1.Fundamenty-są to dolne częsci konstrukcji budowlanej lub inżynierskiej które przez swoją podstawę przenoszą obciążenie od nadbudowy na podłoże gruntowe (strefa w której własności gruntu mają wpływ na projektowanie, wykonanie i eksploatacje budowli). Ze względu na głębokość posadowienia fundamenty dzielimy na płytkie i głębokie, natomiast ze względu na cechy sprężystości materiału fundamentu i jego wymiary na : sztywne, sprężyste i wiotkie.
Do fundamentów płytkich zalicza się fundamenty posadowione bezpośrednio na warstwie nośnej zalegającej na takiej głębokości na której podstawy fundamentów założone są w wykopie otwartym bez potrzeby stosowania trudnych pod względem technicznym i kosztownym umocnień zboczy wykopów.
2.Ławy fundamentowe – zwykle są to fundamenty pod ścianę (do 11 kondygnacji nadziemnych) lub szeregiem słupów. Stosunek długości do szerokości jest większy od 10 (na zachodzie od5). L/B>10
Ławy ceglane- można stosować pod budynki murowane (do 3-4 kondygnacji), posadowione powyżej wody gruntowej na jednolitym podłożu. Do wykonania ław używa się cegłę ceramiczną pełną i zaprawę cem. lub cem-wap. Najmniejsza wysokość ławy ceglanej powinna mieć trzy warstwy cegły ułożonej na płask.
Ława betonowa- może być stosowana gdy wysokość ławy ceglanej wynosi więcej niż 54cm., albo gdy spód fundamentowy znajduje się poniżej poziomu wody gruntowej.
Ławy żelbetowe- pod ściany murowane stosuje się na gruntach o mniejszej wytrzymałości mechanicznej i dużych obciążeniach ścian. Zbrojenie ław żelbetowych w kierunku poprzecznym oblicza się w przekroju w którym występuje największy moment zginający. Zaleca się dylatowanie ław fundamentowych przewidzianych na budynki dłuższe niż 50m. Szczeliny dylatacyjne są konieczne w przypadku spodziewanych różnic osiadań poszczególnych części budynku wynikających z niejednorodnego podłoża znacznie różniącego się pod względem ściśliwości lub w przypadku, gdy na wspólnej ławie posadowione są budynki różnej wysokości.
3.Stopy fundamentowe – fundament bezpośredni zwykle wykonywany pod słup lub kilka słupów
Stopy z cegły lub kamienia- mają w przekroju pionowym kształt schodkowy. Zależność między wysokością stopy h, a odsadzką s jest uwarunkowana dla stóp ceglanych rodzajem zaprawy użytej do murowania. Przy zaprawie cem-wap h/s>3, przy cem h/s>2. stopy ceglane i kamienne nie powinny być stosowane gdy powyżej poziomu posadowienia występuje woda gruntowa
Stopy betonowe- stosuje się pod słupy niskich jedno lub wielo kondygnacyjnych budynków przy niewielkich obciążeniach i przy posadowieniu na gruntach o jednostkowym oporze obliczeniowym podłoża jednowarstwowego g1>0,15MPa. Prostokątny przekrój stopy betonowej można stosować dla skarpy o wymiarach w pionie 2x2m
Stopy żelbetowe- należy stosować przy większych siłach osiowych, obciążeniach mimośrodowych, oraz dynamicznych. Dla stóp obciążanych osiowo lub przy niewielkim mimośrodzie siły działającej na stopę, najekonomiczniejsze są podstawy kwadratowe. Ze względu na ekonomiczne zużycie stali i betonu można przyjmować orientacyjnie wysokość przekroju stopy żelbetowej z warunku 0,3(L-asL)<h<0,5(L-asL). Zgodnie ze wskazówkami konstrukcyjnymi dla stóp żelbetowych należy w stopach stosować beton klasy co najmniej B20. zbrojenie powinno mieć średnicę wynoszącą nie mniej niż 10mm, a rozstaw prętów zbrojenia stopy przyjmować w granicach 10-30cm.
Stopy fundamentowe pod kilkoma słupami:
Stopę obciążoną grupą sił pionowych projektuje się gdy słupy przenoszą duże obciążenia, stoją blisko siebie i jednostkowy opór obliczeniowy podłoża jest stosunkowo mały. W celu uzyskania równomiernego rozkładu nacisku na grunt przy różnych wartościach sił przenoszonych przez słupy, środek ciężkości podstawy takiego fundamenty powinien leżeć na lini działania wypadkowej wszystkich sił obciążających fundament.
4.Zbrojenie: - pręty stosowane grube min f 10(12)
- oczka w siatce zbrojeniowej dość duże 10cm (7) by beto nie zatkwił w zbrojeniu
- nie stosować prętów odgiętych, opłaca się stosować wyższe stopy by nie stosować prętów odgiętych
Stosuje się głównie ze względu na różnorodność podłoża (bo pod ścianą raczej nie mam momentów)
5.To samo jak 3 J
6.
Wymiary 80 < hf <120 Ciężkie w deskowaniu ale za to oszczędność na betonie
7.Ruszty fundamentowe - Ruszt- układ wzajemnie przecinających się ław. Stosuje się do posadowień konstrukcji szkieletowych. Ten rodzaj fundamentu projektuje się w przypadku, gdy grunt w podłożu jest małonośny i niejednorodny (słabe podłóże), budowla czuła na osiadanie, oraz gdy ławy pod szeregiem słupów wypadają zbyt szeroko. Wysokość rusztu przyjmuje się w granicach 1/5- 1/7 l; l-odległość dwóch sąsiednich słupów. Wady to trudność obliczeń i skomplikowane szalunki i zbrojenie.
8.płyty fundamentowe - Płyty o równej grubości, oraz płyty żebrowe. Płyty fundamentowe stosuje się na gruntach małonośnych (słabe podłóże) i gdy budowla jest czuła na osiadanie, lub w przypadku wysokich budowli 8-15 kondygnacji, a także przy istnieniu podpiwniczonych budowli poniżej poziomu wody gruntowej. W tym przypadku należy zabezpieczyć budowlę przed zalaniem wodą przez powiązanie płyty ze ścianami, a tym samym wykorzystanie wodoszczelnej skrzyni. Następuje wówczas wypór wody. Dla uniknięcia tego zjawiska trzeba uważać, aby najmniejszy możliwy ciężar budowli przewyższał najmniej o 15% możliwy największy wypór wody. Stosowane płyty są gładkie, o jednakowej grubości, lub żebrowe. Płyta z żebrami ku dołowi może być wykonana na gruncie spoistym i nienawodnionym. Wady: trudne obliczanie. Zalety: proste szalunki i proste zbrojenie. W płytach z sady niema prętów odgiętych, w rusztach są. Płyta potrzebuje 15-20% więcej betonu i stali pod ten sam budynek niż ruszt.
9.Fundamenty łupinowe -
10.Skrzynie fundamentowe - Fundamenty w postaci skrzyni sztywnej żelbetowej stosuje się w budynkach wysokich, większych niż piętnastokondygnacyjne i bardzo słabych podłożach. Fundament skrzyniowy odznacza się bardzo duża sztywnością i statecznością. Jeśli nawet osiada nierównomiernie, to jako jedną całość nie pozwalającą na wzajemne przemieszczenie górnych elementów konstrukcji. Całkowita wysokość fundamentu skrzyniowego wynosi 5,5 - 6,0 m, przy czym płyty; górna i dolna mają grubość 1,0 -1,2 m, ściany zaś podłużne i poprzeczne - grubość 0,6 – l,0m.Wady: trudność obliczenia, trudne wykonanie. Zalety: brak nie równomiernych osiadań, najwyżej się cały przechyli.
11.Grunty pęczniejące – pęcznieją pod wpływem wody, ciśnienie pęcznienia większe niż 10 kPa. Zapobieganie: ustabilizować poziom wód (drenaż), zwiększyć obciążenie powyżej ciśnienia pęcznienia.
12.Głębokość przemarzania gruntu.
Wzór Stefana:
z-głębokość strefy przemarzania
l - współczynnik przewodności ciepła
Q - ciepło krzepnięcia wody
gow - ciężar objętościowy wody
Tz - temp. zamarzania
TP - temperatura na powierzchni gruntu
t - czas
Głębokość przemarzania określana w normie dla fundamentów:
-120cm - wodociągi,
- 180cm - kanalizacje
13. Wysadzinowość gruntu - zjawisko pod wpływem ujemnych temperatur wysadzin czyli wznoszenie się gruntu ku górze wskutek tworzenia się w przemieszczającym się gruncie soczewek lodu; w okresie wiosennym, przy odmarzaniu grunt ulega rozrzedzeniu. Na podstawie wartości Hkb(kapilarność bierna) określa się wysadzinowość gruntu:
-Hkb<100cm grunt niewysadzinowy
-Hkb=100¸130cm grunt wątpliwy (małowysadzinowy)
-Hkb>130cm grunt wysadzinowy
14. Stany surowe budynku. Zabezpieczenie na zimę.
15. Stany graniczne nośności.
Rodzaje I stanu granicznego są następujące:
a) wypieranie podłoża przez pojedynczy fundament lub przez całą budowlę,
b) usuwisko albo zsuw fundamentów lub podłoża wraz z budowlą,
c) przesunięcie w poziomie posadowienia fundamentu lub w głębszych warstwach podłoża.
16. Metody ustalania wartości parametrów technicznych.
Metoda A polega na bezpośrednim oznaczaniu wartości parametru za pomocą polowych lub laboratoryjnych badań gruntów, wykonywanych zgodnie z PN-74/B-04452 i PN-88/B-04481 oraz innymi wymaganiami wg 1.2.
Metoda B polega na oznaczaniu wartości parametru na podstawie ustalonych zależności korelacyjnych między parametrami fizycznymi lub wytrzymałościowymi a innym parametrem (np. IL lub ID) wyznaczanym metodą A.
Metoda C polega na przyjęciu wartości parametrów określonych na podstawie praktycznych doświadczeń budownictwa na innych podobnych terenach, uzyskanych dla budowli o podobnej konstrukcji i zbliżonych obciążeniach.
17. Wypieranie gruntu spod fundamentu.
Warunek obliczeniowy. Przy sprawdzaniu I stanu granicznego wartość obliczeniowa działającego obciążenia Qr (kN) wg 1.3.6 powinna spełniać warunek
(1)
w którym:
Qf - obliczeniowy opór graniczny podłoża gruntowego przeciwdziałający obciążeniu
Qr, kN,
m - współczynnik korekcyjny
W przypadku sprawdzenia I stanu granicznego fundamentów pasmowych (ław fundamentowych)
posadowionych na gruncie niespoistym, którego parametry geotechniczne ustala się metodą B, do warunku (1) należy podstawić wartość Qf obliczoną wg wzoru:
Qf(n) - charakterystyczna wartość oporu granicznego podłoża,
gm - współczynnik materiałowy gm = 0,75.
18. Odkopanie fundamentów.
19. Przesunięcie w poziomie posadowienia.
??
20. Średnie osiadanie budowli.
Osiadanie średnie budowli sśr wyznacza się wg wzoru
Sj - osiadania poszczególnych fundamentów,
Fj - pola podstaw poszczególnych fundamentów.
21. Przechylenie budowli jako całości.
Przechylenie budowli q wyznacza się wyrównując (aproksymując) metodę najmniejszych kwadratów
osiadania sj poszczególnych fundamentów (lub wydzielonych części wspólnego fundamentu budowli) za pomocą płaszczyzny określonej równaniem
a, b, c - niewiadome współczynniki równania,
x, y - bieżące współrzędne poziome.
Parametry a, b, c wyznacza się z układu równań
a – tg kąta obrotu budowli w kierunku x
b – tg kąta obrotu budowli w kierunku y
c – średnie osiadanie
22. Wygięcie konstrukcji.
23. Wpływ mimośrodu na wielkość siły granicznej.
24. Stopy fundamentowe pod 2 słupy.
25. Minimalna głębokość posadowienia fundamentów.
Głębokość posadowienia powinna spełniać następujące warunki:
a) zagłębienie podstawy fundamentu w stosunku do powierzchni przyległego terenu nie powinno być mniejsze niż 0,5 m; projektowanie zagłębienia mniejszego niż 0,5 m wymaga uzasadnienia,
b) w gruntach wysadzinowych głębokość posadowienia nie powinna być mniejsza od umownej głębokości przemarzania hz, którą należy przyjmować zgodnie z rys. 1, dla danej części kraju; głębokość przemarzania należy mierzyć od poziomu projektowanego terenu lub posadzki piwnic w nieogrzewanych budynkach.
c) przy posadowieniu poniżej poziomu piezometrycznego wód gruntowych składowa pionowa (skierowana do góry) ciśnienia spływowego j nie powinna przekraczać 0,5(rsr - rw) g; wymaganie to obowiązuje również w okresie wykonywania robót fundamentowych,
d) przy występowaniu w podłożu gruntów pęczniejących lub warunków sprzyjających wysychaniu, nawilgacaniu lub zamarzaniu gruntów spoistych, należy stosować odpowiednie środki zabezpieczające.
26. Wpływ budowli na sąsiednie budowle w czasie wykonywania wykopu.
27. Wpływ budowli na sąsiednie budowle po wykonaniu wykopu.
28.Minimalna wysokość ławy fundamentowej.
h<60 cm (ale nigdzie nie znalazłam minimalnej wysokości)
29.Ława fundamentowa pod szeregiem słupów.
*przekrój poprzeczny może być prostokątny jub trapezowy
*a i b sa betonowe, stosuje się, gdy momenty zginające sa małe; zależność: 2to » l ; naprężenia w betonie rozchodzą się pod kątem 45°
*c i d są żelbetowe, stosuje się, gdy występują znacznie większe momenty w słupach niż w przęsłach, można zastosowac skosy (d); zależność: 1/16 to » 1/10 l
cv – podatność pozioma
cn – podatność pionowa
c = q/s
q – obciążenie [kPa]
s – osiadanie [m]
*dla stóp fund.: c = (2,67 – 2,5) Eo/B
*dla ław fund.: c = (1,25 – 1,45) Eo/B !!!
Eo – moduł sprężystości pierwotnej
B – szerokość fund.
30.Problemy obliczeniowe rusztów fundamentowych.
Obliczenia są skomplikowane, ponieważ ruszt fundamentowy jest „elementem” pośrednim między ławami a płytami fundamentowymi. Nie można liczyć rusztów tak jak ławy, ponieważ jest to kilka przenikających się ław i nie można liczyć jak płyty, ponieważ posiada otwory. Możliwe jest tylko obliczanie komputerowe.
31.Podłoże warstwowe.
*dla gr. spois.: h<B à b = h/4
h>B à b = h/3
*dla gr. niespois.: h<B à b = h/3
h>B à b = 2/3 h
Na stropie warstwy słabej budujemy wirtualny fundament o wymiarach B’ i L’ :
B’ = B + b
L’ = L + b
Mr’ = Mr + Tr*h1 procedura dobra, gdy warstwą
Nr’ = Nr + ciężar bloku o grubości h1 słabszą jest grunt spoisty
Tr’ = Tr o małej nośności
32.Dlaczego do obliczania zbrojenia fundamentów nie bierze się jego ciężaru.
- powinno się brać (?) – nie bierze się ciężaru do obliczań samego fundamentu (bez zbrojenia) – a tak ogólnie to nie mam pojęcia o co temu piernikowi chodzi!!!
33.Płyty fundamentowe z żebrami.
A) żebra górą
B) żebra dołem
34.Wytyczenie fundamentu i granic wykopu.
Wytyczamy za pomocą „ław drutowych” (ław kierunkowych) – żyłka (wytrzymała, b. rozciągliwa), drut miękki (miękki, cienki, czuły na temp.)
35.Zabezpieczenie ścian wykopu.
Pokrywanie ścian wykopu warstwą zaprawy cementowej lub powłoką asfaltową, zabezpiecza się je umocnieniami drewnianymi lub z profili stalowych, a nawet stosuje się ścianki szczelne.
*w wykopach waskoprzestrzennych (szer. do 6m) zabezpiecza się w gruntach spoistych deskami lub balami usztywnionymi pionowymi belkami z krawędziaków rozpieranymi za pomoca belek dociskowych; w gruntach niespoistych dyle ustawione pionowo usztywnione belkami poziomymi
*w wykopach szerokoprzestrzennych j.w., ale zamiast rozpór stosuje się podparcie zastrzałami ukośnymi lub zakotwienie za pomocą kleszczy, belek poziomych bądź lin stalowych i pali wbitych w grunt poza obrebem klina odłamu
*drewniane zejścia dla pracowników
*maszyny ustawia się w odległości 3m od wykopu
36.Klin odłamu - ta część skarpy, która może ulec obsunięciu (pod wpływem ciężaru własnego, lub siły przyłożonej z zewnątrz); znajduje się on między powierzchnią poślizgu lub obrywu a stokiem skarpy.
37.Dlaczego ostatnie 20cm w gruntach niespoistych wykopuje się ręcznie?
Ponieważ fundamenty musza być posadowiona na gruntach nienaruszonych.
38.Dlaczego ostatnie 40cm w gruntach spoistych wykopuje się ręcznie?
Ponieważ fundamenty musza być posadowiona na gruntach nienaruszonych. W porównaniu do gruntów niespoistych podczas kopania glina może być bardziej naruszona, mogą wystąpić pęknięcia wgłąb itp., dlatego w gruntach spoistych wykopujemy ręcznie grubszą warstwę niż w gruntach niespoistych.
W gruntach bardzo spoistych (iły) warstwe nie naruszoną trzeba usunąć bezpośrednio przed przystąpieniem do wykonania fundamentów.
39.Zabezpieczenie wykopu przed zimą.
*można je generalnie wykonywać, oprócz zamarzniętego gruntu nie am większych przeszkód
*wykopy należy wykonywać szybko, żeby w czasie przerwy w pracy grunt nie zamarzł na więcej jak 5-10cm,
*maty słomiane zabezpieczają przed głębszym zamarzaniem
40.Zabezpieczenie wykop...
aneczkaa1987