181.Boswell Barbara - Złamane zasady.pdf - DESIRE - kt2609

Barbara Boswell

Złamane zasady

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Powiedziała: nie.

Rand Marshall usłyszał w głosie przyjaciela nutę

zdumienia i niedowierzania. Stłumił śmiech. Przystojny,

dobrze sytuowany i absolutnie wolny Daniel Wilcox nie był

przyzwyczajony do słowa „nie" ze strony jakiejkolwiek osoby.

Zwłaszcza płci Ŝeńskiej.

- Kto powiedział „nie"? - spytał Rand.

Siedzieli w popularnej restauracji, czekając, aŜ podadzą

kolację. O siódmej, w czwartkowy wieczór, lokal świecił

pustkami, co ułatwiało rozmowę. Podczas weekendu tłoczyła

się tu młodzieŜ.

- Ona. No wiesz, Jamie Saraceni. Ta, o której ci

opowiadam od trzech tygodni. - Daniel zmarszczył brwi.

- A tak, niezrównana Jamie. - Tym razem Rand nawet nie

próbował kryć uśmiechu rozbawienia. - Od trzech tygodni

słucham, jak planujesz kampanię, mającą zwabić tę

nieuchwytną Jamie do łóŜka. I teraz, po tych wszystkich

wysiłkach, powiedziała „nie"?

- Do łóŜka? Ha! Spędziłem trzy tygodnie, usiłując ją

namówić, by gdzieś ze mną wyszła - poprawił go posępnie

Daniel.

Rand spojrzał ze szczerym zdumieniem.

- Nawet nie umówiłeś się z nią na randkę?

- Ani razu. Posyłałem jej róŜe, czekoladki, balony,

zabawne pocztówki, pluszowe zwierzaczki. Zjawiałem się u

niej codziennie, czasem dwa razy. Załatwiłem nawet dwa

bilety do teatru na Broadwayu w Nowym Jorku.

Powiedziałem, Ŝe moŜemy pojechać na spektakl, zjeść

kolację i zostać na noc w Hotelu Plaza. Czy znasz kobietę,

która mogłaby się temu oprzeć?

- Ale powiedziała „nie"? - domyślił się Rand. - „Nie" na

wszystko? - Sam był bardziej niŜ trochę zdumiony.

- Na wszystko - potwierdził smętnie Daniel. - Rand, moŜe

ona naprawdę nie jest zainteresowana spotkaniami ze mną?

Rand uznał, Ŝe takie pytanie mógł zadać jedynie

trzydziestoczteroletni kawaler, po mniej więcej dwudziestu

latach sukcesów u kobiet. Taki był Daniel. A uczciwie rzecz

biorąc, on był taki sam.

W zadumie zmarszczył brwi i spojrzał na Daniela, którego

znał od czasów college'u. Nadal był przystojny, dobrze ubrany

i świetnie zbudowany. Miał duŜą praktykę dentystyczną, a

pacjentów zjednywał sobie nie tylko dzięki sztuce lekarskiej,

ale przede wszystkim za sprawą osobistego uroku. Nigdy nie

było kobiety, której pragnął, a której nie mógłby zdobyć. AŜ

do teraz.

- MoŜe tylko udaje - zasugerował Rand.

- TeŜ tak z początku myślałem - przyznał Ŝałośnie Daniel,

sięgając po następne skrzydełko. Stwierdził, Ŝe na talerzu

pozostały jedynie kości, i nastrój wyraźnie mu się pogorszył. -

Ale kiedy odmówiła tej nocy w Hotelu Plaza... zacząłem

myśleć, Ŝe moŜe naprawdę nie chce się ze mną spotkać. -

Westchnął cięŜko. - Nie jestem przyzwyczajony do odmowy,

Rand. Po prostu nie zorientowałem się, o co jej chodzi.

- MoŜe ma kogoś innego - wtrącił taktownie Rand. Dla

niego takŜe damska odmowa była pojęciem całkowicie

obcym.

Daniel pokręcił głową.

- Nie, nie ma. To wiem na pewno. Przyjaźni się z moją

asystentką, Angelą Kelso. To dzięki niej się spotkaliśmy.

Jamie przyprowadziła do mojego gabinetu swojego

siostrzeńca.

- I było to poŜądanie od pierwszego wejrzenia -

dokończył Rand. - Przynajmniej z twojej strony.

- Angela powiedziała, Ŝe ostatnio Jamie z nikim się nawet

nie spotyka. Myślałem, Ŝe wystarczy tylko poprosić i... -

Daniel dramatycznym gestem chwycił się za głowę. - MoŜe

dotarłem w końcu do etapu, przed którym całe lata ostrzegali

mnie rodzice... Wiesz: jeśli będziesz tak skakał z kwiatka na

kwiatek, wszystkie odpowiednie dziewczyny będą zajęte, a ty

zostaniesz sam. - ZadrŜał.

- Czy natura chce mi w ten sposób powiedzieć, Ŝe jeśli się

nie ustatkuję i nie oŜenię, to skończę jako jakiś Ŝałosny stary

kawaler, nad którym połowa świata się lituje, a druga połowa

uwaŜa, Ŝe jest pedałem?

- Zaczniesz przegrywać, jeśli uwierzysz w te głupoty.

- Rand uśmiechnął się. - Zapomnij o tej Saraceni.

Zadzwoń do kogoś innego, teraz. Gwarantuję ci, Ŝe w ciągu

dziesięciu minut będziesz umówiony na randkę. I zapomnij o

tych bzdurach na temat starych kawalerów. Ja zapomniałem o

nich juŜ lata temu.

- Rodzina powtarza ci to samo, co?

- Gorzej. Wtedy w to nie wierzyłem i teraz teŜ nie wierzę.

Chcą nas przestraszyć, Ŝebyśmy byli tacy, jakimi chcą nas

widzieć.

Ale Daniel nie znał nawet połowy prawdy, pomyślał Rand

z cynicznym uśmiechem. Rodzina Daniela była zadowolona z

jego osiągnięć, dumna z niego jako z człowieka i jako syna.

Jedynie kawalerski tryb Ŝycia budził u państwa Wilcox

dezaprobatę.

Za to jego rodzice, Dixon i Letitia Marshall, okazywali

niezadowolenie ze wszystkiego, co dotyczyło Randa.

Dziwactwa i lubieŜne powieścidła, choć przynoszące dochód,

nie pasowały do syna tak dystyngowanych ludzi. A były

zyskowne. Ostatnie dzieło Randa przyniosło mu

sześciocyfrową zaliczkę, a procent od zysku ze sprzedaŜy

ksiąŜki znacznie zwiększy tę kwotę.

A jednak na Marshallach z hrabstwa Ablemarle w

Wirginii nie robiło to wraŜenia. Dawno dorobili się majątku, a

ich korzenie sięgały do pierwszych rodów Wirginii. Erotyczne

thrillery Randa i jego swobodny tryb Ŝycia były zbyt...

czerwonokrwiste jak na ich błękitną krew. JuŜ dawno zaczęli

uwaŜać Randa, ich drugiego syna, za odszczepieńca.

Pierworodny, Dixon Junior, był spełnieniem rodzicielskich

marzeń.

Rand powrócił myślami do Daniela i jego kłopotów. Jak

zawsze pragmatyczny, wolał zająć się problemem, który

moŜna rozwiązać. Zatargi z rodziną nie mieściły się w tej

kategorii.

- Zrób sobie samemu przysługę i umów się z kimś na

dzisiejszy wieczór - poradził Danielowi. - Musisz odzyskać

pewność siebie. Zadzwoń do kobiety, która będzie

zachwycona, Ŝe jej proponujesz randkę.

- MoŜe masz rację. - Daniel był pełen wątpliwości, ale juŜ

nie tak ponury.

- Oczywiście, Ŝe tak. - Rand klepnął przyjaciela po

ramieniu.

- Mógłbym zadzwonić do Mary Jane Strayer. Dla mnie

zrezygnuje z innych spotkań.

- Wspaniale. Zaraz do niej zadzwoń i umów się jeszcze na

dzisiaj. Przy tylnym wyjściu jest automat.

- Chyba tak zrobię. Jamie Saraceni przegapiła swoją

szansę. Koniec z telefonami do biblioteki w Merlton.

- Biblioteka w Merlton? - powtórzył zaskoczony Rand.

- Tam pracuje. Jest bibliotekarką. To jedyne miejsce,

gdzie mogłem ją zastać. Domowego numeru nie ma w ksiąŜce,

a nie chciała mi go podać - dodał trochę zawstydzony.

- Ta mała jest bibliotekarką? - parsknął śmiechem Rand.

181.Boswell Barbara - Złamane zasady.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: