428. Banks Leanne - Niezależna narzeczona.pdf - DESIRE - kt2609

LEANNE BANKS

NiezaleŜna narzeczona

Tytuł oryginału

The You - Can't - Make - Me Bride

PROLOG

- Jak to jest, kiedy ma się dwanaście lat? Jenna Jean Anderson

przez chwilę zastanawiała się nad odpowiedzią. W milczeniu patrzyła

na oświetlone światłem latarki twarze Emily i Maddie.

- Nie mam pojęcia. - Wzruszyła ramionami. - W kaŜdym razie to

więcej niŜ jedenaście.

- I nie jest się juŜ dzieckiem - dodała Maddie.

- Moja mama mówi, Ŝe jak skończę dwanaście lat, będę mogła

malować usta - pochwaliła się dziesięcioletnia Emily, ubrana w

szlafroczek z falbankami.

- Ja pewnie będę musiała poczekać z tym do osiemnastki -

mruknęła ponuro Maddie.

Jennie Jean na szmince specjalnie nie zaleŜało. Właśnie skończyła

dwanaście lat i na razie oznaczało to tylko to, Ŝe przez całe lato będzie

się musiała opiekować pięcioma młodszymi braćmi.

Na szczęście mama zgodziła się, by tę noc spędziła razem z

koleŜankami w przydomowym ogródku. Choć na jakiś czas mogła

zapomnieć o braciach. JuŜ po południu zawiesiła na sznurze do

bielizny starą kapę, na ziemi ułoŜyła koc i wyposaŜyła swój namiot w

dwie latarki, radio tranzystorowe, oranŜadę i herbatniki.

- Mam zamiar nie kłaść się aŜ do drugiej - oznajmiła

przyjaciółkom, spoglądając na zegarek.

- Moja mama twierdzi, Ŝe jak się w nocy nie śpi, to ma się wory

pod oczami - powiedziała Emily.

- Tylko starzy ludzie mają wory - wtrąciła się Maddie.

- No właśnie. Jenna Jean jest juŜ stara. Ona moŜe mieć wory.

Maddie oświetliła latarką twarz Jenny.

- Na razie Ŝadnych worów nie widzę. Jenna Jean odsunęła się od

światła.

- Wszystko mi jedno, czy będę miała wory, czy nie. Nie mam

ochoty spać. Co chcecie robić? Zagramy w dwadzieścia pytań?

Maddie wyciągnęła papierową torbę.

- Przyniosłam karty do flirtu i kości do gry.

- A ja moją tiarę. - Emily uśmiechnęła się i ostroŜnie włoŜyła to

osobliwe nakrycie na głowę Jenny Jean. - Dziś są twoje urodziny,

więc ty powinnaś ją nosić.

Jennie Jean było trochę głupio mieć taką ozdobę na głowie, ale

doceniła gest przyjaciółki.

- Dzięki. Włączę...

- Jenno Jean - odezwał się jakiś głos tuŜ obok namiotu.

Jenna Jean jęknęła. Był to głos prześladujący ją w

najkoszmarniejszych snach.

- To Stanley Michaels - szepnęła Maddie.

- Jenna Jean, Jenna Jean, płaska jak drewniany klin.

Jenna Jean, zawstydzona, zerwała się na równe nogi. Wiedziała,

Ŝe jest wysoka, chuda i Ŝe ma rzadkie włosy w mysim kolorze, ale do

niedawna zupełnie jej to nie przeszkadzało.

- Zabiję go! Rozwalę mu tę wstrętną gębę.

- A moŜe on się w tobie kocha - mruknęła Emily. To był właśnie

ten najgorszy koszmar. Stanley był najwstrętniejszym chłopakiem w

okolicy.

- Odkąd urósł dziesięć centymetrów i pokonał mnie w rzutach do

kosza, stał się nie do wytrzymania. Kiedy był niŜszy i mama kazała

mu chodzić na lekcje stepowania, był duŜo sympatyczniejszy.

- Chętnie chodziłabym na takie lekcje - rozmarzyła się Maddie.

- Co z tobą, Jenno Jean? Boisz się? - odezwał się znów Stanley.

Na moment wsunął głowę pod kapę, a potem uciekł co sił w nogach.

Czerwona ze złości Jenna Jean wyskoczyła z namiotu i pobiegła

za nim. śałowała, Ŝe juŜ nie jest od niego wyŜsza. Postanowiła dać mu

nauczkę. Musi go... W tej chwili o coś się potknęła i runęła jak długa.

Stanley natychmiast przygwoździł ją do ziemi. Przyglądał się jej z

pełnym zadowolenia uśmiechem. Na próŜno próbowała wyrwać się z

jego uścisku.

- Puść mnie, ty kretynie!

- Albo mi dasz swoje herbatniki, albo napluję ci w twarz.

Jenna Jean zdecydowanie potrząsnęła głową. Tylko to jej

pozostało.

- Jesteś najwstrętniejszym chłopakiem na świecie. Zobaczysz, Ŝe

skończysz w więzieniu!

- Dawaj te ciastka i to juŜ! Jenna poczuła, Ŝe łzy napływają jej do

oczu. Nie, tylko nie to. Pozostało jej jedno wyjście. Tak postąpiłby jej

młodszy brat. Odwróciła głowę i... ugryzła Stanleya w rękę.

Stanley wrzasnął, ale Jenna Jean puściła go dopiero wtedy, kiedy

zaczął ją o to błagać. Klnąc pod nosem, prawie płacząc, chłopak co sił

w nogach pobiegł do domu.

Z namiotu wypełzły Maddie i Emily. Pomogły Jen - nie wstać.

- AleŜ ty jesteś odwaŜna. JuŜ miałam go walnąć latarką -

powiedziała Maddie.

Emily pokiwała głową.

- Nieźle go musiałaś ugryźć. Masz krew na brodzie. Jenna Jean

otarła brodę i spojrzała na swoją rękę.

- O, nie! Mam na ustach krew Stanleya Michaelsa! - Szybko

splunęła na trawę. - Zaraz zwymiotuję!

- Napij się oranŜady. - Emily podała jej papierowy kubek.

Jenna Jean w świetle latarki znalazła leŜącą w trawie tiarę.

- Mam nadzieję, Ŝe Stanley będzie musiał pójść z tą ręką do

lekarza. ZałoŜą mu szwy i zrobią zastrzyk.

- MoŜe dostanie wścieklizny - rozmarzyła się Maddie.

- PrzecieŜ tylko zwierzęta mają wściekliznę - rozczarowała ją

Jenna.

- Trudno. - Maddie wzruszyła ramionami, a Emily z powrotem

włoŜyła tiarę na głowę Jenny Jean.

- No i znów jesteś urodzinową księŜniczką - powiedziała.

- Nie chcę być księŜniczką - obruszyła się Jenna, wciąŜ myśląc o

tym wstrętnym Stanleyu. - Chcę być królową.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Została królową.

Prawie królową. WaŜną osobą.

Od zaledwie dwóch lat była jednym z zastępców prokuratora

okręgowego, ale zdąŜyła juŜ zgromadzić na swym koncie wiele

sukcesów. Oprócz rzadkich spotkań z Maddie i Emily, przyjaciółkami

z dzieciństwa, nie prowadziła w ogóle Ŝycia towarzyskiego. Cały swój

czas poświęcała pracy.

Jenna wiedziała, Ŝe jest młoda, ale czuła, Ŝe cel, jaki sobie w

Ŝyciu postawiła, jest juŜ blisko.

Niestety, jej współpracownicy takŜe o tym wiedzieli. Nie chcąc,

by myśleli, Ŝe zadziera nosa, od czasu do czasu grywała z nimi w

koszykówkę. UwaŜała to po prostu za jeszcze jeden słuŜbowy

obowiązek.

- Ręce przy sobie, Winnie - ostrzegła Edwarda Winthorpa,

prawnika zajmującego się oskarŜeniami o błędy w sztuce lekarskiej,

który miał paskudny zwyczaj podszczypywania jej w czasie gry.

- Przy tobie nie jest to łatwe - roześmiał się nie zraŜony Winnie.

Jenna zgrabnie go wyminęła, rzuciła piłkę najbliŜszemu

zawodnikowi ze swojej druŜyny, niedawno zatrudnionemu

prawnikowi, i podbiegła bliŜej kosza.

Kiedy przeciwnicy zablokowali młodego prawnika, ten odrzucił

piłkę z powrotem do Jenny. Jenna zauwaŜyła lukę w obronie

przeciwnej druŜyny, wsunęła się w nią i odbijając się mocno od

podłogi, skoczyła i wrzuciła piłkę do kosza. Potem nagle wpadła na

Winnie'ego i natychmiast poczuła rwący ból w kostce.

- Dwa punkty dla nas! - uradował się prawnik. LeŜąca na ziemi

Jenna próbowała wstać, ale ból nie pozwolił jej nawet na najmniejszy

ruch.

- O Jezu! - jęknęła. Zamknęła oczy i juŜ tylko słyszała, Ŝe

koledzy przerwali mecz i skupili się wokół niej.

- Jen, co się sta... - mówiący zamilkł i zaklął cicho.

- O cholera, ona krwawi - powiedział ktoś drugi. Tylko nie to!

Jenna zagryzła wargę. Nie znosiła widoku krwi, szczególnie własnej.

- Patrzcie, to chyba kość. Tak, przebiła skórę. W tej chwili Jenna

wybrała najłatwiejsze wyjście.

Coś, czego jeszcze nigdy w Ŝyciu nie zrobiła. Zemdlała.

428. Banks Leanne - Niezależna narzeczona.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: