĄCYCH BEZDOMNYM”.

To już było coś, więc w odpowiednie

rubryki wpisaliśmy, że chodzi nam

o CAŁY KRAJ, NOCLE-

GOWNIE, SCHRO-

NISKA, POSIŁKI,

POMOC FINAN-

SOWĄ, RZE-

CZOWĄ, PO-

RADY,

POMOC

mitet Ochrony Praw Dziecka”, „Towarzystwo

Pomocy Dajmy Szansę” oraz UWAGA! „Dom

samotnej matki z dzieckiem” prowadzony przez

MONAR.

Jak to? Czyżby CARITAS (cała) POLSKA

miał tylko tyle (i to nie swojego!) do zaofero-

wania na starannie reklamowanej stronie

www.bezdomni.pl? Więc na co idą te grube mi-

liony dla Caritasu – z budżetu państwa, samo-

rządów, od darczyńców; czy choćby od naiw-

nych, którzy złapali się na nowy chwyt ze stro-

ną dla bezdomnych?!

Postanowiliśmy rzecz całą sprawdzić od

tak zwanej dupy strony, bo nam się wierzyć

w to gówno nie chciało. Teraz weszliśmy na

oficjalną, internetową stronę Caritasu. Ach... ile

tam jest o pomocy i miłosierdziu. I są nawet

inne ośrodki pomocy dla bezdomnych. A co?

Mało ich, ale zawsze lepsze coś niż nic. Ot np.

taki Dom Opieki Społecznej w miejscowości

Zator. Tenże jest caritasowski jak najbardziej,

co nie ulega wątpliwości. Choćby po zapisa-

nych warunkach przyjęcia: „Wymagane zaświad-

czenie o posiadaniu renty”. Skąd w Polsce ta

bezdomność? – zdziwiło nas. Puka bezdomny

Głos: – Nie ma miejsc.

Ja: – Ale jest strasznie zimno na dworze.

Mogę nawet w piwnicy.

Głos: – Rentę ma?

Ja: – Nie. Nie mam ani grosza. Nawet na

bułkę.

Głos: – No to mówiłem, że nie ma miejsc.

Dalej mogłem sobie porozmawiać już tyl-

ko z odłożoną słuchawką.

Na koniec powinna być jakaś błyskotliwa

konkluzja. Ale nie będzie. Będzie za to rada:

jest ciężka zima, wspomóżcie, jak kto może,

choć jednego biedaka: kątem w altance, ciepłą

zupą, możliwością chwilowego ogrzania się

w waszym M-3, kanapką, drobnym groszem na

kieliszek chleba, ale dajcie sobie spokój

z www.bezdomni.pl MAREK SZENBORN

Fot. HEKTOR

W Polsce można zarobić na wszyst-

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 7 (154) 14 – 20 II 2003 r.

GŁASKANIE JEŻA

Sztuka manipulacji

Prowincjałki

Łódzka „Fonika” za komuny przebi-

ła się na światowe rynki. Praco-

wało w niej około 350 osób. Kiedy w 1998 roku zakład wykupili Koreańczy-

cy, firma zmieniła nazwę na Daewoo-Fonica Sp. z o.o., zatrudnienie malało,

produkcja również, wyposażenie zakładu wywożone było w niewiadomym kie-

runku, a na początku tego roku prezes zarządu, Yong-Koo-Kim, poinformował

ludzi, że będą zwolnienia grupowe, a w pierwszej kolejności odejdzie 33 pra-

cowników. Oburzona załoga zaprosiła na spotkanie przewodniczącego Zarzą-

du Regionu NSZZ „Solidarność”, Waldemara Krenca, oraz dziennikarzy. Wy-

straszony prezes Yong-Koo-Kim najpierw schował się przed wzburzonymi pra-

cownikami, a potem – mocno zdenerwowany – wyskoczył z pokoju i wrzesz-

czał (po polsku!): „wynoście się!”. Ale nikt się nie wyniósł, więc prezes Kim

cisnął w grupkę dziennikarzy biurowym kalendarzem. Możliwe, że był to ka-

lendarz dziejów...

Bardzo często w tym miej-

scu piszę o kwestiach mani-

pulacji informacją. W „Fak-

tach i Mitach” jesteśmy na ta-

kie zabiegi szczególnie uczu-

leni, a Jonasz nogi z dupy by

nam powyrywał, gdybyśmy

spróbowali coś przed Czytelni-

kami ukryć. Zataić z przyczyn

politycznych, ekonomicznych,

światopoglądowych – nieważne

jakich – ale by powyrywał...

taki jest z niego skurczybyk.

Chcecie to wierzcie, chcecie

nie wierzcie, ale nie manipuluje-

my. Możemy się mylić, możemy

strzelić byka (errare humanum

est), jednak piszemy to, co wiemy,

niczego nie owijając w bawełnę.

A co najważniejsze, nie kradnie-

my nikomu tematów. Przykład:

afera „skór” w łódzkim pogoto-

wiu. Za każdym razem pisząc

o niej, do znudzenia przypomina-

liśmy: „Jak podała »Gazeta Wy-

borcza«...” – choć tak naprawdę

o związku księży z firmami pogrze-

bowymi (i płynącymi stąd gratyfi-

kacjami) pisaliśmy dużo wcześniej.

Nic to, Baśka.

Tym bardziej więc boli nas fakt,

że inne media kradną nam tematy

i tak naprawdę traktują „FiM” jako

podręczny magazyn hitów do wy-

korzystania. Bez skrupułów, bez

wstydu... bez wkładu własnej pracy.

Nie będę przytaczał przykładów,

bo nasi Czytelnicy wiedzą najle-

piej, o czym mówię. Jeden z Nich

nawet niedawno zaproponował,

abyśmy publikowali „Czarną listę

złodziei”. Pomysł sam w sobie do-

bry, tylko... co to da.

Tak się trochę rozżaliłem,

a miałem pisać o manipulacji, więc

do rzeczy.

Zaraz Wam pokażę, jak wyglą-

da prawdziwa manipulacja. Jest ta-

ki program w TVP pt. „Sprawa dla

reportera”. Prowadzi go Elżbieta

Jaworowicz. Otóż ostatnio Jawo-

rowicz wzięła na warsztat nasz ma-

teriał o kobiecie ciężko poszkodo-

wanej w wyniku pomyłki lekarskiej

(„Szpitalny znachor” – „FiM” nr

2 /149/2003). Owa Pani – Bernar-

da Przesmycka – wystąpiła

w „Sprawie dla reportera” i opo-

wiedziała dokładnie to samo, co

opisaliśmy na naszych łamach kil-

ka tygodni wcześniej. Pal diabli,

że Jaworowicz zwyczajnie rąbnę-

ła nam temat ani przez moment

nie powołując się na publikację

w „FiM”. Do tego już przywykli-

śmy, nawet dobrze, że sprawa zo-

stała jeszcze bardziej nagłośniona.

Pani redaktor zrobiła coś więcej.

Otóż w „Sprawie dla...” brał udział

„nasz człowiek” i to od niego wie-

my, że państwo Przesmyccy stwier-

dzili wprost podczas nagrania

w TV, że „nikt im nie chciał do

tej pory pomóc z wyjątkiem dzien-

nikarzy »Faktów i Mitów«”. No

i co? No i nic. Z programu ta wy-

powiedź została wykastrowana, bo

jakże to... ten diabelski tygodnik

mógł komuś pomóc, i to nawet

finansowo? Zgroza!

Ale taka manipulacja to jesz-

cze nic. Kilka lat temu brałem oso-

biście udział w „Sprawie dla re-

portera”. W studiu na Woronicza

byłem jedną z dwóch osób (wśród

mniej więcej 20), która usiłowała

bronić polskiego samolotu (i pro-

gramu) Iryda. Udowadniałem

(a trochę się na tym znam), że

w słynnej katastrofie Irydy zawi-

nił pilot, a nie sprzęt. Wtórował

mi jedynie zrozpaczony konstruk-

tor maszyny. Na koniec okazało

się, że wszelkie argumenty i cała

dyskusja były jedynie pretekstem

do tego, aby pani Jaworowicz mo-

gła przeczytać (z podsuniętego jej

monitora) gotową, wcześniej

przygotowaną wypowiedź: „Jak

długo jeszcze polscy lotnicy będą

ginąć na wadliwym sprzęcie...?”

i tak dalej w tym stylu. Gdy po za-

kończeniu audycji interweniowa-

łem naiwnie, że to nieuczciwe, pa-

ni redaktor mało nie zabiła mnie

śmiechem: „Tu jest telewizja, pa-

nie, a nie uczciwość” . Otóż to!

MAREK SZENBORN

47-letni Andrzej K. był bezdomnym.

Litościwa Czesława B. zatrudniła go

u siebie. W zamian za mieszkanie, wikt i opierunek miał się opiekować jej

chorym mężem. Podobno ze swych obowiązków wywiązywał się dobrze: ro-

bił zakupy, w terminie dawał lekarstwa choremu, a wieczorami popijał z go-

spodynią – samarytanką. Któregoś dnia Andrzej K. wrócił do domu po półno-

cy, pijany. Czesława B., przebudziła się i, ponieważ także była pijana, potrak-

towała Andrzeja wiązanką epitetów. Mężczyzna zareagował krótko i po mę-

sku. Złapał Czesię za głowę i walił nią o ścianę, a potem trochę poddusił. Że-

by mu nerwy puściły, czyli dla zdrowotności, wyszedł z mieszkania, kupił pół

litra i wypił. Tak „zaopatrzony” poszedł do innej znajomej kobiety. I tam zo-

stał aresztowany za zabójstwo Czesławy B. Lekarz medycyny sądowej stwier-

dził u denatki... 3 promile alkoholu.

Tylko w samej Wielkopolsce pla-

nuje się wycofanie... 300 radio-

wozów, bowiem stopień ich zużycia grozi wypadkiem. W zamian dostaną gli-

ny... 6 samochodów. Policji nie stać nawet na rowery. W Kaliszu komendant

wojewódzki ofiarował... skuter. Nikt na nim nie jeździ. Ściany komisariatów

pamiętają farbę z okresu Gierka, warsztaty naprawy samochodów wyposa-

żone są tylko w młotek i przecinak, a mury grożą zawaleniem. Ale najbardziej

wnerwiają się policjanci na brak pojazdów do patroli i interwencji. A gdyby

tak zakupiono konie? Nie potrzebują paliwa, tylko wiązkę siana i trochę wo-

dy. Ach, koń by się uśmiał!

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Inwazja młodych

Kabaret Bohdana Smolenia poleciał

na występy do USA bez... Bohda-

na Smolenia. Popularny aktor estradowy nie otrzymał amerykańskiej wizy, bo

na jej wydanie nie zgadza się... CIA! Ongiś w bagażu Smolenia, na lotnisku

w USA, znaleziono pistolet. Sprawa miała swój epilog sądowy. Aktora

oczyszczono z zarzutów i od tego czasu był pięć razy w Stanach Zjednoczo-

nych. Ale teraz, przed spodziewaną wojną z Irakiem, CIA uaktywniła się.

Trudno, sam sobie winien Smoleń. Każdy widzi, że jest podobny do Osamy

bin Ladena!

To idzie młodość, rozpycha się łokciami i likwidu-

je starszawą konkurencję. Młodzi dla młodych tworzą

własny rynek masowej kultury pop i własną muzykę

nie zawsze rozumianą przez czterdziesto- i pięćdzie-

sięciolatków.

Na początku ubiegłego stulecia tango było szczy-

tem muzycznego, rozrywkowego nowatorstwa. W po-

łowie XX wieku nowatorski był rock and roll Billa

Haleya i Elvisa Presleya . Począwszy od lat 60. i 70.

aż do lat nam współczesnych muzykę rozrywkową opa-

nowały nastolatki.

Już w drugim roku „ery Beatlesów” słynny kompo-

zytor i dyrygent Leonard Bernstein powiedział w wy-

wiadzie dla CBS Television, podczas audycji poświęco-

nej pop-music, że jest ona niepodobna do jakiejkolwiek

dziedziny muzycznej w ciągu wieków: „Jest ona wyłącz-

nie opanowana przez dzieci, a pod mianem »dzieci« mam

na myśli każdego od lat ośmiu do dwudziestu pięciu. Pi-

szą teksty piosenek, śpiewają je, nagrywają, kupują pły-

ty, stwarzają rynek, narzucają modę w muzyce, w ubra-

niu, tańcu, uczesaniu, stwarzają swój żargon, styl bycia” .

Beatlesi zaczęli szturmować rynek show-businessu

mając po 18 lat, Janis Joplin – 17, Elvis Presley – 18,

Jimi Hendrix –17, Sandie Show – 16, Bob Dylan

– 18 itd., itp. A dzisiaj? Możliwość szybkiego star-

tu związana jest nie tylko z rozwojem kultury maso-

wej, ale z rozwojem telewizji, techniki nagraniowej

i Internetu.

Środki masowego przekazu mocno atakują nasze

uszy muzyką rozrywkową, jazzową, hip-hopem, popem,

a festiwale, giełdy piosenki, imprezy masowe, konkur-

sy typu „Idol”, „Szansa na sukces”, „Droga do gwiazd”

– popularyzują ideę „śpiewać każdy może”. Dzisiaj

młodzi ludzie przejawiają talenty, które w czasach na

przykład Maurice’a Chevaliera czy Edith Piaf uzna-

no by za genialne. Po prostu talenty mogą dziś for-

mować się i sprzedawać znacznie szybciej.

I sprawę inwazji młodych można by na tym za-

kończyć, gdyby nie była to sprawa... stara jak świat.

Przecież w latach trzydziestych ubiegłego wieku Du-

ke Ellington już przed dwudziestką miał swój pierw-

szy big-band, pierwsza piosenka Georga Gershwina

wyszła drukiem, kiedy miał on siedemnaście lat,

a najsłynniejsza wokalistka jazzowa świata, Ella

Fitzgerald , jako... piętnastoletnia dziewczynka była

dojrzałą zawodową artystką (wygrała wielki konkurs

wokalny w Harlemie, bijąc na głowę starsze, rutyno-

wane konkurentki).

Zresztą, o ile sobie dobrze przypominam, Haydn

skomponował swą pierwszą mszę w wieku dwudziestu

lat, Mendelssohn miał zaledwie szesnaście lat, kiedy

pisał swój oktet na smyczki, a Jan Strauss (syn) kom-

ponował już jako sześciolatek. Schubert zdążył napi-

sać wszystkie swoje wielkie dzieła, zanim zmarł w 31

roku życia. Nie mówiąc już o niewiarygodnie wielkim

talencie młodego Mozarta czy też Chopina . I jak

w tym towarzystwie czuje się Jonasz, który stworzył

„Fakty i Mity”, mając „aż” trzydzieści lat?!

Niestety, bycie małolatem ma też swoje wady. By-

łem świadkiem, kiedy dwie dziewczyny, może siedem-

nastoletnie, stały przed kinem, w którym wyświetlano

film dla dorosłych, i tak sobie gaworzyły:

– Nie wpuszczą nas na ten film. Jest dozwolony

od lat osiemnastu.

– I tak bym nie poszła, bo nie mam z kim dziec-

ka zostawić!

Trzech kolesiów ze Zbąszynka (woj.

lubuskie), rozmawiało o dziewczy-

nach, rozpijając flaszkę. Nagle jednego z nich mieszanka wódki i erotycznych

wspomnień powaliła z krzesła. Pozostali natychmiast zatelefonowali do świe-

bodzińskiego pogotowia ratunkowego, podali swoje nazwiska, numer telefo-

nu, adres. Mówili, że kolega ma chyba zawał, błagali o karetkę. Ale nie ta-

kie numery z dyspozytorką. Ona już przez słuchawkę wyczuła, że kolesie są

„pod wskazaniem” i zamiast lekarza, powiadomiła... policję w Świebodzinie.

Policjant przyjechał, pomagał w reanimacji, zatelefonował na Komendę Po-

wiatową, aby ta zmusiła dyspozytorkę do wysłania ambulansu. Interwencja

odniosła skutek. Ale ze Świebodzina do Zbąszynka jest 30 kilometrów. Lekarz

mógł tylko stwierdzić zgon 40-latka.

Opracował A.R.

ANDRZEJ RODAN

RZUT KIMA

ZALANA DENATKA

POLICYJNA SZKAPA

OSAMA SMOLEŃ

CZUJNA DYSPOZYTORKA

Nr 7 (154) 14 – 20 II 2003 r.

NA KLĘCZKACH

SĘDZIA POKOJU

Prosimy Ciebie bardzo o pozostawie-

nie nam placu zabaw i boiska spor-

towego…” . Oczywiście ksiądz bacho-

rom nie odpowiedział. On wie swo-

je – cena metra kwadratowego miesz-

kania to setki dolarów, a trzy domy

to... Mieszkańcy są oburzeni, że

w ogóle można przeliczać bezpie-

czeństwo i zdrowie dzieci na pienią-

dze. Zapowiadają, że nie dopuszczą

dźwigów do boiska i będą go bronić

własnymi ciałami. Inaczej dzieciom

zostanie ulica. Ale co to obchodzi

parafię… jest przecież interes do zro-

bienia.

w Ostrowie koło Przemyśla i bę-

dzie gotowe pod koniec lutego br.

Dzwon cięższy o... ponad tonę od

„Zygmunta” ma rozbrzmiewać

w sanktuarium Matki Bożej w Li-

cheniu. Czekamy na kolejny rekord,

który bez wątpienia pobije Świąty-

nia Opatrzności Bożej.

Amerykański sąd odmówił ska-

zania trzech gejów, którzy w prote-

ście przeciw traktowaniu przez Ko-

ściół kat. homoseksualizmu jako

grzechu, zamierzali podczas jednej

z mszy wziąć udział w komunii. Co

więcej, sędzia, sama będąca kato-

liczką, przeprosiła mężczyzn za po-

litykę Krk wobec gejów. Przyznała,

że złamali prawo, ale powody ich

działania uznała za słuszne. Ksiądz

odmówił im komunii, powołując się

na orzeczenie ekspertów. Prawnicy

uznali, że duchowny ma prawo od-

mówić udzielenia komunii osobie,

która przystępuje do niej w ramach

politycznego gestu. Kontynuując pro-

test, mężczyźni udali się więc do ho-

telu, w którym przebywali biskupi

i położyli się na podłodze hallu. Za

bezprawne przebywanie na terenie

prywatnym trafili na 30 godzin za

kratki. Sędzina pożegnała gejów sło-

wami: Idźcie w pokoju.

zawarcia małżeństwa przez rodziców,

świadectwo urodzenia dziecka, a tak-

że test na ojcostwo. Według nieza-

leżnych badań, w USA co 10. dziec-

ko pochodzi z tzw. nieprawego ło-

ża...

do kołobrzeskiego Urzędu Miasta

wpłynęło pismo z MON zawierają-

ce propozycję wznowienia sławnego

festiwalu. Po wizytach w stolicy,

urzędnicy z kołobrzeskiego Wydzia-

łu Kultury skonstatowali, że impre-

zę trzeba tylko wzbogacić o udział

artystów z armii natowskich. Woj-

sko polskie będzie miało jeden dzień

dla siebie. Kołobrzeg znowu poka-

że, że śpiewać każdy może. Może

jedynie Zosieńka zgłupieje, na któ-

rą stronę otwierać teraz okienko.

Żaneta Stalmach

A.R.

E.S.

ZAWÓD:

MANIFESTANT

KOMUNIA? KLIKNIJ!

Na rewelacyjny pomysł likwida-

cji bezrobocia wpadli gdańscy dzia-

łacze jednej z przybudówek Ligi Pol-

skich Rodzin (Liga Obrony Suwe-

renności Polski). Polega na stworze-

niu nowego zawodu o nazwie... ma-

nifestant. O co chodzi? A o to, że

organizatorzy pochodów czy innych

protestów wynajmowaliby sobie

uczestników za gotówkę. Pomysł

przetestowano, organizując na osie-

dlu Przymorze protest przeciw bu-

dowie supermarketu Real. Zebrano

kilkaset osób. Każda z nich otrzy-

mała 20 złotych.

Teraz manifestanci marzą

o próbie otwarcia kolejnego hiper-

marketu. A działacze Ligi z pieniędz-

mi Rydzyka...

PaS

SEKSUALNY STRAJK

Sudanki wymyśliły sposób na za-

kończenie wojny domowej: nie dają

mężom. Strajk seksualny prowadzo-

ny jest na chrześcijańsko-ani-

mistycznym południu kraju, które

chce się oderwać od islamskiej pół-

nocy. Wojna jednak trwa, być może

dlatego, że strajku nie udaje się roz-

ciągnąć na północne terytorium kra-

ju. Islamiści bowiem nawet nie my-

ślą pytać się żon; biorą sami. PaS

WINDĄ CHĘTNIEJ

PaS

W ciągu ostatnich dwóch mie-

sięcy potroiła się liczba pielgrzymów

i turystów odwiedzających gigantycz-

ną figurę Chrystusa w Rio de Jane-

iro. Szacuje się, że tylko w tym ro-

ku miejsce to zwiedzi ponad milion

ludzi. Przyczyna jest całkiem przy-

ziemna: na wzgórzu zainstalowano

windy i elektryczne schody, które

ułatwiają dostęp do figury. 38-me-

trowy posąg zbudowano na wysoko-

ści 740 metrów. A może tak windą

do samego nieba?

CHRONIĆ

MODLITWĘ

Kościół idzie z duchem czasu.

Zaprzągł do służby technikę: moż-

na się modlić przez telefon komór-

kowy lub wyspowiadać przez Inter-

net. Proboszcz łódzkiej parafii na

Bałutach, Marek Izydorczyk , idzie

na całość i chce transmitować… in-

ternetowe msze. Ma to umożliwić

uczestniczenie w „świętych chwi-

lach”... parafianom przebywającym

za granicą. Pierwsza taka msza pla-

nowana jest w wakacje. Ciekawe, jak

będzie wyglądała wirtualna komu-

nia?

Amerykański rząd zamierza chro-

nić modlitwę w szkołach publicznych.

Jeśli placówki te będą zabraniały

uczniom modlenia się, stracą dota-

cje państwowe. Zgodnie z orzecze-

niami sądów, uczniowie i nauczy-

ciele powinni mieć swobodę w prze-

znaczaniu czasu na modlitwę w szko-

le. Nauczycielom nie wolno nato-

miast modlić się wraz z uczniami

i próbować narzucać im swoje po-

glądy religijne. Nie mogą też nakła-

niać do udziału w spotkaniach o cha-

rakterze religijnym. Wkrótce po raz

pierwszy ma zostać nałożona kara za

zakaz modlitwy wydany przez dyrek-

cję jednej ze szkół.

BURMISTRZ(OWA)

Nie udało się indyjskiemu eunu-

chowi zostać burmistrzem. Co praw-

da wygrał wybory do władz lokal-

nych miasteczka Katni, ale jego wy-

bór unieważnił sąd. Trybunał uznał,

że Kamala Jaan jest mężczyzną,

a zatem nie miał prawa ubiegać się

o to stanowisko jako kandydat płci

pięknej. Według panującego w In-

diach prawa, jedna trzecia miejsc we

władzach miejskich jest zarezerwo-

wana dla kobiet.

Indyjscy eunuchowie przez wie-

ki otaczani niemal czcią, obecnie

utrzymują się z prostytucji i żebrac-

twa.

KRZYŻ – WYRZUT

PaS

Nad Wolbromiem, na tzw. Ka-

miennej Górze (460 m) góruje

30-metrowy krzyż (rozpiętość ramion

14 metrów) wybudowany przez miej-

scową Akcję Katolicką. W tym ro-

ku u stóp krzyża zostanie wybudo-

wany parking samochodowy dla

zwiedzających, a sam krzyż zosta-

nie oświetlony i pomalowany farbą

luminescencyjną. Biskup Adam

Śmigielski zapytany, czy to „dzie-

ło” jest miasteczku potrzebne, za-

wyrokował: „Górujący nad miej-

scowością krzyż będzie wyrzutem su-

mienia dla tych, którzy łamią Boże

przykazania”.

BISKUP PEDOFIL

PaS

Diesięć osób, które „uwodziły”

małolatów na Dworcu Centralnym,

już siedzi (wśród nich Mikołaj S.,

proboszcz kościoła polskokatolic-

kiego z Ostrowa Wielkopolskiego

i Kotłowa), ale są kolejne areszto-

wania. Policjanci z Komendy Sto-

łecznej aresztowali... biskupa Ko-

ścioła starokatolickiego podejrzane-

go o pedofilię. Rewizja w domu Eks-

celencji w Markach pod Warszawą

przyniosła efekty: kasety wideo z fil-

mami pornograficznymi, płyty CD

i zdjęcia stosunków seksualnych

z udziałem dzieci, wpisy interneto-

we i rejestracje na boardzie z nie-

letnimi. Podobne pedofilskie „ma-

teriały” znaleziono w innych miej-

scach zamieszkania biskupa – w Je-

leniej Górze i Elblągu. Prokuratu-

ra Okręgowa w Warszawie przed-

stawiła biskupowi zarzut dotyczący

pedofilii.

WOJNA MNICHÓW

PaS

„Prawosławie albo śmierć” – ta-

ki transparent wisi na murach pra-

wosławnego klasztoru Esphigmenou

w Grecji, który od kilku tygodni

oblega policja. Ze wspólnoty wyklu-

czył mnichów patriarcha Konstan-

tynopola Bartłomiej I i nakazał im

opuszczenie monastyru. Powód? Za-

konnicy nie modlą się o swojego

przełożonego. Ci z kolei nie uznają

zwierzchnictwa Bartłomieja I, zarzu-

cając mu odstępcze kontakty z Ko-

ściołem katolickim. Nakaz patriar-

chy musi teraz wyegzekwować gu-

bernator, który podpisał rozkaz

o usunięciu mnichów. Klasztor

u podnóża góry Athos na półwy-

spie Chalkidiki otoczyli lokalni funk-

cjonariusze. Opaci zapewniają, że

będą się bronić, choćby odcięto im

prąd, ogrzewanie i dostawy żywno-

ści. Jednocześnie złożyli apelację do

greckiej Rady Stanu. Zwolenników

proszą o pisanie listów protestacyj-

nych do rządu i patriarchatu. Sami

uważają się za ofiary prześladowań

religijnych. Uznają Bartłomieja I, je-

śli ten zerwie kontakty z Krk i za-

deklaruje, że nie należy do loży ma-

sońskiej. Druga schizma?

PaS

KSIĄDZ W AZOCIE

GLEMPOWY DZWON

Z.W.

W swej gazetce informacyjnej

Zakłady Azotowe „Puławy” dum-

nie doniosły, że przedsiębiorstwo by-

ło miejscem wizyty duszpasterskiej.

Zaproszony ksiądz wicedziekan zwie-

dzał i kropił Zakład Mocznika, Za-

kład Kaprolaktamu i fotel główne-

go dyspozytora zmianowego. Dopeł-

nieniem była oczywiście msza świę-

ta w intencji zakładów, więc (oprócz

należności za poświęcenie, cokolwiek

to oznacza) księdzu udało się trochę

zainkasować. Zdjęcia z tego donio-

słego wydarzenia można oglądać na-

wet w Internecie! Gazetka radośnie

donosi: „Kilkadziesiąt fotografii! Bę-

dzie po czym posurfować” .

Najsławniejszym i największym

polskim dzwonem jest znajdujący się

na Wawelu „Zygmunt”, ufundowa-

ny przez króla Zygmunta I Starego

i na jego cześć tak nazwany. Kró-

lewskie zlecenie na tę pracę Jan

Beham z Norymbergi otrzymał

w czerwcu 1520 r. i w tym samym

roku zlecenie wykonał. 9 lipca 1521

roku kolos ważący aż... 10 980 kg za-

wisł na wieży. Ale ten rekord zosta-

nie pobity przez „dzwon św. Józe-

fa” (Glempa?). Dzieło to powstaje

w ludwisarni Janusza Felczyńskiego

PODWÓJNY NELSON

Zofia Witkowska

Zielonogórscy działacze SLD

chcą zjeść ciastko i je mieć. Założy-

li podwójnego nelsona prawicowej

prezydent Bożenie Ronowicz : ona

ma dać stanowiska w spółkach mia-

sta ludziom lewicy, a oni przegłosu-

ją grzecznie budżet. Nieuchwalenie

budżetu do końca marca powodu-

je, że z mocy prawa zarówno prezy-

dent, jak i radni tracą stanowiska,

a miastem rządzi komisarz. I tego

właśnie chcą radni SLD.

ŻYWE TARCZE

Żywą tarczę z dzieci i rodziców

chcą zrobić mieszkańcy gdyńskich

Karwin w proteście przeciw miejsco-

wej parafii i jej planom. Ludzie z de-

speracją bronią osiedlowego boiska,

które sami zagospodarowali z myślą

o swych pociechach. Teren został jed-

nak przekazany parafii św. Wawrzyń-

ca, która zamierza wybudować tam

trzy domy. Boiska bronią nawet rad-

ni. Na zmianę planu zagospodaro-

wania terenu nie wydali zgody rów-

nież wojewódzki konserwator przy-

rody oraz Wydział Ochrony Środo-

wiska UM, jednak do czasu… Po po-

łajance ze strony kurii wszyscy nagle

zmiękli. W walkę zaangażowały się

więc same dzieci i napisały do para-

fii list: „Drogi nasz Księże Prałacie.

M.P.

PaS

POLISA NIEOJCA

Jedna z prywatnych firm ubez-

pieczeniowych oferuje ojcom specjal-

ną, dwuletnią polisę: ubezpiecza ona

od niebycia ojcem. Ubezpieczenie

nabiera mocy, gdy ojciec stwierdza,

iż jego żona urodziła dziecko, któ-

rego nie on jest biologicznym tatu-

siem. Przy składce 12 euro suma

ubezpieczenia wynosi 125 euro. Aby

polisa nabrała mocy prawnej, dziec-

ko powinno urodzić się w okresie

dwuletniego czasu trwania ubez-

pieczenia, trzeba też dołączyć akt

Pas

HELLOU, ZOSIEŃKA!

Ministerstwo Obrony Narodowej

wpadło na pomysł, żeby w Kołobrze-

gu reaktywować śpiewających żołnie-

rzy. W październiku ubiegłego roku

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: