Bajkal Morze Syberii wydanie 3 b.pdf

(2095 KB) Pobierz
651091283 UNPDF
Widok na półwysep Święty Nos (s. 158).
Bajkalska plaża.
651091283.029.png 651091283.030.png
651091283.031.png 651091283.032.png 651091283.001.png 651091283.002.png 651091283.003.png 651091283.004.png 651091283.005.png 651091283.006.png 651091283.007.png 651091283.008.png 651091283.009.png 651091283.010.png 651091283.011.png 651091283.012.png 651091283.013.png 651091283.014.png 651091283.015.png 651091283.016.png 651091283.017.png 651091283.018.png 651091283.019.png 651091283.020.png 651091283.021.png 651091283.022.png 651091283.023.png 651091283.024.png
Region 3
Przybajkale
Południowo-wschodnie
Iwołgińsk (s.143)dacan–centrum
buddyzmuwRosji,unikatowy
kompleksarchitektoniczny
Kiachta (s.145)–zachowana
zabudowahistorycznejosady
handlowej,trzycerkwiezpoczątku
XIXw.,drewnianedomykupieckie;
MuzeumKrajoznawcze
im.W.Obruczewa(s.145)–jedno
znajstarszychmuzeównaSyberii
iDalekimWschodzie
Rezerwat Bajkalski (s.134)
–najwyższymasywcentralnejczęści
górChamarDaban
Rezerwat Kabański (s.142)–dzika
imalowniczadeltaSelengi,ostoja
wielugatunkówptaków
Ułan Ude (s.135)–SobórHodegetrii
(s.137)–najstarszamurowana
budowlanaterenieBuriacji;
MuzeumEtnograiczneKultury
iŻyciaNarodówZabajkala(s.141)
–ogromnyskansen;Buriacki
NarodowyTeatrOperyiBaletu(s.139)
–jednaznajładniejszychbudowli
UłanUde;GłowaLenina(s.137)
–największanaświecie,10-metrowej
wysokościgłowaLenina
Między Wydrinem i Tanchoj Ko-
lej Transsyberyjska przekracza gra-
nicę Republiki Buriacji. Jej stolicą
jest Ułan Ude, centrum przemysłowe
i kulturalne zachodniego Zabajka-
la. Działa tu kilka teatrów, muzeów
i szkół wyższych, znajdują się inte-
resujące obiekty architektoniczne
i zabytki. Ułan Ude to także waż-
ny węzeł komunikacyjny – można
podróżować stąd na północ, w kie-
runku półwyspu Święty Nos i Gór
Barguzińskich, na wschód, w kie-
runku Czyty, i na południe, wzdłuż
starego Szlaku Herbacianego do
Mongolii i Chin.
Osoby pasjonujące się etnogra-
ią powinny obowiązkowo odwie-
dzić rozległy skansen położony na
północ od Ułan Ude. Inne atrak-
cje kulturowe tej części Zabajkala
to dacany, święte miejsca szamań-
skie (np. góra Bujan-Tugad koło
Iwołgińska) i wsie starowierców.
Dla miłośników ornitologii dużym
przeżyciem będzie wycieczka w del-
tę Selengi, do będącego siedliskiem
wielu gatunków ptaków Rezerwatu
Kabańskiego.
Wycieczki górskie realizować
można przede wszystkim we wschod-
niej części gór Chamar Daban – ich
najciekawsze partie (razem z naj-
wyższym w tym rejonie Sochorem,
2323 m n.p.m.) obejmuje Rezerwat
Bajkalski.
133
651091283.025.png
rezerwat bajkalski
Polskie powstanie na zabajkalu
W1866r.polscyzesłańcyzaczęlibudować
Wokółbajkalską Drogę Kołową, nazywaną
MongolskimTraktem – prowadziła z Irku-
ckaprzezPłaskowyżOlchiński,wieśKułtuk,
wzdłuż południowego brzegu Bajkału, Se-
lengiażdoKiachty.Wnocyz24na25czerw-
ca1866r.Polacyrozpoczęlijednoznajbar-
dziejznanychnaSyberiipowstań,nazywane
polskimpowstaniemnaZabajkalu.
12 lipca 2003 r. odsłonięto pomnik ku ich
czci – można go zobaczyć w osadzie Mi-
szycha,uujściarzekiMiszychadoBajkału,
w połowie drogi między osadamiTanchoj
iBabuszkin.
Mapy: Atlas Chamar Daban 1:200000, Atlas Pri-
bajkale 1:200000, Atlas Irkutsk – Czita 1:200000,
stronainternetowa:http://mapy.mk.cvut.cz/index_
e.html(1:200000).
Przydatne: namiot, race odstraszające niedź-
wiedzie.
Na terenie rezerwatu można przeby-
wać po uzyskaniu zezwolenia dyrekcji
i uiszczeniu opłaty. Godne polecenia są
wyprawy z przewodnikiem. Za dodat-
kową opłatą rezerwat zapewnia trans-
port do podnóża gór.
Budynek dyrekcji rezerwatu, wszyst-
kie zbiory, dokumentacja i muzeum
spłonęły w pożarze w 2001 r. Obecnie
siedziba dyrekcji mieści się w parte-
rowym budynku przy stacji kolejowej
obok poczty. Warto dowiedzieć się,
czy istnieje możliwość przenocowa-
nia u jednego z pracowników rezerwa-
tu. Innym wariantem jest rozbicie na-
miotów we wskazanym przez dyrekcję
miejscu, najlepiej na czyimś podwór-
ku lub na polanie w lesie za wioską.
Należy unikać rozbijania i zostawia-
nia namiotów w najbliższym otocze-
niu wsi. Ludność Tanchoj raczej nie
jest przychylna ani rezerwatowi, ani
jego gościom.
W Tanchoj, obok dworca kolejowe-
go, działa nieduży bazar i sklepy ofe-
rujące jedynie podstawowe produkty
żywnościowe. Inne sklepy, równie sła-
bo zaopatrzone, są w miejscowościach
Wydrino, Pieriejomnaja i Miszycha.
Oprócz poniższych, w skrócie opi-
sanych tras w Rezerwacie Bajkalskim
jest wiele innych znakowanych ście-
żek, które prowadzą od zimowia do
zimowia – np. wzdłuż rzek Miszycha
i Wydrino. Szczegółowych informacji
udzielają pracownicy rezerwatu.
dojazd
NajwygodniejdojechaćpociągiempodmiejskimSlu-
dianka–BabuszkindostacjiTanchoj.Pociągkursujedwa
razynadobę:ranoipopołudniu.Zewzględunadługie
oczekiwaniewSludiancepodróżzarównozIrkucka,jak
izUłanUdetrwacałydzień.Innąmożliwościąjestdo-
jazdnocnympociągiempasażerskimIrkuck–Nauszki
lubNauszki–Irkuck(zUłanUde)alboautobusemja-
dącymprzezTanchojzUłanUdelubIrkucka.
134
Trasa 9. jezioro czarne
Pieriejomnaja: Tanchoj – rzeka
Pieriejomnaja – Jezioro Czarne
(ok. 1000 m n.p.m.) – Tanchoj
Czas przejścia: 4–5 dni,
stopień trudności: średni,
długość trasy: ok. 50 km.
Trasa prowadzi w pobliżu najwyż-
szej części gór ze szczytami Rassocha
651091283.026.png 651091283.027.png
(2151 m n.p.m.) i Sochor (2316 m
n.p.m.). Jest dość ekskluzywna jak
na syberyjskie warunki. Przez więk-
szą część drogi ścieżka jest wyraźna
i znakowana zaciosami na drzewach.
Zimowia są często (można wyruszyć
bez namiotu), a przez rzeki i stru-
mienie przerzucono kładki. Uwaga!
Wyruszając na tę trasę, należy pa-
miętać, że po długotrwałych desz-
czach poziom rzeki wzrasta i na ja-
kiś czas odcina powrót z zimowia
Rassocha.
szu, by dotrzeć do zimowia Rassocha,
położonego przy ujściu potoku o tej
samej nazwie (12 km). Do następne-
go zimowia jest kolejne 2 godz. mar-
szu z licznymi podejściami i zejścia-
mi. Po ok. 3,5 km ścieżka dochodzi do
miejsca widłowego spotkania dwóch
strumieni. Jeszcze 0,5 km wzdłuż stru-
mienia Nemskij Kljucz i dociera się do
zimowia o tej samej nazwie (16 km).
Na ławach zmieszczą się 4 osoby, na
podłodze 2. Dalej droga robi się trud-
niejsza, są miejsca, gdzie łatwo zgubić
szlak, a na dojście do Jeziora Czar-
nego (jest tu kolejne zimowie) potrze-
ba przynajmniej 4 godz. Przez ponad
połowę drogi zaciosy na drzewach są
dobrze widoczne. Problem pojawia
się, gdy ścieżka niknie na rozległej
łące. Wtedy należy kierować się lekko
w prawo i przejść ok. 1 km.
W oddali widać rzadki las z zacio-
sami na drzewach. Stąd do zimowia
nad jeziorem jest najwyżej pół godzi-
ny marszu nieoznaczonym szlakiem –
trzeba iść wzdłuż rzeki. Zimowie przy
Jeziorze Czarnym (ok. 1000 m n.p.m.)
to dobra baza wypadowa w wyższe
partie gór.
Przydatne: namiot, race odstraszające niedź-
wiedzie.
Dojazd: pociągiem podmiejskim Sludianka – Ba-
buszkindostacjiRieczkaPieriejomnaja.
Z osady Tanchoj do ujścia rze-
ki Pieriejomnaja jest 4 km. W górę
rzeki prowadzi początkowo szeroka
droga. Po kolejnych 6 km (1 godz.)
mija się niebieską bramę – granicę
rezerwatu. Cały czas należy trzymać
się brzegu rzeki. Na 2. kilometrze od
granicy położone jest zimowie Talcy.
Za nim trzeba odszukać kładkę przez
rzekę. Po 1 godz. dociera się do ko-
lejnego zimowia Szum, położonego na
6. kilometrze. Na pryczach mieści się
6 osób. Za zimowiem ponownie prze-
chodzi się przez kładkę. Po ok. 0,5 km
dochodzi się do bardzo ładnego miej-
sca – skalnej ściany i szmaragdowej
głębokiej jamy w korycie rzeki. Od
zimowia Szum droga jest trudniejsza,
ścieżka prowadzi na zmianę w gó-
rę i w dół, czasem po kamieniach na
brzegu rzeki. Potrzeba 2 godz. mar-
ułan ude
Stolica Republiki Buriacji leży na
wschód od jeziora Bajkał, przy uj-
ściu Udy do Selengi, 456 km od Irku-
cka, na 5640. kilometrze szlaku Ko-
lei Transsyberyjskiej. W tym miejscu
w 1666 r. Kozacy założyli zimowisko
135
651091283.028.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin