npozp.doc

(635 KB) Pobierz
1

29

 

 

INSTYTUT PSYCHIATRII i NEUROLOGII

 

 

Narodowy Program

Ochrony

Zdrowia Psychicznego

(projekt)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Współpraca:

Jacek Wciórka, Ludmiła Boguszewska, Włodzimierz Brodniak, Czesław Czabała, Marek Jarema, Wanda Langiewicz, Katarzyna Prot, Stanisław Pużyński, Elżbieta Słupczyńska,

 

Warszawa,  18 grudnia 2006


Spis Treści

 

 

Spis Treści              2

Nie ma zdrowia bez zdrowia psychicznego              3

OCENA SYTUACJI              4

1              Priorytet dla zdrowia psychicznego w krajach Unii Europejskiej              4

2              Ochrona zdrowie psychicznego w Polsce – główne problemy              5

2.1              Zagrożenia dla zdrowia psychicznego              5

2.2              Podstawy prawne              9

2.3              Zasoby instytucjonalne i społeczne systemu ochrony zdrowia psychicznego              9

2.4              Poziom finansowania              12

3              Geneza programu  i  spodziewane korzyści jego wprowadzenia              14

3.1              Promocja zdrowia psychicznego i zapobieganie jego zaburzeniom              14

3.2              Zapewnienie osobom z zaburzeniami psychicznymi wielostronnej, zintegrowanej i dostępnej opieki zdrowotnej oraz innych form pomocy niezbędnych do życia w środowisku  społecznym              14

3.3              Rozwój badań naukowych i systemów informacji z zakresu ochrony zdrowia psychicznego              15

Cele  Programu              17

1              CEL 1. Promowanie zdrowia psychicznego i zapobieganie zaburzeniom psychicznym, poprzez:              17

1.1              Działania w zakresie upowszechnienie wiedzy na temat zdrowia psychicznego, kształtowanie zachowań i stylów życia korzystnych dla zdrowia psychicznego oraz rozwijanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach zagrażających zdrowiu psychicznemu.              17

1.2              Działania w zakresie zapobieganie zaburzeniom psychicznym i przeciwdziałanie nietolerancji, wykluczeniu i dyskryminacji osób z problemami zdrowia psychicznego              18

1.3              Działania w zakresie tworzenie instytucji poradnictwa i pomocy w kryzysach              18

2              CEL 2. Zapewnienie osobom z zaburzeniami psychicznymi wielostronnej, zintegrowanej i dostępnej opieki zdrowotnej oraz innych form pomocy niezbędnych do życia w środowisku  społecznym (w tym rodzinnym, zawodowym) poprzez systemowe upowszechnienie:              19

2.1              Działania w zakresie upowszechnienia środowiskowego modelu psychiatrycznej opieki zdrowotnej:              19

2.2              Działania w zakresie upowszechnienia zróżnicowanych form pomocy i oparcia społecznego              21

2.3              Działania w zakresie upowszechniania udziału w życiu zawodowym              21

2.4              Działania w zakresie koordynacji różnych form opieki i pomocy              22

1.              CEL 3. Rozwój badań naukowych i systemów informacji z zakresu ochrony zdrowia psychicznego              23

Etapy realizacji (harmonogram)              25

1              Etap 1 - przygotowawczy              25

2.              Etap 2 – właściwa realizacja              25

Źródła finansowania i oCena Kosztów              26

1              Źródła finansowania:              26

2              Ocena kosztów:              26

ANEKSY              27

Załącznik 1.  Zarys modelu CENTRUM ZDROWIA PSYCHICZNEGO              27

Załącznik 2. Proponowane wskaźniki dostępności (minimalne) w opiece psychiatrycznej.              28

Załącznik 3. Oczekiwane docelowe wskaźniki zatrudnienia wybranych zawodów istotnych dla psychiatrycznej opieki zdrowotnej              29

 

 

 

 

 

 

 

Nie ma zdrowia bez zdrowia psychicznego

 

              Także w Polsce, mimo wielu jeszcze zapóźnień, zaniedbań i uprzedzeń, zdrowie psychiczne zaczyna być traktowane jako nieodłączny składnik zdrowia. Można żywić nadzieję, że zyska zrozumienie i będzie skłaniać do działania na rzecz zasadniczej zmiany podejścia wobec związanych z nim problemów społecznych i ekonomicznych.

 

              Bo, niestety nadal jeszcze dominującym odczuciem wobec problemów zdrowia psychicznego jest przerażenie i bezradność lub obojętność. Zbyt wielka też rolę odgrywają nieracjonalne stereotypy otwierające drogę społecznemu napiętnowaniu, nierówności i wykluczeniu osób z zaburzeniami zdrowia psychicznego. Zbyt często udzielana im pomoc nie jest dostatecznej jakości – a warunki, w jakich jest udzielana, zbyt często bywają niegodne i poniżające. Zbyt rzadko wreszcie tworzone są warunki do gromadzenia wiedzy i informacji na temat zdrowia i zaburzeń psychicznych przydatnych dla przyszłych pokoleń.

 

              Zdrowie psychiczne może i powinno także w naszym kraju stać się istotną wartością – wyzwaniem dla polityki społecznej i zdrowotnej państwa oraz przedstawicielstw samorządowych, a zwłaszcza wyzwaniem do:

 

-          promocji zdrowia psychicznego i zapobiegania jego zaburzeniom – tzn. tworzenia możliwości nabywania wiedzy i umiejętności przydatnych w osiąganiu dobrego samopoczucie psychicznego i w przezwyciężaniu nieuniknionych kryzysów życiowych bez popadania w bezradność, rezygnację czy nieprzystosowanie w miejscu nauki lub pracy, w rodzinach, we wspólnotach lokalnych, a także wobec różnych grup wyróżniających się szczególnym ryzykiem powstawania zaburzeń,

 

-          unowocześnienia opieki psychiatrycznej według modelu środowiskowego - by była dostępna, równa, sprawna i godna, by chroniła i umacniała więzi oraz pozycję społeczną cierpiącej osoby, respektowała prawa obywatelskie chorych i zachęcała ich do odpowiedzialności, podtrzymywała nadzieję, udostępniała oparcie lokalnej wspólnoty i uczestnictwo w jej życiu, wspomagała ich rodziny chorych.

 

-          prowadzenia badań i budowanie systemów informacyjnych – by następnym pokoleniom przekazać uporządkowaną, wiedzę na temat zdrowia psychicznego, przydatną do proponowania  metod jego promocji i ochrony, zapobiegania jego zaburzeniom, skutecznego przywracania zdrowia i zapewnienia odpowiedniej jakości życia,

 

Takie są zasadnicze motywy i cele tego Programu.

 

 

 

 

OCENA SYTUACJI

1           Priorytet dla zdrowia psychicznego w krajach Unii Europejskiej

 

Reprezentanci ministerstw zdrowia 53 krajów europejskiego regionu WHO uczestniczący wraz z przedstawicielami Komisji Europejskiej i Rady Europy w Europejskiej Konf...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin