FORMY MUZYCZNE NA LEKCJACH MUZYKI.pdf

(30 KB) Pobierz
325559130 UNPDF
FORMY MUZYCZNE NA LEKCAJCH MUZYKI
Między muzyką (w szerokim rozumieniu tego pojęcia) a wymową, czytaniem, pisaniem
i matematyką istnieją silne związki.
Śpiewanie to mowa przedłużona w czasie. Przedłużenie stanowi czynnik sprzyjający odtwarzaniu
i zapamiętywaniu układu dźwięków składających się na pojedyncze słowa oraz zespoły słów. Jest
też sposobem na rozwijanie zdolności różnicowania bodźców słuchowych – umiejętność szczególnie
cenną w procesie nauki czytania.
Muzyka i związane z nią różnorodne sytuacje edukacyjne wpływają na: zdrowie; wyrabianie
sprawności ruchów mięśni narządów mowy, które decydują o jasności, pełni i wyrazistości
wymawianych głosek; uspokojenie i wyciszenie emocji, likwidowanie napięcia mięśniowego,
płynność i harmonię ruchów; rozwijanie poczucia przestrzeni; poczucie odnoszonego sukcesu;
myślenie twórcze – to wszystko jest niezbędne w osiąganiu przez dziecko „gotowości szkolnej”.
Zajęcia muzyczne są skutecznym środkiem wychowawczym – uczą: porządku,
współodpowiedzialności i współdziałania w grupie, zespole; pokonywania trudności; wspierają
działania w kształtowaniu pozytywnego obrazu własnego Ja .
Troszcząc się o wszechstronny rozwój osobowości dziecka przedszkolnego, w czasie zajęć należy
stosować różnorodne formy wychowania muzycznego, które pobudzą motywację, aktywność,
zainteresowanie. Dzięki stosowaniu różnorodnych form w zajęciach każde dziecko będzie mogło
wykonać – w jakiejś dziedzinie – zadanie, a to zapewni mu osiągnięcie sukcesu.
Wychowanie muzyczne w przedszkolu powinno opierać się na następujących formach aktywności
dzieci:
śpiew i mowa (ćwiczenia postawy, oddechu, artykulacji i dykcji, intonacji, śpiew indywidualny
i zbiorowy, improwizacje wokalne),
ruch przy muzyce ( zabawy ilustracyjne – przedstawienie treści piosenki ruchami;
• zabawy inscenizowane – z podziałem na role indywidualne i zbiorowe;
• zabawy rytmiczne – odtwarzanie rytmu śpiewanej piosenki za pomocą ruchów, np. tupania,
pstrykania, skłonów, klaskania;
• zabawy taneczne – wymagają wyboru piosenki w rytmie
tanecznym; w układach tanecznych stosujemy znane dzieciom
kroki taneczne;
• zabawy ruchowe przy akompaniamencie instrumentów – zabawy z zakresu techniki ruchu, np.
porządkowe, orientujące w przestrzeni, naprężające i rozluźniające, pobudzające i hamujące,
wzmacniające różne grupy mięśni, korektywne; zabawy uwrażliwiające na różne elementy muzyki;
opowieści ruchowe; improwizacje ruchowe; tańce,
gra na instrumentach powinna przebiegać indywidualnie lub w zespołach do 10
dzieci; grę na instrumentach wykorzystujemy w ćwiczeniach słuchowych, rytmicznych, ruchowych;
w powiązaniu z piosenką; w zadaniach twórczych, np. do improwizacji instrumentalnej,
słuchanie muzyki – ćwiczenia w spostrzeganiu i odróżnianiu zjawisk akustycznych w przyrodzie
i otoczeniu; ćwiczenia słuchowe dotyczące określania: kierunku dźwięku, odległości, liczby
dźwięków, gęstości; określanie następujących po sobie dźwięków pochodzących z różnych źródeł;
powtarzanie głosem usłyszanych dźwięków, połączone z: wyborem obrazka najlepiej pasującego
do słuchanej muzyki, propozycją tytułu do słuchanego utworu, ułożeniem opowiadania,
plastyczne przedstawienie wyobrażonej treści utworu, plastyczne przedstawienie budowy
utworu; malowanie nastroju słuchanej muzyki poprzez wybór barw do dwóch kontrastujących
utworów.
Wszystkie formy wychowania muzycznego powinny być ze sobą ściśle zintegrowane. Równoczesne
wprowadzenie na zajęciu kilku form zapewnia nauczycielowi dobór zadań do zróżnicowanych
zdolności rozwojowych dzieci; do pracy na kilku poziomach.
Uwaga:
– W pracy nad głosem dziecka należy przestrzegać następujących zasad higieny, obowiązujących
podczas śpiewu:
• śpiewanie w przewietrzonych pomieszczeniach,
• używanie umiarkowanej siły głosu,
• utrzymywanie śpiewu w skali dostosowanej do możliwości dziecka,
• unikanie śpiewu podczas żywego ruchu; na dworze przy wietrznej lub mroźnej pogodzie; przy
oznakach chrypki,
• w czasie śpiewania wskazana jest postawa stojąca.
– Do zabaw i ćwiczeń oprócz piosenek, muzyki, instrumentów perkusyjnych wykorzystujemy:
głoski, sylaby, wyrazy, przysłowia, porzekadła, onomatopeje.
– Podczas nauki piosenki tekstu nie oddzielamy od melodii .
– Oprócz instrumentów perkusyjnych, wykorzystujemy różnorodne „pomoce akustyczne”,
które znajdują szerokie zastosowanie w zadaniach twórczych.
– Słuchanie muzyki realizujemy jako wydzielony typ zajęć poświęcony głównie percepcji muzyki oraz
przy okazji wszystkich pozostałych form.
– Po raz pierwszy każda piosenka powinna być wysłuchana bez żadnych poleceń i ćwiczeń, dla samej
przyjemności słuchania.
– W realizacji przedszkolnego wychowania muzycznego ważną zasadą jest stopniowanie trudności –
zarówno problemów muzycznych, jak również treści piosenek, planowanych zabaw.
– Formy z zakresu wychowania muzycznego włączamy do innych zajęć; realizujemy je przy każdej
nadarzającej się okazji w ciągu dnia.
Nauczyciel muzyki mgr Aleksandra Pilarska
Zgłoś jeśli naruszono regulamin