http://www.sciaga.pl/tekst/30305-31-rachunek_zdan_kwantyfikatory_definicje_i_twierdzenia
Rachunek zdań, kwantyfikatory, dowód, twierdzenie
Zdaniami w logice nazywamy zdania orzekające, o których decydujemy, że są prawdziwe lub fałszywe.(to znaczy można określić wartość logiczną zdania). Np. Łódź jest stolicą Polski (zdanie uznane za fałszywe) , Kot jest ssakiem (zdanie uznane za prawdziwe)
Zdania proste można łączyć funktorami zdaniotwórczymi: (lub), (i), (jeżeli...to...), , ~ (nieprawda, że...), tworząc w ten sposób zdanie złożone.
Zdania proste zapisujemy: p, q, r, s,
a. zdanie Ø p (nieprawda, że p) nazywamy zaprzeczeniem (negacją zdania).
Negacja zmienia wartość logiczną zdania na przeciwną
b. zdanie pq (p i q) nazywamy koniunkcją zdań p i q. Koniunkcja zdań jest prawdziwa, gdy oba zdania są prawdziwe. W przeciwnym wypadku jest fałszywa.
c. Zdanie pq (p lub q) nazywamy alternatywą zdań p i q. Alternatywa dwóch zdań jest prawdziwa, gdy co najmniej jedno ze zdań jest prawdziwe, a fałszywa, gdy obydwa zdania są fałszywe.
Zdanie p Þ q (jeśli p to q) to okres warunkowy nazywany dziś często implikacją zdań p i q. Zdanie p nazywamy poprzednikiem okresu warunkowego implikacji, zdanie q jego następnikiem. Okres warunkowy Implikacja jest fałszywy tylko wtedy, gdy poprzednik jest prawdziwy a następnik fałszywy.
Okresem warunkowym Implikacją zdań: Dzisiaj jest niedziela (np. fałsz). Nie idę do szkoły (np. prawda), jest zdanie: Jeśli dzisiaj jest niedziela to nie idę do szkoły,(wobec powyższego wyboru wartości logicznych -prawda).
Zdanie pq (p wtedy i tylko wtedy gdy q) nazywamy równoważnością zdań p i q. Równowartość jest prawdziwa gdy zdania p i q są obydwa prawdziwe, albo obydwa fałszywe.
Równoważnością zdań: Punkt x jest równo odległy od ramion kąta. Punkt k leży na dwusiecznej kąta, jest zdanie: Punkt k jest równo odległy od ramion kąta wtedy i tylko wtedy, gdy leży na dwusiecznej tego kąta.
Niektóre prawa rachunku zdań.
~~
Prawa de Morgana
~
Prawo podwójnego przeczenia.
Prawa przemienności
Prawa łączności
Prawa rozdzielności
Prawa tautologii
Kwantyfikatorami nazywamy zwroty: “dla każdego x” i oznaczamy symbolem (kwantyfikator ogólny),
“istnieje x, takie że” i oznaczamy symbolem (kwantyfikator szczegółowy).
Definicje i twierdzenia
Wśród pojęć matematycznych wyróżniamy takie, których nie określamy – pojęcia pierwotne (np: punkt, liczba, zbiór) oraz takie, które należy określić czyli zdefiniować.
Definicja jest wyrażeniem opisującym znaczenie określonego terminu przy pomocy pojęć pierwotnych lub wcześniej definiowanych.
np: równoległobokiem nazywamy czworokąt, który ma dwie pary boków równoległych.
Dwie definicje tego samego pojęcia nazywamy równoważnymi.
Matematyka jest sformułowana w twierdzeniach. Mają one zwykle postać implikacji pq.
Zdanie p jest założeniem twierdzenia, a zdanie q jego tezą.
Aksjomaty (pewniki) są twierdzeniami, które przyjmujemy bez dowodu. Wszystkie pozostałe twierdzenia wymagają dowodu.
W dowodzie wprost, wychodzimy od założeń twierdzenia, uważając je wszystkie za prawdziwe i wyciągając kolejne wnioski, dochodzimy do prawdziwości tezy.
Np.: twierdzenie: Niech a, b, c będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi to:
a>ba+c>b+c
dowód: a>ba-b>0a+c-b-c>0a+c-(b+c)>0a+c>b+c. C.n.d.
Dowód nie wprost polega na uznaniu założeń twierdzenia za prawdziwe i dołączeniu do nich hipotezy z.d.n. Øp, która jest zaprzeczeniem tezy p twierdzenia.
Następnie, poprzez kolejne wnioski, otrzymujemy:
a] koniunkcję sprzeczności założeń i hipotezy
lub
b] fałszywe zdanie wyprowadzane z hipotezy z.d.n..
Założenia twierdzenia uznaliśmy za prawdziwe. Z z.d.n. wyprowadziliśmy zaprzeczenie tezy. Sprzeczność. Absolutna – wedle aksjomatów.
Lub wyprowadziliśmy jakie inne zdanie nieprawdziwe.
Ponieważ okres warunkowy z prawdy [domniemanej w z.d.n. ] wyprowadza tylko i wyłącznie prawdę, musi prawda do prawdy prowadzić, że nie może być inaczej! nie może bo tak zdecydował aksjomat--- to
to z.d.n. pociąga fałsz [a przecie pociąga!] jeno wtedy gdy z.d.n.. jest fałszywe.
Czyli teza p jest prawdziwa
wobec ØØ p = p « (P c) c = P.
po prostu:
Dowód nie wprost to
wykazanie prawdziwości lewej strony równoważności
( p ® q ) « [ ( p Ù Øq) ® 0]
poprzez wykazanie prawdziwości prawej
pamiętamy przecież, że: ( p ® q ) « Ø ( p Ù Øq)
Np.: Twierdzenie: Liczba à jest liczbą niewymierną.dowód: Przypuśćmy, że liczba à jest liczbą wymierną, to znaczy, że Ã=p/q gdzie p i q są liczbami całkowitymi. Z tego wynika że, [p/q]2 =2, czyli p2=2q2, a zatem p× p=2q× q. Jeżeli liczby p i q rozłożymy na czynniki pierwsze, czynnik 2 występuje w iloczynie p× p parzystą liczbę razy (taką samą liczbę razy w każdym czynniku p), lub nie występuje wcale, a w iloczynie 2× q× q nieparzystą liczbę razy. Zatem obydwa iloczyny nie mogą być równe. Z tego wynika, że Ãnie jest liczbą wymierną. C.n.d.
Typy Zdanie w postaci
p Þ q zwiemy twierdzeniem prostym,
q Þ p zwiemy twierdzeniem odwrotnym,
Øp Þ Øq zwiemy twierdzeniem przeciwnym, kontrapozycja
Øq Þ Øp zwiemy twierdzeniem przeciwstawnym kontrapozycja
kontrapozycja = zaprzeczeń odwrócenie kolejności
Twierdzenie proste i twierdzenie przeciwstawne kontrapozycja są
jednocześnie prawdziwe, albo jednocześnie fałszywe.
p Þ q º Øq Þ Øp
Twierdzenie odwrotne i twierdzenie przeciwne kontrapozycja są
Prawo transpozycji
...
absolutne-zlo