PRAKTYKI BUDOWLANE
WYDZIAŁ ARCHITEKTURY
POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ
IM. TADEUSZA KOŚCIUSZKI
Aleksandra Bobryk rok 2 sem.4 2007/2008
DANE OGÓLNE
Praktyki budowlane, w których brałam udział w roku akademickim 2007/2008 odbywały się na dwóch budowach na terenie Krakowa. Pierwsza to: budynek mieszkaniowy wielorodzinny z usługami na parterze i garażem podziemnym przy ul. Dobrego Pasterza 27. Budynek jest na razie nie oddany jeszcze w stanie tzw. "surowym”.Teren budowy zlokalizowany został na dziłkach nr. ew. 816/1 i 816/2 . Inwestorem jest T.K. DEVELOPMENT INVESTMENT S.P. Z.O.O. Autorami projektu architektonicznego są architekci Krzysztof i Monika Kozielewicz.
Projekt i realizacja obejmuje nie tylko budowę ale także zagospodarowanie terenu wokół nowopowstałych założeń. Budynek położony jest w atrakcyjnym miejscu 3km od rynku głównego przy ul. Dobrego Pasterza. Idealne miejsce wśród zieleni (obok park) zapewnia przyjazną atmosferę. Charakter budynku to nowoczesna forma wpisująca się w otoczenie. W budynku zostało zaprojektowanych 40 mieszkań o zróżnicowanej powierzchni jak i charakterze. Bliska sieć komunikacji miejskiej zapewnia szybki dojazd do rynku głównego m.in. Autobusem linii 105. Mieszkania dopasowane są do indywidualnych potrzeb klienta, zapewniamy wysoki standard wykończenia całego budynku z najlepszych materiałów w najlepszym wykonaniu.
Jednocześnie odizolowanie budynku od ruchliwych arterii chroni przed hałasem. Pozwala mieszkać w ciszy i spokoju. Miłośnicy aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu mają w pobliżu park na Dominikańskim Sudole. W budynku zaprojektowano również trzy przestronne dwukondygnacyjne apartamenty typu "penthouse". Dostępne z salonów balkony lub tarasy zostaną wykończone wysokiej jakości.
W rejonie planowanej inwestycji w odległości ok. lOOm znajduje się także zespół wysokich bloków z lat 80-tych.
Podstawowe parametry zabudowy wynikają z ustaleń prawomocnej decyzji WZ wyznaczającej dwie linie zabudowy:
dla zabudowy do trzech kondygnacji nadziemnych(max. lOm npt) w odległości 8m od zewnętrznej krawędzi jezdni ul. Dobrego Pasterza
dla obiektów powyżej trzech kondygnacji nadziemnych (max. 14 m npt) w odległości od 33,5 do 38m od granicy z działką drogową ul. Dobrego Pasterza.
Szerokość elewacji frontowej wynosi 13,
Architektura projektowanego obiektu jest propozycją współczesnych rozwiązań projektowych, architekturą wyróżniającą się z otoczenia, ale jednocześnie respektującą charakter otaczającej zabudowy. Budynek poprzez nowoczesną formę i starannie opracowany detal, wzbogacać ma strukturę zabudowy, wprowadzając do niej nowe wartości.
Ze względów funkcjonalnych i kompozycyjnych przewiduje się rozbicie bryły budynku na trzy segmenty.
Elewację zachodnią budynku, posiadającą wyjątkową ekspozycję od strony sięgacza z ul. Dobrego Pasterza, porządkuje wprowadzenie czytelnego rytmu ryzalitów wyznaczonych przez bryły mieszkań i trzonów komunikacyjnych wyróżnionych okładziną z cegły betonowej.
Podstawowe materiały użyte na elewacjach to: okładzina z cegły betonowej w fakturze łupanej w kolorze ciepło-szarym, tynk w kolorze ciepłej bieli, okładzina drewniana nisz loggii i podcieni wejściowych parteru oraz szkło w zestawach okiennych i przeszkleniach klatek schodowych.
Bryłę budynku ukształtowano poprzez regularne wcięcia (loggie) na eksponowanej od strony wjazdu elewacji zachodniej rozbijając optycznie tę elewację na rytm ryzalitów różniących się wykończeniem materiałowym. Trzy ryzality wyróżnione okładziną ceglaną mieszczą trzony komunikacyjne. Kompozycję fasady porządkuje ponadto horyzontalny podział tynkowanych pasów stropowych oraz wyraźne podcięcie parteru poprzez wprowadzenie nisz dla głównych wejść do budynku.
Fasadę od strony wschodniej rozwiązano kształtując ścianę strefy dziennej mieszkań w formie dużych narożnych przeszkleń w powtarzalnym rytmie.
Pozostałe ściany rozwiązano jako kompozycję portfenetrów w ścianie pełnej.
Budynek mieszkalny wielorodzinny z garażem podziemnym I usługami w parterze przy ul. Dobrego Pasterza w Krakowie Projekt wykonawczy
Proporcje budynku kształtuje wyraźne cofniecie bryły
WYTYCZANIE BUDYNKU W TERENIE, PRACE POMIAROWE NA BUDOWIE
Teren opracowania zlokalizowany jest w północnej części Krakowa przy ulicy Dobrego Pasterza. Projektowana inwestycja obejmuje działki nr ewid. 816/1 i 816/2 obręb 22 Śródmieście. Od strony południowej posesja graniczy z parkiem i ul. Dominikanów, od północy z ulicą Dobrego Pasterza, od zachodniej z zabudowaniami mieszkaniowymi.
PODŁOŻE
Po badaniu geotechnicznym działka została sklasyfikowana jako morfologiczny fragment stożka napływowego rzeki Prądnik (Białucha)- co można wyczytać z dokumentacji architektonicznej budowy. Teren ten jest równy, prawie płaski, lekko nachylony w kierunku południa. Poziom wody gruntowej może dochodzić do ok. 0,8 m w górę, badanie wody wskazało, ze nie wskazuje ona wysokiego stopnia agresywności siarczanowej względem betonu. Dzięki tego typu badaniom, projektant jest w stanie z dokładnością określić rodzaj stosowanego przez siebie materiału, w celu uniknięcia problemów związanych z jego późniejszą eksploatacją, jak również wpływem czynników atmosferycznych (np. rodzaj betonu, wysokość fundamentów, grubość ścian zewnętrznych i rodzaj warstw w ścianach).
Na podstawie Rozporządzenia Ministra w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych z dnia 29 września 1998 przedmiotowy obiekt budowlany zaliczono do drugiej kategorii geotechnicznej przy złożonych warunkach gruntowych. Morfologicznie jest to fragment stożka napływowego rzeki Prądnik (Białucha). Teren równy, prawie płaski, lekko nachylony w kierunku południa.
Podłoże projektowanego budynku zostało udokumentowane 8 otworami badawczymi. Podłoże terenu opracowania budują czwartorzędowe osady rzeczne. Są one reprezentowane przez piaski i żwiry, zawierające miejscami na różnej głębokości cienkie soczewki mad i mady próchniczne o zmiennej (do 4,8m) miąższności.Na powierzchni rozprzestrzenia się gleba o miąższości 0,3-0,7 m, a lokalnie nasypy niebudowlane o zmiennym składzie i grubości ok.l,lm.
W obrębie piasków i żwirów stwierdzono występowanie wody gruntowej strefy saturacji o zwierciadle ciągłym, przeważnie swobodnym, lokalnie napiętym warstwą nad ległych mad. Poziom wody gruntowej stabilizował się na głębokości 3,20-4,10 m ppt, tj. na rzędnych 207,07 - 207,28 m npm. Wahania zwierciadła wody gruntowej mogą dochodzić do ok. 0,8m w górę od stanu stwierdzonego.
BUDYNKI ISTNIEJĄCE
Dodatkowym problemem z jakim spotkali się zarówno projektant jak i wykonawcy, była obecność budynków istniejących. Wszelkie dotychczas istniejące obiekty budowlane i infrastruktura zostały usunięte, na podstawie uzyskanego wcześniej odpowiedniego pozwolenia.
ZIELEŃ
Na terenie działki znajdowały się w przewadze drzewa, które były samosiewami. Te, które kolidowały z planowaną inwestycją, zostały usunięte.
Na przedmiotowym terenie wszelkie dotychczas istniejące obiekty budowlane I infrastruktura zostały usunięte na podstawie uzyskanych decyzji administracyjnych.
Podstawowym założeniem projektu architektonicznego jest zachowanie i wykorzystanie walorów istniejącej zieleni. W ramach inwestycji planuje się uporządkowanie zieleni otaczającej projektowaną zabudowę. Jako uzupełnienie zieleni istniejącej projektuje się nowe nasadzenia drzew i krzewów.
Dach budynku oraz tarasy nad garażem parteru będą wykonane w technologii dachów zielonych Bauder. Grubość warstwy substratu glebowego 15-20cm.
STAN SUROWY
ZASADY WYMIAROWANIA ROBÓT ZIEMNYCH, WYKONYWANIE WYKOPÓW
Wymiary dna wykopów fundamentowych o ścianach pionowych nieumocnionych są przyjmowane jako równe wymiarom konstrukcji budowlanej w wypadku, gdy ściany, ławy lub stopy fundamentowe są wykonywane bez deskowania lub izolacji zewnętrznej, co też miało miejsce w obserwowanych przeze mnie pracach. W przeciwnym razie jako wymiar poprzeczny wykopu przyjmuje się grubość elementu fundamentowego powiększoną o 0,6 m na każdą zewnętrzną stronę deskowaną lub izolowaną.. Nachylenia skarp budowli ziemnych stałych określa projekt, w którym zostało podkreślone, iż ze względu na
W przypadku gdy w projekcie jest przewidziane umocnienie skarp wykopu, objętość robót ziemnych oblicza się bez uwzględnienia wymiarów umocnień.
Wymiary dna wykopu o ścianach pionowych wykonywanych w deskowaniu pełnym lub ażurowym przyjmuje się jako równe wymiarom podstawy fundamentów powiększonym o 15 cm z każdej strony. Jeśli wykonuje się deskowania lub izolację konstrukcji, to wymiary te powiększa się o 75 cm z każdej zewnętrznej strony.
Ponadto, ważnym i nieodłącznym elementem, towarzyszącym wykonywaniu wykopów pod fundamenty są maszyny, przy pomocy których te prace są możliwe. Ze względu na rodzaj wykonywanych czynności spośród maszyn do robót ziemnych wyróżniamy wiele modeli, pomocnych na różnego typu budowach. Koparka, która została wykorzystane do prac związanych z odspajaniem gruntu z możliwością ich przemieszczenia na niewielkie odległości, widnieje na zdjęciu poniżej. Urobek przez nią odspajany został przetransportowany na miejsce wyznaczone wcześniej w projekcie.
ROBOTY ZIEMNE
Kolejnym etapem prac na budowie, są wykopy pod fundamenty. Na budowie, zostały one wykonane metodą czołową (poprzeczną). Do prac przystąpiono, po wcześniejszym szczegółowym przeanalizowaniu warunków terenowych, oraz po ustaleniu poszczególnych etapów przejść koparki, kierunków kopania, dróg dojazdowych, oraz sposobu zabezpieczenia terenu przed woda opadową. Do postawienia fundamentów zostały wykonane wykopy szerokoprzestrzenne. W związku z tym, iż grunt w tym wypadku, był dość spoisty, kierownik budowy podjął decyzję, aby nie zabezpieczać dodatkowo skarp wykopu za pomocą słupów i odciągaczy, czy tez trójkątnych kozłów. Wykop został zabezpieczony warstwą folii, w celu uniknięcia dodatkowego obsypywania się, pod wpływem opadów atmosferycznych. Aby dodatkowo zabezpieczyć teren budowy, przed przypadkowo znajdującymi się tam ludźmi, a także by zapewnić dodatkowe bezpieczeństwo, teren został odgrodzony od strony ulicy metalowym płotem z blachy falistej, a od pozostałych stron siatką i dodatkowymi umocnieniami z desek i palików drewnianych. Etapem końcowym wykonywania robót ziemnych na budowie, było zgromadzenie wszelkich danych, pomiarów, analiz i protokołów w dokumentacji odbioru końcowego. Dzieki tego typu dokumentom, a także powykonawczej dokumentacji rysunkowej, osoba odpowiedzialna za posadowienie budynku, może z łatwością stwierdzić, czy nastąpiły jakieś błędy podczas wykonywania wykopu. Złe wykonanie wykopu, może prowadzić do przedwczesnego zasypania wykopu.
ROBOTY BETONOWE I ŻELBETOWE
ZBROJENIE KONSTRUKCJI ŻELBETOWYCH Konstrukcje żelbetowe to nic innego jak połączenie stali zbrojeniowej z betonem wylewanym monolitycznie na budowie. Elementy żelbetowe, poprzez zastosowanie takiej technologii, są bardziej wytrzymałe od elementów wykonywanych tylko z masy betonowej, bądź prefabrykatów przywożonych na budowę. Klasa i gatunek oraz średnice prętów stosowanych do zbrojenia elementów, powinny być zgodne z projektem. Stal klasy A-0, jest używana jako zbrojenie konstrukcyjne, rozdzielcze, a także jako strzemiona w konstrukcjach z betonu. Stal zbrojeniowa dostarczana jest jako walcówka w kręgach średnicy 55-100 cm i masie 100 kg lub w postaci prętów długości 10 do 12 m. Pręty ze stali o klasie A-0 i A-1 są okrągłe, zaś ze stali o wyższych klasach wytrzymałości okrągłe i żebrowane. Zbrojenie podłużne słupów powinno składać się co najmniej z takiej liczby prętów, aby w każdym narożu znajdował się jeden pręt, resztę prętów należy rozmieszczać na obwodzie, w odstępach nie przekraczających 400 mm. Do tego typu zbrojenia należy stosować pręty o średnicy od 12 do 40 mm. W jaki sposób odpowiednio przygotować zbrojenie? Jest ono obecnie przygotowywane w warsztatach zbrojarskich, wyposażonych w niezbędny urządzenia na placu budowy i maszyny. Dostarczona stal zbrojeniowa powinna być na budowie składana na placu magazynowym, na podkładach drewnianych, bądź na przenośnych stojakach, pod zadaszeniem. Należy chronić stal przed korozją pod wypływem opadów atmosferycznych. Przygotowanie i obróbka zbrojenie obejmują takie czynności jak obróbka zbrojenia, czyszczenie, prostowanie, cięcie, gięcie i montaż. Należy uprzednio oczyścić zbrojenie, aby zapewnić dostateczną przyczepność elementów do mieszanki betonowej. Pręty można wyginąć ręcznie, lub kluczem zbrojeniowym, wykorzystując trzpienie zamocowane w blacie stołu zbrojarskiego, lub za pomocą giętarek ręcznych. Jednak najczęściej pręty wygina się za pomocą giętarek mechanicznych, co jest mniej pracochłonne.
KONSTRUKCJA NOŚNA BUDYNKU
Konstrukcje części podziemnej budynku zaprojektowano jako żelbetową monolityczną skrzynię. Układ nośny zaprojektowano jako poprzeczny. Stanowią go zewnętrzne monolityczne ściany żelbetowe gr. 25 cm, słupy żelbetowe 25x75 cm oraz tarcze i ściany żelbetowe klatek schodowych grubości 25 cm. Konstrukcje stropu na poz. ± 0.00 zaprojektowano jako płytowo - belkową. Płytę żelbetową zaprojektowano jako monolityczną gr. 20. W miejscach przebiegu ścian murowanych kondygnacji mieszkalnych zaprojektowano belki żelbetowe o przekroju 25x50 cm.
Przygotowanie zbrojenia słupa żelbetowego
Konstrukcje części nadziemnej zaprojektowano jako szkieletową wypełnioną ścianami murowanymi. Zaprojektowano poprzeczny układ nośny. Usztywnienie przestrzenne budynku stanowią ściany żelbetowe klatek schodowych o gr. 25 cm. Konstrukcje nośną stropów zaprojektowano jako płytowo - belkową. Belki zaprojektowano o przekroju 25x50 cm w osiach literowych i w osiach 1, 2, 4. Płyty stropowe kondygnacji mieszkalnych zaprojektowano o gr. 18 cm na poz. +2.87, +5.74; +8.61. Płytę stropową kondygnacji stropodachów i penthouse'ów +11.48 zaprojektowano o gr. 20 cm. Budynek podzielono dylatacjami na trzy segmenty. Dylatacje zaprojektowano pomiędzy osiami F i F'; K i K\ Długości segmentów wynoszą 20.66; 23.35 oraz 19.75 m.
POSADOWIENIE BUDYNKU - FUNDAMENTY
Przyjęto rozwiązanie fundamentowania bezpośredniego w postaci płyty fundamentowej gr.50cm przekazującej obciążenia bezpośrednio na grunt warstwy . Posadownie poprzedziła warstwa żwirów, piasków średnich i drobnych. Ze względu na wysoki poziom wód gruntowych w projekcie został przewidziany także drenaż opaskowy odwadniający wykop w czasie budowy.Z uwagi na niejednorodne parametru gruntu, oraz wymiary obiektu w rzucie zaprojektowano w osiach F i K dylatacje konstrukcyjne budynku, w cElu zapobiegnięcia jego nierównomiernego osiadania .Pod płytą fundamentową wykonano warstwę z chudego betonu B-10 grubości lOcm.
Deskowanie systemowe ściany wykonane z użyciem sklejki w arkuszach
DESKOWANIE
Na budowie zastosowane zostało Deskowanie ramowe DOMINO 275
PERI DOMINO jest lekkim deskowaniem ramowym, przeznaczonym dla budownictwa mieszkaniowego i podziemnego z płyt stalowych lub aluminiowych. Służy do formowania fundamentów ścian i szybów windowych. Zaprojektowano je w czterech szerokościach - 25, 50, 75 i 100 cm.
W komplecie z deskowaniem jest osprzęt, który ułatwia i przyspiesza montaż. Wszystkie żebra poprzeczne płyt mają otwory do mocowania wsporników pomostu roboczo-betoniarskiego i do mocowania zastrzałów do rektyfikacji deskowania. System ten ma wiele zalet: m.in. Niewielkie szerokości płyt, tylko cztery szerokości płyt w PERI DOMINO. 1,00m, 0,75m, 0,50m i 0,25m dla każdego rzutu budynku. Płyta o szerokości 0,75m jest również dostępna jako płyta uniwersalna; Zamek DRS - tylko jeden rodzaj łącznika dla wszystkich połączeń, proste zadeskowanie fundamentów, pracę ułatwia osprzęt, a także cofnięte do wewnątrz otwory na ściągi, łatwe czyszczenie, Elementy są malowane proszkowo, co ułatwia ich czyszczenie.
Deskowanie rozbieralno-przesuwne, bo do takiego zaliczyć można ten typ deskowania, jest przeznaczone najczęściej do ścian i słupów. Dodatkowym ułatwieniem podczas prac na budowie jest to, iż deskowanie to jest z poszyciem arkuszy sklejki wodoodpornej, połączonej z konstrukcją nośną.
PŁYTY BALKONÓWE
Żelbetowe monolityczne, (wg projektu konstrukcji)
NADPROŹA
W ścianach konstrukcyjnych belki nad prozo we żelbetowe, wylewane na mokro. W ścianach ceglanych lub z pustaków nadproża żelbetowe wylewane na mokro lub prefabrykowane typu L19
STROPY
Stropy zaprojektowano jako układ płytowy monolityczny jednokierunkowo i krzyżowo zbrojony. Płyty stropowe oparte w przeważającej części na ścianach nośnych, oraz na słupach i belkach żelbetowych. Grubość płyt stropowych 18 i 20cm.
Beton B-30, (nad garażami B-30), stal A-IIIN RB 500 W(wg projektu konstrukcji).
Deskowanie poziome to najczęściej deskowanie nie tylko stropów, ale także belek. Stropy można deskować albo arkuszami sklejki deskowanej, składanej na ruszcie wykonanym z dźwigarów i wspierającym się na stemplach, albo sztywnymi płytami deskowanymi. Do wykonania tego rodzaju stropu budowniczowie musza wykorzystać dźwigary wzdłużne i poprzeczne płetewki. W rusztowaniach wykorzystano stemple o głowicy opadowej z zamkiem zapadkowym. Urządzenie to jest tak skonstruowane, ze na części opadowej wspierają się beleczki i płyty poszycia. Po opuszczeniu części opadowej głowicy, można je łatwo i szybko zdemontować, pozostawiając strop podparty płytkami oporowymi stałej części głowicy stempla. Dzięki temu, przy sprzyjających warunkach, można częściowo rozdeskować konstrukcje, juz nawet po 16 do 18 godzinach od zabetonowania, co zwiększa krotność zastosowania elementów (poza stemplami), a przez to podnosi efektywność ekonomiczną. Deskowania belek i podciągów mogą być wykonywane jako stojące, oparte na rusztowaniu z typowych dźwigarów ustawionych poniżej konstrukcji deskowania płyty i wykorzystujących specjalne kozły oporowe. Może to być również deskowanie wiszące montowane do wieszaków umocowanych do konstrukcji nośnej płyty stropowej. To rozwiązanie nie było zastosowane na udokumentowanej przeze mnie budowie.
SCHODY
Schody zaprojektowano jako żelbetowe, monolityczne oparte na ścianach poprzecznych klatek schodowych bądź na belkach. Grubość podestów wynosi 18 cm, natomiast biegów 15 cm.
Deskowanie schodów wykonuje się podobnie, jak deskowanie stropu żebrowego, z tą różnicą, ze należy pamiętać o nadaniu odpowiedniego nachylenia biegu. Stopnie kształtuje się stosując zastawki, które następnie są przybijane do tarcz bocznych skrzyni.
...
giliath