Moai.pdf

Moai

Moai - rodzaj posąg ów sporządzanych w przeszłości ze skał o

pochodzeniu wulkan icznym przez mieszkańców Wyspy Wielkanocnej.

Każda z figur jest wyciosana z jednego kamienia. Niektóre ważą nawet

ponad 20 t i mają ponad 6 m wysokości. Największy z moai - tzw.

Paro miał ok. 10 m wysokości i ważył 75 t [1] . Znaleziono też jedną

figurę, która została niedokończona (wysoka na 21 m, ważyła ok. 270

t).

Mniej niż 1/5 posągów, które zostały przemieszczone na miejsca

obrzędów miała na początku pukao , czyli specjalne polinezyjskie

czerwone koki (oczywiście także wykonane z tuf u), przypominające

kapelusze [2] . Około 95% z 887 moai, które są nam znane zostało

wyrzeźbionych ze skał wulkanicznych w kamieniołomie Rano Raraku ,

gdzie 394 moai jest jeszcze ciągle widocznych. Rano Raraku z

niewiadomych powodów zostało nagle opuszczone a rzeźbiarze

pozostawili po sobie wiele jeszcze niedokończonych figur. Figury

wyrzeźbione w tym kamieniołomie było później prawdopodobnie

toczone na balach na miejsce przeznaczenia i stawiane do pionu za

pomocą lin. Intensywna eksploatacja wyspy przez mieszkańców i zużywanie dużych ilości drewna do transportu

moai mogły się przyczynić do całkowitego ogołocenia wyspy z drzew.

Moai w Rano Raraku

Istnieje wiele koncepcji na to kto wyrzeźbił moai. Najpopularniejsza z

nich mówi, że zrobili to polinezyjscy osadnicy około 1000-1100 r.

naszej ery (przy czym najbliższa wyspa Pitcairn jest oddalona o 2 078

km, a ponadto płynąc od zachodu ku wyspie napotyka się bardzo silne

prądy morskie c o powoduje że teoria ta ma wielu krytyków). Inni

twierdzą, że na Wyspę Wielkanocną mieszkańcy przybyli z Ameryki

Południowej i stamtąd przywieźli ze sobą swoje umiejętności

kamieniarskie (z kolei za tą koncepcja przemawia bliskość wyspy w

stosunku do kontynentu Ameryki Południowej).

W połowie XIX wieku większość z moai została przewrócona,

przypuszcza się, że było to wynikiem walk na wyspie pomiędzy bliżej

nieokreślonymi grupami. Współcześnie około 50 moai zostało z

powrotem osadzonych na swoich dawnych miejscach.

Ocalali mieszkańcy wyspy, których spotkali pierwsi Europejczycy

zachowali legendę o wodzu plemienia Hotu Matu'a , który opuścił

swoją ojczyznę w poszukiwaniu nowego domu. Kiedy zmarł wyspa

została podzielona pomiędzy sześciu jego synów a następnie pomiędzy

ich spadkobierców. Wyspiarze wierzyli, że stawiane posągi są zdolne do przechwytywania many (nadnaturalnych

mocy) wodza. A to z kolei miało prowadzić do obfitych deszczy i lepszych zbiorów.

Zbliżenie na moai w Auhu Tahai , posąg posiada

koralowe oczy i pukao

W latach 80. i 90. XX w. rzeczoznawcą UNESCO d o spraw konserwacji posągów był prof. Wiesław Domasłowski z

Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu .

Moai

Zobacz też

• Tukuturi

Przypisy

[1] New Scientist, 29 July, 2006, pp. 30-34 (http:/ / www. newscientist. com/ article/ mg19125621. 100. html)

[2] Za: M. Jamkowski, Rapa Nui. Wyspa kolosów [w:] National Geographic Traveler nr 2 (25), kwiecień/maj 2009

Źródła i autorzy artykułu

Moai Źródło : http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=21017065 Autorzy : Adamt, Czonek, Davis, El Slavco, Gaj777, Loveless, Marwo21, Masti, Mirek46, Mix321, Thornan, Tompot, 8

anonimowych edycji

Źródła, licencje i autorzy grafik

Plik:Moai Rano raraku.jpg Źródło : http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Moai_Rano_raraku.jpg Licencja : nieznany Autorzy : Aurbina

Plik:Ahu Tahai.jpg Źródło : http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Ahu_Tahai.jpg Licencja : GNU Free Documentation License Autorzy : User:BjarteSorensen

Licencja

Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported

http:/ / creativecommons. org/ licenses/ by-sa/ 3. 0/

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: