11-POLIGONIZACJA.doc

(83 KB) Pobierz
POLIGONIZACJA

POLIGONIZACJA

 

Poligonizacja techniczna – to metoda zakładania jednego z rodzajów geodezyjnej osnowy pomiarowej. Zadaniem poligonizacji technicznej jest wyznaczenie współrzędnych punktów rozmieszczonych w terenie w odległościach 50 – 350 metrów wzdłuż obranych ciągów stanowiących podstawę do pomiarów szczegółowych. Punkty te nazywamy punktami poligonowymi.

Szereg punktów połączonych odcinkami zwanymi bokami poligonowymi tworzy ciąg poligonowy. Związek ciągów (co najmniej trzech) nazywamy siecią poligonową. Sieci i ciągi poligonizacji technicznej dzielimy na pięć klas. Kąt poziomy, jaki tworzą dwa sąsiednie boki poligonu nazywa się kątem wierzchołkowym poligony (prawym lub lewym).

W miastach ciąg poligonowy należy wykonywać po jednej stronie ulicy!!!

 

Kolejność obliczeń:

1)     Sprawdzenie prawidłowości pomiaru kątów

2)     Wyrównanie kątów

3)     Obliczenie azymutów wszystkich boków ciągu

4)     Obliczenie przyrostów wszystkich boków ciągu

5)     Sprawdzenie prawidłowości pomiaru długości boków (sprawdzenie sumy obliczonych przyrostów)

6)     Wyrównanie przyrostów

7)        Obliczenie współrzędnych kolejnych punktów ciągu.

 

Wprowadzenie do obliczeń:

1)        Układ geodezyjny

 

Dwa punkty wyznaczają bok i azymut.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2)        Kąt prawy i lewy

Przyjęcie oznaczenia do kątów lewe czy prawe zależy od kierunku poruszania się.

 

 

 

3)        Obliczenia azymutu następnego na podstawie azymutu poprzedniego i kąta wierzchołkowego β

αnastępne = αpoprzednie – 180º + βlewe

 

 

 

 

 


 

OBLICZANIE WSPÓŁRZĘDNYCH PUNKTÓW POLIGONOWYCH

Punkt

Kąty wierzchołkowe

lewe)

Azymuty

α

Długość boków b w [m]

sinα

cosα

Przyrosty i poprawki w [m]

Poprawione przyrosty i współrzędne w [m]

Punkt

Obliczenia pomocnicze

Obliczenia dopuszczalnej odchyłki

Schemat ciągu

dy

dx

dy+vy

dx+vx

vy

vx

y

x

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

A

 

14º28,2’

 

 

 

 

+7983,03

+8982,16

A

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

fβmax = fLmax

n=4 liczba kątów

[b]=675,05 – suma dł.

boków

fβmax=2,00’

fβ=1,0’      fβ<fβmax

fL=

fLmax=0,23

fL<fLmax

fLmax i fβmax odczytaliśmy z tabeli w załączniku 3 instrukcji G - 4

1

-0,2

140º42,0’

1

335º10,0’

263,20

-0,41998

+0,90753

+3

-110,54

+4

+238,84

-110,51

+238,88

2

-0,3

177º42,8’

2

332º52,5’

250,60

-0,45593

+0,89002

+3

-114,26

+4

+223,03

-114,23

+223,07

3

-0,2

182º31,2’

3

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin