Scenariusz obchodów Święta Pluszowego Misia

Temat: ,,Święto Pluszowego Misia’’

Forma pracy:  zespołowa - dzieci ze wszystkich grup.

Cele:

-         zapoznanie dzieci z historią powstania pluszowego misia,

-         nabywanie umiejętności pracy i zabawy w zespole,

-         kształtowanie umiejętności uważnego słuchania i  wyłuskiwania informacji na temat życia niedźwiedzi,

-         integrowanie dzieci młodszych i starszych podczas wspólnie wykonywanych zadań,

-         kształcenie umiejętności liczenia w możliwie szerokim zakresie,

-         rozbudzanie zainteresowań dzieci życiem niedźwiedzia polarnego
i brunatnego,

-          zaangażowanie do zabawy dzieci nieśmiałe,

-         podwyższanie poziomu koordynacji słuchowo-ruchowej,

-         rozwijanie umiejętności improwizacji

-         wdrażanie dzieci do poszanowania zabawek .

Przebieg zajęć:

1. Zabawa integracyjna ,,Witam Was’’- dzieci stoją w kole i śpiewają ilustrując ruchem tekst:

,,Wszyscy są, witam Was. Zaczynamy już czas.

Jestem ja, jesteś ty, raz, dwa, trzy.’’

2. Opowiadanie nauczycielki ,, Historia pluszowego misia.’’

Historia pluszowego misia zaczyna się w 1902 roku, kiedy to ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych, Theodore Roosevelt, będąc na polowaniu, sprzeciwił się zabiciu młodego niedźwiadka. Świadkiem tego wydarzenia był Clifford Berryman, który uwiecznił tę historię na rysunku. Rysunek ukazał się w waszyngtońskiej gazecie, gdzie ujrzał go Morris Michton, właściciel sklepu z zabawkami. Michton wpadł na pomysł, aby wykonać kilka zabawek przedstawiających misia i zobaczyć, jak się będą sprzedawały. Jak można się domyślać, pluszowe misie sprzedawały się znakomicie. Producent zwrócił się z prośbą do prezydenta o zezwolenie nadania misiom imienia Teddy i tak się je nazywa do tej pory. I od stu lat misie towarzyszą dzieciom na całym świecie, dodają im otuchy, pocieszają, łagodzą lęk przed samotnością.          

3. ,,Parada misiów’’ – prezentacja: chętne dzieci stojąc na podium opowiedzą
   o swoim misiu.

4.      Wspólne śpiewanie piosenek i mruczanek misiowych: ,,O kochaniu misia”
wg U. Smoczyńska  ,,Rozśpiewane przedszkole’’, nucenie piosenki ,,Stary niedźwiedź’’ na sylabie ,, mru”. Słuchanie wiersza Maria Czerkawska „Żółte chodaczki”

„O kochaniu misia”
 Miś ma w oczach szklane kulki,

po to misiem jest,

żeby było kogo tulić kiedy pada deszcz.

Ref.      Miś ma uszy do targania,

po to misiem jest,

żeby mieć coś do kochania

i wytarcia łez. (bis)

 Miś ma wszystko, czego trzeba, żeby misiem być,

by do łóżka go zabierać,

żeby o nim śnić.

Miś ma uszy...

 Miś ma łapy bardzo miękkie, po to misiem jest,

żeby trzymać go na rękach, kiedy tylko chcesz.

Miś ma uszy...

„Nie obejdzie się bez misia”

Bury misio jest ciekawy

i roboty, i zabawy.

Gdzie się tylko ruszy Krysia,

Nie obejdzie się bez misia.                            

Przy śniadaniu, przy obiedzie

Miś hyc ! – już na stole siedzi.

Ciekawie nastawia uszka

I zagląda do garnuszka.

Chce na oknie kozły fikać,

Drzwi otwierać i zamykać,

chce w kuchence gaz zapalać,

ale Krysia nie pozwala.

W parku zawsze pierwszy pędzi

do wiewiórek, do łabędzi.

Gdzie się tylko ruszy Krysia,

nie obejdzie się bez misia.

5. Oglądanie filmu ,,Przygody misia Uszatka.’’
6. ,,Mój miś’’- rysowanie portretu misia, umieszczenie prac w albumie.
7. ,,Misiowy taniec’’- ilustracja ruchowa do piosenek ,,Tańcowały dwa Michały’’, ,,Jadą, jadą misie”  i ,,Miś i pajacyk’’, ,,Stary niedźwiedź”- zabawa ludowa.

,,Miś i pajacyk’’

Mały miś, śmieszny miś z pajacykiem tańczy dziś.

Mały miś, śmieszny miś zna pajaca nie od dziś.       

Skaczą sobie dookoła bo poleczka to wesoła.           /bis

Mały miś, śmieszny miś z pajacykiem tańczy dziś.

Mały miś, śmieszny miś zna pajaca nie od dziś.       

Klaszczą rączki w rytm muzyki tak jak lubią pajacyki.        /bis

Mały miś, śmieszny miś z pajacykiem tańczy dziś.

Mały miś, śmieszny miś zna pajaca nie od dziś.       

Tupią nóżki raz i dwa a orkiestra pięknie gra.         /bis

,,Jadą, jadą misie” 

Jada, jadą misie trala, trala la,

Śmieją im się pysie haha uha ha ha.

Przyjechały do lasu narobiły hałasu,

Przyjechały do boru narobiły rumoru. 

Jada, jadą misie trala, trala la,

Śmieją im się pysie haha uha ha ha.

            A Misiowa jak może prędko szuka w komorze,

Plaster miodu wynosi, pięknie gości swych prosi.

Jada, jadą misie trala, trala la,

Śmieją im się pysie haha uha ha ha.

            Zjadły wszystkich plastrów 6

i wołają dajcie jeść.

8. ,,Domek dla misia’’ – konstruowanie z różnorodnych klocków zainspirowane treścią wiersza. Porównywanie wielkości, stosowanie określeń: duży -mały, wysoki – niski.

„Domek dla misia’’

Miś różowy z pajacykiem

mają domek pod stolikiem,

w domku tym już nie od dziś,

 mieszka Bimbambom i Miś.

Domek z klocków zbudowany

 ma drzwi, okna, dach i ściany.

Zbudował go mały Krzyś,

 aby miał mieszkanie Miś.

9. ,,Urodziny misia’’ – zabawa matematyczna wg koncepcji prof. E. Gruszczyk-Kolczyńskiej – dzieci odgadują ile lat ma miś, liczą świeczki na torcie, pokazują na palcach ile same mają lat – samodzielne działania dzieci: kupują po jednym prezencie za ,,pieniądze”, obliczają ile miały pieniędzy, ile wydały a ile im zostało.
10. Słuchanie tekstu czytanego ,,Przygody Kubusia Puchatka.”
11. ,,Ciekawostki o niedźwiadkach’’- opowiadanie w oparciu
    o encyklopedie przyrodniczą .

Większość misiów przychodzi na świat zimą. Mama – niedźwiedzica leży w wykonanej przez siebie norze i tuli dwoje, a czasem nawet troje niedźwiedziątek.  Tuż po narodzinach niedźwiadek waży tyle co kostka masła. Pod koniec kwietnia po raz pierwszy wychodzi na spacer. Przez cały czas trzyma się jednak blisko mamy. Woli podróżować na jej plecach zamiast samemu przebierać łapami. Niedźwiedziątka muszą uczyć się wielu rzeczy, dzięki temu mogą przetrwać. Pierwsza lekcja to wspinaczka, aby w razie niebezpieczeństwa uciec na drzewo. Misie potrafią pływać od urodzenia i właściwie nie muszą się tego uczyć. Bardzo chętnie wskakują do wody. Za to z łapaniem ryb idzie im trochę gorzej. Obserwując mamę mogą się jednak nauczyć wielu sztuczek. W ciągu lata z malucha wyrasta całkiem duży niedźwiedź. Jesienią zapadną niedźwiadki w zimowy sen. 

Niedźwiedzie polarne są dobrze przystosowane do życia w lodowym środowisku Arktyki. Są bardzo silne i swym szybkim krokiem mogą przemierzać duże przestrzenie. Ich stopy pokryte są sierścią, co daje im dużą stabilność przy poruszaniu się po lodzie.

Pożywienie niedźwiedzi­ polarnych składa się głównie. z fok. Polują czatując przy otworach lodowych, przez które foki łapią powietrze, lub skradając się do sztuk leżących na lodzie. Latem, kiedy dostępne są większe obszary, pożywienie niedźwiedzi ­polarnych staje się bardziej zróżnicowane. Wówczas to małe gryzonie, lisy polarne, dorosłe kaczki i ich jaja stanowią ważne uzupełnienie jadłospisu niedźwiedzi. Niedźwiedzie polarne mogą,        tak jak i ich krewniacy, spoży­wać również pokarm roślinny np. jagody, grzyby, mchy, trawy, morszczyn, szczaw itp.

Niedźwiedzie polarne spędzają większą część roku wzdłuż skutych lodem brzegów.

Są zazwyczaj samotnikami aktywnymi cały rok. Poszuki­waniem pożywienia zajmują się zarówno we dnie jak i w nocy. Niedźwiedzie polarne są znakomitymi pływakami, skaczą do wody głową do przodu lub zsuwają się tyłem. Płynąc posługują się przednimi łapami. Nurkują z otwartymi oczami i zamkniętymi nozdrzami. Potrafią wytrzymać długo pod powierzch­nią wody. Po wyjściu na ląd natychmiast otrząsają futro z wody.

W październiku i listopadzie niedźwiedzie wygrzebują legowisko w usypanych przez wiatry ogromnych zaspach śnieżnych.  Zazwyczaj tylko ciężarne mamy zapadają w nich w sen na dłuższe okresy.

12. ,,Zgaduj – zgadula’’...