Beata Marzęda-Przybysz „Zaburzenia psychoruchowego rozwoju dziecka a powstawanie niepowodzeń szkolnych”.doc

(35 KB) Pobierz
RECENZJA ARTYKUŁU:

RECENZJA ARTYKUŁU:

Beata Marzęda-Przybysz  „Zaburzenia psychoruchowego rozwoju dziecka a powstawanie niepowodzeń szkolnych”

 

Zaburzenia występujące u uczniów dotyczą m.in. funkcji poznawczych takich jak:

-          zaburzenia percepcji wzrokowej

-          zaburzenia percepcji słuchowej

-          zaburzenia orientacji przestrzennej

-          zaburzenia sprawności ruchowej

-          zaburzenia lateralizacji

Owe zaburzenia rozwoju mogą mieć różny stopień nasilenia oraz mogą występować w zakresie jednej funkcji, np. słuchowej czy wzrokowej lub łącznie.

1)     zaburzenia percepcji wzrokowej :

-          powodują trudności w wypowiadaniu się, rysowaniu, czytaniu, rozumieniu czytanej treści,

-          kłopot w rozpoznawaniu przedmiotów na obrazkach i rozumieniu treści

-          ubogi opis obrazka

-          trudności w odwzorowywaniu prostych figur geometrycznych

-          rysunki ubogie w treść,

-          komplikacje w zapamiętywaniu kształtu liter,

-          zapominanie o pisaniu drobnych elementów graficznych (kropka, ogonki itp.),

-          częste błędy ortograficzne,

-          przeszkody w czytaniu,

-          trudności w rozpoznawaniu liter, i we wzrokowym wyróżnianiu większej całości,

-          czytanie jest nierytmiczne, niedokładne, przekręcanie końcówek w wyrazach,

-          wolne tempo czytania, utrzymywanie się na etapie literowania,

-          pomyłki w zadaniach arytmetycznych.

2)     zaburzenia percepcji słuchowej:

-          uniemożliwiają płynne wypowiadanie się dzieci ze względu na mały zasób słów, agramatyzmy albo wady wymowy

-          trudności w pisaniu ze słuchu

-          błędy przy zmiękczeniach, dwuznakach,

-          wadliwe wyodrębnianie wyrazów ze zdań,

-          opuszczanie końcowej litery w wyrazie lub końcówki,

-          złe łączenie przyimka z rzeczownikiem: np. w domu, na stole,

-          mylenie kolejności wyrazów w zapisie

-          wolne tempo pisania

-          kłopoty w nauce języków obcych, w uczeniu się pamięciowym, przyswajaniu tabliczki mnożenia i materiału gramatycznego.

3)     zaburzenia orientacji przestrzennej:

-          powodują trudności ze zrozumieniem sytuacji na obrazku, z przyswojeniem pojęć w zakresie stosunków przestrzennych: nad-obok, na ukos, prawo, lewo,

-          w rysunkach –zakłócenie stosunków przestrzennych, proporcji elementów, zakłócenie w rozplanowywaniu,

-          mylenie znaków graficznych różniących się jedynie położeniem: u-n, b-p,

-          w czytaniu przestawiają litery oraz całe cząstki wyrazowe

-          przeskakiwanie linijek druku przy czytaniu,

-          przeszkody w zrozumieniu czytanej treści zawierającej pojęcia z zakresu stosunków przestrzenno-czasowych oraz struktur gramatyczno-logicznych

-          trudności z wzrokowym ujmowaniem stosunków przestrzennych na mapie,

-           

4)     zaburzenia rozwoju ruchowego:

-          powodują obniżenie sprawności manualnej,

-          mała precyzja dłoni i palców,

-          powolne wykonywanie poszczególnych czynności,

-          pismo jest brzydkie,

-          litery nie mieszczą się w liniaturze, nie łącza się ze sobą,

-          rysunki –przeważają linie proste,

-          zbyt duży lub zbyt mały nacisk ołówka,

-          trudności w wykonywaniu wszelkich ćwiczeń na lekcjach w-fu,

-          bariery przy majsterkowaniu, szyciu, wycinaniu, kreśleniu i lepieniu

5)     zaburzenia procesu lateralizacji:

-          przyczyniają się do zniekształcenia graficznej strony pisma,

-          w przypadkach lateralizacji skrzyżowanej – pismo lustrzane.

-          Wolne tempo pisania,

-          Opuszczanie całych wierszy w czytanym tekście,

-          Trudności w orientacji na mapie i planach, w odróżnianiu stron ciała.

Pomoc:

-          Poprzez odpowiednie poczynania dydaktyczno-wychowawcze

-          W przypadkach trudniejszych –skierowanie dziecka na badania specjalistyczne do poradni psychologiczno-pedagogicznej,

-          Pracownik poradni może ukierunkować metody pracy, zlecić pewne formy i rodzaje ćwiczeń reedukacyjnych, realizowanych jako zajęcia pozalekcyjne lub włączone w tok lekcji.

Przykłady ćwiczeń:

1)     ćwiczenia usprawniające funkcję słuchową:

-          np. odtwarzanie struktur dźwiękowych na podstawie układów przestrzennych, np. odstukiwanie przestrzenne, odtwarzanie klockami układów rytmicznych przez dziecko, wystukiwanie przez nauczyciela i odgadywanie słyszanego rytmu przez wyszukiwanie go na wypisanych zestawach rytmów

2)     ćwiczenia usprawniające funkcję analizatora wzrokowego:

-          np. analiza budowy zdań, wyrazów, sylab i liter ze względu na kształt, położenie w liniaturze, jak i powiązanie z pozostałymi elementami graficznymi

-          układanie rozsypanek zdaniowych, wyrazowych, sylabowych i literowych

3)     ćwiczenia usprawniające koordynację słuchowo-wzrokową:

-          np. gry zręcznościowe z piłką, rzucanie do celu,

-          tworzenie figur poprzez łączenie punktów za pomocą linii, itp.

4)     ćwiczenia usprawniające czynności manualne:

-          np. zabawy manipulacyjne: ciecie, szycie, lepienie,

-          obrysowywanie szablonów i kopiowanie przez kalkę techniczną

5)     ćwiczenia utrwalające związki czasowe pomiędzy analizatorami: wzrokowym, słuchowym i ruchowym:

-          np. utożsamianie słyszanych głosek z ich obrazem graficznym,

-          pisanie pod dyktando słyszanych głosek, sylab, wyrazów,

-          rysowanie i nazywanie, a potem podpisywanie obrazków.

6)     ćwiczenia usprawniające orientację przestrzenną:

-          kształtowanie pojęć typu góra – dół, gdy punktem odniesienia jest środek ciała dziecka,

-          odtwarzanie ruchów nauczyciela,

-          odtwarzanie pozycją ciała prostych układów graficznych,

-          ćwiczenia równoważne: chodzenie po ławce, po linie rozciągniętej na podłodze,

-          składanie obrazków z pociętych części

Ćwiczenia te mogą być wykorzystywane przez nauczyciela w różnych rodzajach pracy szkolnej. Uczniowie z zaburzeniami psychoruchowego rozwoju wymagają specjalnej troski i wyrozumiałości ze strony nauczyciela:

-          należy stosować zaniżone kryteria wymagań,

-          stosować wiele pochwał jako czynnika motywującego do pracy,

-          zmniejszyć ilość zadawanego materiału lekcyjnego,

-          zadania domowe powinny być jedynie utrwaleniem i ćwiczeniem omówionego w szkole materiału,

-          polecać czytanie tekstów łatwych, krótkich,

-          na lekcji sprawdzać ucznia przez odpytywanie i polecenie „powtórzenia” czy dobrze rozumie instrukcje podawane przez nauczyciela

-          błędem jest porównywanie wyników pracy dziecka z możliwościami kolegów,

-          najlepiej posadzić je w pierwszej ławce, żeby stale było „pod okiem” nauczyciela.

Aby pomyślnie przebiegała praca dydaktyczna konieczny jest właściwy stosunek kolegów z klasy do ucznia mającego niepowodzenia szkolne. Nie można zapominać o informowaniu rodziców na bieżąco o rezultatach pracy z dzieckiem, ważne jest podanie ćwiczeń, które można przeprowadzić w domu.

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin