Obliczenia :
Odczytane z wykresu natężenia krytyczne prądu solenoidu wynoszą odpowiednio:
=4V =400 A =8V =525 A
=6V =450 A =10V =0.54A
Odczyt z wykresu natężenia krytycznego prądu solenoidu może być różny dla tych samych wartości zadanych (różnice w przeprowadzaniu krzywych) za przyjąłem średnią arytmetyczną min. i max. przedłużenia prostoliniowego odcinka wykresu.
Błąd wyznaczenia Ik:
A
DIk2 = 0.03 A
DIk3 = 0.03 A
DIk4 = 0.07 A
0.01 A
Średnia wartość stosunek = 28.8.
Wyznaczenie wartości n korzystając ze wzoru:
n- całkowita ilość zwojów solenoidu.
l - długość solenoidu
N = 4164
l= 0.235m
stąd n=17719.15
Obliczanie błędu wyznaczania stosunku metodą różniczki zupełnej.
Obliczam stosunek :
Błąd względny procentowy:
4. Wnioski:
Wzrost prądu solenoidu powoduje spadek prądu anodowego triody. Jest to spowodowane tym, że przyrost natężenia prądu w solenoidzie pociąga za sobą wzrost natężenia pola magnetycznego. Pole magnetyczne wytworzone przez solenoid przenika przez triodę, a elektrony poruszające się w triodzie ulegają odchyleniu, przy czym wartość zakrzywienia toru jest wprost proporcjonalna do wartości wytworzonego przez solenoid pola B.
Podstawowym błędem pomiarowym popełnionym w ćwiczeniu był błąd wyznaczania max. natężenia prądu płynącego w obwodzie solenoidu. Wartość tego błędu jest podyktowana przede wszystkim rozmiarem skali wykonania wykresu i wynosi 0.01 A.
Tablice fizyczne podają, iż wynosi on ca. 1.74 * 1011 C/kg.
1
grzeszny_sen