HIERARCHIA W SPOŁECZNOŚCI WIKINGÓW
Wielki bóg Heimdall przechadzał się po świecie i przyjął imię Rig. Odwiedził kolejno trzy domy. W każdym przyjął poczęstunek od mieszkającego tam małżeństwa i spał trzy noce, dzieląc łoże z właścicielami. Za każdym razem w dziewięć miesięcy po wizycie gospodyni urodziła dziecko. Pierwszy dom, który odwiedził zamieszkiwało ubogie małżeństwo, syn który urodził się w wyniku jego odwiedzin otrzymał imię Thrall "…dłonie miał zgrabiałe,sękate,spękane paznokcie, krótkie palce, twarz odrażającą pochylone plecy i duże stopy..." Następny dom który odwiedził Heimdall był zadbanym gospodarstwem a para która w nim żyła była dobrze ubrana i zadbana, dziewięć miesięcy później urodził się syn którego nazwano Karl "… jego policzki był rumiane, oko miał bystre…. Oporządzał woły,zaprzęgał do orki,zbudował dom i stodołę, sporządził wozy i orał ziemię..". Ostatnią wizytę złożył Heimdall u pięknie ubranej pary, mieszkającej we wspaniałym domu, syn który narodził się po jego wizycie dostał imię Jarl ".. Jego płeć była biała,włosy blond, spojrzenie przenikliwe jak u młodego węża, Jarl został wielkim wojownikiem, posiadał wiele ziemi, polował i rozdawał dary".
Tak poemat "Rigsthula", opisujący wędrówkę boga Heimdalla po ziemi, przybliża nam obraz ówczesnego podziału społeczeństwa. Niestety żaden ze współczesnych opisów nie przynosi nam jasnego i pełnego opisu społeczeństwa wikingów, jedyne co przetrwało do naszych czasów to fragmentaryczne informacje ze źródeł pisanych lub inskrypcji runicznych.
Niewolnicy byli najniższą kastą społeczną, najczęściej niewolnikiem stawano się poprzez porwanie bądź też drogą kupna, chociaż i za niektóre przestępstwa groziła kara pozbawienia wolności. Niewolnicy podlegali swoim panom, ale ich wykorzystywanie było podporządkowane pewnym regułom. Żądano od nich pracy w domu i w polu, a urodziwe niewolnice często były zabierane przez swoich panów w podróże handlowe zwykle po to by noce nie dłużyły się zanadto. W warunkach domowych zręczne bądź też urodziwe dziewczyny mogły zyskać sobie przyzwoite warunki i szacunek, to samo dotyczyło mężczyzn obdarzonych szczególnymi umiejętnościami np.: rzemieślników lub też wiernych i zadomowionych służących. Niewolnicy mogli zostać wykupieni z niewoli lub też ich pan mógł darować im wolność, bywały też przypadki, że pozwalano im na nią zapracować (w niektórych regionach była to jednak kwestia kilku pokoleń).
Drugą grupę społeczną stanowili "Wolni", była to liczna grupa obejmująca wolnych włościan, większych właścicieli ziemskich oraz dzierżawców, myśliwych, kupców, żołnierzy itp. Wolni mieli prawo do występowaniu na thingach (zgromadzeniach ludowych), do noszenia broni i pełnej ochrony prawa, jednakże istniały różnice w uprawnieniach wolnych zależne od pochodzenia i majątku a wyrażało się to w gradacji kar i zadośćuczynienia za np. spowodowanie śmierci czy uszczerbku na zdrowiu. Większość wolnych zajmowała się pracą na roli i w zasadzie była to podstawa ich egzystencji, bardziej zamożni właściciele ziemscy dzielili swoją ziemię na gospodarstwa, które później dzierżawili innym wolnym. Oczywiście praca na roli nie była jedynym źródłem utrzymania (jedynie najbardziej powszechnym) poza nią bogactwo a nawet autorytet można było zdobyć na inne sposoby, np.: udział w wyprawach wikingów do dalekich krajów, poprzez służbę u wielmoży lub króla, przez handel lub też dzięki wyjazdowi do kolonii i uprawianiu tam ziemi.
Sobakina