Słownik pojęć obywatelskich.pdf

(112 KB) Pobierz
John F
John F. Kennedy powiedział: „Nie pytaj, co kraj może zrobić dla ciebie, pytaj, co ty możesz
zrobić dla kraju!”. Siła i trwałość państwa zależy przede wszystkim od tego, czy obywatele
wypełniają swoje obowiązki wobec niego i kultywują obywatelskie cnoty.
Słownik pojęć obywatelskich
ADMINISTRACJA PUBLICZNA
tworzą ją wszystkie instytucje i urzędy, których zadaniem jest bezpośrednie, praktyczne
zarządzanie różnymi dziedzinami życia społecznego. W Polsce administrację publiczną rządowa ma
dwa poziomy: centralny (rząd) i wojewódzki (wojewodowie). Administrację samorządową tworzą
wzajemnie niezależne władze wykonawcze samorządów gminnych, powiatowych i wojewódzkich.
ANARCHIA (anarchizm)
brak rządu. Anarchiści uważają, że ludzie są z natury dobrzy i mogą sami kierować swoimi
sprawami, wszystkie decyzje podejmując jednomyślnie. Zdaniem anarchistów państwo jest złe i
niepotrzebne, bo ogranicza wolności stosuje przymus. W języku potocznym anarchia znaczy tyle,
co bezład, chaos wynikający z braku władzy.
AUTORYTARYZM
ustrój polityczny oparty na władzy mniejszości (jednostki) oraz odrzuceniu demokracji i
parlamentaryzmu. Państwo autorytarne odmawia obywatelom większości praw politycznych, nie
wtrąca się jednak w ich życie prywatne. Dla zwolenników państwa autorytarnego najważniejsza jest
silna i stabilna władza, niezależna od opinii ogółu obywateli.
BEZROBOCIE
sytuacja, gdy osoby zawodowo czynne (tzn. w wieku od 18do65 lat), które chcą pracować, nie
mogą znaleźć żadnego zajęcia. Poziom bezrobocia w danym kraju (województwie, mieście) wyraża
stopa bezrobocia, którą oblicza się, dzieląc liczbę bezrobotnych przez liczbę ludzi zawodowo
czynnych (tzw. siła robocza). Niewielkie bezrobocie jest stałą cechą gospodarki wolnorynkowej -
wynika z ruchliwości ludzi, którzy np. sami rezygnują z pracy, poszukując bardziej opłacalnego czy
ciekawego zajęcia albo zmieniając miejsce zamieszkania. Znacznie groźniejsze jest bezrobocie
wysokie (powyżej 10%), będące poważnym problemem społecznym, któremu państwo stara się
zaradzić, prowadząc odpowiednią politykę (np. finansując kursy, na których bezrobotni mogą
zdobyć nowe kwalifikacje).
BUDŻET
plan dochodów i wydatków. Roczny budżet państwa przygotowuje rząd, a uchwala parlament. Z
deficytem budżetowym mamy do czynienia, jeśli suma planowanych wydatków państwa jest
wyższa od sumy jego dochodów. Nadwyżka budżetowa powstaje z kolei wtedy, gdy dochody
państwa są wyższe od jego wydatków. Budżet gminy (powiatu, województwa) przygotowuje
zarząd, a uchwala rada gminy (rada powiatu, sejmik wojewódzki).
CENZURA
urzędowa kontrola różnych rodzajów wypowiedzi (książki, gazety, filmy, programy telewizyjne i
radiowe, teksty piosenek) pod względem ich zgodności z ideologią głoszoną przez władzę lub
powszechnie uznawanymi zasadami religii czy moralności. Jeśli do takiej kontroli dochodzi przed
upowszechnieniem wypowiedzi, mówimy o cenzurze prewencyjnej, jeśli po jej opublikowaniu o
cenzurze represyjnej. Szczególnie silna była cenzura prewencyjna w państwach totalitarnych nie
tylko nie dopuszczała ona do rozpowszechniania treści niegodnych z obowiązującą ideologią, ale w
dodatku zabraniała zaznaczania miejsc, w których nastąpiła cenzorska ingerencja. We
współczesnych państwach demokratycznych stosowanie cenzury prewencyjnej jest zabronione.
Dozwolona jest natomiast cenzura represyjna sąd może nakazać wstrzymanie dalszego
rozpowszechniania wypowiedzi z powodu naruszenia obowiązujących norm prawnych czy
obyczajowych (np. wypowiedzi antysemickiej bądź obrażającej uczucia religijne).
1
CONSENSUS
(konsensus) powszechna zgoda co do tego, która droga postępowania w danej sytuacji jest
najlepsza. W odróżnieniu od kompromisu osiągnięcie konsensusu nie wymaga wzajemnych
ustępstw. Najczęściej słowa consensus używamy w odniesieniu do ważnych zagadnień polityki
państwowej.
CZYNNIKI WYTWÓRCZE
wszystko to, czego używa się, aby wytworzyć różnego rodzaju dobra i usługi. Wyróżniamy trzy
podstawowe kategorie czynników wytwórczych: zasoby ludzkie (np. liczba pracowników, ich
wykształcenie, umiejętności, stan zdrowia, poziom motywacji), zasoby naturalne (np .ropa
naftowa, węgiel, ziemia, lasy) i zasoby kapitałowe (np.maszyny, budynki, drogi).
DEMOKRACJA
dosłownie: władza ludu (z greckiego demos lud, kratos władza). W swoim podstawowym
znaczeniu demokracja oznacza typ ustroju, w którym władzę sprawuje całe społeczeństwo, a
decyzje podejmowane są zgodnie z wolą większości. Demokracja bezpośrednia, z którą mieliśmy do
czynienia w starożytnych Atenach, polegała na bezpośrednim udziale wszystkich obywateli w
rządzeniu. Jest ona jednak możliwa tylko w małych grupach. We współczesnych państwach
obywatele wybierają swoich przedstawicieli, którzy sprawują władzę w imieniu wyborców ten typ
demokracji nazywamy pośrednią albo przedstawicielską. Obecnie często mówiąc o demokracji,
mamy na myśli nie tyle ustrój, w którym decyduje większość (demokracja wyborcza lub
elektoralna), ile złożony system społeczno polityczny, charakteryzujący się specyficzną
kulturą demokratyczną (aktywny udział obywateli w życiu publicznym, wysokie standardy
etycznego (polityków) i zapewniający konstytucyjną ochronę praw jednostki. Bardziej precyzyjnie
taką demokrację należałoby nazywać konstytucyjną bądź liberalną.
DYKTATURA
władza jednostki lub grupy, zdobyta zwykle przemocą i dzięki niej też utrzymywana.
W dyktaturze nie ma wolnych wyborów partii politycznych, a prawa człowieka i obywatela są często
łamane.
EKONOMIA
często używa się tego słowa zamiennie z pojęciem gospodarka" wtedy oznacza tę dziedzinę życia
społecznego, która zajmuje się wytwarzaniem dóbr i usług oraz ich podziałem i wykorzystywaniem.
Ekonomia to jednak także nauka badająca prawa rządzące produkcją i podziałem dóbr, a także
stale poszukująca bardziej efektywnych rozwiązań gospodarczych.
EKSPORT
sprzedaż za granicę towarów i usług (np.bankowych, transportowych, turystycznych,
ubezpieczeniowych czy pocztowych) wyprodukowanych w danym kraju.
FEDERACJA
związek państw, które wspólnie powołują rząd federalny i przekazują mu część swoich
kompetencji. Władze poszczególnych krajów wchodzących w skład federacji zachowują jednak
bardzo dużo uprawnień i w pełni autonomicznie zarządzają sprawami wewnętrznymi. Przykładami
państw federacyjnych są: RFN, Szwajcaria, Stany Zjednoczone i Kanada.
GMINA
najmniejsza jednostka podziału terytorialnego państwa. Termin ten oznacza zarówno określony
obszar, jak i zamieszkujących go ludzi. W Polsce gmina jest wspólnotą mieszkańców i podstawową
jednostką samorządu terytorialnego. Władze sprawują w niej przedstawiciele ogółu mieszkańców.
Gmina poza zadaniami własnymi wykonuje także zadania zlecone przez państwo i pozostaje pod
jego nadzorem.
GOSPODARKA CENTRALNIE STEROWANA
w tym systemie gospodarczym zasadniczą rolę odgrywają własność państwowa i centralne
planowanie. Wła-
dza, a nie samodzielni producenci decyduje o tym, kto, ile i jakich dóbr powinien wytwarzać,
lekceważąc zwykle obiektywne prawa ekonomii, co prowadzi najczęściej do niedoborów rynkowych i
ukrytego bezrobocia.
2
GOSPODARKA TRADYCYJNA
system ekonomiczny, w którym decyzje gospodarcze podejmowane są zgodnie z tradycją, a więc z
wzorcami zachowań wypracowanymi przez poprzednie pokolenia. Współcześnie system ten nie
występuje nigdzie w stanie czystym, jego elementy są jednak wciąż obecne w wielu krajach Afryki i
Azji.
GOSPODARKA WOLNORYNKOWA
podstawą tego systemu gospodarki są prawo własności i wolny rynek, na którym dokonuje się
swobodna wymiana różnych dóbr i usług. Gospodarka wolnorynkowa pozwala wszystkim na
podejmowanie inicjatywy
ekonomicznej. Współcześnie nie traktuje się jednak rynku jako doskonałego mechanizmu
regulującego działalność ekonomiczną i dlatego państwo w mniejszym czy większym stopniu
modyfikuje i kontroluje życie gospodarcze.
IMPORT
zakup towarów i usług zagranicą i sprowadzenie ich do kraju.
INFLACJA
wzrost przeciętnego poziomu cen w gospodarce danego kraju. Inflację oblicza się zwykle w skali
roku (czasem miesiąca) i wyraża procentowym wskaźnikiem zwanym stopą inflacji. Bezpośrednim
skutkiem inflacji jest spadek realnej wartościm (siły nabywczej) pieniądza. Inflację niską nazywamy
inflacją pełzającą, dość wysoką (i oczywiście znacznie bardziej szkodliwą) galopującą, a bardzo
wysoką (powyżej 50% miesięcznie) hiperinflacją. Zjawiskiem odwrotnym do inflacji jest deflacja
oznacza ona spadek przeciętnego poziomu cen w całej gospodarce.
INTERESY
cele, do których dana jednostka czy grupa dąży, albo potrzeby, których realizację chce sobie
zapewnić. Interesy mogą być bardzo różne najczęściej mówimy jednak o interesach ekonomicznych
i politycznych.
KAMPANIA WYBORCZA
okres przed wyborami, który kandydaci (partie polityczne) wykorzystują na zdobycie poparcia
wyborców. Ogłaszają swoje programy, organizują spotkania i wiece, występują w telewizji itp.
Kampania wyborcza może mieć charakter pozytywny (promowanie własnej partii czy kandydata)
albo negatywny (dążenie do zmniejszenia poparcia dla konkurentów np. poprzez ujawnianie
kompromitujących faktów z ich przeszłości).
KOALICJA
porozumienie się kilku osób czy organizacji, mające doprowadzić do realizacji wspólnych dla nich
celów. Warunkiem utworzenia koalicji jest przezwyciężenie różnic między jej uczestnikami to, co ich
dzieli, musi zostać przez nich uznane za mniej istotne od tego, co ich łączy. W polityce mówimy o
koalicjach wyborczych (porozumienie zawarte w okresie przedwyborczym, którego efektem jest
wspólna lista wyborcza, albo też nieformalne współdziałanie, będące wstępem do współpracy w
parlamencie) i koalicjach parlamentarnych (współpraca klubów parlamentarnych). Specyficzną
formą koalicji parlamentarnej jest koalicja rządowa sojusz klubów parlamentarnych, które tworzą
rząd, wypracowują program i wspierają jego działania.
KOMISJA PARLAMENTARNA
organ pomocniczy parlamentu zajmujący się jedną z ważnych dziedzin polityki państwowej (np.
sprawami zagranicznymi, rolnictwem, zdrowiem i opieką społeczną). W skład komisji wchodzą
zarówno posłowie koalicji rządowej, jak i reprezentanci opozycji. Komisja przygotowuje i opiniuje
projekty ustaw, może też kontrolować
pracę ministra odpowiedzialnego za sprawy będące przedmiotem jej zainteresowań. Oprócz komisji
stałych parlament może powoływać komisje nadzwyczajne i śledcze do zbadania konkretnych
spraw.
KOMPROMIS
porozumienie stron konfliktu (często w efekcie negocjacji), które polega na wzajemnych
ustępstwach: każdemu udaje się zrealizować niektóre swoje cele, z osiągnięcia innych musi jednak
zrezygnować.
KONSERWATYZM
styl politycznego myślenia, nieufny wobec radykalnych zmian. Konserwatyści uważają, że
3
społeczeństwo jest podobne do żywego organizmu, rozwija się stopniowo i samoistnie, a kluczową
rolę w jego funkcjonowaniu odgrywa przywiązanie do tradycji i religii. Podstawą życia społecznego
nie jest jednostka, ale tradycyjne wspólnoty, w których żyją ludzie np. parafia, wspólnota lokalna,
naród. Najważniejszą spośród nich jest dla
konserwatystów rodzina. Obiektem ataków współczesnego konserwatyzmu są między innymi:
konsumpcyjny styl życia, kultura masowa, upadek autorytetów, erozja moralności, kult
przeciętności.
KONSTYTUCJA
(ustawa zasadnicza) podstawowy akt prawny, stanowiący fundament systemu prawnego w danym
kraju. Konstytucja definiuje strukturę i kompetencje władz, określa prawa przysługujące
obywatelom, wyznacza też cele, które dane państwo chce realizować. Konstytucja powinna być
trwała, dlatego jej zmiana jest znacznie trudniejsza niż uchwalenie ustawy zwykłej.
KONSTYTUCJONALIZM
współczesna koncepcja prawno-polityczna, zgodnie z którą dobre państwo powinno
charakteryzować się: 1) rządami prawa;
2) podziałem władz;
3) istnieniem sądu konstytucyjnego, który ocenia zgodność działań władzy ustawodawczej i
wykonawczej z konstytucją;
4)ograniczeniem prawa większości do podejmowania decyzji przez konstytucyjne zagwarantowanie
praw
mniejszości;
5) akceptacją międzynarodowych aktów prawnych, definiujących prawa człowieka.
KOSZT ALTERNATYWNY
najlepsza spośród możliwości utraconych w wyniku dokonania wyboru ekonomicznego,
nieuniknionego w warunkach rzadkości dóbr. Koszty alternatywne dotyczą zarówno działalności
poszczególnych osób, grup czy przedsiębiorstw, jak i całych państw.
KWORUM
(quorum) liczba członków jakiegoś zgromadzenia niezbędna do podjęcia wiążących decyzji.
W Sejmie RP kworum wynosi 50%wszystkich posłów.
LEWICA
zaliczamy do niej te siły polityczne, które głoszą hasło sprawiedliwości społecznej i uważają,
że państwo powinno podejmować czynne działania w celu ochrony interesów ludzi słabszych i
biedniejszych (np. tworzyć rozbudowane programy socjalne, utrzymywać bezpłatną służbę zdrowia
i edukację). W sferze wartości lewica opowiada się za świeckim modelem państwa, zasadami
równości i tolerancji, ostro sprzeciwia się natomiast wszystkim formom dyskryminacji.
LIBERALIZM
styl politycznego myślenia, który uznaje wolność jednostki za wartość podstawową i dąży do
takiego ukształtowania zasad życia politycznego i gospodarczego, które by tę wolność w jak
najmniejszym stopniu ograniczały. Liberałowie opowiadają się za prawem każdego człowieka do
samodzielnego kształtowania własnego życia i dążenia do na własny sposób zdefiniowanego
szczęścia. Uważają, że rola państwa powinna się ograniczyć do pilnowania porządku i spokoju
obywateli oraz zapewnienia ochrony praw jednostki, a przede wszystkim prawa własności.
Współcześnie ruch liberalny jest podzielony: jedni liberałowie uważają za niezbędną aktywną rolę
państwa, bo ich zdaniem tylko zwiększenie równości pozwoli wszystkim ludziom na rzeczywiste
korzystanie z dobrodziejstw wolności, inni kategorycznie odrzucają interwencjonizm państwowy
i koncepcję państwa opiekuńczego.
LOBBING
próby nieformalnego oddziaływania przez grupy interesu na decyzje władz różnych
szczebli. W Stanach Zjednoczonych lobbing stał się sformalizowaną praktyką polityczną, w Polsce
przybiera on formy mniej zinstytucjonalizowane, np. prywatnych spotkań z parlamentarzystami,
wysyłania
do nich listów i zbiorowych petycji.
MONARCHIA
kraj, w którym głową państwa jest monarcha (najczęściej dziedziczny król). W monarchii
absolutnej król dysponuje pełnią władzy. We współczesnej monarchii konstytucyjnej (np. Wielka
4
Brytania, Szwecja, Holandia) król pełni jedynie funkcje reprezentacyjne, natomiast władza
pozostaje w rękach
rządu i parlamentu.
NACJONALIZM
postawa społeczno-polityczna zakładająca wyższość swojego narodu nad innymi i uznająca
interesy narodowe za najważniejszą wartość. Skrajnego nacjonalistę, odczuwającego nienawiść
wobec innych narodów, nazywamy szowinistą.
NARÓD
duża, niesformalizowana grupa społeczna, którą łączy tradycja, kultura, historia i która samą
siebie postrzega jako wspólnotę o jednej tożsamości. Członkowie narodu posługują się zwykle
jednym
językiem i mają wspólne pochodzenie warto jednak wiedzieć, że są narody, które mówią różnymi
językami (Szwajcarzy) i których nie łączy wspólne pochodzenie (Amerykanie).
NATO
(Sojusz Północnoatlantycki) pakt militarny utworzony w 1949 r. przez Stany Zjednoczone, Kanadę i
państwa Europy Zachodniej. Intencją założycieli było zwiększenie bezpieczeństwa państw
członkowskich przez stworzenie jednolitego systemu obrony i powołanie wspólnego dowództwa
wojsk Sojuszu. Uzasadnieniem tych poczynań była przede wszystkim agresywna postawa Związku
Radzieckiego i jego satelitów. Po 1989r.wiele z państw dawnego obozu komunistycznego rozpoczęło
starania o przyjęcie do NATO, które stało się najważniejszym gwarantem pokoju i bezpieczeństwa w
Europie. Polska, Czechy i Węgry zostały przyjęte do
NATO w roku 1999.
NEGOCJACJE
sposób osiągania porozumienia przez strony o sprzecznych interesach. W negocjacjach strony dążą
do znalezienia takiego rozwiązania konfliktu, które byłoby maksymalnie zadowalające dla
wszystkich uczestników sporu. Osiągnięcie kompromisu jest uzależnione przede wszystkim od tego,
czy strony są przekonane, że porozumienie przyniesie im więcej korzyści niż kontynuacja konfliktu.
NIEZAWISŁOŚĆ SĘDZIOWSKA
konstytucyjna zasada państwa prawa, zgodnie z którą sędzia, rozpatrując konkretną sprawę,
podlega jedynie władzy konstytucji i obowiązującym ustawom, powinien być natomiast wolny od
wszelkich nacisków ze strony przedstawicieli władzy.
OBYWATELSKIE NIEPOSŁUSZEŃSTWO
działania obywateli, które naruszają otwarcie normy prawne, po to, by zwrócić uwagę władz na
niesprawiedliwość jakiegoś prawa i wymusić jego zmianę. Obywatelskie nieposłuszeństwo zakłada
działanie bez użycia przemocy.
OBYWATELSTWO
stosunek prawny łączący jednostkę z państwem. Każde państwo ustala swoje zasady nabywania
obywatelstwa obowiązują dwie podstawowe drogi uzyskiwania go: prawo ziemi (de-
cyduje miejsce urodzenia) oraz prawo krwi (decyduje obywatelstwo rodziców). W Polsce stosuje się
tę drugą zasadę, przy czym inne przypadki nabycia obywatelstwa określa ustawa. Obywatele
danego państwa mają określone (zazwyczaj zapisane w konstytucji) prawa i obowiązki.
OPINIA PUBLICZNA
wyrażane publicznie poglądy obywateli dotyczące istotnych problemów społecznych i politycznych.
Najczęściej za głos opinii publicznej uznajemy stanowisko zajmowane przez większość obywateli.
Jeśli znaczące grupy obywateli mają odmienne poglądy w tej samej sprawie, mówimy, że opinia
publiczna jest podzielona. Opinia publiczna ma w państwie demokratycznym wyjątkowo duże
znaczenie i politycy muszą przy podejmowaniu decyzji zawsze brać ją pod uwagę.
OPOZYCJA
ugrupowania polityczne, które dążą do przejęcia władzy w państwie. Najistotniejszą rolę od- grywa
opozycja parlamentarna, która może bezpośrednio wpływać na decyzje podejmowane przez
parlament, a także kontrolować i oceniać pracę rządu i popierającej go koalicji, próbując
równocześnie przekonać obywateli o wyższości własnych kompetencji i programu. Niekiedy mówi
się także opozycji radykalnej, domagającej się zasadniczych zmian systemu politycznego, i o
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin