mobbing - raport z badań.pdf

(86 KB) Pobierz
mobbing raport4
SPOŁECZNA KAMPANIA
STOP-MOBBING
Gorzów Wielkopolski
RAPORT Z BADA Ń
© 2006 Urz ą d Miasta Gorzowa Wlkp.
I. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA BADANIA
Badanie skali i form zjawiska mobbingu w zakładach pracy przeprowadził Referat Analiz
Społeczno-Gospodarczych UM Gorzów Wlkp. Zastosowano technikę ankiety zwrotnej,
starając się zapewnić respondentom maksymalną anonimowość i poczucie bezpieczeństwa.
Wzór kwestionariusza ankiety zawiera Zał ą cznik 1 .
Badaniem przeprowadzonym w dniach 8-20 wrze ś nia 2006 roku objęto 35 zakładów pracy
w Gorzowie Wlkp., łącznie zatrudniających 3080 pracowników . Wśród zakładów tych
znalazły się: Urząd Miasta, 24 instytucje edukacyjno-wychowawcze (11 szkół, 12 przedszkoli
i 1 Ŝłobek), 3 instytucje pomocy społecznej, 2 prywatne przedsiębiorstwa, 4 przedsiębiorstwa
usług komunalnych i jedno o charakterze sportowo-wypoczynkowym. Listę uczestniczących
w badaniu zakładów zawiera Zał ą cznik 2 .
Uzyskano 1164 zwroty ankiet , co oznacza, Ŝe w badaniu wzięło udział 37,8% pracowników
uczestniczących zakładów.
NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe pewna ilość ankiet została zwrócona bez wypełnienia. Były one
kodowane jako „0”.
Ze względu na zastosowaną metodę wyników badania nie moŜna traktować wprost jako
reprezentatywnych, ani dla wszystkich pracowników zakładów objętych badaniem, ani teŜ dla
populacji pracowników w Gorzowie. Wysoki, blisko czterdziestoprocentowy poziom
zwrotów pozwala oceniać wyniki jako wiarygodne w skali uczestniczących zakładów.
Jeśli nie podano inaczej, w zestawieniu wyników szczegółowych nie uwzględnia się ankiet,
w których na dane pytanie nie udzielono odpowiedzi.
II. RESPONDENCI
NaleŜy zwrócić uwagę, Ŝe aŜ 21,2% respondentów nie podało swojej płci. Ma to swoje
uzasadnienie w charakterystyce udziału obu płci w populacji poszczególnych zakładów, gdzie
w wielu wypadkach określenie płci mogłoby ułatwić identyfikację respondenta, a tym samym
złamałoby zasadę anonimowości.
Charakterystyka uczestników badania, którzy podali informacje dotyczące płci i staŜu pracy
kształtuje się następująco:
Tab. 1. Płe ć respondentów
Respondenci w podziale na płe ć (n=917)
Płe ć
[%]
Kobiety
72,6
MęŜczyźni
27,4
Σ=100%
W gorzowskich branŜach, reprezentowanych przez zakłady biorące udział w badaniu, udział
kobiet wynosi 55,06% spośród wszystkich pracowników. PoniewaŜ jednak większość
2
214242407.003.png
naszych respondentów jest zatrudnionych w silnie sfeminizowanych instytucjach
edukacyjnych, moŜna przyjąć, Ŝe struktura próby odpowiada strukturze badanej populacji.
Tab. 2. Sta Ŝ pracy respondentów
Ł ą czny sta Ŝ pracy respondentów (n=876)
Sta Ŝ
[%]
do 5 lat
16,4
od 5 do 15 lat
24,4
powyŜej 15 lat
59,1
Σ=100%
III. WYNIKI ANALIZ
Skala zjawiska
Uczestników zapytano, czy uwaŜają siebie lub inne pracujące w tym samym zakładzie pracy
za ofiary mobbingu. PoniŜej przedstawiamy rozkłady odpowiedzi na poszczególne pytania.
Tab. 3. Ocena siebie jako ofiary mobbingu
„Czy we własnej ocenie uwa Ŝ a si ę Pan/i za osob ę , wobec której stosowany jest
mobbing / terror w miejscu pracy?” (n=1164)
Odpowied ź
[%]
Tak
17,6
Nie
82,4
Σ=100%
Uwaga: wyniki podano spośród wszystkich zwrotów; brak odpowiedzi kodowano jako „nie”.
Tab. 4. Ocena innych jako ofiar mobbingu
„Czy, pomijaj ą c własny przypadek, wie Pan/i o innych osobach w swoim zakładzie
pracy, które s ą ofiarami mobbingu?” (n=1164)
Odpowied ź
[%]
Tak
23,8
Nie
76,2
Σ=100%
Uwaga: wyniki podano spośród wszystkich zwrotów; brak odpowiedzi kodowano jako „nie”.
Tab. 5. Sprawca mobbingu (wobec siebie i wobec innych)
„Kto jest sprawc ą mobbingu?” (n=223)
Odpowied ź
[%]
przełoŜony / pracodawca
53,8
współpracownicy
17
zarówno przełoŜeni jak i
współpracownicy
29,2
Σ=100%
3
214242407.004.png
Tab. 6. Czas trwania mobbingu
„Jak długo trwa nieprzerwany proceder prze ś ladowania?” (n=244)
Odpowied ź
[%]
poniŜej 3 miesięcy
5,7
od 3 do 6 miesięcy
7,8
od 6 do 12 miesięcy
11,5
powyŜej 12 miesięcy
75
Σ=100%
Jeśli zjawisko mobbingu występuje, to na ogół trwa ono długo. Kryteria kodeksowe (czas
trwania powyŜej 6 miesięcy) spełnia 86,5% osób będących ofiarą mobbingu.
Respondentów, którzy uwaŜają się za ofiary mobbingu pytano teŜ, czy zwracali się
w tej sprawie do kogoś o pomoc
Tab. 7. Wyst ą pienia o pomoc w ś ród ofiar mobbingu
„Czy zwracał/a si ę Pan/i o pomoc w tej sprawie?” (n=182)
Odpowied ź
[%]
Tak
56,6
Nie
43,4
Σ=100%
Respondenci, którzy odpowiedzieli na to pytanie twierdząco, mogli wskazać, do kogo
zwrócili się z prośbą o pomoc.
Tab. 8. Ź ródła pomocy dla ofiar mobbingu
Ź ródła pomocy
Odpowied ź
[%]
przyjaciel lub członek rodziny
73,1
przełoŜony lub pracodawca
36,13
psycholog
16,8
instytucja zewnętrzna (np. inspekcja
pracy, rzecznik praw itp.)
10,08
inne
1,68
Uwaga: procenty nie sumują się do 100, poniewaŜ respondenci mogli wskazać więcej niŜ jedną odpowiedź.
Zwraca uwagę, Ŝe Ŝaden z respondentów nie zwracał się o pomoc do sądu i zaledwie co trzeci
rozmawiał na temat mobbingu ze swoimi przełoŜonymi. PoniewaŜ jednak – jak wskazano
wcześniej – zjawisko mobbingu charakteryzuje się w większości przypadków znaczną
długotrwałością, naleŜy poddać w wątpliwość skuteczność otrzymywanej z róŜnych źródeł
pomocy.
4
214242407.005.png 214242407.006.png
Formy mobbingu
Celem badania było rozpoznanie zarówno skali zjawiska, jak i form, które ono przyjmuje.
Ankietowanym przedstawiono listę 34 zachowań, wskazywanych w literaturze przedmiotu
jako modelowe przykłady mobbingu 1 z prośbą o wskazanie, które z nich dotykają respondenta
osobiście, a które – inne osoby pracujące w tym samym zakładzie.
Tab. 9. Formy mobbingu
Formy zachowa ń z którymi zetkn ą ł si ę respondent
Wobec
siebie
[%]
Wobec
innych
[%]
ograniczenie moŜliwości wyraŜania własnego zdania
11,4
13,8
głośne upominanie, krzyczenie
10,9
14,6
krytyka pracy i Ŝycia prywatnego
8,5
10,1
kwestionowanie kompetencji
6,9
8,1
ustne groźby
6,8
6,0
wyrządzanie krzywd mających wpływ na efekt finansowy
6,6
5,4
kwestionowanie decyzji
6,3
6,7
rozgłaszanie plotek i pomówień
6,1
8,8
zlecanie zadań nie mających znaczenia
5,3
5,2
zmuszanie do wyczerpującej pracy
5,2
5,5
traktowanie ofiary „jak powietrze”
5,1
6,4
wyśmiewanie
4,9
7,9
przesuwanie do prac obniŜających samoocenę (za trudnych
lub zbyt łatwych)
4,7
5,1
zlecanie zadań skrajnie róŜnych, nie powiązanych ze sobą
4,5
4,8
zlecanie zadań poniŜej kwalifikacji
4,1
3,9
nieformalne wprowadzenie zakazu rozmów z ofiarą,
oczernianie za plecami
3,9
4,4
uniemoŜliwienie komunikacji z innymi
3,1
3,4
stosowanie niegroźnych aktów agresji dla zastraszenia
2,9
3,2
odsunięcie od odpowiedzialnych i złoŜonych zadań
2,6
3,2
przemoc przez telefon
1,9
1,7
stosowanie obraŜających przezwisk
1,6
3,4
wyśmiewanie poglądów politycznych i religijnych
1,4
2,7
odizolowanie miejsca pracy
1,3
1,7
traktowanie ofiary jako niepoczytalnej
1,3
3,5
pisemne groźby
1,2
1,3
przedrzeźnianie, np. sposobu chodzenia, głosu itp.
1,1
2,0
stosowanie pogróŜek dotyczących przemocy fizycznej
0,7
0,8
niszczenie dóbr materialnych w miejscu pracy i w domu
0,6
0,7
zmuszanie do badań psychiatrycznych
0,5
1,3
insynuacje seksualne
0,4
0,6
naduŜycia fizyczne
0,2
0,4
przemoc seksualna
0,2
0,4
Uwaga: procenty nie sumują się do 100, poniewaŜ respondenci mogli wskazać więcej niŜ jedną odpowiedź.
Zob. np. Kmiecik-Baran K., Rybicki J. (2004) Mobbing. Zagro Ŝ enie współczesnego miejsca pracy . Gdańsk:
Pomorski Instytut Demokratyczny. Listę 45 przykładów mobbingu, zestawioną przez Heinza Leymanna
zredukowano do 34 poprzez łączenie i częściowe przeredagowanie pytań.
5
1
214242407.001.png 214242407.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin