Searl-Anti-Gravity-Disks PL.pdf

SEG

Genetator Efektu Searla

GyroCell

W 1946, zostały odkryte przez H.R Searla podstawowe własności magnetycznej

natury materiałów magnetycznych. Odkrył, że jeżeli na stały prąd magnesowania

magnesów się mały prąd zmienny (około 10 2 mA) o częstotliwości radiowej

(około 10 7 Hz) co jest pokazane na Fig. 1 to w trakcie produkcji magnesy

wykonane tą metodą wykazują nieoczekiwane własności fizyczne

Pierwszy zestaw magnesów wykonanych według tej metody składał się z sztabek

o wymiarach około 100x10x10 mm oraz 2 rolek. Jedna rolka została wykonana w

kształcie cylindra (około 10 mm średnicy) a inne składały się pewnej ilości

pierścieni (o średnicy zewnętrznej około 20 mm) Fig. 2.

Wszystkie te magnesy z zestawu były jednocześnie magnesowane w opisany

powyżej sposób.

Te opisane magnesy wciąż istnieją i pokazano 19 sierpnia 1982r. Jeżeli magnesy

te zostaną zestawione jak na Fig. 3 to będą oddziaływać na siebie jak jest

pokazane na Fig 4

Jeżeli magnes A zostanie przesunięty przez siły zewnętrzne w kierunku narożnika

1 magnesu C (fig 4.1) i delikatnie przepchnięty wokół tego narożnika wówczas

magnes przyspieszy do znacznej prędkości przechodząc wokół narożnika 2 i

(tekst nieczytelny)

GENERATOR EFEKTU SEARLA

Następny logiczny krok wykonany przez Searla było zastąpienie magnesu

płytkowego magnesem pierścieniowym i umieszczenie wokół niego rolek fig 5.

Według informacji przekazanych przez Searla taki sam efekt jest wytwarzany w

tej konfiguracji jak w przypadku magnesu płytkowego, jeżeli jedna z rolek

zostanie wprawiona w ruch to druga zacznie spontanicznie się poruszać w tym

samym kierunku fig 5.

Searl odkrył, że jeżeli liczba rolek wokół pierścienia osiągnie pewną minimalną

ilość [ta minimalna ilość zależy od geometrii i parametrów materiałów i nie jest

znana w momencie pisania tego artykułu] (fig 6) rolki zaczynają spontanicznie

poruszać się same, osiągając pewną prędkość aż do osiągnięcia ustalonego

dynamicznego stanu.

Searl odkrył ponadto, że urządzenie w trakcie pracy wytwarza elektrostatyczną

różnicę potencjałów w kierunku promieniowym pomiędzy rolkami a pierścieniem.

Nieruchomy pierścień jest ładowany dodatnio a rolki ujemnie (fig 6).

Dodając stałe elektromagnesy w kształcie litery C do pierścienia z rolkami (Fig. 7)

urządzenie samo wytwarza energię elektryczną.

To urządzenie miało średnicę około 3 stóp i składało się z 3 segmentowych

pierścieni umieszczonych centrycznie (in the same plane) z określoną ilością

elektromagnesów na zewnątrz fig 8.

Generator był testowany (in the open) a rolki były wprawione w ruch za pomocą

małego silnika. Urządzenie produkowało nieoczekiwanie wysoki potencjał

elektrostatyczny w kierunku promieniowym. Relatywnie mała prędkość obrotowa

rolek produkowała potencjał rzędu 1 000 000 woltów na co wskazywały

statyczne efekty związane z obiektami znajdującymi się w pobliżu. Dawały się

słyszeć charakterystyczne trzaski a zapach ozonu potwierdzały tą konkluzję.

Wtedy zaobserwowano coś nieoczekiwanego. Generator uniósł się cały czas

zwiększając prędkość, wyłamał połączenie z podłączonym silnikiem i uniósł się na

wysokość około 50 stóp. Zatrzymał się tam na chwilę ciągle zwiększając

prędkość, po czym roztoczyła się wokół niego różowa aureola. Świadczyło to o

jonizacji powietrza w warunkach niskiego ciśnienia. Inny ciekawy efekt objawił

się w okolicznych odbiornikach radiowych, które się zsynchronizowały. Mogło to

nastąpić z powodu jonizacyjnego wyładowania elektrostatycznej indukcji

(ionizing dischargeor electrostatic induction). Na końcu cały generator

przyśpieszył do dużej prędkości i wystrzelił w górę znikając z pola widzenia.

Uważa się że poleciał w przestrzeń kosmiczną.

Od 1952r Searl i jego współpracownicy zbudowali i przetestowali ponad 10

generatorów z których największe były 10 metrowymi pojazdami w kształcie

dysków.

Prace Searla nigdy nie były publikowane w pismach naukowych i literaturze

technicznej, ale wiele instytucji i osób zna jego odkrycia.

Jednakże została wysunięta teoria przez profesora S. Seike próbując wyjaśnić

interakcje obserwowane w generatorze i wokół niego. Searl złożył patent, który

został później cofnięty.

Searl chciał podjąć współpracę i przekazał trochę interesujących i ważnych

informacji dotyczących podstaw procesu powstawania generatora. Są one

opisane poniżej.

1. Podczas magnesowania mała składowa prądu przemiennego Accomponent

(około 10 2 mA) o częstotliwości radiowej (około 10 7 Hz) jest nałożony na stały

prąd magnesowania.

2. Przynajmniej 180 amperów potrzebne jest do magnesowania.

3. Aby generator pracował normalnie wszystkie magnesy generatora muszą być

magnesowane jednocześnie

4. Specjalnie wykonane magnesy mają tendencję do okresowej zmiany swoich

charakterystycznych właściwości, gdy są w kontakcie z innymi stałymi

magnesami. Jednak, gdy są usunięte z zakłócającego pola zewnętrznego

wówczas specjalne magnesy po kilku minutach odzyskują swoje pierwotne

właściwości. Ta właściwość może być wykorzystana do kontrolowania

mechanizmu.

5. Searl zwrócił uwagę, że jest możliwe programowanie zachowanie generatora

przez namagnesowanie tylko jednego z pierścieni inna częstotliwością. Był on w

stanie na przykład uzależnić temperaturę generatora w taki sposób że

zatrzymywał się gdy przekroczyła pewien poziom (około 50st C) ; wartość dużo

poniżej temperatury …. (wyraz nieczytelny Ouric?).

6. Zasadniczo wewnętrzne pole magnetyczne rozchodzi się wzdłuż osi rolek i ….

(wyraz nieczytelny – anulus?) Fig. 10

7. Materiały magnetyczne: Ferryty lub materiały magnetyczne ceramiczne

8. Pomiary wykonane przez Searla pokazały, że stosunek masy do mocy z

generatora z jednym pierścieniem wynosi 180 KW/tonę kiedy zachodzi interakcja

z polem grawitacyjnym ziemi.

Searl zaproponował konstrukcję generatora z jednym pierścieniem o

następujących wymiarach:

Pierścień stojący.

Materiał: Magnetyczny ceramiczny

Prąd magnesowania: składowa zmienna 40 lub 80 kHz

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: