Wykład nr 14 PRAWO ADMINISTRACYJNE.doc

(139 KB) Pobierz
Wykład nr 14 - 10

Wykład nr 14 -   10.VI.2006 r.

 

Ustawa o ochronie informacji niejawnych – uchwalona 22.I.1999 r.  Dz.U z dnia 2005 r. nr 196 poz. 1631.

W związku z wymogami UE ustawa o ochronie tajemnicy służbowej i państwowej została zmieniona na inf. o ochronie inf. niejawnych.

Stara ustawa z 1999 r. nie regulowała zasad dostępu do tych informacji. Nowa ustawa wprowadziła procedurę udostępniania inf. niejawnych, jak również jakie warunki musi spełniać osoba, która ubiega się o te informacje np. ubiegając się o prace w MON musi mieć pozwolenie (certyfikat) wydany po przeprowadzeniu procedury sprawdzającej.

 

Informacje niejawne to informacje które podlegają ochronie, są to tajemnice wym. w art. 2

Art. 2. W rozumieniu ustawy:
1) tajemnicą państwową - jest informacja określona w wykazie rodzajów informacji, stanowiącym załącznik nr 1, której nieuprawnione ujawnienie może spowodować istotne zagrożenie dla podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących porządku publicznego, obronności, bezpieczeństwa, stosunków międzynarodowych lub gospodarczych państwa;
2) tajemnicą służbową - jest informacja niejawna niebędąca tajemnicą państwową, uzyskana w związku z czynnościami służbowymi albo wykonywaniem prac zleconych, której nieuprawnione ujawnienie mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes publiczny lub prawnie chroniony interes obywateli albo jednostki organizacyjnej;
3) służbami ochrony państwa - są: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Wojskowe Służby Informacyjne;
4) rękojmia zachowania tajemnicy - oznacza spełnienie ustawowych wymogów dla zapewnienia ochrony informacji niejawnych przed ich nieuprawnionym ujawnieniem;
5) dokumentem - jest każda utrwalona informacja niejawna, w szczególności na piśmie, mikrofilmach, negatywach i fotografiach, nośnikach do zapisów informacji w postaci cyfrowej i na taśmach elektromagnetycznych, także w formie mapy, wykresu, rysunku, obrazu, grafiki, fotografii, broszury, książki, kopii, odpisu, wypisu, wyciągu i tłumaczenia dokumentu, zbędnego lub wadliwego wydruku, odbitki, kliszy, matrycy i dysku optycznego, kalki, taśmy atramentowej, jak również informacja niejawna utrwalona na elektronicznych nośnikach danych;
6) materiałem - jest dokument, jak też chroniony jako informacja niejawna przedmiot lub dowolna jego część, a zwłaszcza urządzenie, wyposażenie lub broń wyprodukowana albo będąca w trakcie produkcji, a także składnik użyty do ich wytworzenia;
7) jednostką organizacyjną - jest podmiot wymieniony w art. 1 ust. 2;
 

Przepisy ustawy mają zastosowanie do:

1) organów władzy publicznej, w szczególności:

a) Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej,
b) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
c) organów administracji rządowej,
d) organów jednostek samorządu terytorialnego,
e) sądów i trybunałów,
f) organów kontroli państwowej i ochrony prawa;

2) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i ich jednostek organizacyjnych, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi", a także innych jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych;
3) Narodowego Banku Polskiego i banków państwowych;
4) państwowych osób prawnych i innych niż wymienione w pkt 1-3 państwowych jednostek organizacyjnych;
5) przedsiębiorców, jednostek naukowych lub badawczo-rozwojowych, zamierzających ubiegać się, ubiegających się o zawarcie lub wykonujących umowy związane z dostępem do informacji niejawnych albo wykonujących na podstawie przepisów prawa zadania związane z dostępem do informacji niejawnych.
 

Z art. 2 wynikają 2 kategorie tajemnicy:

1 - t. państwowa

2 - t. służbowa

Informacje chronione przez prawo nie są powszechnie dostępne, nalezą do nich np. t. Skarbowa, t. Lekarska. Dostęp do tych informacji mają tylko wybrane osoby, nie ma powszechnego dostępu do nich.

W sytuacjach wyjątkowych art. 49 pozwala udostepnić inf. tym, którzy nie posiadają poświadczenia bezpieczeństwa czyli pozwolenia.

 

Art. 49. 
1. Szef Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu lub Prezesa Rady Ministrów albo minister właściwy dla określonego działu administracji rządowej, Prezes Narodowego Banku Polskiego lub kierownik urzędu centralnego, a w przypadku ich braku właściwa służba ochrony państwa, może wyrazić pisemną zgodę na udostępnienie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową osobie lub jednostce organizacyjnej, wobec której wszczęto postępowanie sprawdzające. Odpis zgody przekazuje się właściwej służbie ochrony państwa.

2. Zgodę na udostępnienie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową osobie, wobec której wszczęto zwykłe postępowanie sprawdzające, może wyrazić - w formie pisemnej - kierownik jednostki organizacyjnej, w której ta osoba jest zatrudniona lub wykonuje prace zlecone.

3. W wyjątkowych, szczególnie uzasadnionych przypadkach, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 1, podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą wyrazić pisemną zgodę na jednorazowe udostępnienie określonych informacji niejawnych osobie nieposiadającej odpowiedniego poświadczenia bezpieczeństwa lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego.

4. Wyrażenie zgody na udostępnienie informacji niejawnych określa zakres podmiotowy i przedmiotowy udostępnienia oraz nie oznacza zmiany lub zniesienia ich klauzuli tajności.

Art. 3 mówi, kto ma dostęp do inf. niejawnych:
Informacje niejawne mogą być udostępnione wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służby na zajmowanym stanowisku albo innej zleconej pracy.
- Z informacja niejawna będą zapoznawały się osoby wykonujące pracę, wykonujące prace zlecone np. badania, ekspertyzy na rzecz MON, osoby dające rękojmie zachowania tajemnicy czyli spełniające ustawowe wymogi przed ich ujawnieniem czyli muszą przejśc procedurę sprawdzającą i uzyskać poświadczenie bezpieczeństwa (certyfikat) w zakresie określonym do tego co jest związane z wykonywana pracą.

Art. 26. 
1. Kierownik jednostki organizacyjnej określi stanowiska oraz rodzaje prac zleconych, z którymi może łączyć się dostęp do informacji niejawnych, odrębnie dla każdej klauzuli tajności.
 

Art. 27.  – mówi o dopuszczeniu osoby i  zawiera wyjątki
1. Dopuszczenie do pracy lub pełnienia służby na stanowisku albo zlecenie pracy, o której mowa w art. 26, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 6-8, może nastąpić po:

1) przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego;
2) przeszkoleniu tej osoby w zakresie ochrony informacji niejawnych.
 

Wyjatek:
2. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec osób sprawujących urzędy: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów.

2a. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec kandydatów na członków Rady Ministrów powoływanych w trybie art. 154 i 155 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się, z zastrzeżeniem ust. 4, wobec posłów i senatorów.

4. Marszałek Sejmu lub Marszałek Senatu zwracają się, za zgodą osoby sprawdzanej, do służb ochrony państwa o przeprowadzenie postępowania sprawdzającego wobec posłów lub senatorów, których obowiązki poselskie bądź senatorskie wymagają dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne".

5. W przypadku odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa osobie, o której mowa w ust. 4 - za jej zgodą - Prezes Rady Ministrów przedstawia informację o powodach tej odmowy Marszałkowi Sejmu, jeżeli odmowa dotyczy posła, albo Marszałkowi Senatu, jeżeli odmowa dotyczy senatora.

6. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec osób zajmujących stanowiska: Prezesa Rady Ministrów, członka Rady Ministrów, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Rzecznika Interesu Publicznego, członków Rady Polityki Pieniężnej, członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz Szefów Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu i Prezesa Rady Ministrów.

7. W stosunku do kandydatów na stanowiska, o których mowa w ust. 6, z wyłączeniem kandydatów powoływanych w trybie art. 154 i 155 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, postępowanie sprawdzające przeprowadza właściwa służba ochrony państwa na wniosek organu uprawnionego do powołania na to stanowisko. Jeżeli do powołania jest uprawniony Sejm albo Senat, z wnioskiem tym występuje odpowiednio Marszałek Sejmu albo Marszałek Senatu. Postępowanie powinno być zakończone przed upływem 14 dni od dnia złożenia wniosku o przeprowadzenie tego postępowania wraz z wypełnioną ankietą, przekazaniem opinii z uzasadnieniem właściwej służby ochrony państwa Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałkowi Sejmu albo Marszałkowi Senatu. Przekazanie opinii jest równoznaczne z zakończeniem postępowania sprawdzającego w rozumieniu art. 36 ust. 2.

8. W stanach nadzwyczajnych Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezes Rady Ministrów, każdy w swoim zakresie, może wyrazić zgodę na odstąpienie od przeprowadzenia postępowania sprawdzającego wobec osoby, o której mowa w ust. 1, chyba że istnieją przesłanki do stwierdzenia, że nie daje ona rękojmi zachowania tajemnicy.

9. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oraz Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu zapoznają się z przepisami o ochronie informacji niejawnych i składają oświadczenie o znajomości tych przepisów. Posłowie i senatorowie oraz osoby, o których mowa w ust. 6, składają takie oświadczenie po odbyciu szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych.
 

Art. 28. 
1. Nie mogą być dopuszczone do pracy lub pełnienia służby na stanowisku albo do wykonywania prac zleconych, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, z uwzględnieniem ust. 2, osoby:

1) nieposiadające obywatelstwa polskiego, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;
2) skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, także popełnione za granicą, lub
3) które nie posiadają poświadczenia bezpieczeństwa, z wyjątkiem osób, o których mowa w art. 27 ust. 2, 3, 6 i 8.

2. Jeżeli z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych wynika, na zasadzie wzajemności, obowiązek dopuszczenia do informacji niejawnych obywateli obcych państw mających wykonywać w Rzeczypospolitej Polskiej pracę w interesie innego państwa lub organizacji międzynarodowej, postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się.
 

Art. 49. 
1. Szef Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu lub Prezesa Rady Ministrów albo minister właściwy dla określonego działu administracji rządowej, Prezes Narodowego Banku Polskiego lub kierownik urzędu centralnego, a w przypadku ich braku właściwa służba ochrony państwa, może wyrazić pisemną zgodę na udostępnienie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową osobie lub jednostce organizacyjnej, wobec której wszczęto postępowanie sprawdzające. Odpis zgody przekazuje się właściwej służbie ochrony państwa.

2. Zgodę na udostępnienie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową osobie, wobec której wszczęto zwykłe postępowanie sprawdzające, może wyrazić - w formie pisemnej - kierownik jednostki organizacyjnej, w której ta osoba jest zatrudniona lub wykonuje prace zlecone.

3. W wyjątkowych, szczególnie uzasadnionych przypadkach, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 1, podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą wyrazić pisemną zgodę na jednorazowe udostępnienie określonych informacji niejawnych osobie nieposiadającej odpowiedniego poświadczenia bezpieczeństwa lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego.
 

Co to jest tajemnica państwowa?: 
1) tajemnicą państwową - jest informacja określona w wykazie rodzajów informacji, stanowiącym załącznik nr 1, której nieuprawnione ujawnienie może spowodować istotne zagrożenie dla podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących porządku publicznego, obronności, bezpieczeństwa, stosunków międzynarodowych lub gospodarczych państwa;

Co to jest tajemnica słuzbowa:
2) tajemnicą służbową - jest informacja niejawna niebędąca tajemnicą państwową, uzyskana w związku z czynnościami służbowymi albo wykonywaniem prac zleconych, której nieuprawnione ujawnienie mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes publiczny lub prawnie chroniony interes obywateli albo jednostki organizacyjnej; - nie ma tu wykazu. Ustawa wymaga by w każdej jednostce organizacyjnej (publicznej) po 6 miesiącach wejścia ustawy w zycie był sporządzony wykaz pracowników i stanowisk.

 

Art. 18. 
1. Za ochronę informacji niejawnych odpowiada kierownik jednostki organizacyjnej, w której takie informacje są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane.

2. Kierownikowi jednostki organizacyjnej podlega bezpośrednio pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych, zwany dalej "pełnomocnikiem ochrony", który odpowiada za zapewnienie przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych.
Pełnomocnikiem może być ten kto spełnia ustawowe wymagania: 1) posiada obywatelstwo polskie;
2) posiada odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa wydane po przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego, o którym mowa w art. 36 ust. 1;
3) odbyła przeszkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych.


OZNACZENIA INFORMACJI:

Art. 23. 
1. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę państwową oznacza się klauzulą:

1) "ściśle tajne" - zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy (część I);
2) "tajne" - zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy (część II).

2. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę służbową oznacza się klauzulą:

1) "poufne" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie powodowałoby szkodę dla interesów państwa, interesu publicznego lub prawnie chronionego interesu obywateli;
2) "zastrzeżone" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować szkodę dla prawnie chronionych interesów obywateli albo jednostki organizacyjnej.

3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznaczania materiałów, umieszczania na nich klauzul tajności, a także sposób zmiany nadanej klauzuli, uwzględniając, że materiały powinny być oznaczone w sposób zapewniający ich odróżnienie od materiałów jawnych oraz mając na uwadze rodzaje klauzul tajności i materiałów.

Klauzulę tajności nadaje:

Art. 21. 
1. Klauzulę tajności przyznaje osoba, która jest upoważniona do podpisania dokumentu lub oznaczenia innego niż dokument materiału.

2. Uprawnienie do przyznawania, zmiany i znoszenia klauzuli tajności przysługuje wyłącznie w zakresie posiadanego prawa dostępu do informacji niejawnych.

3. Osoba, o której mowa w ust. 1, ponosi odpowiedzialność za przyznanie klauzuli tajności i bez jej zgody albo bez zgody jej przełożonego klauzula nie może być zmieniona lub zniesiona. Dotyczy to również osoby, która przekazała dane do dokumentu zbiorczego.

4. Zawyżanie lub zaniżanie klauzuli tajności jest niedopuszczalne.

5. Odbiorca materiału zgłasza osobie, o której mowa w ust. 1, albo jej przełożonemu fakt wyraźnego zawyżenia lub zaniżenia klauzuli tajności. W przypadku gdy osoba ta lub jej przełożony zdecyduje o zmianie klauzuli, powinna poinformować o tym odbiorców tego materiału. Odbiorcy materiału, którzy przekazali go kolejnym odbiorcom, są odpowiedzialni za poinformowanie ich o zmianie klauzuli.


Upowazniony do podpisywania pism jest kierownik lub osoba przez niego upoważniona (okreslone jest to w regulaminie jednostki)

 

Klauzula może być poprawiona przez osobę, która nadała stopień. Należy wówczas wszystkich odbiorców powiadomić, że doszło do zmiany klauzuli.

Jak długo sa niejawne informacje?

Art. 25. 
1. Informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową podlegają ochronie, w sposób określony ustawą, przez okres 50 lat od daty ich wytworzenia.
bez względu na upływ czasu
2. Chronione pozostają:
1) dane identyfikujące funkcjonariuszy i żołnierzy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Wojskowych Służb Informacyjnych oraz byłego Urzędu Ochrony Państwa, wykonujących czynności operacyjno-rozpoznawcze;
2) dane identyfikujące osoby, które udzieliły pomocy w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych organom, służbom i instytucjom państwowym uprawnionym do ich wykonywania na podstawie ustawy;
3) informacje niejawne uzyskane od organów innych państw lub organizacji międzynarodowych, jeżeli taki był warunek ich udostępnienia.

3. Informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową podlegają ochronie w sposób określony ustawą przez okres:

1) 5 lat od daty wytworzenia - oznaczone klauzulą "poufne";
2) 2 lat od daty wytworzenia - oznaczone klauzulą "zastrzeżone".
4. Osoba, o której mowa w art. 21 ust. 1, może:
1) określić krótszy okres ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową; (Osoba upowazniona do nadania klauzuli może zmienić okres skrócić np. na 3 lata przy wymaganym okresie 5 lat lub przedłuzyć np. na kolejne 5 lat, 2 lata)
2) po dokonaniu przeglądu materiałów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową przedłużać okres ochrony tych informacji na kolejne okresy nie dłuższe niż 5 lat - dla oznaczonych klauzulą "poufne" i 2 lat - dla oznaczonych klauzulą "zastrzeżone", nie dłużej jednak niż na okres do 20 lat od daty wytworzenia tych informacji.
 

Art. 23. 
1. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę państwową oznacza się klauzulą:

1) "ściśle tajne" - zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy (część I);
2) "tajne" - zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy (część II).

2. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę służbową oznacza się klauzulą:

1) "poufne" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie powodowałoby szkodę dla interesów państwa, interesu publicznego lub prawnie chronionego interesu obywateli;
2) "zastrzeżone" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować szkodę dla prawnie chronionych interesów obywateli albo jednostki organizacyjnej.
 

POSTĘPOWANIE SPRAWDZAJĄCE:

1.       ZWYKŁE

2.       POSZERZONE

3.       SPECJALNE

 

Art. 31. 
1. Przeprowadzenie postępowania sprawdzającego wymaga pisemnej zgody osoby, której ma dotyczyć, zwanej dalej "osobą sprawdzaną".
 

Art. 36. 
1. W zależności od stanowiska lub zleconej pracy, o które ubiega się dana osoba, przeprowadza się postępowanie sprawdzające:

1) zwykłe - przy stanowiskach i pracach związanych z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową;
2) poszerzone - przy stanowiskach i pracach związanych z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "tajne";
3) specjalne - przy stanowiskach i pracach związanych z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne".

2. Postępowanie sprawdzające kończy się wydaniem poświadczenia bezpieczeństwa lub odmową wydania takiego poświadczenia.

2a. Poświadczenie bezpieczeństwa wydaje się na okres:

1) 10 lat w przypadku dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "zastrzeżone" lub "poufne";
2) 7 lat w przypadku dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "tajne";
3) 5 lat w przypadku dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne".

Art. 37. 
1. Zwykłe postępowania sprawdzające przeprowadza, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 76 ust. 3, pełnomocnik ochrony na pisemne polecenie kierownika jednostki organizacyjnej.

4. Zwykłe postępowanie sprawdzające obejmuje:

1) sprawdzenie, w niezbędnym zakresie, w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, a w szczególności w Krajowym Rejestrze Karnym oraz Centralnym Zarządzie Służby Więziennej, danych zawartych w wypełnionej i podpisanej przez osobę sprawdzaną ankiecie bezpieczeństwa osobowego, zwanej dalej "ankietą", której wzór wraz z instrukcją jej wypełnienia stanowi załącznik nr 2; ankietę po wypełnieniu oznacza się odpowiednią klauzulą tajności;
2) sprawdzenie, na pisemny wniosek pełnomocnika ochrony, przez odpowiednie służby ochrony państwa, w ewidencjach i kartotekach niedostępnych powszechnie, zawartych w ankiecie danych dotyczących osoby kandydującej lub zajmującej stanowisko związane z dostępem do informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą "poufne";
3) rozmowę z osobą sprawdzaną, jeżeli jest to konieczne na podstawie uzyskanych informacji;
4) sprawdzenie akt stanu cywilnego dotyczących osoby sprawdzanej.

5. W toku sprawdzeń, o których mowa w ust. 4 pkt 2, służby ochrony państwa mają prawo przeprowadzić rozmowę z osobą sprawdzaną w celu usunięcia nieścisłości lub sprzeczności zawartych w uzyskanych informacjach.

7. Po zakończeniu zwykłego postępowania sprawdzającego z wynikiem pozytywnym pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, wydają poświadczenie bezpieczeństwa i przekazują je osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska. W przypadku negatywnego wyniku zwykłego postępowania sprawdzającego pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, odmawiają wydania poświadczenia bezpieczeństwa i doręczają decyzję o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska.

8. Pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, odmawiają wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli osoba sprawdzana świadomie podała w ankiecie nieprawdziwe lub niepełne dane, albo gdy nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 35 ust. 2.

Art. 38. 
1. Poszerzone postępowanie sprawdzające prowadzi właściwa służba ochrony państwa na pisemny wniosek osoby upoważnionej do obsady stanowiska. Postępowanie to obejmuje:

1) czynności,  postępowania zwykłego

2) sprawdzenie w ewidencjach i kartotekach niedostępnych powszechnie danych zawartych w ankiecie;
3) przeprowadzenie wywiadu w miejscu zamieszkania osoby sprawdzanej, jeżeli jest to konieczne w celu potwierdzenia danych zawartych w ankiecie;
4) rozmowę z przełożonymi osoby sprawdzanej oraz z innymi osobami, jeżeli jest to konieczne na podstawie uzyskanych informacji o osobie sprawdzanej;
5) w uzasadnionych przypadkach sprawdzenie stanu i obrotów na rachunku bankowym

Art. 39. 
Specjalne postępowanie sprawdzające prowadzi właściwa służba ochrony państwa na pisemny wniosek osoby upoważnionej do obsady stanowiska. Postępowanie to obejmuje czynności postępowania zwykłego , a ponadto:
1) rozmowę z osobą sprawdzaną;
2) rozmowę z trzema osobami wskazanymi przez osobę sprawdzaną w celu potwierdzenia tożsamości tej osoby oraz innych informacji o osobie sprawdzanej.
Art. 42. 
1. Wszystkie czynności przeprowadzone w toku postępowań sprawdzających muszą być rzetelnie udokumentowane i powinny być zakończone przed upływem:

1) 2 miesięcy - od daty pisemnego polecenia przeprowadzenia zwykłego postępowania sprawdzającego lub złożenia wniosku o przeprowadzenie zwykłego postępowania sprawdzającego wraz z wypełnioną ankietą;
2) 2 miesięcy - od daty złożenia wniosku o przeprowadzenie poszerzonego postępowania sprawdzającego wraz z wypełnioną ankietą;
3) 3 miesięcy - od daty złożenia wniosku o przeprowadzenie specjalnego postępowania sprawdzającego wraz z wypełnioną ankietą.

Postępowanie odwoławcze i skargowe

Art. 48a. 
1. Od decyzji o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub decyzji o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa służy osobie sprawdzanej odwołanie do Prezesa Rady Ministrów,
2. Odwołanie nie wymaga uzasadnienia.
3. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia osobie sprawdzanej decyzji o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub decyzji o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa, za pośrednictwem właściwej służby ochrony państwa.

Art. 48b. 
1. Służba ochrony państwa jest obowiązana przesłać odwołanie wraz z aktami postępowania sprawdzającego Prezesowi Rady Ministrów w terminie 14 dni od dnia, w którym otrzymała odwołanie.
2. Rozpatrzenie odwołania powinno nastąpić nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia otrzymania odwołania.

Art. 48e. 
1. Prezes Rady Ministrów umarza postępowanie odwoławcze w przypadku:
1) śmierci osoby sprawdzanej lub
2) cofnięcia odwołania przez osobę sprawdzaną przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 48f ust. 1.

Art. 48f. 
1. Prezes Rady Ministrów wydaje decyzję, w której:
1) utrzymuje w mocy decyzję o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub decyzję o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa albo
2) uchyla decyzję o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa i nakazuje służbie ochrony państwa wydanie poświadczenia bezpieczeństwa, albo
3) uchyla decyzję o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa.

2. Można odstąpić od uzasadnienia faktycznego decyzji lub je ograniczyć w zakresie, w jakim udostępnienie informacji osobie sprawdzanej mogłoby spowodować istotne zagrożenie dla podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących porządku publicznego, obronności, bezpieczeństwa, stosunków międzynarodowych lub gospodarczych państwa.

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin