Wykończenie wnętrz.doc

WYKOŃCZENIE I WYPOSAŻENIE STAŁE WNĘTRZ

Wymagania zasadnicze

W strefach pożarowych ZL I, ZL II, ZL III i ZL V stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych, których produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące, jest zabronione.

Okładziny sufitów oraz sufity podwieszone należy wykonywać z materiałów niepalnych lub niezapalnych, niekapiących i nieodpadających pod wpływem ognia - wymaganie to dotyczy wszystkich części budynków, za wyjątkiem mieszkań.

Przestrzeń między sufitem podwieszonym i stropem powinna być podzielona na sektory o powierzchni nie większej niż 1000 m2, a w korytarzach - przegrodami co 50 m, wykonanymi z materiałów niepalnych.

Palne elementy wystroju wnętrz budynku, przez które lub obok których są prowadzone przewody ogrzewcze, wentylacyjne, dymowe lub spalinowe, powinny być zabezpieczone przed możliwością zapalenia lub zwęglenia

Wymagania dodatkowe

Drogi ewakuacyjne

Na drogach komunikacji ogólnej służących celom ewakuacji stosowanie materiałów i wyrobów budowlanych łatwo zapalnych jest zabronione.
Zwraca się uwagę na przypadek szczególny, kiedy biegi i spoczniki schodów obłożono drewnem twardym. Jest to dopuszczalne, kiedy drewno (wzorzec materiału trudno zapalnego) zostanie zastosowane od góry biegów i spoczników, natomiast, gdy biegi i spoczniki zostaną obłożone od spodu lub z ich boków, drewno to powinno być dodatkowo zabezpieczone do granicy niezapalności, analogicznie jak jest to wymagane dla okładzin sufitów.
(Na podstawie pisma KGPSP z dnia 28.08.2003, znak BZ-IV-0262/103/2003)

Na drogach ewakuacyjnych wykonywanie w podłodze podniesionej otworów do wentylacji lub ogrzewania jest zabronione.

Pomieszczenia

W pomieszczeniach przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób stosowanie łatwo zapalnych przegród, stałych elementów wyposażenia i wystroju wnętrz oraz wykładzin podłogowych jest zabronione; wymaganie to dotyczy także pomieszczeń produkcyjnych.

W pomieszczeniach stref pożarowych ZL II, pomieszczeniach magazynowych oraz w pomieszczeniach z podłogami podniesionymi stosowanie wykładzin podłogowych łatwo zapalnych jest zabronione.

W łazienkach i saunach z piecykami gazowymi oraz termami gazowymi i elektrycznymi dopuszcza się stosowanie okładzin ściennych z materiałów palnych, z tym że odległość tych urządzeń od okładzin powinna wynosić co najmniej 0,3 m.

Stosowanie okładzin ściennych z materiałów łatwo zapalnych w łazienkach i saunach z piecem na paliwo stałe jest zabronione.

Pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 200 osób dorosłych lub 100 dzieci, w których miejsca do siedzenia są ustawione w rzędach

Fotele i inne siedzenia powinny być trudno zapalne, odpowiadające wymaganiom Polskiej Normy dotyczącej oceny zapalności mebli tapicerowanych, oraz niewydzielające produktów rozkładu i spalania, określonych jako bardzo toksyczne, zgodnie z Polską Normą dotyczącą badań wydzielania produktów toksycznych.

Szerokość przejść pomiędzy rzędami siedzeń nie powinna być mniejsza niż 0,45 m, przy czym odległość tę należy ustalać, biorąc pod uwagę odstęp między stałymi elementami siedzeń.

Liczba siedzeń w rzędzie nie powinna być większa niż 16 pomiędzy przejściami oraz 8 w rzędzie przyściennym, przy czym dopuszcza się zwiększenie liczby miejsc w rzędach odpowiednio do 40 i 20 pod warunkiem zwiększenia odstępu między rzędami siedzeń o 1 cm na każde dodatkowe siedzenie odpowiednio powyżej 16 lub 8.

Szerokość przejść komunikacyjnych nie może być mniejsza niż 1,2 m przy liczbie osób do 150, a przy większej ich liczbie szerokość tę należy zwiększyć proporcjonalnie o 0,6 m na 100 osób.

Rzędy siedzeń lub ławek powinny być trwale umocowane do podłogi albo siedzenia powinny być sztywno łączone ze sobą w rzędy oraz między rzędami.

Rysunek 49. Zagospodarowanie widowni dla ponad 200 osób dorosłych lub 100 dzieci

Podłogi podniesione o więcej niż 0,2 m ponad poziom stropu lub innego podłoża

Powinny posiadać niepalną konstrukcję nośną oraz co najmniej niezapalne płyty podłogi od strony przestrzeni podpodłogowej, mające klasę odporności ogniowej co najmniej REI 30, a w budynku wysokościowym (WW) lub ze strefą pożarową o gęstości obciążenia ogniowego ponad 4000 MJ/m2 oraz w strefach pożarowych ZL II - co najmniej REI 60.

Przestrzeń podpodłogowa powinna być podzieloną na sektory o powierzchni nie większej niż 1000 m2 przegrodami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30, a w budynku wysokościowym (WW) lub ze strefą pożarową o gęstości obciążenia ogniowego ponad 4000 MJ/m2 - co najmniej EI 60,

Przewody elektroenergetyczne i inne instalacje wykonane z materiałów palnych, prowadzone w przestrzeni podpodłogowej podłogi podniesionej, wykorzystywanej do wentylacji lub ogrzewania pomieszczenia, powinny mieć osłonę lub obudowę o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30, a w budynku wysokościowym (WW) lub ze strefą pożarową o gęstości obciążenia ogniowego ponad 4000 MJ/m2 - co najmniej EI 60.