Badanie składu ziarnowego kruszyw naturalnych otoczkowych.doc

(326 KB) Pobierz
Badanie składu ziarnowego kruszyw naturalnych otoczkowych, czyli oznaczenie danego kruszywa wykonuje się metodą analizy sitowej przez ustalenie ilości kruszywa pozostającego na poszczególnych sitach

Badanie składu ziarnowego kruszyw naturalnych otoczkowych, czyli oznaczenie danego kruszywa wykonuje się metodą analizy sitowej przez ustalenie ilości kruszywa pozostającego na poszczególnych sitach.

 

Przyrządy do badań:   a) suszarka szafkowa z termoregulacją

                                          b) komplet sit normowych

                                          c) waga techniczna do 5 kg

 

Uwagi dotyczące sita i przesiewu:

 

1. Każde sito musi być mocno i sztywnie osadzone w ramie uniemożliwiając odkształcenie się podczas przeciewu.

2. Sita są ustawione w sposób o najmniejszych otworach znajduje się na dole, nad nim sita o kolejnych większych otworach

3. Na samym spodzie stosu sit powinna być umieszczona skrzyneczka o szczelnym dnie.

Wymiary otworów kwadratowych lub okrągłych w zestawie sit kontrolnych wg. Normy PN-En 993-2:1999 są następujące:0,063; 0,125; 0,25; 0,5; 1,0; 2,0; 4,0; 8,0; 16,0; 31,5; 63,0; 125mm.

4.      Próbkę wysuszonego kruszywa należy wsypać na sito o największych otworach.

5.      Przesianie należy prowadzić za pomocą ręcznego lub mechanicznego utrząsania.

6.      Przesianie należy uważać za zakończone, gdy nie więcej niż 1 % całej próbki przechodzi przez sito w ciągu jednej minuty wstrząsania.

7.      Ziarna, które podczas przesiewu uwięzły w otworach sit należy ostrożnie usunąć i dołączyć do pozostałości na danym sicie.    

 

Przygotowanie próbki laboratoryjnej:

 

Do badania pobiera się tzw. Średnią próbkę laboratoryjną po przez kratowanie próbki ogólnej.

Ze średniej próbki laboratoryjnej pobiera się próbkę analityczną, którą się suszy w temperaturze 105-110*C do stałej masy. Następnie studzi się do temperatury otoczenia i odważa się próbkę do wykonania analizy sitowej. Najmniejsza masa próbki jest zależna od wymiaru największych ziaren badanego kruszywa ( według norm lub książki):

 

·         Kruszywo  do 0,5 mm – najmniejsza masa próbki 0,1kg,

·         Kruszywo  do 2,0 mmnajmniejsza masa próbki 0,4 kg,

·         Kruszywo  do 4,0 mmnajmniejsza masa próbki 0,8 kg,

·         Kruszywo  do 8,0 mmnajmniejsza masa próbki 1,6 kg,

·         Kruszywo  do 16,0 mm najmniejsza masa próbki 3,2 kg,

·         Kruszywo  do 31,5 mm – najmniejsza masa próbki 6,3 kg,

·         Kruszywo  do 63,0 mm – najmniejsza masa próbki 12,6 kg,

·         Kruszywo  ponad 63,0 mm najmniejsza masa próbki 20,0 kg .

 

 

 

Oznaczenie składu ziarnowego można wyznaczyć metodą na sucho lub na mokro.

 

 

1. Metoda na sucho.

Polega na rozdzieleniu kruszywa na frakcje za pomocą sit, a następnie na ustaleniu procentowego udziału mas poszczególnych frakcji w masie próbki kruszywa. Po zakończeniu przesiewu zważyć z dokładnością do 1g pozostałość na poszczególnych sitach, a także kruszywo, które przeszło przez sito o najmniejszych otworach, tj. zawartość skrzyneczki znajdującej się na spodzie zestawu.  Suma tych mas nie powinna różnić się od pierwotnej masy badanej próbki więcej niż 0,5 %. Zawartośc frakcji lub grupy frakcji oblicza się z dokładnością do 1% wg. Wzoru.

 

      2. Metoda na mokro.

              Sita są zestawione jak w przypadku przesiewu suchego, jednak bez dolnego pojemnika. Zestaw sit z kruszywa umieszczonego na górnym sicie należy wstrząsać, polewając równocześnie wodą. Po zakończeniu przesiewu należy każdą frakcję wysuszyć do stałej masy w temperaturze 105-110*C i zważyć. Ziarna, które uwięzły w otworach sit zalicza się do pozostałości na sicie. Gdy kruszywo zawiera ziarna zlepione lub zbrylone można próbkę zalać wodą pozostawić na 24 h poczym przelać masę próbki z wodą na powierzchnię górnego sita. Można też próbkę kruszywa z wodą poddać gotowaniu, wystudzeniu i przesianiu.

 

Badanie frakcji :

 

Zawartość frakcji lub grupy frakcji oblicza się z dokładnością do 1% wg. Wzroru:

 

fi = (mi /m) * 100 %

gdzie:

                            mi – masa kruszywa pozostałego na sicie o prześwicie i mm, g,

                            m – masa próbki pobranej do badania przed przesianiem, g.

 

Procentowy udział danej frakcji w stosunku do masy próbki zapisuje się w układzie tabelarycznym oraz sporządza wykres.

 

 

 

 

 

 

Na podstawie przeprowadzonej analizy sitowej należy następnie przeprowadzić:

 

1)    Oznaczenie punktu piaskowego(udział ziaren o średnicy do 2 mm) wg. woru

 

 

Gdzie:

f(0 ¸2)  - masa frakcji od 0 do 2 mm,

f(0 ¸ dmax)  -  masa całego kruszywa od 0 do dmax,

 

2)    Oznaczanie punktu pyłowego(udział ziaren o średnicy do 0,05 mm w piasku):

 

 

3)    Punktu żwirowego (udziału ziaren o średnicy od 2 do dmax w całym kruszywie) :

 

4)    Obliczenie ilości nadziarna dowolnej frakcji lub grupy frakcji kruszywa :

 

 

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin