Scenariusz z wychowania patriotycznego
„Poznajemy naszą stolicę” – słuchanie legendy o Warszawie. Zapoznanie dz. Z herbem miasta Warszawa.
CELE OGÓLNE:
- zapoznanie dz. Z baśniowym wątkiem powstania stolicy i jej herbem: pobudzenie do myślenia w trakcie odróżniania realiów od fantastyki;
- wzbogacenie słownika dz. O nowe wyrazy: puszcza, strzecha syrena, strawa, gród itp.;
- wdrażanie do uważnego słuchania tekstu literackiego.
CELE OPERACYJNE: (dziecko...)
- potrafi zaznaczyć na mapie stolicę Polski;
- wie, co jest herbem Warszawy;
- potrafi uważnie wysłuchać legendy i opowiedzieć jej treść własnymi słowami;
- reaguje na sygnał dźwiękowy i słowny;
- prawidłowo łączy kropki w rysunku i zapełnia powierzchnie kolorem.
ŚRODKI WSPOMAGAJĄCE DZIAŁANIA:
Historyjka obrazkowa, herb Warszawy, tamburyno.
PRZEBIEG:
1. „Czy znamy naszą stolicę?” – zaznaczenie na mapie Polski, gdzie znajduje się stolica naszego państwa i zaznajomienie z jej nazwą. Rozmowa z dz. O tym, co to jest stolica, jak ważna jest stolica, dlaczego każdy mieszkaniec Polski powinien ją znać.
2. „Legenda warszawska” – słuchanie legendy E. Szelburg – Zarembiny. Rozmowa z dz. n/t wysłuchanej legendy, zwrócenie uwagi na baśniowy wątek powstania stolicy i jej herbu. Umieszczenie herbu stolicy na mapie Polski.
Dawno, bardzo dawno temu, na Mazowszu, nad brzegiem Wisły, zalegała puszcza nieprzebyta. Była to puszcza Księcia mazowieckiego. Pewnego razu zapragnął książę zapolować na grubego zwierza. Wyjechał z myśliwymi w mazowiecką puszczę i w pogoni za turem odbił się od orszaku. Nim spostrzegli się ludzie przepadł im z oczu. Szukają, nawołują ale nadaremnie. A książę ściga wciąż zwierza. Doścignął go wreszcie, wzniósł oszczep, a potem zwierz zniknął. Jakby pod ziemię się zapadł. Niedaleko fala rzeczna pluszcze. Uczuł książę pragnienie. Zsiadł z konia, zbliżył się do rzeki, schylił się nad wodą, a wtem ujrzał Pannę Wodną – Syrenę. Postać miała przedziwną, pół kobiecą, pół rybią. Syrena napięła łuk i wypuściła strzałę.
- Idź za nią – rzekła księciu – patrz pilnie, gdzie strzała upadnie.
Posłusznie poszedł książę brzegiem Wisły przed siebie śladem złotej strzały. Dniało już dobrze, gdy strudzony koń i pan jego przedarli się na małą polanę. Stała tam chata. Zapachniało wędzoną ryba i głód dał zaraz znać o sobie. Wszedł więc książę do chaty, gdzie od progu powitała go kobieta z dwójką dzieci. Posiliwszy się siadł książę przed chatą. U jego stóp płynęła rzeka. Powiedział książę do ubogiej kobiety:
- Niech chłopiec zwie się Wars a dziewczynka Sawa. Każę skarczować i zaorać tą ziemię i dam ją wam w uprawę – Warsowi i siostrze jego. Z pracy ich rąk stanie tu wieś, ze wsi gród wyrośnie nad inne grody. Kobieta patrzyła na księcia, na wodę i widziała jak z fali wiślanej wstaje panna wodna i szepce:
- Będzie to miasto pierwsze w całym kraju, nad inne wywyższane, bo nie łupy wojenne, bo nie skarby królewskie podwalinami tego miasta będą – ale praca prostych ludzi. Tak szeptała przed wiekami syrenka, opiekunka przyszłego grodu Warsa i Sawy.
3. „Pozy” – zabawa ruchowa. Dz. Biegają swobodnie w rytm tamburyna. Na sygnał słowny N.: „pozy”, zatrzymają się i nieruchomieją. Przyjmują dowolną pozę, która coś lub kogoś im przypomina. Można dz. Zaproponować przyjęcie określonej pozy np.: trębacza lub wielkiego niedźwiedzia.
4. Praca z książką „Poznajemy – rysujemy”
- dokończenie rysowania herbu Warszawy – syrenki;
- pokolorowanie go.
Bibliografia:
1. „Scenariusze zajęć”- Brygida Łojewska – Kraków 2000
flek