WYCHOWANIE W RODZINIE – JANKE
- wychowanie stanowi wiązkę procesów, skierowanych na rozwój psychiki i osobowości członków rodziny, występujących w roli wychowywanych, jego wielostronne doskonalenie, kształtowanie poczucia tożsamości osobistej i zmianę postępowania – znajdujących ugruntowanie w obrębie samej rodziny ( w stosunkach wychowania w rodzinie ) i jej wieloaspektowych (społeczno-kulturalnych i naturalno-przyrodniczych uwarunkowaniach), ale także zaznaczających się poza nią - umożliwiających przede wszystkim członkom rodziny (również innym osobom pozostającym w bliskim kontakcie z rodziną) kształtować się na drodze autokreacji wraz z enkulturacją i wpływami środowiska przyrodniczego, jako jednostki ludzkie w wymiarze indywidualnym i społecznym.
PROCES WYCHOWANIA RODZINNEGO
Model humanistyczny
Model tradycyjny
· podmiotowość wychowujących u wychowywanych;
· tworzenie autokreacji oraz doświadczania siebie i świata;
· osiąganie dobra wspólnego;
· respektowanie dążeń do samorealizacji;
· podtrzymywanie ciągłości trwania wychowywania.
· asymetryczność stosunku wychowawczego – nierówność dorosły – dziecko;
· stawianie dobra jednostkowego bądź społecznego ponad dobro wspólne;
· dużą rolę odgrywał świat wartości;
· aprobata dla adaptacji, urabiania, nierzadko manipulacji oraz bezpośrednie oddziaływanie wychowawcze (wykorzystywanie nagradzania i karania);
· uznanie momentu osiągania prawnej dojrzałości fizycznej, psychicznej i społecznej jako wynik działalności wychowawczej.
Płaszczyzny wychowania rodzinnego:
· wychowanie w rodzinie, dla rodziny, przez rodzinę.
Wychowanie to również:
· socjalizacja;
· wychowanie na przestrzeni społeczeństwa globalnego;
· edukacja;
· wychowanie w środowisku lokalnym;
· wychowanie w bliskim sąsiedztwie rodziny.
Czynniki składające się na wychowanie:
a) przygotowanie do życia rodzinnego;
b) kultura pedagogiczna rodziców;
c) przygotowanie jednostki do życia w społeczeństwie poprzez rodzinę;
d) rodzinne obcowanie wychowawcze.
Proces kształtowania się człowieka jako jednostki ludzkiej rozpatrywanej w aspekcie pedagogicznym:
1. autokreacja – aktywny udział tworzeniu własnej drogi życiowej;
2. socjokreacja – wpływy różnych środowisk na kształtowanie drogi życiowej;
3. enkulturacja – proces wzrastania jednostki w kulturę społeczeństwa i nabywanie kompetencji kulturowej;
4. wpływy przyrody – zależność człowieka i zbiorowości, w których egzystuje.
Korzystając z opcji zmiany wychowawczej, proces wychowania w rodzinie to ciąg zmian wychowawczych dokonujących się we współdziałających wychowawczo członkach rodziny – stanowiących podmiotowe składniki naturalnych bądź celowo organizowanych sytuacji wychowawczych, połączonych stosunkiem interakcyjnym, a wywołanych dla osiągania bliskich i dalekich celów wychowania, które określają zmiany w psychice, osobowości, poczuciu tożsamości i postępowaniu członków rodziny, usytuowanych na pozycji wychowanka bądź wychowawcy.
uw.pedagogika.pomoc