fakty_i_mity_2005_286_34.pdf

POLSCY PROKURATORZY „ZGUBILI”

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 34 (286) 1 WRZEŚNIA 2005 r. Cena 2,80 zł (w tym 7% VAT)

Str. 7

Polska jest zaTuskowana! „Człowiek z zasadami” złamał prawo, przekraczając co najmniej dwa razy dopuszczalny limit fun-

duszy na kampanię prezydencką. Jaka jest cena tuskomanii? Nie mniej niż 35 milionów złotych. To dla Kowalskiego kom-

pletna abstrakcja, więc powiedzmy prościej: za kwotę, jaka zostanie wydana na promocję kandydata Donalda, wszystkie

biedne dzieci w Polsce mogłyby wyjechać na wakacje. Jadąc polskimi drogami, patrzcie i liczcie: jeden billboard z Tuskiem

to albo wakacyjny wypoczynek trójki dzieci, albo podręczniki dla nich, albo obiady co dzień... przez cały rok!

Str. 3

Protokół dyplomatyczny

Ponieważ pracownicy polskich ambasad coraz częściej do-

stają po łbie od „nieznanych sprawców”, a zagrożenie

atakami terrorystycznymi wydaje się nie ustawać, spraw-

dziliśmy, jak wygląda ochrona naszych placówek dyploma-

tycznych.

Str. 9

AKTA 803 SPRAW KARNYCH

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 34 (286) 26 VIII – 1 IX 2005 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

POLSKA Nasz kraj, reprezentowany przez Aleksandra Kwaśniew-

skiego, razem z Ukrainą, Gruzją i Litwą wplątał się w dziwacz-

ny twór – organizację o nazwie Wspólnota Demokratycznego Wy-

boru – założony m.in. przez prezydenta Litwy – Adamkusa (re-

emigrant z USA) – i Gruzji – Saakaszwilego (studiował w Ame-

ryce). Ma on na celu osłabianie pozycji Rosji w krajach WNP.

Na wojowaniu z Rosją pod dyktando USA wyjdziemy tak, jak na

„wyzwalaniu” Iraku. Albo jeszcze gorzej.

Wór szczęścia

Fiaskiem zakończyła się prowokacja zorganizowana przez PO,

a konkretnie – posła Miodowicza, w celu skompromitowania

W. Cimoszewicza. Zeznania i dokumenty byłej asystentki mar-

szałka, Anny Jaruckiej, są fałszywe. Spowodowały jednak sku-

teczny zamęt – notowania Cimoszewicza spadły o 15 procent.

Cel uświęca środki – to zasada Tuska – „człowieka z zasadami”.

i w co wierzy, ma to, co zawsze chciał mieć, zaczy-

na się zastanawiać, czy jest szczęśliwy.

Człowiekiem jestem, choć „nie pełnym”, bo ekskomu-

nikowanym przez Kościół rzymskokatolicki. Fakt ten jed-

nak jakoś dziwnie nie przeszkadza mi w czerpaniu radości

z życia. Wiem z doświadczenia i kontaktów z Czytelnika-

mi „FiM”, że przeżywanie w oderwaniu od instytucji ko-

ścielnej własnej wiary, niewiary lub – jak w moim przy-

padku – agnostycyzmu może dać dużą satysfakcję. Zazwy-

czaj o wiele większą od bycia jedną z tysięcy bezimien-

nych owieczek w stadzie, klepiących utarte formułki za

wszechwiedzącym kapłanem. Światopogląd to jedna z naj-

bardziej osobistych ludzkich spraw. Oddawanie czci Bogu

nie musi przypominać koncertu

rockowego ani olimpiady, gdzie

dobry skutek przynosi zbiorowe

skandowania za swoim idolem

(patrz spotkania z papieżem).

Ale wróćmy do szczęścia ziem-

skiego, o ile takowe jest w ogó-

le możliwe. Załóżmy, że jest,

choćby przez kilka chwil w ży-

ciu, ale też nigdy na sto pro-

cent. Jak zbliżyć się do ma-

gicznej setki?

Truizmem jest stwierdze-

nie, że każdy chce być szczę-

śliwy, nawet biskup. Jak wia-

domo, różni ludzie w różny

sposób osiągają satysfakcję.

Jedni schowaliby do worka

o nazwie „szczęście” więcej

miłości, inni więcej zdrowia,

a jeszcze inni wypełniliby go

po brzegi pieniędzmi. Poczu-

cie spełnienia, oprócz tego, że

jest bardzo miłe, daje wszyst-

kim tzw. kopa. Ludzie szczęśli-

wi są bardziej przebojowi, szyb-

ciej się dorabiają, łatwiej się zako-

chują i zawierają przyjaźnie. I są jeszcze szczęśliwsi.

Dotarłem do sondażu z 2003 r., przeprowadzonego

w 28 krajach przez European Quality of Life. Badano do-

rosłych ludzi wybranych losowo. Mieli oni wskazać poziom

swojego szczęścia w skali od 1 do 10. Wygrali Skandy-

nawowie: Duńczycy i Finowie. W dalszej kolejności – Ir-

landia, Luksemburg, Szwecja, Malta, Austria, Hiszpania,

Wielka Brytania, Cypr itd. Zauważmy, że pierwsza sió-

demka to kraje o bardzo wysokiej stopie zamożności oby-

wateli (z wyjątkiem Malty), położone na peryferiach Euro-

py, nigdy nie wymieniane przez terrorystów jako cel ata-

ków. Najbardziej nieszczęśliwi są, w kolejności: Bułgarzy,

Łotysze, Litwini, Turcy, Słowacy, Estończycy, Portugalczy-

cy i Polacy. Znaleźliśmy się na ósmym miejscu od końca,

za Rumunami, Czechami i Grekami. Zapewne – odpowia-

dając na pytania sondaży – nasi rodacy dali też wyraz swo-

jemu wrodzonemu malkontenctwu, ale czy to wypada, by

naród do bólu katolicki był tak niezadowolony z życia...

A może chodzi właśnie o ten „ból”? Polacy są też wybit-

nie nieufni wobec bliźnich, pod tym względem wyprzedza-

ją nas tylko Grecy. Jesteśmy za to na pierwszym miejscu,

jeśli chodzi o wiarę w cuda.

A co daje szczęście Europejczykom? Pieniądze, pienią-

dze i jeszcze raz pieniądze! Oczywiście ta odpowiedź by-

łaby inna, gdyby sondaż przeprowadzić wyłącznie w szpi-

talu, ale wówczas nie byłby on miarodajny. Natomiast

w ogólnoświatowych badaniach na temat szczęścia wy-

grało właśnie zdrowie. Już na drugim miejscu była jednak

znowu kochana mamona. Z kolei sondaż przeprowadzony

w tak bliskich Polakom (także pod względem religijności)

Stanach Zjednoczonych Ameryki dał wynik tyleż ciekawy,

co żenujący. Otóż poza zdrowiem zdewociali Amerykanie

najbardziej cenią pieniądze, jednak nie same w sobie. Praw-

dziwą satysfakcję daje im dopiero fakt, że są bogatsi od

innych, zwłaszcza od swoich rówieśników, sąsiadów i zna-

jomych – tych, którymi się otaczają. Szkoda, a może ra-

czej na szczęście, że tak głęboko w istotę szczęścia nie

wnikały badania europejskie. Jak nic by wyszło, iż Pola-

ków z Amerykanami łączy nie tylko wojna w Iraku i nie-

biańskie wartości. Zdecydowanie bardziej etyczni są pod

tym względem bogacze z krajów Europy Zachodniej. Ich

(poza samymi pieniędzmi) najbardziej cieszy fakt życia

w ogólnie bogatym społeczeństwie. Natomiast z sondażu

European Quality of Life jednoznacznie wynika, że za-

możny Polak jest dużo bardziej nieszczęśli-

wy od dokładnie tak samo zamoż-

nego Duńczyka czy Fina.

Co – oprócz zdrowia i pie-

niędzy – daje ludziom zado-

wolenie z życia? Na pierw-

szym miejscu odwzajemnio-

na miłość oraz udane życie

osobiste i zawodowe, na-

stępnie: dzieci, pokój, do-

bry seks, realizowanie ży-

ciowych pasji i hobby, ży-

cie religijne, uprawianie

sportu, obcowanie ze

sztuką itd. Zawsze na-

leży jednak pamiętać

o worku, w którym każ-

dy z nas ma powyższe

i inne wartości – w róż-

nych proporcjach. I tak

np. znana piosenkarka,

członkini zespołu Spice

Girls i żona sławnego pił-

karza – Victoria Beckham

– twierdzi, że jest bardzo szczę-

śliwa, chociaż nie przeczytała

w życiu ani jednej książki. W zupełności wystarcza jej sła-

wa i pieniądze, a czyta namiętnie wyłącznie czasopisma

o modzie. Ktoś powie, że to pusta baba, ale jej jest z tym

dobrze! Z kolei o szczęściu nie może mówić pewien

56-letni Etiopczyk Ayattu Nure, który spłodził z jedenasto-

ma żonami aż siedemdziesięcioro siedmioro dzieci. Facet

miał co prawda majątek, ale ten topniał wraz z przybywa-

niem żon i potomstwa. „Chcę, żeby moje dzieci były rol-

nikami, ale nie mam dla nich ziemi. Chcę wysłać je do

szkoły, ale nie mam na to pieniędzy” – żali się Nure. Wy-

stosował apel do swoich rodaków, aby stosowali środki

antykoncepcyjne i nie śpieszyli się z ożenkiem. Taki gość

to żywa przestroga dla członków Ligi Polskich Rodzin, któ-

rzy wyznają zasadę – najpierw prokreacja, a później my-

ślenie. Przy okazji wiemy już, czym Polska różni się od Etio-

pii – jednego z najbiedniejszych krajów świata. U nas już

godne wychowanie czwórki czy piątki dzieci jest proble-

mem, a cóż powiedzieć o siedemdziesięciu siedmiu...

Jakie wnioski wypływają z sondaży, czyli stanu szczę-

ścia na potrzeby Ziemian? Jeśli nie chcemy wyłamywać

się ze statystyk, powinniśmy bogacić się i cieszyć otacza-

jącą nas biedą, np. postawić duży dom pośród slumsów,

bo radości z życia w bogatym polskim społeczeństwie

możemy po prostu nie dożyć. Nie szukajmy szczęścia

w zaświatach, gdyż na to (być może) przyjdzie jeszcze po-

ra. Róbmy swoje, czyli to, co sprawia nam największą przy-

jemność, ale nie do przesady, bo śmiech może się obró-

cić w płacz. A tak w ogóle – niech każdy szuka sam. Ży-

czę szczęścia.

Rozejściem zakończył się krótkotrwały sojusz Samoobrony i De-

mokratycznej Partii Lewicy. Lepper koalicjantów ustawiał na

listach gdzie chciał i jak chciał. Z Samoobroną rozstał się tak-

że były działacz SLD – Jacek Zdrojewski. Dał do zrozumienia,

że nie stać go na płacenie haraczu za wysoką pozycję na liście.

Andrzej Lepper mówił, że trzeba brać przykład z papieża. I proszę!

WARSZAWA Na polecenie Lecha Kaczyńskiego wyrzucono

z placu Zawiszy kamień pamiątkowy, poświęcony Henrykowi

Grafowskiemu – przedwojennemu działaczowi komunistycznej

młodzieżówki, którego zamordowała sanacyjna policja w 1932 r.

Kaczyński burzy pomniki ofiar. Na razie jeszcze sam nie morduje...

WATYKAN Wyrazem zbliżenia pomiędzy Benedyktem XVI

a skrajnie prawicowym i antysemickim Bractwem św. Piusa X,

czyli lefebrystami, będzie wizyta w Watykanie szefa bractwa, bi-

skupa Bernarda Fellaya. Został on wyklęty przez samego JPII...

Jeszcze trochę i Wojtyła wyjdzie na watykańskiego socjalistę!

WATYKAN/USA Prawnicy papieża zwrócili się do rządu USA

o udzielenie mu immunitetu, ponieważ Papa jest oskarżony (jesz-

cze jako szef Kongregacji Doktryny Wiary) o przyczynienie się

do ukrywania księży przestępców seksualnych. Został on pozwa-

ny w czasie jednego z procesów o molestowanie w stanie Tek-

sas. Rząd Busha uspokoił Ratzingera, że ten nie pójdzie siedzieć,

bo ma immunitet dyplomatyczny. Tymczasem niektórzy prawni-

cy amerykańscy dowodzą, że papieżowi nie przysługuje immuni-

tet, bo jest pozwany jako głowa Kościoła, a nie głowa państwa.

Jakby ktoś nie wiedział, to prawnicy amerykańscy są Żydami, mo-

lestowane dzieci zmyślają, a całą akcją steruje masoneria.

POLSKA/USA Politycy PO – Jan Rokita i Hanna Gronkie-

wicz-Waltz – podczas pobytu za oceanem buchnęli w publicz-

nych wystąpieniach nienawiścią do Rosji. Rokita twierdził, że

rząd Putina to byli agenci KGB, którzy nic innego nie robią,

tylko szkodzą Polsce. Przykościelna Hanna pomstowała, iż

Rosję trawi rak korupcji, i że „Polska powinna trzymać się jak

najdalej, aby ten rak nie przeszedł na polskich biznesmenów”.

Paranoiczna, obsesyjna rusofobia polskich polityków byłaby nawet

śmieszna, gdyby nie to, że jest kosztowna i szkodliwa – patrz niżej.

ROSJA/NIEMCY Ruszyła budowa gazociągu, którym Rosja-

nie będą transportować gaz do Niemiec i Wielkiej Brytanii.

Partnerzy zdecydowali się na podmorski, bardzo drogi wariant,

ponieważ strona rosyjska chciała uniknąć tranzytu przez nie-

przyjazną Polskę. Nasz kraj straci setki milionów dolarów.

Co tam kasa! Liczą się wartości, a wśród nich katolizacja kacapów.

WŁOCHY Część polskich robotników pracujących przy zbiorze

pomidorów we Włoszech jest siłą przetrzymywana w obozach

pracy zorganizowanych przez mafię. Polacy pracują tam za

marne grosze przez 18 godzin na dobę pod okiem strażników.

Czy nasz rząd upomni się o nich tak, jak o rodaków na Białorusi?

WIELKA BRYTANIA Salman Rushdie, światowej sławy pisarz

(m.in. „Szatańskie wersety”) wywodzący się ze środowiska indyj-

skich muzułmanów, wezwał świat islamu do reformy. Rushdie,

który ukrywał się przez 9 lat po rzuceniu na niego klątwy przez

Chomeiniego, stwierdził, że należy odejść od traktowania Kora-

nu jako nieomylnej księgi świętej i traktować ją jako dokument

historyczny, zawierający wiele rad dla wierzących. Jego zdaniem,

fundamentalizm prowadzi do izolacji muzułmanów i terroru.

Czy na tym świecie trzeba być odszczepieńcem i kalać świętości,

aby mówić święte słowa?

IRLANDIA Szok! Z okazji katolickiego Światowego Dnia Mło-

dzieży episkopat potępił dyskryminację, w tym prześladowania

gejów i lesbijek jako grupy społecznej.

Jeżeli Kościół kat. zaczyna przemawiać ludzkim głosem, to znaczy,

że jest już w bardzo rozpaczliwej sytuacji.

UKRAINA Pod ochroną znacznych sił policji i mimo prote-

stów prawosławnych oraz części lewicy odbyło się przeniesie-

nie siedziby Kościoła unickiego (zależnego od Watykanu) ze

Lwowa do Kijowa. Prawosławni przyjęli to przeniesienie jako

akt katolickiej agresji i ekspansji Watykanu na Wschód.

A ktoś by mógł pomyśleć, że zaangażowanie polskich władz w po-

marańczową rewolucję było bezinteresowne...

ARGENTYNA Biskup diecezji Santiago del Estero, Juan Car-

lo Maccarone, ustąpił ze stanowiska po opublikowaniu kasety

wideo z jego homoseksualnymi wyczynami erotycznymi. Zna-

ny ze wspierania ubogich biskup Maccarone miał przed sobą

awans na arcybiskupa, a nawet wiceszefa episkopatu.

Każdy biskup miałby szansę zostać świętym, gdyby nie grzech

hipokryzji.

JONASZ

K iedy człowiek jest w miarę zdrowy, robi to, co lubi

Nr 34(286) 26 VIII – 1IX2005 r.

GORĄCY TEMAT

kę, ba!, nawet konserwę,

bo może z niej wyskoczyć

Donald Tusk. „Człowiek

z zasadami” patrzy na nas z tysię-

cy billboardów w całej Polsce.

Sprawdziliśmy, kto płaci za tę gi-

gantyczną kampanię reklamową.

Finansowanie kampanii wybor-

czych wygląda modelowo tak: par-

tia polityczna otrzymuje dotację

z budżetu państwa. Jest to kwota za-

leżna od kilku elementów. Trzeba

zaznaczyć, że są de facto dwie kam-

panie: parlamentarna i prezydenc-

ka. Ta pierwsza, zgodnie z prawem,

ma być finansowana głównie (teo-

retycznie) ze składek członków i do-

tacji budżetowej. Owa dotacja zale-

Kowalskiego dowolną kwotę, roz-

pisując ją na poszczególnych człon-

ków swojej rodziny, znajomych, pra-

cowników itd.

Prawo zabrania przekazywania

jakichkolwiek funduszy na kampa-

nię wyborczą przez firmy, czyli pod-

mioty gospodarcze. Śmieszny to

przepis, bowiem jeśli nasz biznes-

men Malinowski chce wspomóc kan-

dydata Kowalskiego kwotą znacz-

niejszą, to robi tak: wypłaca swoim

pracownikom ekstrapremię, a oni

muszą tę premię zanieść do banku

i wpłacić na konto kampanii wy-

borczej. Proste, prawda? Jeśli nie do

końca proste, to dodajmy, że jest

jeszcze jeden sposób dotowania wy-

borów (praktykowany zwłaszcza

kampania Tuska może kosztować.

Otóż samo miejsce na byle jakim

billboardzie warte jest minimum 600

zł miesięcznie. Droższe – podświe-

tlone i w stolicy – mogą kosztować

ponad 3 tys. zł na miesiąc. I tyle

kosztują. Według naszych operacyj-

nych danych, owych luksusowych bil-

lboardów ma Tusk w całym kraju

około 2,5 tys. To daje kwotę 7,5

mln zł miesięcznie (wariant bardzo

ostrożny i zminimalizowany). Jak

wiadomo – kampania prezydencka

trwa dwa i pół miesiąca, tak więc

wychodzi nam ponad 18 milionów

złotych. Ale są przecież billboardy

zwykłe. Na nich wisi około 10 tys.

Tusków (znów wariant zaniżony). Za

wieszanie siebie na tych płaszczy-

razy trzy, bowiem jeszcze raz mó-

wimy, że przyjęliśmy wariant taki,

jak gdyby Tusk reklamował się wy-

łącznie w nocy w... np. TV 4. Do-

dajmy do tych paru milionów kosz-

ty wieców wyborczych, spotów ra-

diowych, druku ulotek itp., itd.). Jak-

kolwiek by liczyć, wychodzi co naj-

mniej 35 milionów złotych.

Ogłaszamy zatem wszem wobec,

że pan Donald Tusk łamie prawo,

przekraczając – i to znacznie, bo

około trzech razy! – limit przy-

znany przez PKW na kampanię

wyborczą. Czy w PKW jest jakiś

jeden jedyny marny kalkulator?!

Wiemy, jakie macie pytanie: skąd

Tusk i jego totumfaccy mają takie

pieniądze?

Już odpowiadamy. Po pierwsze

– komitet wyborczy Tuska wziął

6 milionów kredytu bankowego, któ-

ry to kredyt poręczyła Platforma Oby-

watelska. Kto mu dał taką gigantycz-

ną gotówkę? Tego nie da się ustalić

w żaden sposób (tajemnica banko-

wa), ale – według naszych ustaleń

– chodzi o PEKAO. Bank może mieć

w tym wielki interes. Zależy mu bar-

dzo, aby przyszły rząd nie zabloko-

wał fuzji banków PEKAO i BPH

– fuzji zapowiadanej co najmniej od

maja.

Ale to jest wszystko betka. Dow-

cip polega bowiem na tym, że na-

wet jeśli Tusk zostanie prezydentem,

to zwrotu za kampanię – zgodnie

z prawem – nie dostanie. Dostanie

zaś... jego Platforma za kampanię

parlamentarną; dostanie z budżetu,

czyli z naszych pieniędzy. Kto zatem

finansuje kampanię Donalda Tuska?

My, Kochani, my wszyscy!

Nasz tajny informator z kręgu

PO twierdzi, że umowa jest dokład-

nie taka: kasa z budżetu – po wej-

ściu Platformy – zostanie przeka-

zana na długi Tuska. Tylko że bę-

dzie to kolejny przekręt, bowiem

– zgodnie z prawem – nie wolno

finansować prezydenckich wybo-

rów z funduszy przekazywanych

przez budżet za partyjną kam-

panię wyborczą!

Ale to nie cała kasa Tuska. Te

superlatywy, które słyszymy w radiu

i TV o „człowieku z zasadami”, też

są pokrywane z tak zwanych cegiełek.

To – powiedzmy – datki od obywate-

li. Owe cegiełki są najlepszą formą

korumpowania polityków, ponieważ

nie podlegają żadnej ewidencji. Pań-

stwowa Komisja Wyborcza nie może

(nie ma nawet prawa) zapytać, kto dał

kasę i ile jej dał. Tak więc niewyklu-

czony jest taki scenariusz: przychodzi

ktoś z Wołomina – jakiś „Masa” czy

„Kiełbasa” – i mówi: – Donald, masz

tu dużą bańkę w gotówce, ale kiedyś

poproszę o przysługę...

– Nie ma sprawy – odpowiada

Tusk.

Ciekawe tylko, o jaką przysługę

będzie szło... Oczywiście, tak może

być z każdym z kandydatów, ale za-

sada jest zawsze taka, że ten, który

przewodzi stawce, ściąga niemal

wszystkich sponsorów. Podstawa to

kupa szmalu na starcie, później spi-

rala sama się nakręca i kandydat wy-

grywa. Tusk zainwestował najwięcej

i w chwili obecnej zdobył już taką

przewagę, że – jak mawiają polscy

dziennikarze – „tylko cud” może mu

przeszkodzić w zwycięstwie. Wie-

dział, co robił, kiedy podpisał się

na billboardach per „prezydent”...

Podsumowując „człowieka z za-

sadami”, powiedzmy tak: według naj-

ostrożniejszych wyliczeń pan Donald

Tusk wyda na swoją kampanię pre-

zydencką 35 mln zł. Przekracza to

dopuszczalny limit, określony przez

PKW, o 23 miliony.

Co tak naprawdę oznacza owe

35 milionów wydanych na to, by-

śmy uznali, że Donald Tusk jest pre-

zydentem wszystkich Polaków? Tyl-

ko tyle, iż za taką kwotę 950 tysię-

cy najbiedniejszych dzieci w Polsce

dostałyby darmowe wyprawki szkol-

ne. MAREK SZENBORN

KAROL KWIATEK

Fot. WHO BEE

Tuskomania

ży od wyników wyborów. Innymi sło-

wy, jeśli do Sejmu weszła Liga Pol-

skich Rodzin, to musisz sobie zdać

z tego sprawę, Czytelniku, że w ja-

kiejś części sfinansowałeś luksusowy

obiad Romana Giertycha , nie mó-

wiąc o jego wyjazdach, wiecach oraz

plakatach i ulotkach LPR-u itp.

Oprócz dotacji z budżetu, czyli z na-

szych kieszeni, każdy sympatyk da-

nej partii może przekazywać jedno-

razowo i anonimowo darowiznę do

kwoty 840 złotych. Jeśli chce dać

więcej, to już nie może być anoni-

mowy i powinien przelewu na kon-

to partii dokonać oficjalnie ze swo-

jego konta. Maksymalna wpłata to

10 tys. złotych. Po co ten limit?

A po to, żeby (teoretycznie) roz-

maici biznesmeni nie kupowali so-

bie przychylności przyszłych polity-

ków. Oczywiście jest to prawo mar-

twe, bowiem biznesmen Malinowski

może wpłacić na konto kandydata

przez prawicę, i to często). Otóż np.

za druk ulotek, folderów czy innych

wyborczych gadżetów firma X na-

szego Malinowskiego powinna wy-

stawić fakturę na, powiedzmy, 100

tys. zł. Ale wystawia na 20 tysięcy.

Owa różnica 80 tysięcy stanowi wła-

śnie darowiznę.

I to jest taka legalna nielegal-

ność. Nielegalność w świetle prawa!

To tak w skrócie w kwestii wy-

borów do parlamentu. Istnieją prze-

cież jeszcze wybory prezydenckie.

Kto i z jakiej kieszeni je finansuje?

Skąd Tusk – szef partii, która

w telewizji chwali się, że nie bierze

z budżetu państwa ani grosza – ma

miliony złotych na tysiące billboar-

dów i setki telewizyjnych spotów re-

klamowych? Zaraz to wyjaśnimy.

Na razie sprawdźmy, o jaką ka-

sę w czasie całych wyborów chodzi.

Popatrzmy na przykładzie Platfor-

my Obywatelskiej i policzmy, ile

znach Tusk musi zapłacić dalsze

6 milionów złotych razy dwa i pół

miesiąca, co daje 15 mln zł. To r a -

zem i szacunkowo (możliwość ra-

batów) daje ok. 30 mln zł.

12 mln zł to jest kwota gra-

niczna, jaką według Państwowej

Komisji Wyborczej jeden kandy-

dat może wydać na całą swoją

promocję. Ale przecież Donald Tusk

reklamuje się także w telewizji. Przyj-

mijmy najtańszą cenę spotu w TV,

w czasie niskiej oglądalności. Wyno-

si ona 800 zł za reklamę (30 sekund).

Oczywiście jest to bzdet, bo w naj-

lepszym czasie antenowym (np.

przed Wiadomościami TVP 1) za 30

sekund zapłacić należy nawet 70 tys.

zł. Ale niech tam... Nie bądźmy dro-

biazgowi. Z bardzo oszczędnych wy-

liczeń wynika, że Tusk za kampanię

w telewizji (nie licząc radia) zapła-

cił co najmniej milion. Kwotę tę pro-

ponujemy pomnożyć co najmniej

GŁASKANIE JEŻA

Gówienko

do spraw zgnojenia Cimoszewicza ”. Doceniam

prezydenta Kwaśniewskiego, że nie dał satys-

fakcji tym inkwizytorom.

W tym momencie przyszedł mi do głowy...

Kawał nr 3. Popatrz, jaki piękny jest ten

nasz świat – mówi mama-robal do synka-roba-

la. – To, co tam jest na górze, to słoneczko.

Widzisz, jakie piękne? A tam w oddali – zielo-

ne i szumiące – to las. A to obok, co się tak

skrzy i daje ochłodę, to strumyczek. Prawda,

że piękny jest świat, synku? – Piękny, mamu-

siu. Tylko jeżeli świat jest taki piękny, to dla-

czego my musimy siedzieć w gównie? – Bo to

jest, synku, nasza ojczyzna!

Do jakiego stopnia w tej naszej ojczyźnie,

w tym swojskim gówienku już teraz (jeszcze

przed wyborami) rządzą określone siły, opi-

szę na następującym przykładzie: Kilka lat te-

mu Lech Kaczyński , biorąc udział w progra-

mie Radia Zet, powiedział, że Lech Wałęsa

jako prezydent dopuszczał się przestępstw.

Wściekły jak diabli (wcale się nie dziwię) Wa-

łęsa zaskarżył Kaczyńskiego do sądu o znie-

sławienie. I wygrał we wszystkich trzech in-

stancjach – łącznie z wyrokiem kasacyjnym Są-

du Najwyższego. I co? I to, że prawnik, były

minister sprawiedliwości, obecny kandydat na

prezydenta – Kaczor – ogłosił wszem wobec, że

wyroku nie wykona i nie przeprosi Wałęsy pu-

blicznie na łamach mediów. Nie przeprosi i już.

Proszę mnie dobrze zrozumieć... Nie wni-

kam w istotę sprawy, czy wyrok był sprawiedli-

wy, czy też nie; czy Kaczyński miał rację, czy

jej nie miał. Nie o to chodzi. W praworządnym,

demokratycznym państwie wyroki sądów nale-

ży respektować. Według starorzymskiej zasady

– „Twarde prawo, ale prawo”.

Teraz wyobraźmy sobie taki przykład mo-

delowy: „Fakty i Mity” przegrywają sprawę

w sądzie i muszą kogoś – ot, choćby owego

Nowaka – przeprosić za pomówienie. A tu na-

gle Jonasz mówi:

– Takiego wała! Mam w dupie sąd, jego

wyroki i Nowaka przepraszać nie będę.

Założę się, że już trzy dni później czekałby

„spokojnie” w areszcie na przesłuchanie, a po-

tem na wyrok – niewykluczone, że więzienia.

No, ale w tym kraju zawsze byli i będą

równi i równiejsi. Tak jak koniak pozostanie na-

pojem klasy robotniczej, pitym ustami jej przed-

stawicieli! I to jest właśnie nasze gówienko,

nasza ojczyzna. MAREK SZENBORN

Lech Kaczyński – kandydat (niestety) na

prezydenta – oficjalnie zapowiedział w bły-

skach fleszy i szumie kamer telewizyjnych,

że popełni przestępstwo. I co? I nawet nikt

tego nie zauważył!

Są takie dwa niezłe dowcipy mówiące prak-

tycznie o tym samym:

Kawał nr 1: Wielka hala widowiskowa. Wiec

przedwyborczy jakiejś partii. Trwa ożywiona dys-

kusja. Nagle wstaje Nowak i krzyczy: – Nie mo-

żemy poprzeć kandydatury Kowalskiego, bo

jego córka jest kurwą! Cisza się robi jak ma-

kiem zasiał, a tysiąc osób patrzy na Kowalskie-

go. Ten podrywa się z krzesła i wrzeszczy:

– Ludzie, ale ja nie mam żadnej córki! – To

nie ma nic do rzeczy! – ripostuje Nowak i otrzy-

muje brawa.

Kawał nr 2: Nowak telefonuje do Kowal-

skiego: – Wiesz, stary, jest taka głupia sprawa.

Wczoraj byłeś u mnie w domu z wizytą. Gdy

wyszedłeś, żona podniosła straszny raban, bo

odkryła, że zginął jej bardzo drogi złoty pier-

ścionek. – Matko święta... i co? – pyta przera-

żony Kowalski. – Nic! Pierścionek znalazł się

po kilku minutach, ale niesmak pozostał!

Obydwa dowcipy najdokładniej przedsta-

wiają obraz obecnej, polskiej sceny politycznej.

Taplanie się w błocie i obrzucanie błotem. Bez

prawa do obrony. Opinia publiczna kupi naj-

większą nawet bzdurę. W ich produkcji celują

Giertychy, Wassermanny i Miodowicze roz-

maitej maści. To oni wskazują palcem: – Ten

jest wredny łobuz i drań oraz złodziej, a ten jest

„nasz”, czyli uczciwy. To oni na dobrą (złą) spra-

wę budują słupki poparcia w badaniach opinii.

Media na to jak na lato – bo przecież igrzysk

nigdy dość. Oglądalność rośnie. Tym bardziej

że trwa festiwal pod tytułem „Komisja śledcza

B oimy się otworzyć lodów-

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 34 (286) 26 VIII – 1 IX 2005 r.

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Rżnąć głupa!

mu tam coś wycięli w jakiejś piosen-

ce. Daję słowo, że takich tantiemów

z Zaiksu, jakie wówczas brał, nigdy

potem nie dostawał.

Ludzie, ludzie, cuda w tej budzie!

Co to się porobiło! Chyba ptasia gry-

pa trafiła już do Polski i padła na mó-

zgi co niektórym.

Ale najbardziej zajefajny był kon-

feransjer, niejaki Wojciech Mann .

Pieszczoszek kolejnych prezesów Te-

lewizji. Jego głos leciał na okrągło

w radiowej „Trójce”, a wypasiona

buźka i panoramiczna sylwetka po-

jawiała się w wielu cyklicznych pro-

gramach telewizyjnych. A teraz z wro-

dzonym sobie niepoczuciem humo-

ru wali na odlew komuchów i przy-

pieprza się do cenzury, że ta nie

pozwoliła mu w pełni rozwinąć or-

lich skrzydeł. A co on chciał – wie-

ce wolnościowe robić w radiu, za-

miast puszczać klasyków rocka?

Jak pan może, panie redaktorze,

tak rżnąć głupa?! Przecież to pan był

jednym z cenzorów. Dowody? Pro-

szę bardzo! 14 sierpnia 1987 r. na

oczach wielomilionowej widowni,

w godzinach największej oglądalno-

ści, razem z red. Romkiem

Rogowieckim , w progra-

mie „Stereo i w kolorze”

– podarliście i spaliliście

książkę Andrzeja Rodana,

czyli moją. Ogień buchał

jak na inkwizytorskim sto-

sie. I co?

I tak na Festiwalu Je-

dynki dorżnięto komu-

nę, a przy okazji rżnię-

to głupa.

ANDRZEJ RODAN

Prowincjałki

46-letni Marek K. z Olsztyna został oskar-

żony o molestowanie seksualne dwóch

nastolatek. Zarabiały na wakacje, sprzątając w jego biurze podróży.

W prokuraturze zeznały, że mężczyzna kazał im przychodzić do pracy

w krótkich spódniczkach, szpilkach i topach. W takim stroju musiały myć

na klęczkach podłogi. Pracodawca kładł się na ziemi i udawał kawałek

parkietu, który trzeba doczyścić. Sąd zalecił badanie psychiatryczne. AH

TVP 1 w Operze Leśnej w Sopo-

cie zorganizowała Festiwal Jedyn-

ki. Pojawiło się na nim parę dino-

zaurów polskiego rocka. Śpiewy

były kiepskie, ale za to raczono

widzów rzewnymi opowiastka-

mi, jak to komuna gnoiła artystów,

a oni walczyli z nią ze wszyst-

kich sił. Jest to bujda na resorach!

Kora Jackowska z grupy Ma-

anam opowiadała, jak cenzura nisz-

czyła jej najlepsze teksty. Zapomnia-

ła dodać, że nigdy w życiu nie miała

takiej popularności i nie zarobiła ty-

le pieniędzy jak za panowania Woj-

ciecha Jaruzelskiego . A tak z czy-

stej ciekawości pytam – na czym po-

legała bitwa z komuchami za pomo-

cą takiego oręża jak piosenki „Ko-

cham cię, kochanie moje” albo „Bu-

enos Aires”? Do tego drugiego utwo-

ru komusze pomioty z cenzury rze-

czywiście mogły się przyczepić, bo-

wiem był to plagiat i głośny śmiech

szedł na całą Polskę.

Grzegorz Markowski z Perfec-

tu też nadawał na problemy, jakie ze-

spół miał w radiu i telewizji z utwo-

rem „Autobiografia”. Jasna cholera,

czy gandzia spaczyła mu pamięć?

Przecież „Autobiografia” leciała

w eterze aż do wyrzygania. Pamiętam

jak dziś – otwieram radio – jest! Idę

na masowy koncert – jest! Włączam

telewizor – jest! Chłopaki grali po

40–50 koncertów w miesiącu (dzien-

ny rekord – sześć imprez pod rząd

w niedzielę).

Wówczas nie otwierałem konserw

rybnych, bo bałem się, że skumbrie

w tomacie zaczną mi lecieć Zbysz-

kiem Hołdysem , Markowskim i „Au-

tobiografią” (skądinąd świetny utwór).

Nie jadłem zielonego groszku z pu-

szek w obawie, że usłyszę Korę albo

„Lombard” z Małgorzatą Ostrow-

ską i jej „Szklaną pogodą”. Ludzie,

jaki ja wtedy byłem piękny i chudy!

Powróćcie, tamte czasy!

Inny facio z telewizora, reżyser

Walter Chełstowski , zapewniał te-

lemaniaków i widzów Opery Leśnej,

że właściwie to on obalił rządy złych

komuchów, łkał (i łgał) w rękaw cud-

nej koszuli, jakie miał kłopoty z cen-

zurą i kierownictwem Telewizji. Chy-

ba kochaś zapomniał, że jak w niej

pracował, to

organizował

w czasach

tej prze-

brzydłej ko-

muny, za jej

wiedzą i zgodą,

słynne festiwale

w Jarocinie.

Bogdan Ole-

wicz (autor tek-

stów) wyżalał się

na cenzorów, bo

Policjanci z Zielonej Góry pojechali aresz-

tować Dariusza S. , oskarżonego o skła-

danie fałszywych zeznań. Wleźli w sam środek przyjęcia zaręczynowego

i wtedy rzucili się na nich rodzice aresztowanego, jego narzeczona i przy-

szły teść. Wezwano posiłki. W rezultacie za czynną napaść na policjanta

do aresztu trafił ojciec Dariusza, a on zdołał uciec. Rodzina spisała się na

medal.

W centrum Lublina jadący na rowerze 20-

letni rzezimieszek wyrwał kobiecie tele-

fon komórkowy i zaczął uciekać. Kiedy jednak z chodnika zjechał na jezd-

nię, zderzył się z samochodem. Na miejscu pojawili się policjanci. Telefon

trafił z powrotem do właścicielki, a złodziej – do szpitala. Jak wyjdzie, gro-

zi mu kara nawet do 5 lat pozbawienia wolności.

W Buczku biegnąca poboczem drogi kro-

wa potrąciła kobietę. Ofiarę przewieziono

do szpitala, a policja szuka świadków wypadku. Krowa, rzecz jasna, po-

szła w zaparte.

Dwóch nastolatków przebiegło na golasa

przez centrum Kielc. W rękach trzymali

amerykańską flagę. Policjantom wyjaśnili, że chodziło o przegrany zakład.

Młodzieńcy odpowiedzą przed sądem grodzkim za naruszenie przepisów

ruchu drogowego.

ZAMIAST BEBIKO

Do łódzkiego szpitala przywieziono kolej-

nego alkoholika. Miał 1,5 roku i... ponad

dwa promile alkoholu we krwi.

żydowskich niedobitków z Holocaustu pa-

pież Ratzinger – były członek nazistowskiej mło-

dzieżówki. Takiego teatru absurdu nie wymyśliłby

nawet Mrożek.

„Młodzież polubiła papieża” , donosiła z Kolonii „Ga-

zeta Wyborcza”. W zamyśle propagandowym wydawców

chodzi o to, aby su-

gerować, że to cała

młodzież świata

uwielbia Ratzingera.

Na takiej samej za-

sadzie polskie media

kłamały o Janie

Pawle II , że jest „światowym, niepodważalnym autoryte-

tem moralnym”. Że fakty były inne, tym gorzej dla fak-

tów. Organizacje totalitarne lubią robić wielkie, entuzja-

styczne imprezy. To są demonstracje siły, które zarówno

otoczeniu, jak i uczestnikom mają pokazać moc i prze-

wagę inicjatorów. Robili tak faszyści i bolszewicy, robią

też różne organizacje wyznaniowe, organizując zjazdy

i pielgrzymki na stadionach, placach i ulicach.

Rzeczywistość katolicka jest jednak bardzo przygnębia-

jąca. Kolonia jest tak położona, że wyjazd nawet z niby

odległego Paryża (9 mln mieszkańców!) na papieską mszę

to ledwie jednodniowa, wygodna wycieczka ekspresem TGV.

Zatem te kilkaset tysięcy uczestników zjazdu to nie suk-

ces – to porażka. W samych Niemczech żyje przecież 25

milionów katolików, w sąsiedniej Belgii – 8, a w pobliskiej

Holandii – kolejne 5. Gdzie oni wszyscy byli?

Opublikowano właśnie dane, według których tylko

11 proc. Niemców ufa Kościołowi katolickiemu, czyli le-

dwie co trzeci katolik. Równie liczny Kościół ewangelic-

ki cieszy się też marnym, ale jednak o połowę większym

zaufaniem. Wśród młodzieży to zaufanie trzeba podzie-

lić jeszcze na pół. I to jest prawdziwa skala dramatu,

jaki dotyka Kościół – kompletna moralna kompromita-

cja, brak wiarygodności, a więc brak przyszłości. Stąd wła-

śnie te wielkie widowiska z udziałem papieża, na które

kler spędza to, co jeszcze zostało z wielkiej rzymskiej

trzody. To już chyba dla niego jedyny powód do satys-

fakcji na zachodzie Europy. Jednak po stuleciach mor-

derstw, manipulacji, kłamstw i rozmaitych podłości sa-

mozwańczy repre-

zentanci Boga na

ziemi mają to, na co

zasłużyli. Wobec tych

faktów bredzenie

polskich mediów

o jakimś moralnym

autorytecie papiestwa jest żałosne. Stąd nerwowe dzia-

łania Kościoła, aby chociaż trochę odwlec katastrofę. Stąd

dotacje do młodzieżowych wyjazdów sępione od ko-

ścielnych sponsorów. Nic dziwnego, że niektórzy dają

się skusić na tanią wycieczkę.

Wobec tego braku wiarygodności mentorskie zapędy

papieża w stosunku do Żydów są niesmaczne. Garstka Ży-

dów, która ocalała w Niemczech po wojnie, musiała z osłu-

pieniem słuchać człowieka, którego kościelna pycha za-

ślepiła tak, że sam już nie wie, kim jest. Niemiec, który

miał udział w wojnie, być może nie dobrowolny, ale prze-

cież własny, może wobec ofiar tylko milczeć lub prosić

o wybaczenie. Moralizowanie, wzywanie do wzajemnego

szanowania – jest nie na miejscu. Podobnie jak zwalanie

winy na „pogański nazizm”. Czyżby Ratzinger nie pamię-

tał, że antysemicki katolicyzm przez stulecia przygotowy-

wał drogę Hitlerowi niczym Jan Chrzciciel Jezusowi?!

Katowani i poniżani przez stulecia Żydzi mogą sza-

nować katolików, jeśli chcą, choć nie mają ku temu po-

wodów. Sugerowanie czegoś przeciwnego jest niesmacz-

ne. Ale trudno oczekiwać dobrego gustu od człowieka,

który uważa się za nieomylnego. ADAM CIOCH

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

RZECZY POSPOLITE

To człowiek, który w ferworze zajęć potrafi zadbać o każdego. Z jednej stro-

ny charyzma, z drugiej walka o lepsze jutro. Wypisz wymaluj – drugi Piłsud-

ski. (Renata Beger o Andrzeju Lepperze)

Co Beger, Ostrowski, Grzesik zrobili dla Samoobrony? Nawet podpisów nie

umieli zbierać.

(Andrzej Lepper)

Moralista z Hitlerjugend

(...) nie ma realnej szansy na demokratyzację Ligi Polskich Rodzin. W jej

miejsce powstaje modelowa partia autorytarna z jednym guru zbierającym

na wszystkich kwity, lojalki i dbającym o to, by nikt nie mógł go odwołać.

(Bogdan Pęk o Romanie Giertychu)

Prawo, podatki, budżet państwa są kształtowane pod dyktando obcych nam

mocarstw i zbiurokrytzowanej Unii Europejskiej. Poprzez knowania sza-

tańskich propagatorów liberalizmu moralnego i rozwiązłości seksualnej, za-

kusy antypolskiej, antykatolickiej światowej finansjery, atakującej podstęp-

nie poprzez niszczenie systemu wartości moralnych, oskarżanie o niedoko-

nane zbrodnie i rozpowszechnianie fałszywych świadectw historii prowa-

dzi się walkę z Polską.

(ks. prałat Henryk Jankowski, fragment kazania

wygłoszonego w 25. rocznicę wybuchu strajku w Stoczni Gdańskiej)

Ludzie służb kontrolują tę kampanię. Proszę spojrzeć na orlenowską komisję

śledczą. Jest natkana ludźmi służb jak gęś farszem. (Tomasz Nałęcz)

Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem łowieckim w dniu 15 sierpnia

rozpoczyna się sezon łowczy na kaczki. Ustawodawca, przyjmując ten termin

za początek sezonu, przypadkowo wpisał się w logikę kampanii wyborczej,

gdyż (...) trwająca akurat kampania jest – w pewnym sensie – formą polo-

wania na absurdy głoszone przez te kaczki i kaczory, które buszują po pol-

skiej polityce niczym po zagrodzie.

(www.konserwatyzm.pl)

Wybrała OH

KAWAŁEK PODŁOGI

SILNA RODZINA

PECHOWIEC

KROWA

SPRAWA HONORU

„M usimy się nawzajem szanować”, pouczał

Nr 34 (286) 26 VIII – 1 IX 2005 r.

NA KLĘCZKACH

MINUS 700 TYSIĘCY

Ksiądz Evans, chociaż ma żo-

nę, zobowiązany jest do życia w czy-

stości. Biedna żona... MW

zdrowy rozum, jeśli już było o co

oskarżać, to raczej klientów – za to,

że tak mało płacili; no, chyba że

usługodawczyni kierowała się wzglę-

dami charytatywnymi lub była ge-

rontofilką... Ale nie o to szło poli-

cji, lecz o wykroczenie – prostytu-

cję. Oto purytanizm według najlep-

szych tradycji pierwszych osadni-

ków. A to Stany właśnie... TW

W Programie 1 TVP w niedzie-

lę, podczas relacji ze spotkania pa-

pieża Benedykta XVI z młodzie-

żą, przemawiał arcybiskup Kolonii

Meisner . W pewnym momencie

wymienił liczbę uczestników spo-

tkania – „300 tysięcy”. Polski tłu-

macz przetłumaczył to na „prawie

milion”. Po paru minutach kardy-

nał powiedział o zgromadzonych

„tysiącach”, tłumacz na to: „Milion,

ponad milion”. Następnie dziesię-

ciokrotnie zwiększył liczbę bisku-

pów uczestniczących we mszy. Za

tzw. komuny działali cenzorzy nie

zawsze douczeni, ale nie pozwala-

li sobie na taką bezczelność i głu-

potę. A dzisiaj? – przecież już na-

wet gorliwi katolicy znają obce ję-

zyki.

czci Jana Pawła II . Ma ważyć 27

ton i kosztować 3 mln zł. Wraz

z dzwonem ma też powstać caril-

lon – zestaw mniejszych dzwonów

różnej wielkości i o różnej wysoko-

ści tonu. Miałyby one wygrywać ulu-

bioną pieśń papieża – „Barkę”. Bę-

dzie przy niej zapewne tańczyć 6 ty-

sięcy przemyskich bezrobotnych.

O miejscu zawiśnięcia dzwonu zde-

cydują władze kościelne. AH

odmalować. Tak też postanowili

w centrali PKP Nieruchomości – na

życzenie księży, którzy obok dwor-

ca urządzili przystanek lokalnej piel-

grzymki. Wkrótce na dworcu Ryb-

nik Paruszowiec pojawiły się ekipy

remontowe i w kilka dni rozsypu-

jący się obiekt stał się niemalże wi-

zytówką Rybnika. A myśleliśmy,

że czasy, gdy malowano trawę na

zielono, dawno minęły... AS

TAKIE BUTY!

W Zjednoczonych Emiratach

Arabskich uaktywnili się złodzie-

je... butów. Nie muszą się nawet za

bardzo napracować, bo istną mek-

ką dla nich okazują się meczety,

gdzie wierni i turyści zostawiają

swoje obuwie przed wejściem. Gi-

ną modele drogie i markowe, a tam-

tejsza policja otrzymuje nawet 40

zgłoszeń dziennie. Nassir Al Ta-

war , biznesman z Dubaju, stracił

już w ten sposób dwie pary eleganc-

kich pantofli. Skradzione obuwie

wywożone jest do zakładów szew-

skich w Omanie, a złodziej dosta-

je nawet po 13,5 dolara od pary!

Wierni narzekają, że nie mogą

skupić się na modlitwie, gdyż cały

czas zastanawiają się nad tym, czy

znów przyjdzie im wracać do domu

na boso. Władze przed każdym me-

czetem mają wystawić straże. OH

ZAGRANY NA ŚMIERĆ

28-letni Koreańczyk zmarł z wy-

cieńczenia po 49-godzinnej grze na

komputerze w kawiarence interne-

towej. Nie spał i nie jadł – pochło-

nięty symulującą walkę grą „Star-

craft”. W końcu padł, a po kilku

godzinach zmarł w szpitalu na atak

serca. Miesiąc wcześniej wyrzuco-

no go z pracy, do której przestał

przychodzić, bo był zajęty... grami

komputerowymi.

PAPA BAŁTYCKI

FIGURA TANECZNA

Duchowni z parafii św. Piotra

z włoskiej miejscowości Acerra nie-

daleko Neapolu nie mają spokojnych

wakacji. Postarali się o to tamtejsi

wierni, którzy gremialnie spostrze-

gli, że znajdująca się w ich kościele

figura Matki Boskiej rusza się, a do

tego nabiera ludzkich cech. Parafia-

nie zaklinają się na wszelkie święto-

ści, że posąg co najmniej dwa razy

dziennie porusza nogami i rękami,

jakby tańczył, a do tego jego twarz

nabiera koloru ludzkiej skóry.

Wobec tak poważnych argu-

mentów księża w asyście policjan-

tów kościół zamknęli i badają ten

cud mniemany. Na razie bez echa.

SPROSTOWANIE

Ponad dwa miesiące temu pisa-

liśmy na łamach „FiM”, że jesteśmy

w stu procentach pewni, iż Gier-

tych wkrótce zażąda postawienia

prezydenta Aleksandra Kwaśniew-

skiego przed Trybunałem Stanu. Pi-

sząc „wkrótce”, mieliśmy na myśli

najbliższe tygodnie. Pomyliliśmy się

o jakieś 30 dni. Za ten potworny,

niewybaczalny błąd P.T. Czytelników

i Romana Giertycha serdecznie

przepraszamy. Właśnie zażądał.

Więcej podobnych błędów co do

pana Giertycha, Wassermanna ,

Miodowicza i reszty ich ferajny już

nie popełnimy. Obiecujemy! MarS

UWAGA, ZŁY...

W miejscowości Houma w Lu-

izjanie listonosz został pogryziony

przez... mężczyznę, dla którego niósł

pocztę. Przybyła na miejsce poli-

cja zabrała 20-letniego Marka

Plumba do aresztu, choć nie mia-

ła dlań kagańca. Winny pokąsania

nie ma na koncie dolegliwości psy-

chiatrycznych ani historii kryminal-

nej. Prawdopodobnie nie cierpi też

na wściekliznę. Podczas przesłucha-

nia wyjaśnił, że to był żart. TN

OBIECANKI-MACANKI

Trwa trend porzucania przez

Austriaków Kościoła kat. Tylko

w jednej archidiecezji wiedeńskiej

w ciągu ostatnich kilku miesięcy

ubyło ponad 10 tys. wiernych! Przy-

czyną tego są m.in. dwa skandale.

Chodzi o odnalezienie w semina-

rium duchownym ponad 40 tysię-

cy zdjęć pornograficznych z udzia-

łem dzieci i niedawnych oskarżeń

o molestowanie chłopców przez jed-

nego z najbardziej znanych w kra-

ju księży. Hierarchowie kościelni

przekonują, że „Kościół będzie

w stanie odnowić się po zakończe-

niu toczących się skandali”. AH

W tegorocznym sezonie turystycz-

nym jednym z największych przebo-

jów pamiątkarskiego kiczu znad pol-

skiego wybrzeża są ozdobione bursz-

tynami obrazki z podobiznami pa-

pieży Jana Pawła II i Benedykta

XVI (na zdjęciu). Bursztynowe kosz-

marki, w cenie od 8 do 15 zł, stra-

szą na co drugim straganie we wszyst-

kich kurortach. Różnią się jedynie

umieszczoną na ramce naklejką z na-

zwą miejscowości.

MB REWOLUCYJNA

Pomarańczowa rewolucja na

Ukrainie otrzymała – polskim wzo-

rem – swoją patronkę. Jest nią Mat-

ka Boża Róża Mistyczna. Greko-

katoliccy duchowni dokonali po-

święcenia jej figury w położonej nad

zachodnim Bugiem wsi Kupcze ko-

ło Lwowa. Jest to pierwszy monu-

ment upamiętniający walkę naszych

sąsiadów o większą demokrację.

Przewodnicząca społecznego komi-

tetu budowy pomnika – Maria

Atłas – powiedziała mediom, że jej

zdaniem wizerunek Maryi najlepiej

odpowiada obrazowi pomarańczo-

wej rewolucji.

Jak widać, głupota nie zna gra-

nic. A ile Żydówka Maryja ma

wspólnego z demokracją, tego pew-

nie nawet sama „Róża” nie wie.

NIE MA TEGO

ZŁEGO...

ODKRYWCY JPII

Badania nad stosunkiem Au-

stralijczyków do homoseksualistów

ruszyły pełną parą. Wynika z nich,

że na Antypodach spośród więk-

szych wyznań i religii najbardziej

tolerancyjni są... katolicy. Tylko 1/3

uważa homoseksualizm za niemo-

ralny, w przeciwieństwie np. do bap-

tystów – tylko 2/3 wyznawców. Ko-

mentatorzy twierdzą, że tolerancyj-

ność katolików wynika z masowe-

go lekceważenia przez nich wska-

zań moralnych własnego Kościoła.

W Łodzi ogłoszono konkurs li-

teracki pod hasłem „Moja wędrów-

ka do Jana Pawła II ”. Aby wziąć

w nim udział, należy podzielić się

osobistymi refleksjami w dowolnym

języku na następujące tematy: „Pro-

log: jakie było moje życie przed ro-

kiem 1979?”; „Ta jedyna, niepowta-

rzalna chwila, kiedy dowiedzia-

łem/dowiedziałam się o tym, że kar-

dynałowie wybrali Karola Wojtyłę

na papieża”; „Moje podróże do Oj-

ca Świętego, czyli co się wydarzy-

ło w moim życiu (w Polsce, w Eu-

ropie, na świecie) po roku 1979?”

oraz „Śmierć Jana Pawła II i na-

suwające się pytania: co dalej? Czy

ja (Polska, Europa, świat) jestem

w stanie zaakceptować fizyczną nie-

obecność Jana Pawła II? Czy na-

dzieja na lepsze jutro może zastą-

pić łzy? Czy boję się śmierci?”.

Zwycięzcom konkursu obieca-

no nagrodę w postaci publikacji na

stronie internetowej oraz w książ-

ce pod wspólnym tytułem „Totus

Tuus”.

WRESZCIE POMOC

PROSTYTUTKA

FILANTROPKA

Stowarzyszenie Pomocy Dziew-

czętom im. Eleonory Motylowskiej

zorganizowało w Tarnowie trzyty-

godniowe szkolenie mające pomóc

młodym kobietom znaleźć atrakcyj-

ną pracę. Kurs pod hasłem „Dom”

odbył się w bursie prowadzonej

przez zakonnice ze zgromadzenia

sług Jezusa i dotyczył nauki goto-

wania, wychowania do życia w ro-

dzinie, pielęgnacji niemowląt oraz

opieki nad dziećmi i osobami star-

szymi. Uzyskany po zdaniu egzami-

nu teoretycznego i praktycznego dy-

plom ukończenia „Domu” może po-

móc przeszkolonym dziewczętom

w znalezieniu pracy zarówno w kra-

ju, jak i za granicą. Jesteśmy szcze-

rze zbudowani tą inicjatywą, szko-

da że tak unikalną...

Policja oskarżyła i zamknęła

19-latkę z Florydy oraz dwóch le-

ciwych dżentelmenów w wieku 74

i 83 lat. Panienka dostarczała im

przyjemności seksualnych: młodsze-

mu za 4 dolary, starszemu za 6. Na

KSIĘDZOWA ŻONA

W Hiszpanii po raz pierwszy

udzielono święceń żonatemu męż-

czyźnie. 65-letni ks. David Evans

z diecezji Teneryfy pochodzi z Zim-

babwe. Przez kilkadziesiąt lat był

duchownym anglikańskim, ale wy-

stąpił ze swojego Kościoła, nie zga-

dzając się na kapłaństwo kobiet.

Evans ma żonę Patrycję oraz dwój-

kę dzieci. Do tej pory Krk, głów-

nie w USA i Wielkiej Brytanii, przy-

jął na swe łono około dwustu by-

łych duchownych innych wyznań,

którzy nie mogli pogodzić się z li-

beralizacją rodzimych Kościołów.

DZWON WE ŁBACH

NA CHWAŁĘ

KRÓLOWEJ

Społeczne stowarzyszenie z bied-

nego Przemyśla chce wybudować

największy w Polsce – i jeden z naj-

większych na świecie – dzwon ku

Co może zrobić PKP z dworcem

przeznaczonym do rozbiórki? W Ka-

tolandzie można go na przykład...

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: