Bliźniacze Płomienie duszy
Bliźniacze płomienie duszy,
to jak jedna dusza na pół podzielona,
jeden drugiemu na pomoc wyruszy
i utuli w duchowych ramionach.
To dwa wiecznego ognia Stwórcy płomienie,
odwiecznym tańcem dusz ze sobą związane,
z ich głębi płynie wzajemne zrozumienie,
wszystko jest szczere, nic nie jest udawane.
Bo można oszukać rozum, a nie da się duszy,
bo w niej się tylko prawda zawiera,
i wzrusza się, gdy druga się wzruszy
i cierpi, gdy tamtej coś doskwiera.
Co jedno czuje to i drugie odczuwa,
choćby i tysiące mil stąd,
rozłąka to dla nich trudna próba,
daje siłę aby płynąć nawet pod prąd.
I tak je ciągle los rozdziela i splata,
prowadząc zawiłymi ścieżkami
i tak pewnie będzie po wszystkie lata,
choć czasem idą w pojedynkę, to nie są sami.
UlotneMyśli1
dzeromijo